Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Έτοιμο το σχέδιο επικράτησης της Ν.Τάξης. Αντεπιτίθενται τον Σεπτέμβριο

Ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ για να μπορέσουμε να δούμε την πλήρη εικόνα, ανακαλύψαμε ότι στην πραγματικότητα όλα τα σημάδια είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια μας, όμως πολλοί δεν το έχουν πάρει είδηση!

Οπότε ας ξεκινήσουμε για να δούμε πώς ενώνονται όλα μαζί.

Ο Πάπας Φραγκίσκος γράφει ιστορία ως ο πρώτος πάπας που θα απευθύνει διάγγελμά προς το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 24 Σεπτεμβρίου 2015.  

Ο Πάπας Φραγκίσκος πρόκειται να επισκεφθεί τις ΗΠΑ στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ακολούθως θα μεταβεί στον Λευκό Οίκο και, στη συνέχεια, στο Κογκρέσο στις 24 Σεπτέμβρη. Θα μπορούσαμε να είμαστε μάρτυρες του προφήτη του Αντίχριστου, του ψευδοπροφήτη;

Στις 25 ο Πάπας θα ''αντιμετωπίσει'' την Γενική Συνέλευση των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη, όπου θα αποκαλύψει, θα παρουσιάσει ένα "ανθρωπιστικό" σχέδιο που θα βασίζεται σε μια ατζέντα βιώσιμης ανάπτυξης. 

Πρόκειται για ένα μεγάλο ανθρωπιστικό σχέδιο που έχει ως σκοπό να ενώσει όλα τα έθνη και να εξαλείψει τη φτώχεια, την πείνα και να ενώσει όλη την ανθρωπότητα. Αν και αυτό ακούγεται σπουδαίο, υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο, μια κρυφή ατζέντα που κρύβεται από πίσω.

Ο Έρωτας Κρύβεται Στη Ρουτίνα

Ο Γιώργος έκανε δώρο στην Άννα τριήμερο- έκπληξη στο Παρίσι;
H Άρτεμις έλαβε το μονόπετρο στο ρομαντικό εξοχικό του Πέτρου;
Τα ξαδέρφια σου δείπνησαν σε υπέρ-κυριλέ εστιατόριο;
«Κι εμένα ο δικός μου, τίποτα…», θα σκεφτείς όλο παράπονο, βράζοντας από τα νεύρα και κοιτώντας τον με μισό μάτι να παίζει παιχνίδια στο tablet του, χωμένος στον καναπέ σας.

Στοπ.

Δεν άλλαξε ο σύντροφός σου. Εσύ άλλαξες. Εκείνος, ήταν πάντα έτσι..
Άλλαξε, το ότι έβγαλες τα διαστρεβλωτικά γυαλιά του έρωτα και βλέπεις, πλέον τον πρίγκιπά σου, ως βάτραχο. Kι όμως, τον αδικείς..!
Όταν πρωτο..ερωτευόμαστε, πετάμε στα ουράνια, ευχαριστούμε για το θείο δώρο που μας έτυχε και γυρνάμε παντού με ένα χαμόγελο που φωνάζει «ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ» !

Το αντικείμενο του πόθου μας φαντάζει συγκλονιστικό, υπέροχο, ψηλά, σε ένα βάθρο.

Κάθε μικροπαραξενιά του φαντάζει χαριτωμένη ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα.
Μας αρκεί το να είμαστε γύρω του, πάνω του, δίπλα του και να τον ακούμε να μιλάει.

ΑΓΑΠΗ - ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΕΣ

Σοφία Ασλαματζίδου

Πόσο δύσκολα κάνουν οι άνθρωποι τα εύκολα; Πόσο σύνθετα τα απλά; Πώς η σιωπή καταστρέφει μια ζωή; Πόσα ερωτήματα μένουν αναπάντητα;

Επιζητούμε το διάλογο. Καταλήγουμε στο μονόλογο. Μα για να καταλήξουμε στο μονόλογο, οφείλουμε μια επικοινωνία με τον εαυτό μας. Να τον ανακρίνουμε. Να τον στριμώξουμε. Να τον εξερευνήσουμε. Πώς είναι δυνατόν να συμφωνούμε διαφωνώντας; Γιατί αυτό που σχεδιάζουμε το διαλύουμε στο επόμενο λεπτό;

Τελικά, τι είναι αυτό που μεγαλώνει τις αποστάσεις; Μέσα μας, όλοι, κουβαλάμε πόνο που συσσωρεύεται και δε βρίσκει την έξοδο κινδύνου για να βγει, να λυτρώσει και να καθαρίσει τις σκιές που πλανώνται και πλέκουν πυκνό ιστό μεταξύ δυο ανθρώπων που επιθυμούν να κρατήσουν την αγάπη τους. Και πόσο ικανοποιημένοι μπορούν να είναι αυτοί οι άνθρωποι όταν σε καταστάσεις ηρεμίας και σιωπής μένουν απαθείς στην επερχόμενη έκρηξη;

Τίποτε στη ζωή δεν είναι τυχαίο

Αυτή είναι μία φράση που τη λέμε μεν, αλλά δεν της έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία.

Όπως επίσης και την άλλη φράση «ρόδα είναι και γυρίζει».

Οπότε ας δούμε γιατί βιώνουμε όλο αυτό που βιώνουμε είτε σε ατομικό επίπεδο, είτε σε συλλογικό.

Κάθε τι, από τότε τουλάχιστον που θυμάμαι, δινόταν πολύ παραπάνω από όσο άξιζε, είτε αυτό ήταν γνώση, είτε ήταν χρόνος, είτε ήταν υλικό.

Δηλαδή κάθε τι πουλιόταν πολύ παραπάνω από όσο πραγματικά άξιζε ( όχι κόστιζε) είτε ως προς τον χρόνο μας, είτε ως προς την προσφορά της εργασίας μας, είτε ως προς τη γνώση μας, είτε.. είτε… είτε..

Οπότε εμείς δίναμε 1 και θέλαμε να πάρουμε 100. Τα 100 τα παίρναμε και χαιρόμασταν πάρα πολύ. Δίναμε 2 ή 3 ώρες ουσιαστικής εργασίας και αμειβόμασταν για 10. Δίναμε λίγο από τον χρόνο ή τις γνώσεις μας και η αμοιβή που λαμβάναμε ήταν σαν να δίναμε πάνω από το 100% του εαυτού μας. Κάποιοι πήγαιναν στη δουλειά τους απλώς και μόνο για να βρίσκονται εκεί, χωρίς καμία διάθεση για να παράγουν, αλλά η αμοιβή τους ήταν λες και η παραγωγή τους ήταν για 3 άτομα. 

ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ : ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΚΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ…ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σε ένα πρόσφατο πανοικουμενιστικσό ρεσιτάλ του ο Πάπας της Ρώμης Φραγκίσκος, μιλώντας στις 3 Ιουνίου από τον κλασικό εξώστη του Βατικανού στο κοινό που βρίσκονταν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, δήλωσε με ξεκάθαρο τρόπο πως θεωρεί ότι η Αγία Βίβλος είναι το… ίδιο πράγμα με το Κοράνι των μουσουλμάνων.

Ο αρχηγός των παπικών και αρχήαιρεσιάρχης του χριστιανισμού όμως δεν αρκέστηκε σε αυτή την δήλωση. Προχώρησε ακόμα περισσότερο ισχυριζόμενος πως ο Ιησούς Χριστός, ο Μωάμεθ, ο Γιαχβέ και ο Αλλάχ, είναι το… ίδιο πράγμα δηλαδή διαφορετικά ονόματα του ίδιου Θεού. Φυσικά υπήρξε και η οικουμενιστική στήριξη αυτών των πρωτοφανών αναφορών, πως επί χρόνια ο πόλεμος χώρισε τους ανθρώπους διαφόρων θρησκειών και τώρα ήρθε η ώρα της… «ενότητας» και της σύγκλισης των θρησκευτικών δογμάτων.

Σπιτικό σπρέι για να διώχνουμε ψύλλους, σκνίπες & τσιμπούρια από τη γούνα των τετράποδων

Από την Κλέα Μοριανού

Γιατί να αγοράζουμε ακριβά φαρμακευτικά αντιπαρασιτικά προϊόντα, όταν μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας ένα οικολογικό σπιτικό σκεύασμα, και μάλιστα με ελάχιστο κόστος; Κατάλληλο για σκύλους & γάτες.

Photo courtesy of Anastasia Voutyropoulou | www.anastasiav.com

Οι δύο μεγαλύτεροι καλοκαιρινοί εχθροί του σκύλου μας είναι πλέον γνωστοί σε όλους. Ο πρώτος είναι η φλεβοτόμος σκνίπα, που προκαλεί τρόμο στους περισσότερους ιδιοκτήτες, καθώς ευθύνεται για τη λεϊσμανίαση, ευρέως γνωστή και ως καλααζάρ. Ο δεύτερος εχθρός είναι τα τσιμπούρια, που, αν και παραγνωρισμένα, ευθύνονται για την εξίσου συνηθισμένη και θανατηφόρο ερλιχίωση.

Λιγότερο επικίνδυνοι, αλλά πολύ ενοχλητικοί, είναι και οι ψύλλοι, οι οποίοι, σε αντίθεση με τα τσιμπούρια και τις σκνίπες που δεν πολυσυμπαθούν τα αιλουροειδή, πολιορκούν στενά και τις γάτες. Αυτοί οι μικροί λαθρεπιβάτες της γούνας προκαλούν στα κατοικίδιά μας συμπτώματα όπως έντονο κνησμό, έλκη, αλλεργική δερματίτιδα και ταινίωση.

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

Η ενεργοποίηση των υπολοίπων 10 αδρανοποιημένων από τους στασιαστές της 4ης αποστολής υπό των Κρόνο, ελίκων του γενετικού κώδικα, άρχισε να γίνεται αισθητή σε ορισμένους ανθρώπους και θα αρχίσει πολύ σύντομα να επηρεάζει ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Τούτο αποτελεί συμπαντική νομοτέλεια και παρέχεται και βοήθεια από τα σκάφη της 7ης και της 8ης Αποστολής της Κραταιάς Αυτοκρατορίας των "Ε", τα οποία με ειδικές ακτινοβολήσεις, βοηθούν στο "ξύπνημα" των εν υπνώσει ευρισκομένων Ελλανίων γόνων. 

Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ψυχολογικά έτοιμοι, γιατί θα υποστούν τέτοιες σημαντικές αλλαγές, που θα μεταβληθούν σε ανώτερους ανθρώπους με απόλυτη συνειδητότητα.

ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ

- "Οι Δρακονιανοί κατάγονται από έναν σκοτεινό γαλαξία ο οποίος ονομάζεται "Δράκων" και βρίσκεται στις παρυφές του σύμπαντος. Λόγω της εγκληματικής συμπεριφοράς τους σε κάθε μορφή ζωής και της ασέβειας τους προς την φύση και το "Όλον Φως", τους έδιωξαν από τον γαλαξία και τους εξόρισαν στα άστρα α' και γ' του αστερισμού του Δράκοντος (NGC-6015) στον δικό σας γαλαξία, στον οποίον έδωσαν το όνομα τους. Την εξορία τους αυτή την παρουσιάζουν σαν αποστολή και σκοπός τους είναι να κυριαρχήσουν στα άστρα της περιοχής τους και σε ολόκληρο τον γαλαξία.

Είναι όντα χαμηλών δονήσεων και αδυνατούν να ξεπεράσουν την γήινη δονητική και κραδασμιακή πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανέβουν πνευματικά στις σφαίρες των ευγενών συναισθημάτων. Έχουν τηλεπαθητικές ικανότητες και ανεπτυγμένη τεχνολογία. Θεωρούνται σαν η πιο παρασιτική και εγκληματική ουράνια κοινωνία και είναι η χειρότερη από όλους τους αποστάτες του σύμπαντος. Ζουν πάντα σε βάρος των άλλων, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες τους.

Τα ιερατεία τους, οι επιστήμονες και η κάστα των αρχηγών τους, έχουν την ικανότητα να αλλάζουν ακαριαία μορφή, μεταβαλλόμενοι σε πραγματικό δράκο ή τέρας, παραλύοντας κάθε ανθρώπινη αντίδραση και να προκαλούν παραισθήσεις. 

Η "ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑ"

Η συνοδός οντότητα είναι οντότητα υψηλής συχνότητας φωτός, η οποία βρίσκεται πάντοτε κοντά στον άνθρωπο. Αντιλαμβάνεται τις ανθρώπινες σκέψεις και του δίνει νοητικά απαντήσεις. Του παρέχει προστασία και γνώσεις, τις οποίες αντλεί από το κοσμικό αρχείο στο οποίο έχει πρόσβαση. Είναι η πηγή της έμπνευσης και της γνώσης του. Κατευθύνει θετικές σκεπτομορφές προς αυτόν και τις μεταβιβάζει κατ`ευθείαν στον εγκέφαλο του.

Η ψυχή επιλέγει την συνοδό οντότητα και αυτή από την επιθυμία της να διαμορφώσει ένα τέλειο ανθρώπινο χαρακτήρα, ανταποκρίνεται στην πρόσκληση. Την συνοδεύει στην Γη με μεγάλη ευχαρίστηση, για να την βοηθήσει να ανταποκριθεί στο σχέδιο της δημιουργίας, είτε για να βελτιωθεί, είτε για να εκτελέσει πιθανή κοσμική αποστολή που ανέλαβε.

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΥ

Οι καταστάσεις τον νου είναι πέντε. Μπορούν να γίνουν πηγή, είτε οδύνης είτε μη-οδύνης. Είναι: η ορθή γνώση, η εσφαλμένη γνώση, η φαντασία, ο ύπνος και η μνήμη.


Ο νους μπορεί να γίνει είτε πηγή σκλαβιάς είτε πηγή ελευθερίας. Ο νους γίνεται πύλη για τούτο τον κόσμο, είσοδος - μπορεί να γίνει κι έξοδος. Ο νους οδηγεί στην κόλαση, μπορεί να οδηγήσει και στον παράδεισο. Εξαρτάται πώς τον χρησιμοποιείς.


Η σωστή χρήση του νου οδηγεί στο διαλογισμό - η λανθασμένη χρήση στην τρέλα. Ο νους υπάρχει σε όλους μας. Έχει μέσα του τη δυνατότητα τόσο για το σκοτάδι, όσο και για το φως. Ο ίδιος ο νους δεν είναι ούτε εχθρός ούτε φίλος. Μπορείς να τον κάνεις φίλο σου, μπορείς να τον κάνεις εχθρό σου - εξαρτάται από σένα, από εκείνον που κρύβεται πίσω από το νου. Αν μπορέσεις να κάνεις το νου όργανο σου, υπηρέτη σου, ο νους γίνεται το πέρασμα που σε οδηγεί στο απόλυτο. Αν γίνεις εσύ υπηρέτης και επιτρέψεις στο νου να γίνει ο αφέντης, τότε ο νους θα σε οδηγήσει στην απόλυτη απόγνωση και στο σκοτάδι.


Όλες οι τεχνικές, όλες οι μέθοδοι, όλα τα μονοπάτια της Γιόγκα ασχολούνται στην πραγματικότητα με ένα και μόνο πρόβλημα: πώς να χρησιμοποιείς το νου. Με σωστή χρήση, ο νους φτάνει στο σημείο να γίνει μη-νους. Με λάθος χρήση, ο νους φτάνει στο σημείο να γίνει χάος, πολλές φωνές αλληλοσυγκρουόμενες, αντιφατικές, μπερδεμένες, παρανοϊκές.

To Δέντρο της Ζωής από μία 3σδιάστατη οπτική γωνία

 

 Τα σύμβολα της εσωτερικής παράδοσης στη σημερινή εποχή απαιτούν μία αναπροσαρμογή στον τρόπο παρατήρησης τους, ενίοτε με την προσθήκη μίας επιπλέον διάστασης που είναι δυνατόν να ανοίξει προοπτικές που ο νους ως τώρα δεν μπορούσε να αναγνωρίσει. 

Μεταξύ αυτών των συμβόλων το Δέντρο της Ζωής είναι ένα σύμβολο που αξίζει να ιδωθεί από μία επιπλέον γωνία που του προσθέτει μία 3η διάσταση στη θέαση του, εισάγοντας (ενδεχομένως) και την λογική των ιερών στερεών στην ανάγνωση του.

Ο Ήλιος και η Σελήνη στην Ευρώπη...στην Ασία...

Είσαι στην ακτή της Μεσσηνίας ώρα πρωινή και ετοιμάζεσαι να πας στο χωράφι. Ο Ήλιος έχει βγει και ζεσταίνει την ατμόσφαιρα και αφήνει πίσω του το κρύο. Τα αγρίμια που είχαν βγει με τη Σελήνη να κυνηγήσουν έχουν μαζευτεί τώρα και το να περπατάς είναι πιο ασφαλές. Τα σπαρτά σου θα μεγαλώσουν χάρις στον Ήλιο και θα βγάλουν σοδειά για την οικογένεια. Τα βράδια που θα έχει φεγγαράδα και ξαστεριά θα μαζευτείς σπίτι γιατί θα έχει κρύο.

Τις ελεύθερες ώρες σου ασχολείσαι με τα άστρα και μέσα από το σπίτι σου καταγράφεις την κίνηση των αστεριών. Πιο νέος ταξίδευες και είχες φτάσει κάποτε μέχρι τις ακτές του Λιβάνου. Ποτέ σου δεν κατάλαβες γιατί οι αστρολόγοι εκεί θεωρούν τη Σελήνη σημαντική κι ότι τους προστατεύει. Μια ζωή ο Ήλιος σε ζέσταινε εσένα και βοηθούσε τη γυναίκα σου να στεγνώνει τα ρούχα. Όταν είχε φεγγαράδα μόνο τρόμο νιώθατε από τα ουρλιαχτά των λύκων.

ΥΓ: Να γιατί η Σελήνη προστατεύει την Ασία και ο Ήλιος την Ευρώπη...

Κβαντική Φυσική

Ερχόμενοι εις τον πλανήτη Γαία η Ψυχή μας φωλιάζει σ’ ένα σώμα παίρνοντας σάρκα και οστά και ο νους μας αντιλαμβάνεται περιορισμένες όψεις της πραγματικότητας…διότι στο βαθύτερο επίπεδο του εαυτού μας είμαστε κατά βάση κι εμείς ενέργεια…μια ενέργεια «κενό»…μια Συνειδητότητα που αντιλαμβάνεται έως ενός σημείου την όλη πραγματικότητα. Ο «εγκλωβισμός» μας εις το γήινο πεδίο κατά κάποιο τρόπο…είναι το ότι δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε ταυτόχρονα και τις άλλες κοσμικές διαστάσεις…κι έχουμε περιορισμένες δυνατότητες γενικότερης αντίληψης του πολυσύμπαντος.

Ενώ σκεφτόμαστε συνεχώς…έρχονται  καταιγιστικές ιδέες στο μυαλό μας και οι αντίστοιχα όποιες πεποιθήσεις μας που αναπτύσσουμε καθημερινά…ανάλογα φυσικά και με την κάθε χώρα όπου ζει και βιώνει ο καθείς μας…μας αναγκάζουν οι καταστάσεις να διαμορφώσουμε μια «προσωπική» βιωματική διάσταση των πραγμάτων και έχουμε μια υποκειμενική  έκφανση του «κβαντικού πεδίου» που υπάρχει γύρω μας…δηλαδή της πρωταρχικής Συνειδητότητας.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν και δημιουργούμε μια «πραγματικότητα» που βασίζεται ακριβώς στις εμπειρίες μας και προγραμματίζουμε τη ζωή μας, μέσα από τις πεποιθήσεις μας και λειτουργούμε με τα συναισθήματα μας και τις όποιες προσδοκίες μας. Στην ουσία όμως είμαστε «θύματα» του παρελθόντος και αφήνουμε τις όποιες εμπειρίες και συμπεράσματα να μας περιορίζουν την αντίληψη, τις πεποιθήσεις  και την πραγματικότητα του παρόντος χωρο-χρόνου. Όμως εάν θέλουμε…μπορούμε να δημιουργήσουμε μια «νέα» πιο διαφορετική προσέγγιση, μα πιο αρμονική πραγματικότητα…αρκεί να αλλάξουμε τον τρόπο σ’ αυτά που αντιλαμβανόμαστε για τον εαυτό μας, αλλά και στους άλλους συνανθρώπους και γενικότερα την ίδια μας τη ζωή. Έτσι κι αλλιώς επιδρούμε άμεσα ή έμμεσα…θέλουμε δεν θέλουμε…με τους άλλους συνανθρώπους μας και  βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας πότε θετικά και πότε αρνητικά…φυσικά με τους τρόπους που εμείς σκεφτόμαστε, καταλαβαίνουμε, νιώθουμε και γενικά συμπεριφερόμαστε.

Η προσπάθεια

 

Γράφει ο Κυριάκος Χαλκόπουλος
Την ίδια την πτώση δε τη θυμόμουν. Θα πρέπει να είχα πέσει, τούτο ήταν λογικό, αφού βρισκόμουν σε ένα σκοτεινό χώρο, ξαπλωμένος, το σώμα μου πονούσε, και ψηλά, πολύ ψηλά, φαινόταν ένα φωτεινό άνοιγμα.
Αφού σηκώθηκα, διαπιστώνοντας ότι ευτυχώς δεν είχα υποστεί, όσο μπορούσα να το διακρίνω αγγίζοντας όλο μου το σώμα, κάποιο σοβαρό τραυματισμό, κοίταξα πάνω, το άνοιγμα, αλλά και έπειτα μπροστά μου, εκεί όπου αμυδρά φωτιζόταν μία μεταλλική, κάθετη σκάλα. Ήταν στην πραγματικότητα απλώς δύο δοκοί, που κατά κανονικά διαστήματα τις έτεμναν μπάρες, στο ίδιο πάχος με τις δοκούς. Σκέφτηκα πως θα έπρεπε βέβαια εκεί να ανεβώ, προς το φως, καθώς όπως βεβαιώθηκα σύντομα δεν υπήρχε κάποια συνέχεια στον στενό χώρο όπου βρισκόμουν, παρόλο που βρισκόταν μία πόρτα εκεί, στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τη σκάλα, όμως ήταν κλειδωμένη.
Έτσι ξεκίνησα να ανεβαίνω. Αρχικά μου έμοιαζε εύκολο, παρόλο που κάθε φορά που σήκωνα το δεξί μου πόδι αισθανόμουν και έναν κοφτό πόνο στο πλευρό. Ωστόσο δε με δυσκόλευε αυτή η ανάβαση. Κάθε λίγο κοιτούσα πάνω, όμως εκεί το άνοιγμα δε φαινόταν ποτέ να μεγαλώνει.
Σκαρφάλωνα για ώρα, όταν, κάποια στιγμή, απλώνοντας το χέρι μου για να βρω την επόμενη μπάρα, εκεί συνάντησα το κενό. Είχα ήδη την υποψία μου, τη φρικτή αυτή υποψία, όμως δεν ήθελα να την αποδεχτώ ως σωστή, γι αυτό και πάτησα πιο ψηλά, όσο πιο ψηλά μπορούσα, και τέντωσα το χέρι μου ακολούθως προς τα πάνω. Όμως ούτε και τότε έπιασα κάτι.

Ανησυχητικά έξυπνοι: Μήπως οι ευφυείς αγωνιούν περισσότερο;

Οι έξυπνοι άνθρωποι μπορεί να ανιχνεύουν περισσότερα πράγματα που εγείρουν την ανησυχία τους.

Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA, υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

Συγγραφέας: David Wilson

Αν είστε ανήσυχοι, μη φοβάστε: μπορεί η ανησυχία σας να είναι ένδειξη υψηλού δείκτη νοημοσύνης. Μια τέτοια ιδέα δεν είναι πρωτάκουστη: ανήκει στην κατηγορία των ρητών «η άγνοια είναι ευτυχία», «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι», αλλά από την ανάποδη. Ας δούμε τώρα αν ο ισχυρισμός ότι η γνώση συσχετίζεται με την αγωνία, τεκμηριώνεται επιστημονικά.

Σε μια πρόσφατη έρευνα, ο ψυχολόγος Alexander Penney και οι συνάδελφοί του μελέτησαν περισσότερους από εκατό φοιτητές στο πανεπιστήμιο Lakehead  στην πόλη Οντάριο του Καναδά και τους ρώτησαν σχετικά με τα επίπεδα της ανησυχίας που ένιωθαν.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι φοιτητές που είχαν περισσότερο άγχος – για παράδειγμα εκείνοι που συμφωνούσαν με δηλώσεις αυτοαναφοράς όπως, «πάντα ανησυχώ για κάτι»- είχαν υψηλότερη βαθμολογία σε τεστ λεξιλογικής κατανόησης.

Η αντίληψη πως οι ανήσυχοι άνθρωποι είναι ευφυείς υποστηρίζεται από ένα παράξενο πείραμα που σχεδίασαν το 2012 οι ψυχολόγοι Tsachi Ein – Dor και Orgad Tal από το Διεπιστημονικό Κέντρο Herzliya στο Ισραήλ. Μέρος του σχεδιασμού του πειράματος ήταν η δήθεν τυχαία εισαγωγή αγχογόνων παραγόντων σε ογδόντα φοιτητές.

Πως μπορεί να αποφευχθεί η κλιμάκωση ενός καυγά;

 

Αρκετές έρευνες έχουν αποδείξει ξανά και ξανά ότι δεν είναι η αιτία που κάνει την διαφορά, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα ζευγάρια διαφωνούν. Με άλλα λόγια, το κύριο πρόβλημα είναι η επικοινωνία γύρω από το θέμα και όχι το ίδιο το θέμα. Ακόμη, τα ζευγάρια, των οποίων οι καυγάδες τείνουν να κλιμακώνονται, είναι πολύ πιο πιθανό να χωρίσουν ή να πάρουν διαζύγιο, από ότι τα ζευγάρια τα οποία μπορούν να διαχειριστούν τις διαφωνίες τους και να τις αποτρέψουν από το να γίνουν τοξικές.

Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας για τα ζευγάρια να μάθουν πώς να αποτρέπουν την κλιμάκωση των καυγάδων μόλις αυτοί πυροδοτηθούν. Η πλειοψηφία των καυγάδων στα ζευγάρια οφείλεται σε δύο απλά αλλά ατυχή χάσματα στην επικοινωνία που τους ‘‘αποσυνδέουν’’.


1. Ακούγεται σαν να διαφωνείτε ο ένας με τον άλλο, αλλά στην πραγματικότητα, δεν το κάνετε. Τα ζευγάρια είναι συχνά πεπεισμένα ότι γνωρίζουν καλά τον σύντροφό τους και κατ’ επέκταση ξέρουν τι σκέφτεται, τι αισθάνεται και ποιες είναι οι προθέσεις του για ένα συγκεκριμένο θέμα που έθιξε. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι είναι συχνά τόσο πεπεισμένοι για τις ικανότητές τους να ‘‘διαβάζουν’’ τις σκέψεις του άλλου, με αποτέλεσμα να μην ακούν στην πραγματικότητα, και αρχίζουν να διαμορφώνουν τις απαντήσεις, τις αντικρούσεις ή τις δικαιολογίες τους, σχεδόν αμέσως μόλις το άλλο άτομο αρχίζει να μιλάει.
Στην συνέχεια μπορεί να απαντήσουν με έναν συγκεκριμένο τόνο ή ύφος που ακούγεται επιθετικός, αμυντικός ή κατηγορητικός, και ο οποίος να προκαλέσει το σύντροφό τους να ανταποκριθεί με έναν αντίστοιχο τόνο και ύφος, με αποτέλεσμα να πυροδοτηθεί ένας καυγάς. Συχνά, μπορεί να μην μπορούν να διακρίνουν το σημείο της διαφωνίας τους.

Τολμώ… να ζω

 

γράφει η Χρύσα Ευαγγέλου

Τολμώ να λέω «Όχι»,
Τολμώ να λέω την γνώμη μου χωρίς να φοβάμαι,
Τολμώ να εκφράζω το παράπονο μου,
Τολμώ να παραδεχτώ το λάθος μου,
Τολμώ να παραδεχτώ τις αδυναμίες μου,
Τολμώ να διεκδικώ τα θέλω μου,
Τολμώ να διεκδικώ τις ανάγκες μου,
Τολμώ να χαμογελώ και σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω,
Τολμώ να δώσω ένα χέρι βοηθείας σε κάποιον άνθρωπο που δεν γνωρίζω, αλλά αισθάνομαι ότι το χρειάζεται,
Τολμώ να δοκιμάζω καινούρια πράγματα,
Τολμώ να διαβάζω πράγματα που φαίνεται να αντιτίθενται σε όσα γνωρίζω μέχρι τώρα,
Τολμώ να δοκιμάζω νέες εμπειρίες,
Τολμώ να σπάω την ρουτίνα μου,
Τολμώ να δω την ανατροπή του προγράμματος μου ως ευκαιρία για να κάνω κάτι διαφορετικό και καινούργιο,

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ [45] ΣΤΟ ΤΑΦΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

Ο αριθμός [45] βρίσκεται παντού στο ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου στην Αμφι-πόλη.
Η ταφική στοά με τους τρεις θαλάμους έχει πλάτος 4,5 μ από την αρχή μέχρι το τέλος των 16,5μ μήκους της. [16,5 Χ 2 = 33]
Το ύψος της εισόδου των Σφιγγών και το ύψος της εισόδου του τρίτου θαλάμου είναι 4,5μ
Ο τρίτος θάλαμος είναι τέλειο τετράγωνο με την κάθε πλευρά του 4,5μ.
Κανείς από όσους ασχολήθηκαν με το μνημείο [ακαδημαϊκούς –καθηγητές πανεπιστήμιων –αρχαιολόγους– ειδικούς κάθε είδους ] δεν μας εξήγησε αν υπήρχε κάποιος ειδικός λόγος για την μαζική χρήση του αριθμού [45] στο συγκεκριμένο μνημείο.
Ούτε πρόκειται να το κάνουν ποτέ. Βλέπουν αυτό που αυτοί θέλουν να δουν.
Ας εξετάσουμε τον αριθμό [45] με τους ιδιοφυείς τρόπους που μας δίδαξε ο Όμηρος.
Έχει σχεση με τα χαρακτηριστικά και τους αριθμούς που εμπλέκονται με την Ελληνική διπλή βίο-νάνο-έλικα ;;; Όλα δείχνουν πως όχι.
Μπορεί να έχει σχεση με την Μετάπτωση των Ισημεριών ;;; Όλα δείχνουν πως έχει.
Μετάπτωση των Ισημεριών σημαίνει το ημερολόγιο της ΓΗΣ. 
Τι πληροφορίες προσπαθεί λοιπόν να μας μεταφέρει ο κατασκευαστής του μνημειου μέσω της θεωρίας της Μετάπτωσης των Ισημεριών ;;;

ΑΜΦΙΠΟΛΗ... 33... ΑΡΙΘΜΟΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ

Οι αριθμοί του ψηφιδωτού του ταφικού μνημειου του Αλέξανδρου στα περίχωρα της Αμφι-πόλης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου πολιτισμού ,στις 16/10/2014, οι διαστάσεις του εν λόγω ψηφιδωτού είναι, 4,5μ πλάτος και 3,0μ ύψος.
Όπως ήδη γνωρίζουμε ,αποκωδικοποιώντας την Ομηρική Οδύσσεια, οι δημιουργοί μας φρόντισαν με επιμέλεια τις διαστάσεις των ταφικών μνημείων [Μυκηνών και Αμφίπολης] ώστε αυτές να αποδίδουν κρυφά, επιστημονικού περιεχομένου μηνύματα μοναδικά στον πλανήτη ΓΗ.
Το έπραξαν με την ελπίδα και την γνώση πως κάποτε μετά την παρέλευση χιλιάδων ετών το ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ θα διέθετε τις απαιτούμενες γνώσεις για να τα κατανοήσει.
Η κατανόηση τους από την όποια «τυχερή» ανθρώπινη γενιά θεωρητικά θα έπρεπε να ξεκινήσει μια σειρά συζητήσεων εκτιμήσεων και ερευνών μεταξύ των εμπλεκομενων επιστημονικών κλάδων για την κατάληξη στο λογικό και εύλογο συμπέρασμα της παρουσίας εξωγήινου πολιτισμού στο μακρύ παρελθόν επι της ΓΗΣ.
Ένα τέτοιο συμπέρασμα μιας ομάδος επιστημόνων διαφόρων κλάδων θα πυροδοτούσε μια σειρά αντιδράσεων και ενεργειών προς την σωστή κατεύθυνση σε παγκόσμιο επίπεδο αφού τα ίχνη των εξωγήινων πολιτισμών διαφόρων κατηγοριών βρίσκονται σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη.
Δυστυχώς εκ του αποτελέσματος μέχρι σήμερα όλα δείχνουν πως ο άνθρωπος της ΓΗΣ δεν έπιασε το μήνυμα ακόμη.
Εχω ονομάσει τα κρυφά αυτά μηνύματα «κωδικοποιημένη θεϊκή παρουσία». Ένας καλύτερος Όρος θα ήταν, «κωδικοποιημένη εξωγήινη παρουσία» ,αφού τελικά περί αυτού πρόκειται.

Περί ελέγχου, αλήθειας και ελεύθερης βούλησης

“Σε τούτο τον πλανήτη, τα πάντα λειτουργούν μέσα από τις ελεύθερες επιλογές μας και μόνον.‘Αλήθεια’, είναι η τήρηση της σύμβασης των επιλογών μας αυτών και ‘ψέμα’ η διαστρέβλωσή τους. Ολόκληρος ο κόσμος μας, βασίζεται στην τήρηση ή τη διαστρέβλωση αυτής της σύμβασης την οποία εμείς οι ίδιοι έχουμε επιλέξει και αποδεχθεί.”

Η πεποίθηση του ‘ελέγχου’, προέρχεται από την αλλοιωμένη απόκριση της ‘πίστης’ μας, στοιχείου της συνείδησης του Εαυτού μας, η οποία αλλοιωμένη μέσα στην επίγνωση για τον κόσμο, γίνεται αντιληπτή σε μας ως δίπολο εμπιστοσύνης και αμφιβολίας, εννοιών οι οποίες αν και μοιάζουν με το αρχικό στοιχείο της πίστης, είναι εντελώς διαφορετικές ως προς την ουσία τους.

Η διαδικασία του ελέγχου… στην οριακή της μορφή, παραμένει πάντα μια διαδικασία ημιτελής, ανολοκλήρωτη, διότι περιέχει μονάχα στοιχεία τα οποία γνωρίζουμε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Στοιχεία τα οποία περιέχονται ήδη στην επίγνωση την οποία έχουμε για τον κόσμο γύρω μας. Έτσι η ικανότητά μας να εξετάσουμε και να ελέγξουμε κάτι, εξαρτάται πάντα, από το πλήθος των πληροφοριών τις οποίες κατέχουμε, για πράγματα και καταστάσεις που ήδη γνωρίζουμε. Συγκεκριμένες πληροφορίες, σε συγκεκριμένη στιγμή. Υπάρχει ένα όριο δηλαδή, όπου κάποια στιγμή, φτάνουμε στο σημείο, κατά το οποίο έχουμε εξαντλήσει όλες τις πληροφορίες τις οποίες διαθέτουμε για το συγκεκριμένο θέμα ή αντικείμενο το οποίο ελέγχουμε.

Περί του ‘τείχους’ των Πεποιθήσεων

“Πεποίθηση: το πλασματικό αντίγραφο προστασίας μας,  από κάθε αρνητικό μας συναίσθημα. Η προστατευτική λειτουργία του Εγώ, απέναντι στον εσωτερικό μας πόνο, με την οποία διαμορφώνει μια εσωτερική διαδικασία κουκουλώματος αυτού που πραγματικά συμβαίνει”.

Πόσοι έχουμε ακούσει τη φράση «να είσαι ο εαυτός σου» και πόσοι σκεφτήκαμε αμέσως σχεδόν εκνευρισμένα «τι θες να πεις; Τι κάνω που δεν είμαι ο εαυτός μου;». Όμως η φράση «γνώθι σ’ αυτόν» στο ιερό των Δελφών, δείχνει ότι η αναζήτηση του Εαυτού, είναι σίγουρα μια πολύ σημαντική εσωτερική διεργασία.

Αναζητώντας τον Εαυτό μας
«Να είσαι ο εαυτός σου» λένε κάποιοι, προσθέτοντας, «ο Εαυτός σου είναι μέσα σου», χωρίς να ρωτούν «πες μας τη γνώμη σου για τον εαυτό σου» ή «πες μας πως θεωρείς ότι σε βλέπουν οι άλλοι» ή ακόμη «πες μας τη δική σου γνώμη για τους άλλους, τα παράπονα και τις χαρούμενες στιγμές μαζί τους». Αντί για αυτό, ακούς: «δεν υπάρχουν άλλοι», «οι άλλοι είσαι Εσύ», αφήνοντάς σε σαν κουφάρι άδειο από Εαυτό, μιας και οι ερωτήσεις μέσα σε δευτερόλεπτα ή θα σε πνίξουν, ή θα σε μετατρέψουν σε άβουλο πειθήνιο και εσωστρεφές όν.

ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ

Τώρα που ήρθε...το καλοκαίρι και όσοι έχετε την ευκαιρία να βρίσκεστε κοντά σε θάλασσα ένα ΚΟΛΥΜΠΙ……θα σας τονώνει και θα σας προσφέρει κάτι που δεν προσφέρει καμία άλλη αεροβική άσκηση…διότι έτσι γυμνάζετε ολόκληρο το σώμα σας χωρίς επιπτώσεις στο σκελετικό σας σύστημα. Το ανθρώπινο σώμα όπως γνωρίζουμε αποτελείται από ένα μεγάλο ποσοστό από νερό και όταν εσείς αποφασίσετε να βάλετε το σώμα σας μέσα στο νερό θα είναι ελαφρύτερο και εάν βυθιστείτε μέχρι τη μέση…τότε θα  ζυγίζετε περίπου το 50% του πραγματικού σας βάρους, ενώ εάν το νερό φτάσει μέχρι το λαιμό σας…τότε κουβαλάτε περίπου το 10% του βάρους σας…ενώ το υπόλοιπο 90% το διαχειρίζεται το ίδιο το νερό.

Για να δούμε λοιπόν τι καλό μας κάνει το κολύμπι:

Α) Κατά αρχάς…αποσυμφορεί το άγχος και μας ανεβάζει την διάθεση στα ουράνια. Επειδή ακριβώς απελευθερώνονται οι χημικές ουσίες…όπως π.χ. οι ενδορφίνες…οι οποίες ευθύνονται κατά πολύ για την καλή μας διάθεση και ακόμη το συνεχές τέντωμα των χεριών μας και των ποδιών μας καθώς και το χαλάρωμα των μυών μας, σε συνδυασμό πάντα με μια σταθερή αναπνοή, μας παραπέμπει στις χαλαρωτικές επιδράσεις της γνωστής γυμναστικής «γιόγκας». Δηλαδή…θα λέγαμε ότι είναι καθαρά μια άσκηση διαλογισμού…διότι ο κάθε κολυμβητής μπορεί να επικεντρώνεται στην αναπνοή του, ενώ ο διαρκής και σταθερός κυματισμός/παφλασμός του νερού, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες «μάντρα» που μας οδηγεί στην αποστασιοποίηση από όλα όσα τον αποσπούν.

Βάλτε κάπαρη στο φαγητό σας. Είναι μεγάλης διατροφικής αξίας με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος

Η κάπαρη, το περίεργο αυτό φυτό με την αψιά μυρωδιά και τη γεύση, που ευδοκιμεί πάνω στις πέτρες, στα βράχια και τους γκρεμούς και φημίζεται για τις ευεργετικές ιδιότητες του που έχει στον ανθρώπινο οργανισμό, μας δίνει με τα μπουμπούκια, τους καρπούς και τα φύλλα του ένα εξαίσιο τουρσί.

Στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, η κάπαρη κάνει την εμφάνισή της σε όλα τα ελληνικά νησιά, αλλά συναντάται κατά κύριο λόγο στα διάσπαρτα, ξερά νησιά των Κυκλάδων. Μπορεί κανείς να τις δει παντού να ξεφυτρώνουν από βράχους και τοίχους, να ανθίζουν κατά μήκος του δρόμου, περιμένοντας κάποιον να τις μαζέψει.

Η κάπαρη είναι γένος, αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Καππαροειδών και στην τάξη των Καππαρωδών, με 200 είδη  θάμνων. Τα περισσότερα είδη φέρουν αγκάθια και βρίσκονται σε βραχώδεις και άνυδρες περιοχές των τροπικών και εύκρατων περιοχών της γης. Ορισμένα από τα είδη είναι έρποντα ή αναρριχητικά.