Σ’ αγαπώ, αν πληροίς τις προϋποθέσεις

Πτυσσόμενες σχέσεις, πτυσσόμενες υπο-σχέσεις κάτω από προϋποθέσεις. Η αγάπη στο μικροσκόπιο του σωστού και του τέλειου.

Η αγάπη η οποία πότε είναι πάνω και πότε είναι κάτω. Λες και είναι μετοχές. Λες και είναι επενδύσεις.

Αυτός είναι ο τρόπος της αγάπης.
Αγαπάμε όλους όσους μας αγαπούν, όλους όσους θεωρούμε ότι το αξίζουν. Αλλά για να το αξίζουν, οφείλουν να μας το αποδείξουν. Και όχι μόνο μία φορά, αλλά συνέχεια.

Αγαπάμε μόνο όταν οι άλλοι κάνουν ότι μας αρέσει, όπως μας αρέσει και όποτε μας αρέσει.

Αγαπάμε, αγαπάμε. Τι αγαπάμε τελικά ?

Πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από την Αγάπη που μας δίδαξε και που μας ζήτησε Εκείνος ? 

Πώς η αγάπη χάνετε και απομακρύνετε και εμείς δεν το βλέπουμε, δεν το καταλαβαίνουμε ?

Τι είναι αυτό που έχουμε που τελικά?  Αγάπη, δεν το λες? Γιατί η αγάπη είναι ελευθερία. Η αγάπη είναι ότι εμπιστεύομαι εσένα και μέσα από σένα αγαπώ εσένα και εμένα. Για να φτάσω όμως σε αυτό το μαγικό στάδιο της αγάπης, θα πει ότι έχω αναγνωρίσει απόλυτα μέσα από την αυτογνωσία όλο το δικό μου είμαι και δεν είμαι. Τότε μπορώ να καταλάβω απόλυτα το δικό σου είμαι και δεν είμαι. Τότε και μόνο τότε αγαπώ την ολότητά σου και τότε δεν περιμένω τίποτε.

Γιατί η αγάπη που περιμένει δεν είναι αγάπη. Γιατί η αγάπη πάντα, έχει τα πάντα. Αφού εσύ είσαι τα πάντα.

Δωροθέα  

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ