Ό πόνος στους αιώνες είναι φάτνη της επίγνωσης, της λύτρωσης, της τέχνης.

Ο άνθρωπος έχει δικαίωμα στη δυστυχία του! 

Από τα μεγαλύτερα δικαιώματα του! 

Μη σπεύδουμε να θεωρούμε κάθε θλίψη, κάθε μελαγχολία, κάθε ατονία και ακεφιά, ως κατάθλιψη. 

Έχει πάρει έκταση γενικού πανικού αυτή η λέξη. 

Ό πόνος στους αιώνες είναι φάτνη της επίγνωσης, της λύτρωσης, της τέχνης. 

Το να μη στενοχωριέσαι με τα στενάχωρα, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας. 

Η κατάθλιψη, με την έννοια της παθολογίας, απέχει πολύ απ΄αυτά τα φυσιολογικά μελαγχολικά, πονεμένα αισθήματα. 

Η κατάθλιψη έχει μεγάλη, υπερβολική, οξεία ένταση, μεγάλη διάρκεια, κάποτε αλλοιώσεις προσωπικότητας, παραίτηση διαρκείας.

Δεν θέλω να πω περισσότερα, γιατί άμα διαβάζουμε παθολογικά συμπτώματα, όλοι τείνουμε να κάνουμε αυτοδιάγνωση γεμάτη επικίνδυνες υπερβολές, συνδυάζουμε τα ασυνδύαστα απ΄τον τρόμο μας. 

Γι΄αυτό, όταν ο ψυχολόγος σε αναλάβει για θεραπεία, σου συνιστά να μη διαβάζεις εκείνο το διαστημα βιβλία ψυχολογίας.

Να πονάμε για όσα πονούν, να κλαίμε και να θρηνούμε στα πένθη μας, να θυμώνουμε στη ματαίωση, να εκνευριζόμαστε με τους ηλίθιους, να αποφεύγουμε όσα δε μας αναπαύουν, όσα μας φέρνουν ακεφιά. 

Για όνομα του Θεού! 

Είμαστε ανθρώπινοι άνθρωποι και η ψυχή συμβολίζεται με τη θάλασσα, την αεικίνητη θάλασσα που ανεβοκατεβαίνει.

Μάρω Βαμβουνάκη

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ