Ο ΚΟΣΜΟΣ … ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Συνήθως όταν αναφερόμαστε σε σχέσεις…. το μυαλό μας πηγαίνει σχεδόν πάντα  στις σχέσεις των δυο φίλων, στις σχέσεις μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας , είτε πρόκειται για πρόσκαιρη ερωτική σχέση, είτε σχέση που επεκτείνεται και στη δημιουργία οικογένειας.

Οι σχέση των δυο φίλων είναι αναμφισβήτητα  πολύ- πολύ σημαντική, όμως είναι μόνο ένα κομμάτι από την συνολική εικόνα  από  όλα αυτά με τα οποία ο άνθρωπος σχετίζεται .

Ο άνθρωπος έχοντας αυτό το θαυμαστό δώρο της…. ζωήs ,…………….να υπάρχει δηλαδή σαν οντότητα σε έναν φυσικό και υλικό  κόσμο, …….. έχει την ευκαιρία να σχετίζεται με πολλά- πολλά πράγματα και καταστάσεις ,και με πολλούς και διαφορετικούς  τρόπους .

Έχει την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται και να σχετίζεται με έναν…… εξωτερικό κόσμο, υπέροχο, πανέμορφο, φτιαγμένο και  δημιουργημένο, με πολλά διαφορετικά πρόσωπα, μορφές, άλλους ανθρώπους ,γεγονότα , και πλούσια φαινόμενα .

Και επίσης σχετίζεται και με τον  εσωτερικό του  κόσμο, γεμάτο με πλούσια συναισθήματα , σκέψεις, ιδέες,   και φαντασία.

Ο άνθρωπος φαίνεται ότι βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο αυτών των δυο φαινομενικά διαφορετικών κόσμων, και έχει την τάση να τους ξεχωρίζει ,και να τους ονομάζει….σαν

Εξωτερικός η αισθησιακός  κόσμος      [ ότι υπάρχει έξω από το φυσικό  σώμα του ],και

εσωτερικός η ψυχολογικός  κόσμος     [ότι αντιλαμβάνεται μέσα του ]…!

Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος  ,κατά βάθος …….δεν βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς τους δυο κόσμους ……

Εκεί βρίσκεται μοναχά το επίπεδο συνειδητότητας του ,  ή το επίπεδο αντίληψης,   το υπαρξιακό του επίπεδο   με άλλα λόγια .

Αντιλαμβάνεται  τον κόσμο και τον εαυτό του κατά αυτόν τον τρόπο διότι έχει αποδεχτεί αυτήν την….. θεώρηση της ζωής,  [ σαν άποψη, ή σαν  ιδέα ],

αλλά .και επίσης  διότι το φυσικό του σώμα, βρίσκεται ακριβώς στα υποθετικά  όρια αυτών των δυο  κόσμων .

Αν ο άνθρωπος  αρχίσει και μετατοπίζει το επίπεδο της συνειδητότητας του, αυτόματα μετατοπίζεται και το επίπεδο αντίληψης που έχει για τον εαυτό του ,το σώμα του, και το περιβάλλον του .

 Όσο δηλαδή  περισσότερο εξυψώνει το υπαρξιακό του  επίπεδο ,ή το επίπεδο της αντίληψης του ,ή όσο περισσότερο συνειδητός γίνεται από τον εαυτό του……………τόσο και το πεδίο αντίληψης του αλλάζει και  διευρύνεται.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η άποψη, η αντίληψη που έχει για αυτούς τους κόσμους, να αλλάζει δραματικά .

Και να έχει τελικά την κατανόηση της….. ενότητας αυτών των δυο κόσμων, που θεωρεί ξεχωριστούς και του εαυτού του συν χρόνος.

Ο κόσμος των σχέσεων  έχει να κάνει με το πώς, αλλά και το….  με τι, ο άνθρωπος σχετίζεται στην καθημερινότητα του ,στη ζωή του, είτε αυτό λέγεται εσωτερικός και  ψυχολογικός κόσμος ,είτε εξωτερικός και φυσικός κόσμος .

Πολλά πράγματα τα θεωρεί δεδομένα  στη ζωή του ,και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όταν η ζωή έρχεται και του δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που έχει συνηθίσει , ή από αυτό που θεωρεί πιο κατάλληλο για αυτόν , μια άλλη εκδοχή δηλαδή  , ο άνθρωπος εμφανίζεται να αποσυντονίζεται .

Και αν η εκδοχή θεωρηθεί και αρνητική, ή πολύ δραματική , τότε ο άνθρωπος εμφανίζεται
να χάνει την ψυχραιμία του, και να καταρρέει, και αυτό να συμβαίνει και στους δυο φαινομενικούς κόσμους του, και   στο φυσικό του κόσμο, αλλά  και στον ψυχολογικό του κόσμο.

 Οι σχέσεις λοιπόν αναμφισβήτητα είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται βαθιά κατανόηση, και  είναι ένα  ζήτημα που απασχολεί το κάθε έναν σε πρακτικό και βιωματικό επίπεδο .

Δεν υπάρχει στιγμή που να μην σχετιζόμαστε με κάτι αυτό είναι γεγονός!!  …και αυτό είναι η…. ζωή.!!!

 Ο άνθρωπος σχετίζεται με τρεις βασικούς τρόπους  

Ο πρώτος τρόπος είναι η σχέση του με το περιβάλλον .[ η φύσης ]

Ο δεύτερος τρόπος είναι η σχέση του με το φυσικό του  σώμα

Ο τρίτος   τρόπος είναι η σχέση με τον εαυτό του [ψυχολογικός κόσμος, εσωτερικός εαυτός   ]

ο τρίτος  τρόπος σχέσης είναι και ο πιο σημαντικός.
θα λέγαμε ότι όλοι αυτοί οι τρόποι που σχετιζόμαστε ,    συνοψίζονται κατά βάθος  σε έναν .
Στην σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας .

Ας δούμε αυτούς τους τρεις τρόπους ένα έναν ξεχωριστά, αλλά και πως συνδέονται μεταξύ τους .

Ο πρώτος τρόπος

Το περιβάλλον είναι ο φυσικός χώρος που ζει και κινείται ο άνθρωπος ,εμπεριέχει τη σχέση του  με τα τέσσερα βασίλεια της φύσης , και τα οποία μπορεί να αντιλαμβάνεται  με τις πέντε  φυσικές του αισθήσεις.

Αναφέρομαι στην σχέση του με το ορυκτό, φυτικό, ζωικό, αλλά και ανθρώπινο βασίλειο στο οποίο και ο  ίδιος ανήκει .

Το περιβάλλον , είναι  ο χώρος οπού πραγματοποιείται το παιχνίδι της ζωής  ,είναι ο χώρος όπου  πειραματίζεται ο άνθρωπος ,και αποκτά εμπειρία, αναπαράγεται, και εξελίσσεται .

Αυτόν τον χώρο τον διατηρούν και τον στηρίζουν τα  τέσσερα στοιχεία  της φύσης ,η φωτιά ,ο αέρας ,το νερό ,και η γη .

Τα οποία στοιχεία διαπερνούν και οργανώνουν με απείρως σοφό τρόπο και τα τέσσερα βασίλεια, και προσφέρουν στον άνθρωπο την ενέργεια [τροφή , και εμπειρία] που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει το έργο που έχει επιλέξει .

Ο άνθρωπος δεν  μπορεί να ζήσει περισσότερο από 2 μήνες περίπου χωρίς να τραφεί από το  στοιχείο της γης ,

 δεν μπορεί να ζήσει περισσότερο από 2 η 3 μέρες χωρίς να τραφεί από το  νερό ,

και δύσκολα θα άντεχε χωρίς το στοιχείο του αέρα πάνω από 2 η 3 λεπτά .

το δε στοιχείο της φωτιάς σχετίζεται με το πνεύμα, και είναι καλά κριμένο μέσα σε κάθε  ένα βασίλειο.

Η δε αναλογία του φυσικού σώματος ,σε νερό, σάρκα ,και οστά, είναι περίπου ίδια με του πλανήτη ,σε νερό ,γη, και βράχια, και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο .

Ο ανθρώπινος οργανισμός , το φυσικό σώμα είναι το αποτέλεσμα από την οργάνωση και μεταστοιχείωση με θαυμαστό τρόπο αυτών των τεσσάρων στοιχείων .

Είναι τελείως ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος είναι παιδί της γης, και στο φυσικό του σώμα συνυπάρχουν τα τέσσερα φυσικά  στοιχεία της μητέρας του.

Και σχετίζεται με την γη με ένα πολύ…… ειδικό τρόπο.

Αυτός ο ορατός κόσμος καθορίζεται από τέσσερις φυσικές  διαστάσεις σύμφωνα με την σύγχρονη φυσική, και όχι από τρεις όπως πίστευαν  μέχρι πρόσφατα.

Σαν τέταρτη διάσταση εννοούμε  το αιθερικό πεδίο, το οποίο και είναι το ανώτερο επίπεδο της φυσικής διάστασης, το οποίο μπορεί να γίνει αντιληπτό πειραματικά, αλλά επίσης  μπορεί να είναι αντιληπτό και στον κάθε άνθρωπο, ο οποίος έχει την ανάλογη υπαρξιακή κατάσταση και κατανόηση .

Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος πρέπει να σέβεται το περιβάλλον του ,τον χώρο που τον τρέφει και του παρέχει εμπειρία ,να έχει σωστή σχέση με αυτόν, και να τον προστατεύει.

Διότι αποτελεί μια ενότητα με όλα ,και με τον εαυτό του ,η οποία όμως ενότητα  δεν είναι ορατή στις φυσικές  αισθήσεις του, ούτε και κατανοητή από την αισθησιακή του διάνυα .

Στην σχέση του με την φύση και το περιβάλλον του ο άνθρωπος καλείται να σχετιστεί και να διαχειριστεί γεγονότα ,και συνθήκες που παρουσιάζονται στην ζωή του με πολλούς και διαφόρους τρόπους

Σχετίζεται με άλλους συνανθρώπους του , σε πολλά και διάφορα περιβάλλοντα όπως είναι τα ,οικογενειακά , τα επαγγελματικά , τα φιλικά , τα κοινωνικά ,κλπ και σε αυτό το πεδίο σχέσεων,  μεταξύ δηλαδή των συνανθρώπων, αντιμετωπίζει ίσως και τις μεγαλύτερες προκλήσεις .

Χρειάζεται τον συνάνθρωπο του για την εξέλιξη του, για την αναπαραγωγή,  για συντροφιά , για συνεργασίες.

 Λόγω όμως της ανισόρροπης σχέσης του με τον ίδιο του τον εαυτό,  μέσα από αυτές τις σχέσεις, επίσης αναβλύζει ο ανταγωνισμός και η διαφορετικότητα σε πολλά ζητήματα .

Έτσι αναπόφευκτα ,δημιουργεί τους δικούς του νόμους και κανόνες για να μπορέσει να διατηρήσει μια σχετική ισορροπία,  προκαλώντας όμως το αντίθετο αποτέλεσμα  τις περισσότερες φορές .

Αν  είχε την ψυχολογική  κατανόηση, του πως λειτουργούν οι νόμοι στη φύση και στο σύμπαν, δεν θα χρειαζόταν να φτιάξει τους ατελής διανοητικούς  δικούς του νόμους .

Σύμφωνα με τους  φυσικούς νόμους ,ο άνθρωπος ο οποίος και βρίσκεται στο πιο εξυψωμένο επίπεδο ύπαρξης , σε σχέση με τα υπόλοιπα όντα του πλανήτη , θα έπρεπε να ζει σε αφθονία ,σε ειρήνη ,σε ελευθερία ,και να απολαμβάνει την χαρά της ζωής στη γη .

Κάτι δεν λειτουργεί σωστά  λοιπόν με τον άνθρωπο…….
Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την φύση ,και ενώ όλοι οι φυσικοί νόμοι τον υπηρετούν , γιατί  να μην έχει αφθονία και υγεία , στη ζωή του .?

Μήπως τελικά δεν σχετίζεται σωστά με την φύση,  με το περιβάλλον του ,  μήπως δεν σχετίζεται σωστά με τον ίδιο του τον εαυτό,  και σαν αποτέλεσμα, δεν έχει και την  σωστή σχέση ούτε και με τους συνανθρώπους του .?

Οι μύθοι και οι γραφές αναφέρουν ότι ο άνθρωπος κάποτε ήταν ευτυχισμένος ,ελεύθερος , και ζούσε σε ειρήνη μέσα σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον .

Μέχρι που κάποια στιγμή δοκίμασε τον….. απαγορευμένο καρπό,  από το δένδρο της

<< γνώσης του καλού και του κακού >>.

Μεταφορικά ο μύθος μας λέει  το πώς ο άνθρωπος  εγκλωβίστηκε σε μια διαφορετική δυαδική αντίληψη των πραγμάτων,   και από την κατάσταση του να βιώνει την κάθε στιγμή ,  πέρασε στην κατάσταση του θεωρητικού και της αμφιβολίας σε μια υποθετική  πραγματικότητα  του σωστού ή του λάθους ,του καλύτερα ή χειρότερα , του καλού και του κακού , με αποτέλεσμα να χάσει τον παράδεισο του .

Η ελληνική εκδοχή του μύθου με το κουτί της Πανδώρας είναι κάτι παρόμοιο …όταν ανοίχτηκε το κουτί ξεχύθηκαν όλα τα δεινά στο κόσμο.

Ο ελληνικός μύθος έχει και μια ιδιαιτερότητα , διότι παρέμεινε μέσα στο κουτί η…… ελπίδα .

Την  ελπίδα την παρομοιάζω  με την …… ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου, να ξανά επιστρέψει στο παραδεισένιο κόσμο του …..αν το επιλέξει φυσικά .

Ελπίδα έτσι απλά ,  δεν είναι τίποτα ,  αυτός που ελπίζει χωρίς να επιλέγει και να αλλάζει ψυχολογικά και εσωτερικά ,  απλά χάνει τον καιρό του ελπίζοντας .

Όπως ο άνθρωπος  επέλεξε να << φάει τον καρπό>> και να βιώσει μια διαφορετική εμπειρία , ή να ανοίξει το κουτί, από δική του επιλογή.

  Έτσι έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει και πάλι την επιστροφή του, όποτε το θελήσει πραγματικά .
Η σωστή και ισορροπημένη σχέση του  ανθρώπου, για όλα τα βασίλεια που αποτελούν την φύση περνάει μέσα από την δική του αυτογνωσία. 

                       

Όταν ένας  ινδιάνος  κυνηγούσε και χτύπαγε με τα βέλη του κάποιο ζώο για να τραφεί  , πήγαινε κοντά στο ζώο το χάιδευε ,και ευχαριστούσε το στοιχειώδες του, που πρόσφερε το σώμα του, για να θρέψει την οικογένεια του.  

Ένα παράδειγμα για τον σεβασμό που έτρεφαν οι ινδιάνοι για το περιβάλλον τους μπορούμε να έχουμε διαβάζοντας την απολογία του ΣΙΑΤΛ ενός αρχηγού μιας φυλής ινδιάνων της Αμερικής, ο οποίος απευθυνόταν στον τότε πρόεδρο της Αμερικής

Φρανκλινο Πηρς.   [ ΕΔΩ ]

Φυσικά αυτός ο σεβασμός στην φύση δεν εμφανίζεται μόνο με τους ινδιάνους, γινόταν σε όλο τον κόσμο και με πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς .

Για να μπορέσει όμως μια οντότητα να έχει  εμπειρία στο φυσικό κόσμο , να σχετίζεται με την φύση και με άλλους ανθρώπους, να αναπαράγεται και να εξελίσσεται …….χρειάζεται απαραίτητα ………..να έχει ένα φυσικό σώμα .!!!

Ο δεύτερος τρόπος είναι η σχέση  με το φυσικό μας σώμα

Σώμα εννοούμε το << φυσικό  όχημα >> το οποίο με τις πέντε αισθήσεις που διαθέτει και τα όργανα όπως τον εγκέφαλο ,την καρδιά κλπ,  δίνει την δυνατότητα στην οντότητα [ πνεύμα ] να σχετίζεται με πολλούς και διαφόρους τρόπους  με το περιβάλλον ,  και να πειραματίζεται με αυτό.

 Ο  άνθρωπος είναι για τον….. άνθρωπο,  μια αντανάκλαση, ή μια εικόνα  του εαυτού του, και όχι ένας αντίπαλος ,  ή ένας στόχος οπού εκεί μπορούμε να ρίχνουμε τις ευθύνες, και τις δικές μας ατέλειες, όπως κάνουμε συνήθως.

Αυτό συμβαίνει διότι  στον συνάνθρωπο μας βλέπουμε όλα αυτά τα οποία δεν μπορούμε, ή δεν τολμάμε να δούμε στον εαυτό μας.

Δια μέσω του σώματος μας σχετιζόμαστε  και ερχόμαστε  σε επαφή με άλλους ανθρώπους ,συνομιλούμε  ,επικοινωνούμε   ανταλλάσουμε  πληροφορίες, και χαιρόμαστε την ζωή .

Μαζί με τους άλλους ανθρώπους συνεργαζόμαστε  και δημιουργούμε  ,διαμορφώνουμε , τον κόσμο γύρω μας  , και τα γεγονότα του .

Όπως και με το περιβάλλον έτσι και το φυσικό σώμα χρειάζεται σεβασμό και προσοχή ,είναι το κομμάτι του εαυτού μας που  αντιλαμβάνεται την εμπειρία μέσα από τις φυσικές αισθήσεις που διαθέτει,και την μεταφέρει στον εσωτερικό άνθρωπο.

Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι το ύψιστο αγαθό είναι η υγεία .

Το σώμα μας οφείλουμε να το διατηρούμε υγιές  για να μπορεί  να εκτελεί το έργο, το οποίο έχει κληθεί να εκτελέσει .
Ο άνθρωπος σαν φυσικό σώμα,  ανήκει στο πιο εξυψωμένο βασίλειο της φύσης….

Και έχει την δυνατότητα να σκέφτεται, να εξελίσσεται, και να δημιουργεί.  

Ένα μεγάλο μέρος της λειτουργίας του ανθρωπίνου φυσικού σώματος είναι άγνωστο στους επιστήμονες και μόνο θεωρητικά μπορούν να προσεγγίσουν κάποια ζητήματα σε σχέση με αυτό .

Έχει την δική του συνειδητότητα ,και πολλές από τις λειτουργίες του τις εκτελεί χωρίς την συμμετοχή μας ,όπως η λειτουργία της καρδιάς , της αναπνοής , και της πέψης .
Επίσης έχει και δυνατότητες όπως η << αυτό ίαση >> η οποία και λειτουργεί ως ένα βαθμό επίσης χωρίς την δική μας συμμετοχή.
θα μπορούσε όμως πολλά περισσότερα αν ....<< επιτρέπαμε >> και αν του  είχαμε περισσότερη  << εμπιστοσύνη >>.

Ο άνθρωπος έχει δώσει το βάρος του και το ενδιαφέρον του περισσότερο  στην προσπάθεια του  να αναπτύξει τις δυο πρώτες σχέσεις του.

Δηλαδή την σχέση του με το περιβάλλον του, και την σχέση  με το σώμα του, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ανισόρροπες σχέσεις .

Έχει στρέψει δηλαδή το ενδιαφέρον του σε αυτό που θεωρεί εξωτερικό κόσμο, και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ,πιστεύοντας ότι εκεί θα μπορέσει να βρει την χαμένη του ευτυχία .

Οτιδήποτε έχει να κάνει με τον εσωτερικό κόσμο και το πνεύμα, το έχει αφήσει να το διαχειρίζεται η θρησκεία του,   η οποία θρησκεία του  ,όποια  και αν είναι αυτή , δεν γνωρίζει πώς να εμπνεύσει εσωτερικά τον άνθρωπο , έχει ξεχάσει ποιος είναι ο σκοπός της,

Και ο πνευματικός κόσμος ο οποίος επικαλείται είναι μόνο στα  λόγια και στα βιβλία .   οι εκπρόσωποι των εκκλησιών έχουν στραφεί και αυτή εξολοκλήρου στον εξωτερικό κόσμο, και στην κοσμική ζωή, και η εσωτερική γνώση  στη  πλειοψηφία τους  δεν τους ενδιαφέρει .

<<νους  υγιείς εν σώματι υγιές >>

Ενας Υγιείς << νους>> ποτέ δεν θα ……ξεχνούσε  το …..<< σπίτι του>>

Παρόλα αυτά ο άνθρωπος ποτέ δεν <<θυμάται>>  το σώμα του ,δηλαδή δεν το <<αισθάνεται >>ποτέ. 

Μόνο όταν το σώμα πονάει είμαστε αναγκασμένοι πλέον να στρέψουμε την προσοχή μας στο σώμα μας, διότι δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά .

Έχει βάση λοιπόν αυτό που έχει λεχθεί ότι…… ο πόνος είναι φορέας συνείδησης .

Οι δραστηριότητες του ανθρώπου και η  τάση  να στρέφεται περισσότερο στις  δυο πρώτες σχέσεις, αδιαφορώντας για την σχέση με τον εαυτό του ,  έχει προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου ανισορροπία , ξεκινώντας από το  σώμα του με εκατοντάδες αρρώστιες που τον ταλαιπωρούν,  αλλά και σε επέκταση και στο περιβάλλον του, και στους συνανθρώπους του .

Η ζωή δεν είναι αυτό που νομίζουμε ότι είναι……….

Από την στιγμή που έχουμε στραφεί ολοκληρωτικά στην επιφανειακή και εξωτερική σχέση μας με την ζωή, και τον  κόσμο, και έχουμε ξεχάσει την σχέση μας με τον εαυτό μας , είναι σαφές ότι και η αντίληψη μας σε σχέση με την  ζωή θα είναι περιορισμένη σε ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι, θεωρητικό ,εξωτερικό, και επιφανειακό .

Όπως είπαμε όμως ο άνθρωπος ποτέ δεν έχασε το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής !
Και όποτε το επιλέξει,μπορεί να ανακτήσει την σχέση του με τον εσωτερικό εαυτό του .

..<< ο δρόμος ξεκινά από το σώμα με τις πέντε αισθήσεις ............ σκοπός είναι να τις χρησιμοποιήσεις χωρίς να τις συγχεεις με σένα >> [απόσπασμα από το πέταγμα του φτερωτού φιδιού ]ΕΔΩ

Ο τρίτος   τρόπος είναι η σχέση με τον εαυτό μας.

Τι είναι όμως εσωτερικός εαυτός ?

Εδώ φυσικά δεν μπορούμε να απαντήσουμε ,ο νους δεν μπορεί να γνωρίζει σχετικά με αυτόν .

Τον περιγράφει μοναχά και τον ονομάζει πνεύμα ,ή θεό , ποτέ όμως δεν είναι η περιγραφή ή το όνομα αυτό που πραγματικά είναι.

Θα πρέπει να τον αναζητήσουμε ,και θα πρέπει να τον αναζητήσουμε μέσα μας .

Ποτέ δεν θα βρεθεί μέσα σε εκκλησίες ,σε αρχαίους ή σε  νέους ναούς ,σε εξωτικές παραλίες ,σε τελετουργίες ,σε αιρέσεις ,και εσωτερικές ή οτιδήποτε σχολές ,ή μέσα σε θρησκευτικά  βιβλία .

<<…………..Αλλά μόνο στον άνθρωπο του έχει δοθεί να απολαμβάνει την εξυπνάδα της πραγματικότητας του………..>>  Ιησούς ]

Ένα μέρος του πνεύματος  μπορούμε να πούμε ότι είναι όλα  αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας στο περιβάλλον μας , τα ζώα ,τα φυτά τα βουνά ,οι άνθρωποι.

 Επίσης και το σώμα μας είναι ένα μέρος του πνεύματος που έχει εκδηλωθεί, και έχει επιλέξει να εκφραστεί με αυτόν τον τρόπο.
 Η  διαφορά είναι ότι αυτό δεν το γνωρίζουμε ,    δεν το έχουμε κάνει συνείδηση!

 Είναι σαν να έχει πέσει ένα πέπλο λήθης επάνω μας και έχομε ξεχάσει ποιοι πραγματικά είμαστε.

 << Δεν είμαστε ανθρώπινα όντα σε ένα πνευματικό ταξίδι ,αλλά πνευματικά όντα σε ένα………. ανθρώπινο ταξίδι >>………… Group [ lightworkers.gr 
Το παιχνίδι της ζωής είναι αυτό ....να θυμηθούμε ποιοι πραγματικά είμαστε ..!

Υπάρχει λοιπόν  σημαντικός λόγος , κάτι πολύ πιο ουσιαστικό ,από την απλή παρουσία μας σε αυτό τον πλανήτη 

Θα πρέπει να ανακτήσουμε και να αναδημιουργήσουμε την σχέση με τον εσωτερικό εαυτό μας .

Ο εαυτός μας έχει την σοφία να ισορροπήσει την σχέση με το περιβάλλον μας , με το σώμα μας , και τους συνανθρώπους μας, και να επαναφέρει τον ψυχολογικό χαμένο παράδεισο μας .
Και αυτός να εκφραστεί με κάθε τρόπο μέσα από την συμπεριφορά μας ,και την δράση μας στο περιβάλλον μας και στη καθημερινή μας ζωή. 

 Αν και είμαστε όπως είπαμε ένα με την φύση και με το περιβάλλον μας ,αν θέλουμε ουσιαστική σχέση με τους συνανθρώπους μας ,……………

 οφείλουμε να γίνουμε συνειδητοί  από αυτό το οποίο μας ενώνει με όλα αυτά ,

 και αυτή η θεώρηση της ενότητας,

να γίνει…. βιωματική  εμπειρία .

Μόνο τότε θα μπορέσουμε να έχουμε πραγματική υπευθυνότητα ,  και σεβασμό,      στον συνάνθρωπο μας, στον επαγγελματικό μας χώρο , στην οικογένεια μας,  στην αφθονία μας  ,  στην υγεία μας .

Όπως στο φυσικό μας σώμα υπάρχει το στομάχι και οι πνεύμονες, για να μετατρέπουν τις τροφές και τον αέρα, σε βιταμίνες ,οξυγόνο ,και θρεπτικές ουσίες, έτσι   και το πνεύμα ,ο εσωτερικός άνθρωπος ,δημιουργεί  την δυνατότητα ,της μετατροπής των εντυπώσεων της καθημερινότητας σε…. βιωμένη  και ζωντανή εμπειρία .

Την φαινομενικά  τριπλή αυτή  σχέση μπορούμε να την βιώνουμε σαν ….μια …….όταν για παράδειγμα γευματίζουμε, η πίνουμε,  και έχουμε μπροστά μας τροφή από το περιβάλλον μας, η οποία προορίζετε να θρέψει το φυσικό μας σώμα , και όλη αυτή την διαδικασία την κάνουμε με επίγνωση του εαυτού μας .

Το πνευματικό και ουσιαστικό μέρος οποιασδήποτε τροφής, είτε φυσικής , είτε εντύπωσης , για να μπορέσει να αφομοιωθεί, θα πρέπει να υπάρχει σε δράση το αντίστοιχο πνευματικό επίπεδο μέσα μας ,το οποίο έλκει, και αφομοιώνει η εναρμονίζει ανάλογα .

Αυτό ισχύει σε όλα τα πράγματα, πρόσωπα ,και γεγονότα ,και εσωτερικές καταστάσεις  της καθημερινής μας ζωής , με τα οποία σχετιζόμαστε,  με οποιοδήποτε τρόπο  

    

Μόνο αναπτύσσοντας και  την σχέση με τον εσωτερικό εαυτό μας μπορεί να επιτευχθεί αυτή η εσωτερική σχέση με όλα  .

 Aυτός είναι ο σύνδεσμος μας   με όλα όσα υπάρχουν, και με όλα όσα δεν..... υπάρχουν .

ΤΡΙΑΝΤΑ ΑΚΤΙΝΕΣ ΘΑ ΣΥΜΠΕΣΟΥΝ

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΤΡΟΧΟΥ ,

ΑΛΛΑ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ .

ΜΕ ΠΛΕΥΡΕΣ ΓΥΡΩ -ΓΥΡΩ

ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΠΗΛΙΝΟ ΔΟΧΕΙΟ,

ΑΛΛΑ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ.

………………………………………………………………………………………………………………………………………….ΕΤΣΙ ΩΦΕΛΕΙΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ

ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΣΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ,

ΑΛΛΑ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ

ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ …..<< ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ >>

Λαο τσε [ Ταο Τε Ζιγκ ]

ΠΗΓΗ 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ