Επιμένω να πιστεύω ?

Πιστεύω ? σε τι πιστεύω ? Πώς πιστεύω ?

Πιστεύω με οδηγό το αν ή πιστεύω έτσι κι αλλιώς ?

Είναι η επιμονή οδηγός για την πίστη ?

Μήπως η πίστη κλειδώνει σε ένα αποτέλεσμα ?

Μήπως αντί να πιστεύω αναζητώ το αποτέλεσμα ?

Μα έτσι μήπως επειδή ορίζω το αποτέλεσμα, περνά από δίπλα μου «ξηστά» και δεν το βλέπω ?

Μήπως πιστεύω για να λάβω ? Μήπως πιστεύω από φόβο ?

Μήπως η πίστη μου είναι πτυσσόμενη ?

Μήπως πιστεύω κατά περίπτωση ?

Μήπως τελικά ο τρόπος που πιστεύω είναι σαν το ασανσέρ, πότε πάνω, πότε κάτω, πότε στη μέση ?

Μήπως τελικά ο ορισμός πιστεύω δεν είναι αυτός που θα με οδηγήσει στην αληθινή συνάντηση με τον Θεό ?

Γιατί τελικά η πίστη είναι εύπλαστη ανά περίπτωση και παίρνει τη μορφή ανάλογα με τα συμβάντα της ζωής μου ?

Αν όμως την πίστη την μετατρέψω σε αγάπη για τον Θεό, τότε η αγάπη αυτή θα γίνει οδηγός πίστης. Αλλά μίας πίστης συγκεντρωμένης, συγκεκριμένης και σταθερής.

Γιατί όταν αγαπώ εμπιστεύομαι.

Ενώ το εμπιστεύομαι από μόνο του κινδυνεύει. Αφού ότι πιστεύουμε ως ιδανικά αρχίζουν να χάνονται. Μόνο όταν αγαπώ τότε πιστεύω και δεν ορίζω το πιστεύω μου ανά ή κατά περίπτωση, αλλά σε κάθε περίπτωση.

Δωροθέα 

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ