ΚΑΝΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ.
Ανώνυμα προσφέρετε περισσότερη οικονομική βοήθεια σε εκείνους που είναι λιγότερο τυχεροί, και κάντε το από την καλοσύνη της καρδιάς σας, χωρίς να περιμένετε ούτε καν ένα ευχαριστώ.
Ενεργοποιείστε την υπέροχη εμμονή σας μαθαίνοντας να είστε ευγενικοί ενώ χαλιναγωγείτε το εγώ σας – το οποίο περιμένει να ακούσει πόσο υπέροχοι είστε – τελείως έξω από την εικόνα.
Αυτή είναι μια ουσιαστική δραστηριότητα για να συνδεθείτε με την συμπαντική δύναμη γιατί το συμπαντικό δημιουργικό Πνεύμα επιστρέφει της πράξεις της καλοσύνης με την απάντηση: Πως μπορώ να είμαι καλός μαζί σου;
Μαζέψτε μερικά σκουπίδια και ρίξτε τα σε ένα κάδο σκουπιδιών και μην πείτε σε κανέναν τίποτα για το τι έχετε κάνει.
Στην πραγματικότητα, ξοδέψτε αρκετές ώρες κάνοντας τίποτα άλλο από το να καθαρίζετε τις βρωμιές που δεν έχετε δημιουργήσει.
Οποιαδήποτε πράξη καλοσύνης προς εσάς τον ίδιο, τους άλλους, ή το περιβάλλον σας σας συνδέει με την καλοσύνη που ενυπάρχει στην συμπαντική δύναμη.
Σας δίνει ενέργεια και προκαλεί αυτό το είδος της ενέργειας να ρέει πίσω στη ζωή σας.
Αυτή η συγκινητική ιστορία «Ο Βαλεντίνος», της Ruth McDonald, δείχνει το είδος της προσφοράς που υπονοώ εδώ.
Αυτή η συγκινητική ιστορία «Ο Βαλεντίνος», της Ruth McDonald, δείχνει το είδος της προσφοράς που υπονοώ εδώ.
Το μικρό αγόρι συμβολίζει την υπέροχη εμμονή στην οποία μόλις αναφέρθηκα.
«Ήταν ένα μικρό ντροπαλό αγόρι, όχι πολύ δημοφιλής με τα άλλα παιδιά στην Α τάξη.
Καθώς η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου πλησίαζε, η μητέρα του ενθουσιάστηκε όταν ένα βράδυ της ζήτησε να καθίσει κάτω και να γράψει τα ονόματα όλων των παιδιών της τάξης του ώστε να μπορέσει να φτιάξει έναν Βαλεντίνο για το κάθε ένα.
Αργά θυμήθηκε ένα-ένα όνομα, και η μητέρα του τα κατέγραψε σε ένα φύλλο χαρτιού.
Ανησυχούσε αδιάκοπα γιατί φοβόταν ότι θα ξεχνούσε κάποιο.
Εξοπλισμένος με ένα βιβλίο με Βαλεντίνους για να κόψει, με ψαλίδι και μπογιές και μολύβια, με επιμέλεια και ευσυνειδησία εργάστηκε με ολόκληρη την λίστα.
Όταν όλα τελείωσαν, η μητέρα του τύπωσε το όνομα σε ένα κομμάτι χαρτί και τον παρακολούθησε να τα αντιγράφει ακούραστα.
Καθώς ο κατάλογος των τελειωμένων Βαλεντίνων μεγάλωνε, έτσι μεγάλωνε και η ικανοποίηση του.
Σε αυτό το σημείο, η μητέρα του άρχισε να ανησυχεί σχετικά με το αν τα άλλα παιδιά θα έφτιαχναν Βαλεντίνους για αυτόν.
Επέστρεφε σπίτι τόσο γρήγορα κάθε απόγευμα για να συνεχίσει το έργο του, ώστε έμοιαζε πιθανόν ότι τα άλλα παιδιά που έπαιζαν στον δρόμο θα ξεχνούσαν τελείως την ύπαρξη του.
Πόσο φοβερό θα ήταν αν πήγαινε στο πάρτι φορτωμένος με 37 δώρα αγάπης – και κανένας δεν τον είχε θυμηθεί!
Αναρωτιόταν αν υπήρχε κάποιος τρόπος να βάλει κλεφτά λίγους Βαλεντίνους ανάμεσα σε εκείνους που έφτιαχνε ώστε να ήταν βέβαιον ότι θα έπαιρνε τουλάχιστον λίγους.
Αλλά εκείνος παρακολουθούσε τα πράγματα του με τόσο ζήλο, και τα μετρούσε ξανά και ξανά με τόση αγάπη, ώστε δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να ξεγλιστρήσει κάποιο επιπλέον.
Τελικά υιοθέτησε έναν πιο φυσιολογικό μητρικό ρόλο, αυτόν της υπομονετικής αναμονής.
Η ημέρα της παραμονής του Αγίου Βαλεντίνου τελικά έφτασε, και τον παρακολούθησε να διασχίζει τον χιονισμένο δρόμο, με ένα κουτί με μπισκότα σε σχήμα καρδιάς στο ένα χέρι, και μία τσάντα για τα ψώνια κρατημένο σφιχτά στο άλλο, με τις 37 προσεγμένες ζωγραφιές του κόπου του.
Η ημέρα της παραμονής του Αγίου Βαλεντίνου τελικά έφτασε, και τον παρακολούθησε να διασχίζει τον χιονισμένο δρόμο, με ένα κουτί με μπισκότα σε σχήμα καρδιάς στο ένα χέρι, και μία τσάντα για τα ψώνια κρατημένο σφιχτά στο άλλο, με τις 37 προσεγμένες ζωγραφιές του κόπου του.
Τον παρακολούθησε με την καρδιά της να φλέγεται.
«Σε παρακαλώ, Θεέ μου,» προσευχήθηκε, «ας πάρει τουλάχιστον λίγους!»
Όλο το απόγευμα τα χέρια της ήταν απασχολημένα νευρικά κάνοντας διάφορα πράγματα, αλλά η καρδιά της ήταν στο σχολείο.
Στις 3.30 πήρε το πλεκτό της και κάθισε καρτερικά σε μια καρέκλα από όπου μπορούσε να βλέπει όλο το δρόμο.
Τελικά, το αγόρι φάνηκε, μόνος.
Τελικά, το αγόρι φάνηκε, μόνος.
Η καρδιά της κατέρρευσε.
Διέσχισε τον δρόμο, γυρνώντας κάθε λίγο να δει τα βήματα του.
Τα μάτια της έψαξαν για το πρόσωπο του.
Από αυτήν την απόσταση ήταν θολό.
Μόνον όταν στράφηκε προς εκείνην το είδε – τον ένα και μοναδικό Βαλεντίνο κρατημένο σφικτά μέσα στο μικρό κόκκινο γάντι.
Μόνον όταν στράφηκε προς εκείνην το είδε – τον ένα και μοναδικό Βαλεντίνο κρατημένο σφικτά μέσα στο μικρό κόκκινο γάντι.
Μόνον έναν.
Μετά από όλη αυτή τη δουλειά.
Και προφανώς από την δασκάλα.
Το πλεκτό τρεμόπαιξε μπροστά στα μάτια της.
Αν και μόνον μπορούσες να σταθείς ανάμεσα στο παιδί σου και την ζωή!
Άφησε κάτω το πλεκτό και πήγε να τον συναντήσει στην πόρτα.
«Τι κόκκινα μάγουλα!» είπε. «Έλα, άσε με να σου λύσω το κασκόλ. Τα μπισκότα ήταν καλά;»
Γύρισε προς το μέρος της με πρόσωπο που έλαμπε από ευτυχία και απόλυτη ικανοποίηση. «Ξέρεις κάτι;» είπε. «Δεν ξέχασα ούτε έναν. Ούτε έναν!»
«Τι κόκκινα μάγουλα!» είπε. «Έλα, άσε με να σου λύσω το κασκόλ. Τα μπισκότα ήταν καλά;»
Γύρισε προς το μέρος της με πρόσωπο που έλαμπε από ευτυχία και απόλυτη ικανοποίηση. «Ξέρεις κάτι;» είπε. «Δεν ξέχασα ούτε έναν. Ούτε έναν!»
ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ, ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ.
Όταν δοκιμάζουμε τους μυς, όταν κάνετε μια σκέψη εκδίκησης, θα δείξετε αδύναμοι, ενώ μια σκέψη συγχώρεσης σας κρατάει δυνατούς.
Η εκδίκηση, ο θυμός και το μίσος είναι υπερβολικά χαμηλές ενέργειες που σας εμποδίζουν να εναρμονιστείτε με τις ιδιότητες της συμπαντικής δύναμης.
Μία απλή σκέψη συγχώρεσης προς οποιονδήποτε μπορεί να σας έχει θυμώσει στο παρελθόν – χωρίς καμία ενέργεια εκ μέρους σας – θα σας ανεβάσει στο επίπεδο του Πνεύματος και θα σας βοηθήσει στις προσωπικές σας επιδιώξεις.
Μπορείτε ή να υπηρετήσετε το Πνεύμα με το νου σας ή να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο αυτό νου να διαχωρίσετε τον εαυτό σας από το Πνεύμα.
Παρακάτω θα δούμε το τελευταίο εμπόδιο στο να συνδεθείτε με την συμπαντική δύναμη: η σπουδαιότητα του εαυτού σας.
Μπορείτε ή να υπηρετήσετε το Πνεύμα με το νου σας ή να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο αυτό νου να διαχωρίσετε τον εαυτό σας από το Πνεύμα.
Παρακάτω θα δούμε το τελευταίο εμπόδιο στο να συνδεθείτε με την συμπαντική δύναμη: η σπουδαιότητα του εαυτού σας.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr Wayne W. Dyer, “The Power of Intention: Learning to Co-create Your World Your Way”)
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.