Μην δραπετεύεις στα συννεφάκια του μυαλού σου…
Μην αποφεύγεις να νιώσεις τα συναισθήματα σου πηγαίνοντας σε κατασκευασμένες έξω-πραγματικότητες…
Η ζωή είναι εδώ… είναι τώρα… κι εσύ τη χάνεις δραπετεύοντας…
Κι όσες περισσότερες οι αποδράσεις σου, τόσο περισσότερο αποκόπτεσαι από το σώμα σου, τον εαυτό σου… ώσπου κάποια στιγμή θα μπερδευτείς τόσο πολύ που θα πιστέψεις ότι οι ψευδαισθήσεις σου είναι η πραγματικότητα σου…
Κι όμως επιμένεις να χάνεσαι….
Πες μου τι θα συμβεί αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώσει το τώρα… τα συναισθήματα σου… τις απορρίψεις και τις εγκαταλείψεις που έχεις νιώσει…
Θα πονέσω σε ακούω να λες…
Ε ΚΑΙ!.... Μήπως πονάς λιγότερο τώρα, εκεί πάνω στις συννεφιαστές ψευδαισθήσεις σου…
Μήπως πονάς λιγότερο τώρα από τις επαναλαμβανόμενες εγκαταλείψεις σου;
Γιατί οι άλλοι σε προδώσαν, σε απέρριψαν, σε πόνεσαν, σε εγκατέλειψαν μια φορά…
Εσύ γιατί εγκαταλείπεις στον εαυτό σου συνέχεια;
Γι' αυτό σου λέω μην δραπετεύεις στις ψευδαισθήσεις σου…
Δραπέτευσε καλύτερα προς τη ΖΩΗ!
namaste
despoina palamari
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.