ΩΣΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Η ΑΓΑΠΗ..

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ,ΣΥΣΣΩΡΕΥΕΙ ΑΧΡΗΣΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ,ΣΕ ΥΛΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ,ΚΙ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ,ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ,ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΟΥ..

ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΕΣ ΗΔΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΘΙΣΜΟΥΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥΔΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ,ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΙ Ή ΘΥΜΗΘΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΦΟΒΟ...

ΣΥΣΣΩΡΕΥΕΙ,ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΚΡΙΒΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΟΥΛΑΝΕ ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ..ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ...

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,ΠΟΥ ΣΑΝ ΑΧΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΟΡΦΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ...

ΖΗΤΑΕΙ ΔΥΝΑΜΗ,ΙΣΧΥ,ΑΦΘΟΝΙΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΤΑΙ..ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ...

ΑΜΟΡΦΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ,ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ Κ ΠΕΡΙΓΕΛΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ..ΤΟΥ ΠΟΥΛΑΝΕ ΜΙΑ ΚΑΛΟΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟ...

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΤΟΥ......

ΩΣΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Η ΑΓΑΠΗ..

ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΚΑΘΕ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟ..

ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΕΥΘΥΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ,ΠΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ ΤΟΥ...

ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΛΕΠΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΤΟΣΗ ΟΜΟΡΦΙΑ,ΤΟΣΑ ΔΩΡΑ,ΜΥΡΩΔΙΕΣ..

ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΘΕ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ..

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΙ ΗΤΑΝ ΑΧΡΗΣΤΑ ΕΚΕΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ,ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΛΑΜΨΑΝ..

ΚΙ ΑΝΟΙΞΕ ΔΙΑΠΛΑΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ,ΝΑ ΔΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ..

Ω,ΘΕΕ ΜΟΥ,ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ..ΚΙ ΑΝΑΡΡΩΤΙΕΤΑΙ....

ΦΤΑΝΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ ΘΕ ΜΟΥ?...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ Ή ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ Ή ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΣΑ ΑΓΑΘΑ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ...

ΜΑ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΧΑ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ......(ΕΥΩΔΙΑΣΤΑ ΠΕΤΑΛΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ)

Panagiota Karapeti

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ