Φόβος: ένα τέρας να αγνοήσεις

 

Το ΝΑΙ και το ΟΧΙ ταλανίζει την κοινωνία μας αυτές τις μέρες. Δύο απαντήσεις που κρύβουν από πίσω τους συνέπειες και φόβο. Τον φόβο του αγνώστου. Και παρά το ότι το δηλητηριώδες συναίσθημα του φόβου φαίνεται να μεγεθύνεται στο ΟΧΙ, στην πραγματικότητα ούτε το ΝΑΙ αφήνει εντελώς αλώβητο τον άνθρωπο που το επιλέγει ως απάντηση. Τί λένε οι ειδικοί; 

Το πρώτο που χρειάζεται να ξεπεράσει και ελέγξει ένας πολεμιστής στο μονοπάτι του να γίνει ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ, είναι ο φόβος. Ο φόβος για το άγνωστο, για την ελευθερία, για την δύναμη. Ο φόβος είναι το πρώτο μεγάλο εμπόδιο που χρειάζεται να νικηθεί. Ο φόβος είναι μια ανθρώπινη φυσιολογική ενέργεια, ούτε καλός ούτε κακός. Το τι τον θεωρείς και πως τον αντιμετωπίζεις, τον κάνει ή το ένα ή το άλλο.

Ο Φόβος είναι εφαλτήριο ή τάφος, οι δειλοί φοβούνται, οι πολεμιστές τον αγνοούν και οι ηλίθιοι τον προκαλούν.

>Ο πολεμιστής δεν σημαίνει πως δεν φοβάται όταν αντιμετωπίζει το άγνωστο, απλώς το αγνοεί, δεν αφήνει τον φόβο να τον επηρεάσει, ΔΡΑ σαν να μην υπάρχει ο φόβος γι αυτό και τα επιτεύγματα του πολεμιστή μοιάζουν θεϊκά.

>Ο ηλίθιος προκαλεί τον φόβο και πάντα στην μεταξύ τους μάχη, χάνει, αυτοί είναι οι ήρωες, οι πατριώτες που οι δειλοί τους θαυμάζουν.

>Οι δειλοί, τι να πω; Είναι η μάζα ό όχλος, οι ομάδες και κάθε –ισμός, ο φόβος είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν για να ζουν.

Διαλέγεις που ανήκεις και δρας αναλόγως.

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας δεχόμαστε μηνύματα περί σιγουριάς. Να είμαστε με τους όμοιούς μας, να μένουμε σε αυτά που γνωρίζουμε καλά. Αλλά πόσα χάνουμε άραγε από το φόβο μας για το άγνωστο;Τι βρίσκεται εκεί πέρα; Στην άγνωστή μας ζώνη;

Δείτε παρακάτω τυπικές συμπεριφορές “φόβου για το άγνωστο” σύμφωνα με τον Γουαίην Ντύερ, που μας κρατάνε πίσω από την απόκτηση νέων, ενδιαφερουσών εμπειριών.

- Τρώμε το ίδιο είδος φαγητού σε όλη μας τη ζωή. Η εγκατάλειψη όμως της οικείας μας περιοχής μπορεί να μας ανοίξει έναν νέο γαστρονομικό κόσμο.

- Ζούμε στην ίδια γειτονιά, πόλη, που ζούσαν οι γονείς, οι παππούδες μας. Φοβόμαστε έναν άλλο τόπο, μια νέα χώρα, μια νέα κουλτούρα.

- Αρνιόμαστε να ασχοληθούμε με ιδέες που δεν συμμεριζόμαστε.

- Φοβόμαστε να δοκιμάσουμε μια καινούργια δραστηριότητα, επειδή νιώθουμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε καλά.

- Αποφεύγουμε ανθρώπους διαφορετικούς από εμάς. Αντί να συζητήσουμε με αυτούς, συζητάμε για αυτούς..

- Μένουμε στην ίδια δουλειά, αν και δεν μας αρέσει γιατί φοβόμαστε το άγνωστο μιας νέας εργασίας.

- Διατηρούμε ένα γάμο, μια σχέση ακόμα κι αν είμαστε δυστυχισμένοι γιατί φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι.

- Πηγαίνουμε διακοπές στα ίδια μέρη, χωρίς να δοκιμάζουμε να εξερευνήσουμε νέες περιοχές, γιατί φοβόμαστε μήπως δεν περάσουμε καλά.

Μένοντας όμως ίδιοι τελικά δεν προχωράμε και δεν απολαμβάνουμε τη ζωή μας και τις ευκαιρίες που μας προσφέρει.

Εκεί στην αντίπερα όχθη του φόβου μας βρίσκεται το μεγάλωμά μας. Η ωριμότητά μας. Η εξέλιξή μας. Φανταστείτε να σκέφτονταν έτσι οι πρόγονοί μας, οι μεγάλοι εξερευνητές, οι επιστήμονες.. Θα ζούσαμε ακόμα στις σπηλιές..

invitromagazine

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ