Άρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών
Τα χέρια κοίτα, μία κίνηση λέει πολλά, περισσότερα απ’ όσα έχεις μάθει να διαβάζεις. Κάθε μέρα περνάνε αρκετά από το οπτικό σου πεδίο, στα πήγαινε-έλα σου, στις διαδρομές σου. Είναι καχύποπτη αυτή η ζωή, ακολουθώντας τη ροή της, έμαθε κι εκείνη να μην πιστεύει στα μάτια τα δικά της και των άλλων.
Έχεις μπει ποτέ στη διαδικασία να κοιτάξεις προσεκτικά, να φιλτράρεις ό,τι βλέπεις; Η αλήθεια είναι στα χέρια, στην κίνηση. Όλα βρίσκονται εκεί, μπροστά σου, αρκεί να είσαι έτοιμος/η να αντιληφθείς τα μηνύματα. Όσο για μένα, η ζωή μου έμαθε ότι υπάρχουν χέρια πολλών ειδών… χέρια ευγενικά και ντροπαλά που σου δίνονται με συστολή, χέρια άπληστα που σε στραγγίζουν, χέρια διπρόσωπα που θα σε μπερδέψουν εσκεμμένα, χέρια άπειρα και άλλα δουλεμένα, χέρια που δεν ξεκλειδώνουν, δεν ανοίγουν γιατί η ψυχή τους είναι σφραγισμένη και η αγκαλιά τους φειδωλή.
Κι αν σ’ ενοχλεί η φασαρία της καθημερινότητας κι έχεις μάθει να κοιτάς επιλεκτικά, τι έχεις να πεις για τη ζωή που χάνεις; Όταν τα πάντα γύρω σου είναι εκπαίδευση, από πού θα αντλήσεις τη δύναμη να βγεις από το κουτάκι που σε έχουν τοποθετήσει; Όταν το σωστό και το λάθος περιπλέκονται με τέτοια μαεστρία, θέλει δύναμη για να συνειδητοποιήσεις ότι μέσα σε ένα λάθος βρίσκονται πολλά σωστά του κόσμου και θα σου πω ευθύς αμέσως τι εννοώ.