Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Ένας νεαρός άνδρας έπλυνε τα χέρια του πατέρα του για πρώτη φορά. Αυτό που κατάλαβε άλλαξε ολόκληρη τη ζωή του!


Ένας νεαρός πήγε να ζητήσει μια σημαντική θέση σε μια μεγάλη εταιρεία εκτύπωσης.
Πέρασε την πρώτη συνέντευξη και επρόκειτο να συναντήσει τον διευθυντή για την τελική συνέντευξη. Ο διευθυντής είδε το βιογραφικό του, ήταν εξαιρετικό. Και ρώτησε:
- Πήρατε υποτροφία για το σχολείο; Το αγόρι απάντησε: Όχι.
- Ο πατέρας σας πλήρωσε για τις σπουδές σας;
- Ναι. – Απάντησε εκείνος.
- Που εργάζεται ο πατέρας σας;
- Ο πατέρας μου είναι σιδεράς.
Ο διευθυντής ζήτησε από τον νεαρό να του δείξει τα χέρια του.
Ο νεαρός έδειξε ένα ζευγάρι χέρια απαλά και τέλεια.
- Έχετε βοηθήσει ποτέ τους γονείς σας στη δουλειά τους;
- Ποτέ, οι γονείς μου πάντα ήθελαν να μελετώ και να διαβάζω περισσότερα βιβλία. Εκτός αυτού, ο πατέρας μου μπορεί να κάνει τη δουλειά καλύτερα από εμένα.
Ο διευθυντής είπε:
- Θα ήθελα να σας ζητήσω κάτι: Όταν πάτε σπίτι σήμερα, πηγαίνετε να πλύνετε τα χέρια του πατέρα σας και στη συνέχεια ελάτε να με δείτε αύριο το πρωί.
Ο νεαρός αισθάνθηκε ότι είχε πολλές πιθανότητες να πάρει την δουλειά. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, ρώτησε τον πατέρα του αν του επέτρεπε να του πλύνει τα χέρια. Ο πατέρας ένοιωσε παράξενα, ευτυχισμένος, αλλά με ανάμεικτα συναισθήματα έδειξε τα χέρια του στο γιο του.

Ο νεαρός έπλυνε τα χέρια του, σιγά-σιγά. Ήταν η πρώτη φορά που είδε ότι τα χέρια του πατέρα του ήταν τσακισμένα και είχαν τόσα πολλά σημάδια. Μερικές μελανιές ήταν τόσο οδυνηρές, που το δέρμα του ανατρίχιασε όταν τις άγγιξε.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο νεαρός άνδρας αναγνώρισε τι σήμαινε για τα δύο αυτά χέρια να δουλεύουν κάθε μέρα για να είναι σε θέση να πληρώσουν για τις σπουδές του. Οι μελανιές στα χέρια του πατέρα του ήταν το τίμημα που πλήρωσε για την εκπαίδευσή του, σχολικές δραστηριότητες και το μέλλον του.
Αφού έπλυνε τα χέρια του πατέρα του ο νεαρός άνδρας έμεινε σιωπηλός και άρχισε να τακτοποιεί και να καθαρίζει το εργαστήριο. Εκείνη τη νύχτα, πατέρας και γιος μίλησαν για πολλή ώρα.
Το επόμενο πρωί, ο νεαρός άνδρας πήγε στο γραφείο του διευθυντή.

Ο διευθυντής παρατήρησε τα δάκρυα στα μάτια του νεαρού όταν τον ρώτησε:
- Μπορείτε να μου πείτε τι κάνατε και τι μάθατε χθες στο σπίτι σας;
Το αγόρι απάντησε:
-Έπλυνα τα χέρια του πατέρα μου και όταν τελείωσα έμεινα και καθάρισα το εργαστήριό του. Τώρα ξέρω τι σημαίνει να εκτιμώ και να αναγνωρίζω ότι χωρίς τους γονείς μου, δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα. Βοηθώντας τον πατέρα μου, τώρα συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο και σκληρό είναι να κάνω κάτι δικό μου. Κατάφερα να εκτιμήσω τη σημασία και την αξία να βοηθάς την οικογένεια.
Ο διευθυντής είπε:
- Αυτό ψάχνω στους ανθρώπους μου. Θέλω να προσλάβω κάποιον που μπορεί να εκτιμήσει την βοήθεια των άλλων, ένα πρόσωπο που γνωρίζει την δυσκολία των άλλων να κάνουν πράγματα, και ένα πρόσωπο που δεν βάζει τα χρήματα ως μοναδικό στόχο στη ζωή του. Προσλαμβάνεστε.
Ένα παιδί που έχει παραχαϊδευτεί, προστατευτεί, και συνήθως του έχει δοθεί ό, τι θέλει, αναπτύσσει μια νοοτροπία του «έχω το δικαίωμα» και θα βάλει πάντα τον εαυτό του πρώτα, αγνοώντας τις προσπάθειες των γονέων του. Αν είμαστε αυτό το είδος του προστατευτικού γονιού, δείχνουμε πραγματικά την αγάπη μας ή καταστρέφουμε τα παιδιά μας;
Μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας ένα μεγάλο σπίτι, καλό φαγητό, μαθήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, μια τεράστια οθόνη τηλεόρασης. Αλλά όταν πλένετε το πάτωμα ή βάφετε τον τοίχο, αφήστε το, σας παρακαλώ, να έχει και αυτό την ίδια εμπειρία.
Μετά το φαγητό βάλτε το να πλύνει τα πιάτα με τους αδελφούς και τις αδελφές του. Δεν είναι επειδή δεν έχετε χρήματα να προσλάβετε κάποιον να το κάνει αυτό. Είναι επειδή θέλετε να το αγαπάτε με το σωστό τρόπο. Άσχετα με το πόσο πλούσιος είστε, θέλετε να καταλάβει. Μια μέρα τα μαλλιά σας θα ασπρίσουν, όπως του πατέρα του νεαρού άνδρα.
Το πιο σημαντικό πράγμα για το παιδί σας είναι να μαθαίνει να εκτιμά την προσπάθεια και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και να μάθει την ικανότητα να συνεργάζεται με άλλους για να κάνουν πράγματα.


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.