Γούντι Άλλεν

  «ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ – ANNIE HALL», 1977

  

Η θεωρία μου είναι ότι, στην καλύτερη περίπτωση, κανείς στο σύμπαν δεν ενδιαφέρεται για εμάς. Στην καλύτερη περίπτωση!

Όταν περπατάς στους δρόμους, βλέπεις τους άστεγους και τους προσπερνάς αδιάφορα. Αυτή η απραξία είναι δείγμα κακίας. Για μένα η αδιαφορία είναι συνώνυμη με το κακό.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

Αχ, να μου ‘δινε ο Θεός ένα καθαρό σημάδι! Να ‘κανε, παράδειγμα λέω, μια μεγάλη κατάθεση επ’ ονόματί μου σε μια ελβετική τράπεζα.

ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ «ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ»
μετάφραση ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗ Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ

«Θα πρέπει να επισκεφθεί ψυχίατρο»

Ο Γούντι Άλλεν διηγείται ένα περιστατικό από τα γυμνασιακά του χρόνια, όταν ακόμα λεγόταν Άλαν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ:

Ήμουν πολύ καλός στην έκθεση και έγραψα μια αστεία έκθεση, που περιείχε όμως πολλά σεξουαλικά στοιχεία. Μολονότι ήταν καλόγουστα σεξουαλικά αστεία, χωρίς καθόλου προστυχόλογα. Ήταν το είδος των σύντομων σεξουαλικών αστείων που μπορούσες άνετα να πεις στην τηλεόραση πριν από τριάντα χρόνια. Αλλά ο καθηγητής και ο διευθυντής είχαν φρίξει κι έτσι κάλεσαν τη μητέρα μου.
Τι εννοείς μ’ αυτό; Τι εννοείς με το «Έχει ένα σώμα σαν κλεψύδρα κι εγώ θα ‘θελα να παίζω μέσα στην άμμο;» ρώτησε ο διευθυντής τον Άλαν που αποκρίθηκε: «Είναι ένα αστείο».

Όχι όμως για το διευθυντή, ο οποίος είπε στη Νέτι: «Ο γιος σας θα πρέπει να επισκεφθεί ψυχίατρο».

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ – Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ – Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

«Ο κωμικός της τάξης του»

Στην πραγματικότητα, υπήρχαν δύο Άλαν Κόνιγκσμπεργκ στο Γυμνάσιο Μίντγουντ. Υπήρχε το ντροπαλό αγόρι το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έλεγε τίποτα και το οποίο δύσκολα το αναγνώριζε κανείς. Και υπήρχε και ο Άλαν Κόνιγκσμπεργκ με τον Γούντυ Άλλεν να εκρήγνυται από μέσα του, ο οποίος έδειχνε την ιδιοφυΐα του σε μια χούφτα ανθρώπων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ήταν ο αστειότερος μαθητής του Μίντγουντ, δεν ψηφίστηκε κωμικός της τάξης του. Κάποιος ονόματι Μάικ Μπριλ, ο οποίος ήταν πολύ γνωστός, κέρδισε αυτή τη διάκριση.

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ – Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ – Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

Μου αρέσει που έχουμε κρατήσει μια ρομαντική εικόνα για τις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Παραδέχομαι ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά αυτή η ρομαντική σχέση μεταξύ των κινηματογραφικών αστέρων και του κοινού. Και ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ ξανά να χτίσουμε αυτούς τους μυθικούς ήρωες που συνήθιζαν να παίζουν οι Κλαρκ Γκέιμπλ και Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ εκείνης της εποχής. Όμως όσο υπέροχη προσωπικότητα και να είχε ο Κάρι Γκραντ, δεν υπήρξε ποτέ τόσο καλός ηθοποιός όσο ο Μπραντ Πιτ, ο Έντουαρντ Νόρτον ή ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Πρωταγωνιστές όπως ο Κάρι Γκραντ ή ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ ήταν απλά πολύ γοητευτικές φιγούρες να τις χαζεύεις. Καλύτεροι ηθοποιοί από αυτούς που διαθέτουμε σήμερα δεν ήταν.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

«Οι μερίδες είναι μικρές»

Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο. Δύο ηλικιωμένες γυναίκες βρίσκονται σ’ ένα θέρετρο στα βουνά Κάτσκαλ και η μία απ’ αυτές λέει: «Βρε παιδί μου, το φαγητό σ’ αυτό το μέρος είναι πραγματικά απαίσιο». Και η άλλη λέει: «Ναι, και οι μερίδες είναι τόσο μικρές». Λοιπόν, έτσι στην ουσία αισθάνομαι κι εγώ για τη ζωή. Είναι γεμάτη από μοναξιά και μιζέρια και βάσανα και δυστυχία και τελειώνει πάρα πολύ γρήγορα.

«ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ, ANNIE XALL», 1977
από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

 

Τα λεφτά δεν είναι το παν, αλλά είναι προτιμότερα απ’ την υγεία. Τι να κάνουμε, δε μπορείς να μπεις στο χασάπικο και να δηλώσεις στο χασάπη:Κοίτα το χρώμα μου, τι ωραίο μαύρισμα πού ‘κανα κι επιπλέον δε συναχώνομαι ποτέ, και να ‘χεις την απαίτηση να σου δώσει έτσι κρέας.

ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ «ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ»
μετάφραση ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗ Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ

«Σαν να παίρνεις χάρη από την ηλεκτρική καρέκλα»

Λίγα πράγματα υπάρχουν στη ζωή που είναι τόσο ευχάριστα όσο το σκασιαρχείο. Το να σηκώνεσαι νωρίς το πρωί, με το φρικτό φορτίο του σχολείου να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου και να ξεκινάς γι’ αυτό, γνωρίζοντας ότι θα φας στη μάπα πέντε ώρες βλακώδους κι οδυνηρού κενού που σου νεκρώνει την ψυχή, κι έπειτα ν’ αποφασίζεις ξαφνικά μαζί μ’ ένα φίλο ότι δεν πρόκειται να πάτε κι ότι αντίθετα θα πάτε ν’ αγοράσετε εισιτήρια για τον αγώνα των Ντότζερς ή ότι θα πάτε στη Νέα Υόρκη για πρωινό στο Ότοματ και μετά θα πάτε στο Πάραμαουντ για ν’ ακούσετε την ορχήστρα του Τσάρλι Μπάρνετ και να δείτε την καινούρια ταινία του Τζον Γουέιν. Θέλω να πω ότι είναι σαν να παίρνεις χάρη από την ηλεκτρική καρέκλα.

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ – Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ – Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

Ύστερα από μια περίοδο ζωής που είχε απομακρύνει από τη σκέψη του την παιδεία, ο Γούντυ ήταν τώρα πνευματικά αχόρταγος. Κανόνισε μ’ έναν καθηγητή από το πανεπιστήμιο Κολούμπια να τον βοηθάει μ’ ένα είδος ιδιωτικού μαθήματος πάνω στα Μεγάλα Αναγνώσματα. Αρχίζοντας με τους προσωκρατικούς και έπειτα περνώντας από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Δάντη, τον Τόμας Μορ και μέχρι τον Τζέιμς Τζόις, ο Γούντυ και η Αρλίν διάβαζαν ένα βιβλίο την εβδομάδα και το συζητούσαν με τον καθηγητή. Αυτή η αυτοδιδακτική πορεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ανάλογα με το εποχιακό του ενδιαφέρον, στο κομοδίνο του Γούντυ είναι στοιβαγμένα βιβλία πάνω στη σημειολογία και τη γλωσσολογία, ή στην ποίηση, ακόμα και η Βίβλος. Ο Γούντυ διάβασε φιλοσοφία για πολλά χρόνια και εξακολουθεί να επιστρέφει σ’ αυτή.

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ – Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ – Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

Αποσπάσματα από παράσταση stand up comedy που έδωσε ο Γούντι Άλλεν το 1972 στο Λας Βέγκας (Σίρκους Μάξιμους του Σίζαρς Πάλας) μπροστά σε 1.200 θεατές:

Από την πρώτη στιγμή, όλοι μέσα στο Σίρκους Μάξιμους άρχισαν να γελάνε – άλλωστε γι’ αυτό είχαν έρθει. Ο Γούντυ τους μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στο Μπρούκλιν. Για το πώς οργάνωσε τους εργαζόμενους στο μαγαζί του πατέρα του να κάνουν απεργία και πώς του έκλεισε το μαγαζί, για έναν ξάδερφο που πουλάει αμοιβαία κεφάλαια και του οποίου η γυναίκα έχει οργασμική ασφάλεια («Αν ο σύζυγός της αποτύχει στη σεξουαλική της ικανοποίηση, η ασφαλιστική εταιρεία Μιούτσουαλ της Ομάχα είναι υποχρεωμένη να την πληρώνει κάθε μήνα»), για την τραυματική παιδική του ηλικία («Θήλαζα από ψεύτικα στήθη») και για την εξαιρετική σεξουαλική του ικανότητα («Την πρώτη νύχτα του γάμου η γυναίκα μου σταμάτησε στη μέση των πάντων, σηκώθηκε όρθια και άρχισε να με χειροκροτεί»).

Λίγο μετά τη μέση του νούμερού του ο Γούντυ σταμάταγε και έβγαζε ένα ρολόι τσέπης: «Επιτρέψτε μου μια στιγμή να κοιτάξω την ώρα», είπε. «Είναι αρκετά σχολαστικοί όσον αφορά την ώρα εδώ πέρα και ακούω ήδη την ορχήστρα να έρχεται σιγά σιγά από πίσω μου». Κοίταξε το ρολόι και το κράταγε ψηλά, λες και τα 1.200 άτομα μπορούσαν να το δουν. «Δεν ξέρω αν μπορείτε να το δείτε, αλλά αυτό είναι ένα πολύ όμορφο ρολόι». Κατέβασε το χέρι του και το περιεργάστηκε από κοντά. «Έχει μαρμάρινη διακόσμηση», συνέχισε, εξακολουθώντας να το κοιτάζει. «Με κάνει να μοιάζω με Ιταλό». Κοντοστάθηκε. «Ο παππούς μου, στο νεκροκρέβατό του, μου πούλησε αυτό το ρολόι».
Αν οι θεατές πίστεψαν για μια στιγμή ότι πραγματικά ο Γούντυ έπρεπε να ελέγξει την ώρα, ήξεραν τώρα ότι τους την είχαν φέρει. Αυτό που δεν ήξεραν, ήταν ότι αυτή η ατάκα του έδωσε τη δυνατότητα να δει πραγματικά πώς τα πήγαινε σε σχέση με το χρόνο. Έπρεπε να κάνει σαράντα πέντε λεπτά. Αυτό το αστείο θα έπρεπε να έρθει γύρω στα είκοσι οχτώ λεπτά του προγράμματός του. Αν ερχόταν νωρίτερα, ο Γούντυ θα έπρεπε να επιμηκύνει το υπόλοιπο υλικό του όσο περισσότερο μπορούσε χωρίς όμως να το κάνει να υστερήσει σε γέλια. Ήταν ακριβώς στην ώρα του.

«Κάποτε σκότωσα ένα ελάφι. Και το δένω πάνω στο φτερό του αυτοκινήτου μου και οδηγώ για να γυρίσω σπίτι μου από την εθνική οδό της Δυτικής Πλευράς. Αλλά αυτό που δεν είχα αντιληφθεί ήταν ότι η σφαίρα μου δε διαπέρασε το ελάφι. Του έγδαρε μόνο το κεφάλι, ρίχνοντάς το αναίσθητο. Και περνώ μέσα από το τούνελ Χόλαντ και το ελάφι συνέρχεται. Έτσι, βρίσκομαι να οδηγώ μ’ ένα ζωντανό ελάφι πάνω στο φτερό μου και το ελάφι βγάζει σήμα για στροφή. Και υπάρχει ένας νόμος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης που απαγορεύει να οδηγάς μ’ ένα ελάφι που έχει τις αισθήσεις του πάνω στο φτερό σου, Τρίτες, Τετάρτες και Σάββατα. Και μ’ έχει πιάσει μεγάλος πανικός.
Και τότε μου έρχεται η ιδέα – κάποιοι φίλοι μου κάνουν ένα πάρτι μεταμφιεσμένων. Θα πάω. Θα πάρω και το ελάφι. Θα το παρατήσω στο πάρτι. Δε θα είναι πια δική μου ευθύνη. Έτσι πηγαίνω με το αυτοκίνητο στο πάρτι και χτυπάω την πόρτα. Το ελάφι στέκεται δίπλα μου. Ο οικοδεσπότης έρχεται στην πόρτα. Λέω: «Γεια σας, ξέρετε τους Σόλομον». Μπαίνουμε μέσα. Το ελάφι ανακατεύεται με τον κόσμο. Τα πήγε θαυμάσια. Είχε επιτυχίες. Κάποιος τύπος προσπαθούσε να του πουλήσει ασφάλειες επί μιάμιση ώρα.
Έρχονται τα μεσάνυχτα, δίνουν τα βραβεία για το καλύτερο κοστούμι της βραδιάς. Το πρώτο βραβείο το παίρνουν οι Μπέρκοβιτς, ένα παντρεμένο ζευγάρι που είναι ντυμένο σαν ελάφι. Το ελάφι παίρνει το δεύτερο βραβείο. Το ελάφι είναι έξω φρενών! Αυτό και οι Μπέρκοβιτς χτυπιούνται με τα κέρατά τους μέσα στο σαλόνι. Ρίχνουν ο ένας τον άλλον αναίσθητο.
Τώρα, σκέφτομαι, είναι η ευκαιρία μου. Αρπάζω το ελάφι, το δένω πάνω στο φτερό του αυτοκινήτου μου και τραβάω πίσω για το δάσος. Αλλά έχω πάρει τους Μπέρκοβιτς. Κι έτσι βρίσκομαι να οδηγώ με δυο Εβραίους πάνω στο φτερό μου. Και υπάρχει ένας νόμος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, Τρίτη, Πέμπτη και ιδιαίτερα το Σάββατο.
Το επόμενο πρωί, οι Μπέρκοβιτς ξυπνούν μέσα στο δάσος μέσα σ’ ένα κοστούμι ελαφιού. Ο κ. Μπέρκοβιτς πυροβολείται, ταριχεύεται και κρεμιέται στην Αθλητική Λέσχη της Νέας Υόρκης. Και η πλάκα είναι ότι η λέσχη απαγορεύει την είσοδο στους Εβραίους.
Το ακροατήριο είχε ξεκαρδιστεί από τα γέλια στα τελευταία τρία τέταρτα της ιστορίας και ο Γούντυ ετοιμαζόταν πια να εγκαταλείψει τη σκηνή».

Ο ίδιος ο Γούντι Άλλεν λέει για το αστείο με το ελάφι: «Απ’ όλα τα νούμερα, αυτό με το ελάφι είναι ίσως το πιο δημοφιλές. Ήταν ένα ευχάριστο ατύχημα. Δεν είναι μεγάλο, μόνο γύρω στα δυόμισι λεπτά, κι έτσι είναι δύσκολο να βαρεθείς. Έχει αρχή, μέση και τέλος. Πηγαίνει σταθερά προς τα πάνω. Κατάφερα να στύψω το ζουμί του μέχρι το τέλος, έτσι συνεχίζει ν’ ανεβαίνει και δεν πεθαίνει στο δρόμο. Και δε στηρίζεται σε καλαμπούρια. Παρασύρει τους θεατές σ’ αυτό το συλλογισμό, σ’ αυτή την ιδέα και την ακολουθούν μέχρι το τέλος».

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ – Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ – Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

 

 

«Ποιος πήρε τους υπόλοιπους δύο πόντους;»

Οι γονείς μου ήταν στοργικοί αλλά σκληροί, δε διέφεραν από τους υπόλοιπους γονείς στη γειτονιά. Ήταν χαρακτηριστικοί Εβραίοι γονείς. Σε θεωρούσαν πάντα ένοχο, ιδιαίτερα εμένα. Η στάση τους απέναντι στον καθένα δεν ήταν ενθαρρυντική – ήταν πάντα «απόδειξέ το μου». Υπάρχει αυτό το παλιό ανέκδοτο του Σαμ Λέβενσον για το παιδί που έρχεται σπίτι από το σχολείο και λέει στη μητέρα του: «Πήρα ενενήντα οχτώ στο τεστ». Κι αυτή του λέει: «Ποιος πήρε τους υπόλοιπους δύο πόντους;» Κι έτσι ακριβώς ήταν τα πράγματα.

από το βιβλίο του ERIC LAX «ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΛΕΝ – Η  ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑ ΙΔΙΟΦΥΙΑΣ»
μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ

Πάντα έγραφα. Από μικρό παιδί. Μπορούσα να σκαρφιστώ έξυπνες ιστορίες ενώ δεν ήξερα ούτε ανάγνωση ακόμη. Λέω γι’ αστείο ότι έγραφα πριν καν μάθω να διαβάζω.

Είναι πάντα ευχάριστη για εσάς η διαδικασία της συγγραφής; Έχετε νιώσει τρόμο μπροστά σε μια λευκή, κενή σελίδα;Όχι, σε αυτό ταυτίζομαι με τον Πικάσο, που είχε κάποτε πει ότι, όταν βλέπει έναν άδειο καμβά, αισθάνεται ότι πρέπει να τον γεμίσει. Νιώθω ακριβώς το ίδιο κι εγώ. Τίποτα δεν με κάνει πιο ευτυχισμένο από το να ανοίγω ένα μεγάλο, παχύ πακέτο από λευκές ή κίτρινες κόλες χαρτί. Δεν μπορώ να περιμένω τη στιγμή που θα τις γεμίσω. Τρελαίνομαι να γεμίζω σελίδες.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 Πάμπλο Πικάσο (1881-1973)
«Οι δεσποινίδες της Αβινιόν»

ατάκες του Γούντι Άλλεν για το σεξ:

“Είναι το σεξ βρώμικο; Μόνο αν γίνεται σωστά.”

“Το σεξ αυξάνει την ένταση. Η αγάπη τη δημιουργεί.”

“Ο εγκέφαλός μου; Είναι το δεύτερο πιο αγαπημένο όργανό μου.”

 “Δεν ξέρω την ερώτηση, αλλά το σεξ είναι σίγουρα η απάντηση.”

“Αν υπάρχει μετεμψύχωση, θα ήθελα να γυρίσω σαν τα ακροδάκτυλα του Warren Beatty.”

“Μην υποτιμάτε την αυτοικανοποίηση – είναι σεξ με κάποιον που αγαπώ.”

“Η αμφισεξουαλικότητα αυτόματα διπλασιάζει τις πιθανότητες για ραντεβού το Σάββατο βράδυ.”

“Το σεξ χωρίς την αγάπη είναι μια άδεια εμπειρία, αλλά σε σχέση με τις άδειες εμπειρίες, είναι μια από τις καλύτερες.”

“Είμαι τόσο καλός εραστής γιατί προπονούμαι πολύ μόνος μου.”

αντιγραφή από το http://thebelbo.wordpress.com/

 

Νομίζω τελικά ότι όλα πηγάζουν από το γεγονός ότι μισώ την πραγματικότητα. Και το κακό είναι ότι μόνο εκεί μπορεί κανείς να απολαύσει μια ωραία μπριζόλα.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ  μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

Γι’ άλλη μια φορά επιχείρησα ν’ αυτοκτονήσω –έβρεξα τη μύτη μου και την έχωσα στο ντουί της λάμπας. Δυστυχώς, έγινε ένα βραχυκύκλωμα στα καλώδια, κι απλώς κουτρουβαλιάστηκα απ’ το ψυγείο. Επειδή πάντα κατατρύχομαι από θανατερές σκέψεις, μελαγχολώ σταθερά. Αναρωτιέμαι πάντα αν θα υπάρχει μετά θάνατον ζωή, κι αν υπάρχει, θα βρω άραγε να χαλάσω χιλιάρικο;

ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ «ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ»
μετάφραση ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗΣ Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μεγαλώνοντας, παρατηρούσα ότι οι γονείς των άλλων παιδιών στη γειτονιά δεν τα άφηναν να βλέπουν ταινίες. Τα καλοκαίρια συνήθως τους έλεγαν: «Πηγαίνετε να παίξετε έξω στον ήλιο, στον φρέσκο αέρα, κινηθείτε, κολυμπήστε». Υπήρχε και όλη αυτή η παραφιλολογία εκείνη την εποχή ότι οι ταινίες σού καταστρέφουν τα μάτια και τέτοιες ανοησίες. Οι γονείς μου δεν έδιναν σημασία σ’ αυτά, ούτε με απέτρεψαν ποτέ από το να πηγαίνω σινεμά. Από την άλλη, κι εγώ σιχαινόμουν το καλοκαίρι – σιχαινόμουν τη ζέστη, τον ήλιο που έκαιγε. Η καλύτερή μου ήταν να βρίσκομαι σ’ έναν κινηματογράφο με κλιματισμό. Και υπήρχαν φορές που πήγαινα τέσσερις, πέντε, έξι φορές την εβδομάδα, ή και κάθε μέρα ακόμα, ανάλογα με το χαρτζιλίκι μου. Επίσης οι κινηματογράφοι τότε έπαιζαν δύο ταινίες μ’ ένα εισιτήριο. Η καλύτερή μου!  Το χειμώνα βέβαια, με το σχολείο, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Μπορούσα να πηγαίνω μόνο τα Σαββατοκύριακα. Συνήθως πήγαινα Σάββατο και Κυριακή, και πολλές φορές κατευθείαν μετά το σχολείο.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ  μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Ο Γούντι Άλλεν το 2006

Είναι θλιβερό, νομίζω, ότι στον κόσμο υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που έχουν αισθήματα, ευαισθησίες, ποιητικές εξάρσεις και θέλουν να τα εκφράσουν αλλά δεν μπορούν. Δεν έχουν μουσικό ταλέντο, ταλέντο ζωγραφικής ή λογοτεχνικό. Κι όμως έχουν τα αισθήματα και πρέπει να είναι τρομερό να βρίσκεσαι σε τέτοια κατάσταση. Μερικές φορές μου συμβαίνει και μένα, να θέλω να εκφράσω κάτι και να μην μπορώ, να βρίσκομαι σε αδιέξοδο.  Αυτό μου συμβαίνει πιο τακτικά στη μουσική. Γιατί είμαι κακός μουσικός – και δεν το λέω αυτό στα αστεία: παίζω σε συναυλίες σχεδόν σ’ όλο τον κόσμο, κι αυτό μόνο και μόνο επειδή είμαι διάσημος στον κινηματογράφο.

από συνέντευξη του Γούντι Άλλεν στο Ν. Φ. ΜικελίδηΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 28/9/2008

Για μένα η φύση είναι ένα σύνολο από αράχνες που τρώνε έντομα, μεγάλα ψάρια που κατασπαράζουν τα μικρά, φυτά που τρώνε φυτά. Σαν ένα πελώριο εστιατόριο, έτσι τη βλέπω.

Από την ταινία «Ο ειρηνοποιός, Love and Death», 1975

Όταν κανείς χαζεύει την ομορφιά της φύσης από μακριά, αυτό που βλέπει είναι ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο. Αν όμως πλησιάσει και κοιτάξει προσεχτικότερα, αυτό που θα δει είναι κάπως φρικαλέο. Από κοντά θα δει βία, χάος, σκοτωμούς και κανιβαλισμούς. Όταν όμως κοιτάς τη γενική εικόνα, έναν πίνακα του Κόνσταμπλ για παράδειγμα, όλα μοιάζουν ειδυλλιακά.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ  μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 Τζον Κόνσταμπλ (1776-1837)
Η κοιλάδα Στάουρ και η εκκλησία του Ντέντχαμ

  

Μέχρι και σήμερα τρελαίνομαι με τα αθλητικά. Μία από τις μεγαλύτερές μου απογοητεύσεις είναι ότι το θέατρο δεν θα μπορέσει ποτέ να φτάσει τα επίπεδα της έντασης που μπορεί να σου προσφέρει ένας καλός αγώνας.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ  μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

Σήμερα είδα ένα πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα και σκέφτηκα: Τι ασήμαντος που είμαι! Βέβαια, ξανασκέφτηκα το ίδιο και χτες, κι έβρεξε. Με πλημμύρισε απέχθεια για τον εαυτό μου και σχεδίασα άλλη μια αυτοκτονία – αυτή τη φορά εισπνέοντας δίπλα σ’ έναν ασφαλιστή.

ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ «ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ»
μετάφραση ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗΣ Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ

  

Η ζωή δεν μιμείται την τέχνη, μιμείται την κακή τηλεόραση.

από την ταινία «Παντρεμένα ζευγάρια, Husbands and Wives», 1992

  

Δεν με ενδιαφέρει να ζω στις καρδιές των ανθρώπων, προτιμώ να ζω στο διαμέρισμά μου.

Αυτό που μας βασανίζει στην πραγματικότητα είναι ο θάνατος. Τα γηρατειά και ο θάνατος. Είναι τόσο τρομαχτικό, τόσο φριχτό για τους ανθρώπους να τον αποδεχτούν, που επιλέγουν να μην το σκέφτονται. Σκαρφίζονται θρησκείες ή ένα σωρό άλλα πράγματα για να μην σκέφτονται το θάνατο. Προσπαθούν να το μπλοκάρουν, να το βγάλουν από το μυαλό τους.

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ»
επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ  μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

  

11 ατάκες του Γούντι Άλλεν: 

1) I don’t want to achieve immortality through my work, I want to achieve it through not dying.

2) I can’t listen to that much Wagner. I start getting the urge to conquer Poland.

3) Hey, don’t knock masturbation. It’s sex with someone I love.

4) I was thrown out of college for cheating on the metaphysics exam; I looked into the soul of the boy sitting next to me.

5) If it turns out that there is a God, I don’t think that he’s evil. Just an underachiever.

6) If only God would give me some clear sign! Like making a large deposit in my name in a Swiss bank.

7) The good people sleep better at night while the bad ones seem to enjoy the waking hours much more.

I am not afraid of death, I just don’t want to be there when it happens.

9) I am at two with nature.

10) I’m such a good lover because I practice a lot on my own.

11) Life doesn’t imitate art, it imitates bad television.

αντιγραφή από το http://enteka.blogspot.com

logomnimon

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ