Δεν κλαίνε όλοι οι άνθρωποι. Άλλοι κλαίνε πολύ δύσκολα και άλλοι πολύ εύκολα. Το κλάμα είναι κάτι που όλοι έχουν βιώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους, είτε όταν ήταν μικροί είτε δε πιο μεγάλη ηλικία. Ένα πρόβλημα δικού σου ανθρώπου, ο φόβος μη χάσεις τη δουλειά σου, ο αποχωρισμός ενός φίλου, ένας χωρισμός ή ακόμα και ευχάριστα γεγονότα όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια πρόταση γάμου, όλα αυτά μπορεί να σε έχουν κάνει να κλάψεις κάποια φορά στη ζωή σου. Το κλάμα δεν είναι μια εκδήλωση αδυναμίας, ίσα ίσα όσοι κλαίνε είναι δυνατοί. Γιατί;
- Δε φοβούνται τα συναισθήματά τους.
Αν έβλεπες κάτι αστείο δε θα γελούσες; Γιατί, λοιπόν, εάν υπάρχει κάτι που σε στενοχωρεί να μη το εκφράσεις; Και το κλάμα είναι ο καλύτερος τρόπος. Κλαίγοντας δείχνεις πως είσαι άνθρωπος με συναισθήματα και όχι μια μηχανή.
- Αντιλαμβάνονται τη θεραπευτική δράση των δακρύων.
Τα δάκρυα δεν υπάρχουν τυχαία. Παράγονται κάθε φορά που κλαις για να απελευθερώσεις το στρες, το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθεις, καθώς και την πίεση από τη θλίψη, τη στενοχώρια. Καθαρίζουν την ψυχή και ανακουφίζουν τον πόνο. Υγροποιούν τα συναισθήματά σου!
- Γνωρίζουν πόσο μπορεί να απαλύνει τον πόνο.
Το κλάμα ενεργοποιεί την παραγωγή ενδορφινών, των ορμονών που απαλύνουν τον πόνο και σε κάνουν να νιώθεις ανακούφιση. Παρότι το πρόβλημα που σε απασχολεί δε θα λυθεί απλά κλαίγοντας, σίγουρα, μετά το κλάμα, νιώθεις ανακουφισμένος, σα να σου έχει φύγει ένα βάρος από πάνω σου και έχουν απελευθερωθεί όλα τα αρνητικά συναισθήματα.
- Δεν τους νοιάζει για το τί θα πουν οι άλλοι.
Όσοι ξέρουν να κλαίνε, ξέρουν να μην στέκονται σε ταμπέλες και στερεότυπα. Δε πιστεύουν πως το κλάμα είναι χαρακτηριστικό των γυναικών ούτε πως είναι δείγμα αδυναμίας. Το να κλαίει ένας άντρας δεν τον κάνει λιγότερο άντρα ούτε όταν κλαίει μία γυναίκα το κάνει για να τραβήξει την προσοχή.
- Ξέρουν πως είναι δυνατοί και καλούν και τους άλλους να δείχνουν τα συναισθήματά τους.
Οποίος κλαίει, ξέρει πως είναι δυνατός. Ξέρει πως το κλάμα δεν είναι έκφραση αδυναμίας και δε δείχνει πως έχεις λυγίσει. Γνωρίζει να εκφράζει τα συναισθήματά του και να τα αποδέχεται. Όταν έρχεσαι σε επαφή με το συναίσθημά σου, όταν πονάς και αφήνεις τον εαυτό σου να νιώσει τον πόνο, κάνεις τους άλλους να το βλέπουν και να έρχονται συναισθηματικά κοντά σου και να συμπάσχουν. Έτσι, και κερδίζεις συμπαράσταση αλλά και κινητοποιείς τους γύρω σου να εκφράσουν και εκείνοι το πως νιώθουν.
Φωτό από: iwillneverleaveyoualone.wordpress.com
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.