Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Κάνε μαζί μου όσα δεν έχεις ξανακάνει



Έχω ένα φετίχ το οποίο δεν έχει καμία σχέση με κρεβάτια, μαστίγια, bdsm κι άλλα τέτοια.
Θέλω να σε ξεπαρθενεύω κάθε δευτερόλεπτο που περνάει.
Να μου λες συνεχώς «Αυτό το έκανα πρώτη φορά μαζί σου».  Από το πιο απλό μέχρι και το πιο σύνθετο. Θέλω να κάνεις υπερβάσεις για μένα. Πράγματα τα οποία είχες στο πίσω μέρος του μυαλού σου μα ποτέ δεν πίστευες πως θα ξεστομίσεις, και πράγματα που δεν είχες καν στη φαντασία σου και ήρθα εγώ για να στα μάθω.
Θέλω να με εκπλήσσεις συνεχώς, αλλά παραπάνω γουστάρω την ιδέα του να εκπλήσσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν είναι θέμα επιβεβαίωσης ή ανασφαλειών. Είναι θέμα αντοχών. Θέλω να μάθω τα όρια σου, θέλω να δω ως πού μπορείς να φτάσεις για μένα.
Ξέρω πως δεν είμαι ο πρώτος που έκανες σεξ. Θέλω να είμαι ο πρώτος που θα σε κάνει να τρέμεις, να ουρλιάζεις και να γδέρνεις τον ίδιο σου τον εαυτό, να μη θέλεις να φύγω από μέσα σου, να με ικετεύεις για λίγο ακόμα.

Όχι γιατί θέλω να νιώσω άντρακλας και μηχανή του σεξ. Είπαμε, ανασφάλειες δε χωράνε. Σε γουστάρω, είμαι μαζί σου και είναι στο χέρι μου και μόνο να σε κάνω να μη θέλεις να κοιτάξεις κανέναν άλλον. Είναι στο χέρι μου να σε κάνω να είσαι υγρή και μόνο που μου μιλάς στο τηλέφωνο κι ας είμαι χιλιόμετρα μακριά.
Να σου κόβεται η ανάσα τη στιγμή που σου γλύφω το λαιμό, ενώ ταυτόχρονα σου σφίγγω τη μέση, αυτό είναι το φετίχ μου. Να με ερωτεύεσαι και να καυλώνεις μαζί μου την ίδια στιγμή. Να είναι η επαφή σαρκική κι εγκεφαλική.
Να μην είμαι ένας από τους πολλούς, αλλά απ’ τους πολλούς, ο ένας.
Και δε μιλάω μόνο για το σεξ. Μιλάω για όλα όσα είχες στο κεφάλι σου και ντρεπόσουν, φοβόσουν ή δίσταζες να πεις στους άλλους.
Όλα αυτά θέλω μαζί μου να γίνουν η καθημερινότητά σου. Θέλεις ρομάντζα, κεριά, λουλούδια κι εκπλήξεις μα ντρεπόσουν να το παραδεχτείς για να μη σε πουν ονειροπόλα;
Θες μπίρες, πίτσες, διαγωνισμό ρεψιμάτων, σφαλιάρες και δαγκώματα. Να με βρίζεις για τις χαζομάρες που πετάω, ενώ τόσο καιρό για κάποιο λόγο έπρεπε να είσαι καθώς πρέπει και φοβόσουν πως θα χάσεις τον εαυτό σου μέσα στην τόση δηθενίλα. Παραδέξου το.
Θέλεις απλά να σου χαϊδεύω την κοιλιά γιατί πονάς από την περίοδό σου κι ενώ φοβόσουν να το ζητήσεις για να μη σε πουν γυναικούλα, το κάνω από μόνος μου. Μπορεί ώρες ώρες να βαριέμαι ή να νυστάζω, αλλά θα το κάνω γιατί δε με νοιάζει η πάρτη μου και τρελαίνομαι που εκπλήσσεσαι με κάτι τόσο δα μικρό.
Και οι χτύποι πηγαίνουν όλο και πιο γρήγορα κάθε φορά που σε βλέπω και νιώθω ν' αλλάζεις και ν' αγαπάς τον εαυτό σου όλο και πιο πολύ, μ' αυτά τα μικρά ξεπαρθενιάσματα.
Είναι λέξη σκληρή, κυνική κι ωμή, αλλά δεν μπορώ να περιγράψω ακριβέστερα το πώς νιώθω και νιώθεις κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε πως κάναμε ένα νέο βήμα που δεν το περιμέναμε και βγήκε αυθόρμητα.
Που πριν δέκα μέρες μου είπες πως είναι νωρίς για τρελά συναισθήματα και μεγάλα λόγια και σήμερα μου είπες πως είσαι ερωτευμένη.
Που θα κάνεις ταξίδια μεγάλα και ψυχοφθόρα για μένα, ενώ είχες ορκιστεί πως δε θα ξαναμπείς σε τέτοιες διαδικασίες.
Που τρώμε πιτόγυρα κάθε μέρα, ενώ όταν σε γνώρισα ήσουν των φρούτων και των λαχανικών.
Βλέπεις, δε χρειάζεται να πάμε για μπάντζι-τζάμπινγκ, ούτε να ανέβουμε το Έβερεστ για να νιώσεις πως κάτι καινούριο αρχίζει να γεννιέται μέσα σου.
Κι εσύ μου έμαθες πως δε χρειάζεται να είμαι ο πιο ωραίος, ο σωματαράς, ο γκόμενος που γουστάρουν όλες οι γυναίκες για να με θέλεις.
Μου έμαθες πως για να σε κερδίσω, πρέπει να κάνω όσα έχεις στη φαντασία σου, μέρος της ρουτίνας σου.
Κι άμα βαρεθείς τη νέα σου ρουτίνα, θα διαλύσω το κάστρο που χτίσαμε και θα φτιάξω ένα καινούριο, πάλι απ’ την αρχή.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.