Είσαι η μόνη επιλογή

Εκεί που καθόμουν έξω με κάποιους φίλους έπεσε στο τραπέζι ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Ένα θέμα που μας απασχολεί όλους, και κάποιες φορές, όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε.

Πρόκειται για το παρελθόν. Όχι αποκλειστικά το δικό σου, αλλά κυρίως εκείνο του καινούργιου σου συντρόφου. Για το τι δηλαδή έκανε, για το τι είχε πριν από εσένα. 

Υπάρχουν δύο εντελώς διαφορετικές όψεις πάνω σ᾽ αυτό το θέμα. Εκείνοι που δε γουστάρουν να ξέρουν τίποτα για το τι είχε στη ζωή του πριν από αυτούς το ταίρι τους κι αυτοί που μανιωδώς θέλουν να γνωρίζουν τα πάντα, ή έστω τα πάντα περί του τι έκαναν πριν γνωρίσουν αυτούς. 

Ας ξεκινήσω με το εξής. Κατά πόσο σε ωφελεί εσένα που θες να μάθεις για το παρελθόν του συντρόφου σου; Γιατί θες να μάθεις; Από απλή περιέργεια; Μήπως από ανασφάλεια; 

Σίγουρα, πρώτα θα μου απαντήσεις πως θες να γνωρίζεις, διότι αφού φέρθηκε μία φορά με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο, θα φερθεί και τώρα έτσι. Συνεχίζοντας πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει και τα σχετικά. 

Στη συνέχεια, για να καλύψεις τον προφανή φόβο σου, ο οποίος στην ουσία είναι να μην πληγωθείς, θα μου πεις πως απλά θες να μάθεις έτσι από περιέργεια και για το ότι αυτό θα σας φέρει πιο κοντά, θα σας κάνει να γνωρίσετε ο ένας τον άλλον καλύτερα. 

Μα δουλευόμαστε μεταξύ μας τώρα; Θα σας φέρει πιο κοντά το γεγονός να μιλήσετε για το προσωπικό σας παρελθόν; Για το πόσους συντρόφους είχατε πριν από αυτόν; Για το πόσες ξεπέτες είχατε; Για το αν φάγατε γερό κόλλημα με κάποιον κάποτε; Για το αν κάνατε λάθη κι αν μετανιώσατε γι᾽ αυτά; Για το αν πληγωθήκατε;  

Τι είστε; Κολλητάρια απ᾽ τα παλιά που βρεθήκατε να τα πείτε; 

Ας σοβαρευτούμε. Κανείς δε θέλει να ξέρει στην πραγματικότητα για το παρελθόν του άλλου που έχει τώρα δίπλα του. Αρχικά, με το να γνωρίζεις, όχι απλώς θα σου εξιτάρει παραπάνω την περιέργεια, αλλά θέλοντας και μη, θα βλέπεις τα φαντάσματα των πρώην να ξεπηδούν καθημερινώς μπροστά σας.

Θα κάνει την είσοδό της θριαμβευτικά η σύγκριση και ο φόβος για το μην τυχόν δεν καλύπτεις τα «θέλω» του θα είναι εκεί και θα σου κάθεται στο λαιμό. 

Νομίζω, καταλαβαίνετε πως τα παραπάνω σχηματίζουν έναν ανασφαλή άνθρωπο. 

Ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που αναιρεί όλα τα παραπάνω είναι ότι τώρα είναι μαζί σου. Άρα, το θέλει. Σε διαφορετική περίπτωση ποιο το νόημα να σπαταλούσε χρόνο από τη ζωή του;

Αν δεν ήθελε, μόνο για σπατάλη χρόνου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε.

Ναι, υπάρχουν κι οι τύποι του μένω-μαζί-σου-για-να-περνάω καλά. Άλλου τύπου άνθρωποι αυτοί, δεν μιλάμε γι᾽ αυτούς τώρα. Μιλάμε για τους ξεκάθαρους και ειλικρινείς τύπους ανθρώπους που ᾽χεις απέναντί σου. 

Αφού, ξεπεράσαμε τώρα το πρώτο αδιάψευστο στοιχείο ας προχωρήσουμε σε μια παραπάνω επεξήγηση. 

Όλοι, ανεξαιρέτως, και μην ντρέπεστε να το παραδεχτείτε, έχουμε πληγωθεί κι αντίστοιχα έχουμε πληγώσει. Είτε το ένα κομμάτι, είτε το άλλο είναι πράγματα που δε θέλουμε. Κι ας μου φέρεις αντίλογο πως αφού δεν μιλάς, άρα κάτι κρύβεις.

Θα σου ανταπαντήσω πως ναι, φοβάμαι. Φοβάμαι τη μνήμη, γιατί μ᾽ αυτήν δεν παίζει κανείς. Δεν σημαίνει πως αν θυμηθώ τι συνέβη στο παρελθόν θα θέλω πίσω εκείνον τον άνθρωπο. Σημαίνει πως οι μνήμες θα μου ξυπνήσουν εκείνα τα άσχημα συναισθήματα που μου πήρε καιρό να τα κλειδώσω στο κουτί. Και κανείς δε θέλει να νιώσει άσχημα ξανά. 

Εσείς που θέλετε να τα ξέρετε όλα ξεχνάτε κάποια βασικά πράγματα. Την χρονική περίοδο που διανύουμε και την επιλογή μας. Ο χρόνος είναι «τώρα» και η επιλογή μας είναι εσείς. Μέσα από διάφορους ανθρώπους που κατά καιρούς έχουν περάσει επιλεχθήκατε εσείς. Αυτό σημαίνει ότι σε εσάς είδαμε κάτι που δεν το είχαμε δει σε άλλους. 

Κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να βάλετε καλά στο μυαλό σας όσον αφορά το ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Φυσικά και δεν αλλάζουν. Όμως, πάντα υπάρχει περιθώριο διόρθωσης, αν υπάρχει θέληση.

Το μυστικό βρίσκεται στον άνθρωπο που έχεις τώρα δίπλα σου, στο αν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και στο αν βγάζει πτυχές του εαυτού σου που δεν είχες ανακαλύψει ως τώρα. Τότε, είσαι με τον σωστό άνθρωπο. Εκεί είναι η μαγκιά. Να είσαι η αιτία που κάποιος γουστάρει να γίνει καλύτερος.

Τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. 

Όλοι έχουμε τα δικά μας σημάδια. Όλοι κουβαλάμε τις δικές μας ιστορίες. Όλοι έχουμε κάποιο παρελθόν που δεν μπορούμε να τ᾽ αλλάξουμε, αλλά μπορούμε να μάθουμε από αυτό. Όμως, όλοι βρισκόμαστε στο σήμερα και είναι αυτό που πρέπει να δώσουμε σημασία.

Αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, το μόνο που θα σε νοιάζει είναι η τωρινή επιλογή σου.

 Χριστίνα Χατζηκαμπούρη 

ilov

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ