Ιάμβλιχος-Περί αγαθών και κακών δαιμόνων.

Ιάμβλιχος

''Όσοι θεοί παρέχουν μόνον την αληθεία των αγαθών,συσχετίζονται μονάχα με αγαθούς ανθρώπους και συναναστρέφονται με εκείνους που είναι εξαγνισμένοι δια της ιερατικής τέχνης,απομακρύνοντας από αυτούς κάθε κακία και όλα τα πάθη.

Όταν λάμπουν μάλιστα αυτοί,εξαφανίζεται το κακό και το δαιμόνιο φεύγει από τις ανώτερες φύσεις,όπως με το φώς φεύγει το σκοτάδι και τίποτα συμπτωματικό δεν παρενοχλεί τους θεουργούς,οι οποίοι λαμβάνουν κάθε αρετή,γίνονται χρηστοί στα ήθη,κόσμιοι,απαλλάσσονται από τα πάθη και κάθε άτακτη συμπεριφορά και αποκαθαρίζονται από άθεους και ανόσιους τρόπους.

Αλλά εκείνοι που είναι εγκληματίες και που ανάγονται στα θεία με παράνομο και άτακτο τρόπο,αυτοί,επειδή έχουν άτονη ενέργεια ή φτωχή έμφυτη δύναμη,δεν είναι σε θέση να συσχετιστούν  με τους θεούς ή ακόμα,εξαιτίας διαφόρων μολυσμάτων,αποκλείονται από το να έρθουν σε επαφή με τα άχραντα πνεύματα και συνάπτονται με κακά,γεμίζοντας με το χειρότερο είδος έμπνευσης.

Και γίνονται ανόσιοι,πλήρεις ακολάστων ηδονών και σε γενικές γραμμές παραπλήσιοι με τους πονηρούς δαίμονες,με τους οποίους συνδέονται φυσικά.

Αυτοί ωστόσο,καθώς είναι γεμάτοι από πάθη και κακία ελκύουν κοντά τους τα πνεύματα που τους φαίνονται πονηρά και προκαλούνται από αυτά σε κάθε είδους κακία.Μεγαλώνουν έτσι μαζί,σαν ένας κύκλος που ενώνει το τέλος με την αρχή και με τον ίδιο τρόπο ανταμείβονται δίκαια μεταξύ τους.

Αυτά,λοιπόν,είναι ασεβή αμαρτήματα ανόσιων έργων,που παρέχονται άτακτα σε ιερά έργα και εκτελούνται με σύγχυση από τους υποστηρικτές τους,προκαλόντας ενίοτε να παρίσταται μια θεότητα αντί άλλης και εισάγοντας πονηρούς δαίμονες αντί θεούς,τους οποίους ονομάζουν αντίθετους.

Όμως ποτέ δεν πρέπει να θέτεις τέοια ζητήματα σε συζήτηση σχετική με την ιερατική μαντεία.

Διότι το αγαθό είναι το πιό ενάντιο στο κακό παρά σε εκείνο που δεν είναι αγαθό.

Όπως λοπόν οι ιερόσυλοι στην θρησκεία των θεών πολεμούν τους πάντες,έτσι και εκείνοι που συναναστρέφονται με τούς απατεώνες δαίμονες που είναι αίτιοι της ακολασίας,μάχονται αναμφίβολα κατά των θεουργών.

Διότι,με την παρουσία τους,κάθε πονηρό πνεύμα αναχωρεί και ανατρέπεται ολοκληρωτικά και κάθε κακία και πάθος σταματά αμέσως,διότι οι καθαροί μετουσιώνονται τα αγαθά και ολοκληρώνονται από την αλήθεια μέσω του πυρός.

Αυτοί, λοιπόν,δεν εμποδίζονται καθόλου από τα κακά πνεύματα ούτε υπάρχει κάποιο εμπόδιο στην πρόσληψη των αγαθών από την ψυχή.

Ούτε παρενοχλούνται από αλαζονεία,κολακεία,καπνούς ή ισχύ βίας.

Και όλα αυτά,ως να χτυπήθηκαν από κεραυνό,παραδίδονται και υποχωρούν,χωρίς να επηρεάζουν τον θεουργό.

Ένα,λοιπόν,είναι το άχραντο,ιερατικά θείο και αληθινό γένος της μαντείας.Και αυτό,δεν έχει την δική μου ανάγκη ή οποιουδήποτε άλλου ως κριτή για να αποφασίσω πιο απ όλα θέλω,αλλά εξαιρείται απ όλα,είναι υπερφυσικό,αιώνιο,προυπάρχον,ασύγκριτο και ανυπέρβλητο,διότι είναι απελευθερωμένο-και-καθεαυτό μονοειδές,προηγούμενο όλων των πραγμάτων.

Και εδώ πρέπει εσύ και κάθε γνήσιος εραστής των θεών να δοθείς ολοκληρωτικά.

Διότι με τον τρόπο αυτό παρευρίσκεται στις μαντείες η αλάθητη αλήθεια και στις ψυχές η τέλεια αρετή.

Και με την βοήθεια αυτών τον δύο,οι θεουργοί ανεβαίνουν προς το νοητό πύρ,το οποίο θα έπρεπε να προυπάρχει ως στόχος και ως μέσον πρόγνωσης της κάθε θεουργικής διαδικασίας.''

Απόσπασμα από το έργο του Ιαμβλίχου''Περί των Αιγυπτίων μυστηρίων''

ebedoklis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ