Ιδανική ή δανεική πραγματικότητα ?

Μάλλον γίνεται το δεύτερο με μεγάλη επιτυχία. Μάλλον τη δανεική πραγματικότητα ζούμε. Αφού έχουμε δανειστεί μοτίβα και στερεότυπα που οδηγούν στον πόνο, σε μάχες και σε απώλειες.

Ο ρυθμός που κάθε ένας από εμάς ζει τη ζωή του βασίζεται στην αγωνία και στο άγχος. Οπότε με αυτόν τον τρόπο είμαστε πάντα μαγκωμένοι και μουδιασμένοι.

Περπατάμε λοιπόν σε μία λεωφόρο επειδή μοιάζει μεγάλη και σίγουρη, που όμως αυτή η λεωφόρος από ότι βλέπουμε, μας οδηγεί πάντα σε απώλειες.

Δίπλα στην λεωφόρο υπάρχει ένα μονοπάτι που λέγεται Πνευματική Ανάπτυξη, που όμως επειδή είναι μικρό και μοιάζει δυσκολότερο από την λεωφόρο δεν θα το επιλέξουμε ή θα το επιλέξουμε για λίγο και κάτω από προϋποθέσεις. Κάνουμε δηλαδή όπως όταν επιλέξουμε να πάμε στην εξοχή. Θα πάμε κάτω από κάποιες προϋποθέσεις στην εξοχή. Είτε ως περίπατο, είτε ως διακοπές. Η λεωφόρος που περπατάμε σε όλη μας τη μέρα και όλη μας τη ζωή, είναι γεμάτη από θόρυβο, μάχες, φθορές, έχθρα και όλα αυτά μεταφέρονται μέσα στο σώμα μας.

Όταν όμως πάρουμε απόφαση να κάνουμε το μικρό αυτό μονοπάτι της Πνευματικής Ανάπτυξης επιλογή μας, τότε αυτόματα το μέγεθος αλλάζει. Η λεωφόρος συρρικνώνεται και σταδιακά φαίνεται ότι ήταν δανεική πραγματικότητα και το μονοπάτι γίνεται μία τεράστια πεδιάδα γεμάτη από Μύρο και αρώματα της Άνοιξης. Τότε ναι σε αυτό το σημείο η πραγματικότητα γίνεται Ιδανική.

Δωροθέα 

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ