Η παράσταση αρχίζει ξανά με τους ίδιους ηθοποιούς και με τους ίδιους θεατές. Η παράσταση των εκλογών σαν υποτίθεται η υπέρτατη αρχή της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας!
Είναι όμως έτσι ; Μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία σε μια χώρα και ένα λαό που τέλει υπό κατοχή ; Μπορεί να υπάρξει άσκηση πολιτικής με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα όταν η χώρα είναι υπό κατοχή ; Μπορεί ένας λαός να εκλέξει μια κυβέρνηση που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα και μόνο, όταν οι πολιτικοί του είναι υπό διατεταγμένη υπηρεσία ξένων, ανθελληνικών συχνά συμφερόντων ;
Δεν πρόλαβε να ανακοινωθεί ότι θα πάμε ξανά σε εκλογές και άρχισαν ξανά τα «τύμπανα της αυταπάτης», ξανά οι ίδιοι άνθρωποι με τα ίδια κούφια και κενά λόγια να εμφανίζονται με μεγαλόπρεπες ύφος και να εκστασιάζονται σαν οι «σωτήρες» ενός λαού που εξαθλίωσαν, μιας χώρας που κατέστρεψαν.