Η ιστορία της "γυναίκας πιθήκου"!

Δεν υπάρχει χειρότερο από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο με κάποιου είδους δυσμορφία, ο οποίος εκτίθεται με σκοπό το κέρδος κάποιων επιτήδειων. Μια τέτοια περίπτωση, είναι και η ιστορία της Τζούλια Παστράνα. Μιας γυναίκας που έμεινε γνωστή ως η «γυναίκα πίθηκος» και το σώμα της συνέχιζε να εκτίθεται ως αξιοθέατο στο κοινό, ακόμη και μετά το θάνατό της.

Το 1834, γεννήθηκε στην επαρχία Σιέρρα του Μεξικού, μια κοπέλα η οποία έπασχε απόυπερτρίχωση (hypertrichosis terminalis) αλλά και ουλική υπερπλασία. Οι παθήσεις αυτές δεν είχαν ακόμη μελετηθεί από τους επιστήμονες και ήταν άγνωστες την εποχή εκείνη. Η περίπτωση της τράβηξε το ενδιαφέρον αρκετών επιστημόνων, οι οποίοι την εξέτασαν και ο καθένας διατύπωσε τη δική του θεωρία γι’αυτήν.

 Ένας γιατρός ονόματι Alexander B. Mott, πιστοποίησε με σιγουριά πως η Τζούλια είναι αποτέλεσμα διασταύρωσης ανθρώπου με ουρακοτάγκο. Ένας άλλος αμερικανός γιατρός από το Κλήβελαντ, ο S. Brainerd, διατύπωσε τη θεωρία πως είναι ένα ενδιάμεσο είδος ανάμεσα στον άνθρωπο και τον πίθηκο. Όμως οι διαγνώσεις αυτές στερούνταν λογικής και επιστημονικής αποδείξεως.

Η εκμετάλλευση της Παστράνα

Ένας επιτήδειος τύπος που ονομαζόταν Theodore Lent ή Lewis B. Lent, ανακάλυψε την Παστράνα και την αγόρασε από μια γυναίκα η οποία ισχυριζόταν πως είναι η μητέρα της. Την έμαθε να χορεύει και να τραγουδά και ξεκίνησε περιοδεία εκθέτοντάς τη στο κοινό. Το σλόγκαν της περιοδείας ήταν «η τριχωτή γυναίκα με το μούσι». Η περιοδεία ήταν παγκόσμια. Κατά τη διάρκεια της, ο Lent παντρεύτηκε το έκθεμά του και η Τζούλια έμεινε έγκυος. Όταν βρίσκονταν στη Μόσχα, γέννησε ένα αγόρι το οποίο πέθανε τρεις ημέρες μετά τη γέννησή του. Πέντε ημέρες μετά πέθανε και η Παστράνα από επιπλοκές λόγω του τοκετού.

Ο Lent δεν πτοήθηκε. Ζήτησε από τον καθηγητή του πανεπιστημίου της Μόσχας Sukolov να μουμιοποιήσει την Τζούλια και το μωρό, τους τοποθέτησε σε μια γυάλινη βιτρίνα και συνέχισε να τους εκθέτει και να αποκομίζει κέρδη. Λίγο πριν το θάνατό του, το 1884, οι μούμιες εξαφανίστηκαν, για να εμφανιστούν ξανά στη Νορβηγία το 1921, όπου και συνέχισε η έκθεσή τους από ιδιώτες μέχρι το 1970.

Η γενική κατακραυγή τους ανάγκασε να σταματήσουν, ενώ παράλληλα βάνδαλοι κατέστρεψαν τη μικρή μούμια και έκλεψαν αυτή της Παστράνα. Υπολέιμματα του σώματος βρέθηκαν πεταμένα και παραδόθηκαν στο Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής του Όσλο όπου παρέμειναν για ερευνητικούς σκοπούς εώς το 2012. Τον Φεβρουάριο του 2013, η Παστράνα επέστρεψε στη γενέτειρά της όπου και ετάφη.

mentality10

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ