Η Οδός προς την Αλήθεια

Η ΟΔΟΣ προς την Αλήθεια ήταν πάντα Ολοφάνερη. Εξαρχής. Επειδή η ΑΛΗΘΕΙΑ, η Αντίληψη του Πραγματικού, είναι Μέσα στην Φύση μας, μέσα στον καθένα. Η Οδός ποτέ δεν κρύφτηκε, από κανέναν. Ο λόγος που οι άνθρωποι δεν βλέπουν, δεν κατανοούν, είναι γιατί δεν κοιτάζουν Μέσα τους, αλλά είναι απορροφημένοι σε εξωτερικές δραστηριότητες και σε εξωτερικά φαινόμενα.

Από τα Αρχαία Χρόνια οι Σοφοί Άνθρωποι Μίλησαν για την Φύση του Ανθρώπου, για την Βίωση της Αλήθειας, για την Αντίληψη του Πραγματικού, για την Πραγματικότητα, όχι σαν Κάτι Άγνωστο ή σαν μετάβαση σε άλλες καταστάσεις ή άλλους κόσμους, αλλά ακριβώς σαν Συνειδητοποίηση της Αληθινής Ανθρώπινης Φύσης, της Φύσης μας, της Φύσης του καθενός. Μίλησαν για Κάτι που ο καθένας εξαρχής έχει αλλά, για διάφορους λόγους δεν θέλει να δει κι έτσι αγνοεί. Ο εξωτερικός κόσμος μοιάζει πιο πολύτιμος για τους ανθρώπους.

Όλοι οι Σοφοί, σε Ολόκληρη την Εσωτερική Παράδοση, μέχρι σήμερα, Προσδιόρισαν την Αλήθεια, την Οδό της Πραγματικότητας, σαν Απελευθέρωσή μας από την άγνοια, από τις αυταπάτες μας που μας περιορίζουν, από τις ψευδαισθήσεις που μας παραπλανούν και μας κρατούν σε άλλους χώρους, ονειρικούς. Όλοι οι Σοφοί Μίλησαν για την Αφύπνιση. Για την Αφύπνιση στο Πραγματικό, στην Αλήθεια.

Η Αλήθεια, το Πραγματικό, η Πραγματικότητα, ο Θεός, Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά, δεν είναι κάτι έξω από εμάς, απέναντί μας, σαν αντικείμενο, όπως το παρουσιάζει η σκέψη. Είναι το Αντικειμενικό που Κατακτάμε Μέσα μας όταν υπερβαίνουμε το υποκείμενο, το εγώ, την σκέψη, που παραπλανά. Είναι Αυτό που Αναδεικνύει η Κατανόησή μας, Είναι Αυτό που Παρουσιάζει η Διαφώτισή μας, Αυτό που Υπάρχει, που Μένει, όταν σβήνουν οι ανθρώπινες αυταπάτες.

Η Αλήθεια, η Βίωση της Πραγματικότητας, οι Βαθμίδες της Πραγμάτωσης, Περιγράφηκαν από την Αρχή του Ανθρώπινου Χρόνου, όχι σαν υπερφυσική εμπειρία, σαν πραγματική έξοδος από τον εαυτό, αλλά σαν Βαθμίδες Κατανόησης της Φύσης μας, σαν Προσωρινές Διαμονές της Αντίληψης που Απελευθερώνεται από τους περιορισμούς μέχρι να Ανυψωθεί στην Απεραντοσύνη του Χωρίς Ιδιότητες.

Η Οδός Χαρακτηρίστηκε σαν Εσωτερική γιατί Μέσα μας θα Νοιώσουμε Αυτό που Είμαστε, Αυτό που Είναι η Ζωή, η Ύπαρξη, το Άρρητο Άγνωστο από το Οποίο Πηγάζουν Όλα. Δεν μπορούμε να Δούμε Μέσα μας αν δεν υπερβούμε τα εξωτερικά φαινόμενα, αν δεν προσανατολιστούμε σωστά προς την Αλήθεια εγκαταλείποντας τις προσκολλήσεις μας στις ψευδαισθήσεις μας, αν δεν ξεπεράσουμε τους απατηλούς κόσμους της  της σκέψης, αν δεν Υπερβούμε του Εσωτερικούς Ουρανούς του Είναι. Μόνο όταν Ανυψωθούμε πάνω από όλα αυτά Μπορούμε να Περάσουμε την Πύλη της Αιωνιότητας.

Δεν είναι η απατηλή αντίληψη ενός «εαυτού» (την οποία δημιουργεί η σκέψη), η αντίληψη ενός «αιώνιου εαυτού», αυτό που πρέπει να διασωθεί. Ούτε η Οδός είναι δραστηριότητες ενός εγώ, ή εξέλιξη ενός εγώ. Αντίθετα, το εγώ είναι εξαρχής απατηλό. Θα πρέπει να σβήσουν όλες οι αυταπάτες ενός ξεχωριστού εαυτού, ενός κέντρου ύπαρξης, αντίληψης, για να Εισχωρήσουμε στον Χώρο της Απεραντοσύνης Όπου δεν υπάρχει ούτε «κέντρο», ούτε όρια, ούτε εξέλιξη, ούτε χρόνος, παρά μόνο η Αιώνια Παρουσία που δεν Αλλοιώνεται Ποτέ.

Ο Χώρος της Αλήθειας, που Είναι Ένας Χώρος Ιδιότητες (ούτε καν «χώρος»), Χωρίς Πύλες, Χωρίς Μονοπάτια, Χωρίς Προσπάθεια και Χωρίς Χρόνο, Είναι το Ιερό της Ύπαρξης, του Ναού της Ζωής. Εδώ Βρίσκεσαι χωρίς να έρθεις. Βρίσκεσαι έξω από τον χρόνο και την εξέλιξη. Αιφνίδια Είσαι Εδώ, στον Χώρο του «Τίποτα». Εδώ, στο Ιερό, δεν μπορεί να εισχωρήσει τίποτα, τίποτα ψεύτικο, καμία αντίληψη, κανένα φαινόμενο, κανένα απατηλό εγώ, μονάχα η Αλήθεια που σαν Πολύτιμο Πετράδι είναι Κρυμμένο Μέσα μας, στο Βάθος, του καθενός μας. Μόνο Αυτή η Αλήθεια μπορεί να «διασωθεί» Εδώ. Τίποτα άλλο δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας.

Η Αλήθεια Είναι εδώ, Τώρα. Όλα Είναι Εδώ, Τώρα. Εξαρχής και για Πάντα. Μπορούμε να Δούμε μόνο όταν «κοιτάξουμε». Όταν κοιτάμε αλλού δεν μπορούμε να δούμε τίποτα, παρά μόνο τις ψευδαισθήσεις μας. Εδώ, Τώρα, στην Στιγμή Αυτή, που είναι πιο λεπτή από την σκέψη, χωρίς καμία διάσταση χρόνου, σε Αυτή την Πύλη που Ανοίγει μόνο για μια «Στιγμή» ασύλληπτη από την σκέψη, στο Απόλυτο Παρόν, στον Μηδενικό Χρόνο, βρίσκεται η Δυνατότητα να Περάσουμε πέραν του κόσμου της αυταπάτης, η Δυνατότητα να Βρεθούμε Εδώ, στον «Χώρο» της Αλήθειας. Όχι με εξωτερικές γνώσεις, όχι με εξωτερικές προσπάθειες. Μονάχα με την απόλυτη Προσοχή στο Πραγματικό, με την πλήρη, ολοκληρωτική και τελεσίδικη εγκατάλειψη κάθε αυταπάτης.

Όλα Είναι Εξαρχής εδώ. Και Αυτό που Υπάρχει και τα φαινόμενα, και η Επίγνωση και η αυταπάτη και τα όνειρα. Ποτέ δεν έγινε καμία «δημιουργία», ποτέ δεν υπήρξε καμία «εξέλιξη». Όλα Συμβαίνουν Μέσα στον Παγκόσμιο Νου. Μονάχα μέσα στο όνειρο υπάρχει δημιουργία και πτώση και σωτηρία κι όλα αυτά που «βιώνουν» οι άνθρωποι σαν «πραγματική ύπαρξη». Όλα είναι απατηλοί μετασχηματισμοί της Παγκόσμιας Ενέργειας, όπως τα κύματα στην θάλασσα που αν και «εμφανίζονται» είναι πάντα θάλασσα. Μονάχα η Απόλυτη Γαλήνη Υπάρχει Εξαρχής. Κι όλος ο θόρυβος της ζωής μονάχα στο όνειρο του ανθρώπου ακούγεται. Στον Αληθινό Κόσμο Υπάρχει Απόλυτη Σιγή, ο Πιο Ηχηρός Ήχος, κι Αιώνια Μακαριότητα.

wholemind8

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ