Τα πάντα μέσα στα σύμπαντα ιχνηλατούνται από νόμους

Τα πάντα μέσα στα σύμπαντα ιχνηλατούνται από νόμους

Ακόμη και ένας πλανήτης σαν τον δικό μας έχει τους συμπαντικούς του παρατηρητές, δηλαδή Νόμους που παρακολουθούν τα πάντα.

Και, όταν κάτι ξεφεύγει από τα ότια που επιτρέπει ο χώρος, αυτοί δημιουργούν μια διαταραχή στον χώρο αυτόν, μήπως καταλάβουν οι άνθρωποι και σταματήσουν την δράση τους.

Εδώ, όμως, συμβαίνει το εξής παράδοξο: όταν γίνονται τέτοιες διαταραχές - και έχουν γίνει πολλές- τις τοποθετούν στο πλάνο του τυχαίου και δεν υποψιάζονται το αυταπόδεικτο, ότι δηλαδή φταίνε οι ίδιοι για τα γεγονότα που εκδηλώνονται.

Δεν θέλουν να δουν ότι φταίνε οι ''κάποιοι'' που πήραν στοιχεία της Φύσης και τα τοποθέτησαν σε σε μια σχέση ενότητας, χωρίς να έχουν κάποια ομοιογένεια μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να παράγουν καταστάσεος που, κατά το πλείστον, είναι ανώφελες - αν όχι καταστροφικές - για τον άνθρωπο.

Εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι, όταν συμβαίνουν κάποια καταστροφικά γεγονότα στη Γη, που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, οι ειδικοί τα αποκαλούν ''φαινόμενα''.

Όμως δεν είναι τυχαία ''φαινόμενα''. Είναι ουσιαστικές παραγωγές των ίδιων των πράξεων του ανθρώπου.


Γι' αυτό ο άνθρωπος δεν θα πρέπει ποτέ να θεσμοθετεί όνειρα και υποθέσεις, όταν δεν γνωρίζει πραγματικά σε τι αναφέρεται.

Οι λογολαλίες και λογολαγνίες των αναφερόμενων ως ειδικών μας φέρνουν στον νου το γνωμικό των αρχαίων Ελλήνων ''μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας''.

Η διάνοια είναι η ικανότητα κάποιου να εισέρχεται και να παρατηρεί κάτι στον χρόνο του παρόντος, αλλά και του μέλλοντος, στις δράσεις του τώρα, αλλά και στα αποτελέσματα του μετά.

Φαίνεται, όμως, πως αυτή η διάνοια έφυγε από την Γη και μετανάστευσε προς τα Άνω σύμπαντα...

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΓΝΩΣΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΤΣΑΤΣΑΡΗΣ
Σελίδες 127 - 128

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ