ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ

 

«Τύψεις πολλές με κυρίεψαν που δεν πρόλαβα σήμερα να δείξω σε όλους πόσο όμορφος και ικανός είμαι. Δεν κοιτάχτηκα στον καθρέφτη για να ρωτήσω αν γύρω μου υπάρχουν οι καθημερινοί και άσημοι ήρωες της ζωής που δεν ζητούν ποτέ κάποιο παράσημο για τον εαυτό τους. Μόνη τους έγνοια να προσφέρουν απλόχερα αγάπη χωρίς κάποια ανταμοιβή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι γιατί μου υπενθυμίζουν ότι η ανθρωπιά δεν είναι απλά και μόνο κάποια αξία αλλά τρόπος ζωής, επιθυμητή επιλογή συνύπαρξης ανθρώπου με άνθρωπο σε τούτη την ρημάδα γη.»

«Το να λες ευχαριστώ και να εκτιμάς την ζωή για τα πιο όμορφα που σου προσφέρει με τόση απλότητα είναι μεγαλείο ψυχής που σπάνια συναντά κανεις σε άνθρωπο. Έχουμε μάθει να θεωρούμε πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις τόσο αυτονόητα που πολλές φορές γινόμαστε επαίτες της ζωής αντί να είμαστε μαχητές και αγωνιστές της. Η πιο σημαντική νομίζω ημέρα είναι όταν κάποιος ανακαλύψει μέσα του τον τρόπο που μπορεί να ξαναγεννηθεί βαδιζοντας την μυστική οδό της αγάπης και πιστέψει ότι αυτό δεν είναι απλά ένα θαύμα αλλά βλέπει μπροστά του την σκάλα που ανεβαίνει από την γή στον ουρανό.»


«Τότε που είμασταν μικρά παιδιά, τοτε που δεν μετράγαμε τον χρόνο και δεν λογαριάζαμε αν στιγμές είναι μοναδικές γιατί όλη μας η ζωή ήταν σαν το παραμύθι της γιαγιάς μοναδικό και μαγικό. Φτερά είχε το κορμί μας και η καρδιά μας πέταγε από χαρά ακόμα και όταν κυλιόμασταν είτε για παιχνίδι είτε για καβγά. Τότε…γιατί όχι τώρα; Τόσο πολύ παραδοθήκαμε στα καθημερινά και ζητάμε μιά μαγική στιγμή εμείς οι ενήλικες στο κορμί που σέρνουμε και την ψυχή μας στο ίδιο βάρος και την αναγκάζουμε με το στανιό να γεράσει και αυτή μαζί μας. Ο άνθρωπος πλάστηκε από τον Θεό με αγάπη για να ζήσει ερωτευμένος και αυτό να γίνει σκάλα που θα ανέβει στον ουρανό. Τώρα γιατί ψάχνουμε το πως και το γιατί είναι μια άλλη συζήτηση και δεν είναι και πολύ ερωτικό για να το αναφέρουμε.»

«Στις μοιραίες στιγμές η απόφαση δεν λογίζεται σωστή ή λαθεμένη όταν είσαι στην κόψη του ξυραφιού. Είναι επιλογή ζωής ή θανάτου, τόλμης ή φόβου στους δαίμονες των παθών του καθενός μας. Η αίσθηση της ευθύνης, η συναίσθηση της συνύπαρξης, το πεπρωμένο που δεν είναι γραφτό αλλά γράφεται τούτη την στιγμή με το αίμα της καρδιάς μας πολλές φορές, μας κατευθύνουν και ορίζουν τον βηματισμό ή ακόμα χειρότερα την απραξία. Κανείς μας δεν γεννήθηκε ήρωας, κανείς μας δεν ονειρεύεται στην ζώή του να βιώσει τους εφιάλτες του αλλά όταν τους ξορκίζεις με θυμίαμα επιστρέφουν πίσω πιό δυνατοί γιατί η καρδιά σου δεν έχει μέσα της αγάπη. Για αυτό θα κριθούμε στην αιωνιότητα αν οι πράξεις μας είναι αγάπη.»

΄Φωτογράφια:http://www.99traveltips.com/travel-tips/top-5-reasons-visit-australia/

©Δημήτρης Τζαφέρης

 dimitristzaferis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ