ΤΟ ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

 

Το σκόρδο είναι φυτικό είδος, γνωστό από την αρχαία εποχή, μάλιστα ο Vavilov θεωρεί σαν αρχικό κέντρο καταγωγής του την κεντρική Ασία, και δευτερογενές κέντρο την Μεσόγειο. Άγριος πρόγονος του σκόρδου, θεωρείται το Allium Iongicispis, το οποίο ενδηµεί στην κεντρική Ασία, και εποµένως συνάγεται ότι και το σκόρδο έχει την καταγωγή του από την περιοχή αυτή. Είναι γνωστό όµως µόνο από την καλλιέργεια του, και αναφέρεται στα κείµενα των αρχαίων Κινέζων, Αιγυπτίων, και Ελλήνων. Υπάρχουν µαρτυρίες ότι το σκόρδο καλλιεργείτο και καταναλωνόταν την εποχή που κτίζονταν οι Πυραµίδες στην Αίγυπτο το 2780-2100π.Χ. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι καλλιεργείτο στη Σκυθία και Αίγυπτο. Το αναφέρει συχνά και ο Αριστοφάνης, που δείχνει ότι καλλιεργείτο και χρησιµοποιούταν από τους αρχαίους Έλληνες. Ο Θεόφραστος, περιγράφει διάφορες ποικιλίες και µάλιστα σηµειώνει την υπεροχή της Κυπριακής. Αρκετοί βοτανολόγοι υποστηρίζουν ότι το σκόρδο είναι φυτό ιθαγενές και της Ν. Ευρώπης, και ότι χρησιµοποιείται στη περιοχή πάνω από 2000 χρόνια. Στους Ρωµαίους δεν άρεσε το δυνατό άρωµα του σκόρδου, αλλά το χρησιµοποιούσαν οι εργάτες και οι στρατιώτες, οι οποίοι το µετέφεραν και στην Αγγλία, τον 16ο αιώνα. Ο Chancer το 1340 µ.Χ., όπως και άλλοι βοτανολόγοι, αναφέρει ότι το σκόρδο ήταν συνηθισµένο πλέον λαχανικό στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα.

Γνωστό κυρίως για την µαγειρική του χρήση και την προκύπτουσα κατά κάποιο τρόπο αντικοινωνική µυρωδιά του, το σκόρδο εδώ και αιώνες χρησιµοποιείται τόσο σαν φάρµακο όσο και σαν τροφή. Η χρησιµοποίηση του οφείλεται κατά κύριο λόγο στα έλαια τα οποία περιέχει και που δίνουν στο σκόρδο την πολύ δυνατή και ξεχωριστή µυρωδιά του και που δρουν σαν ένα αντισηπτικό ενάντια σε µικρόβια και µολύνσεις. Ο βολβός του σκόρδου αποτελείται από τις βιταµίνες Β και C, µερικές πρωτεΐνες και τα µεταλλικά άλατα καλίου, φωσφόρου και ασβεστίου.

Το σηµαντικότερο στοιχείο σχετικά µε το σκόρδο είναι οι µικροβιοκτόνες ιδιότητες του που περιέχονται στο έλαιο που παράγει και την έντονη µυρωδιά του. Το λάδι του σκόρδου έχει σχεδόν τα ίδια αποτελέσµατα µε την πενικιλίνη αν και δρα πιο αργά χωρίς να έχει τις παρενέργειες που έχει η πενικιλίνη σε πολλούς ανθρώπους. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Το 3.000 π. Χ. στη Βαβυλώνα το χρησιµοποιούσαν κατά της πανώλης και διάφορων επιδηµιών, για φλεγµονές του αναπνευστικού συστήµατος και για δερµατικά προβλήµατα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει τις θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου για τα προβλήµατα κυκλοφορίας του αίµατος και της πίεσης. Το 400 π.Χ. περίπου ο Αριστοτέλης και ο Ιπποκράτης το αναφέρουν σαν τονωτικό, υπακτικό και διουρητικό, µάλιστα, στους αρχαίους Ολυµπιακούς Αγώνες, το έπαιρναν οι αθλητές για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους, αποτελώντας ίσως το πρώτο φυσικό «αναβολικό» στην ιστορία του αθλητισµού. Οι Ρωµαίοι χρησιµοποιούσαν το σκόρδο σαν αντίδοτο στα δηλητήρια, σαν θεραπευτικό για στοµαχικά και εντερικά προβλήµατα, καθώς και σε µολύνσεις του αναπνευστικού συστήµατος. Μια επιγραφή στην πυραµίδα του Χέοπα αναφέρει ότι το σκόρδο καταναλωνόταν σε µεγάλες ποσότητες από τους κατασκευαστές.

Γνωρίζοντας τις θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου, κατά ενός µεγάλου αριθµού παθήσεων, βλέπουµε πόσο σηµαντική είναι η κατανάλωση σκόρδου στο τραπέζι µας σε καθηµερινή βάση κάτι που δεν γίνεται δυστυχώς στην Ελλάδα. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν το σκόρδο µόνο σαν το «κακό» λαχανικό µε την αποκρουστική µυρωδιά και είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν πόσο καλό κάνει στην υγεία µας. Πρέπει όµως να δούµε σοβαρά το σκόρδο σαν ένα απόλυτα «βιολογικό όπλο» κατά διαφόρων ασθενειών, µιας και το σκόρδο είναι το µόνο φάρµακο που δεν έχει παρενέργειες στον οργανισµό.

Η αξιοποίηση των θεραπευτικών ιδιοτήτων του στην ανθρώπινη υγεία πρέπει να γίνει επιτακτικό µέληµα της επιστήµης του σήµερα. Η κατανάλωση σκόρδου καθηµερινά, ωµού η µε τη µορφή χαπιών βοηθά σε περιπτώσεις καρδιακών νοσηµάτων, κρυολογήµατος, βήχα και καταρροής καθώς και σε πιο σοβαρές ασθένειες των βρόγχων.Οι αποχρεµπτικές και αντισηπτικές του δυνάµεις δρουν πάνω στο βλεννογόνο υµένα και θεραπεύουν την πηγή της µόλυνσης. Το ίδιο αντισηπτικό επιδρά πάνω στο αίµα και το κρατά καθαρό και απαλλαγµένο από τοξίνες που µπορούν να προκαλέσουν κάθε είδους ασθένεια, όπως είναι και τα δερµατικά προβλήµατα που εµφανίζονται λόγω ακαθαρσιών στο αίµα. Μειώνει την πιθανότητα σχηµατισµού θρόµβων, βοηθώντας τα άτοµα τα οποία πάσχουν από φλεβίτιδα, ή έχουν προβλήµατα µε τα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς, αυξάνει την ερωτική διάθεση (αρκεί βέβαια να καταναλώσουν σκόρδο και οι δύο ερωτικοί εταίροι). Μειώνει τα αέρια του πεπτικού συστήµατος, βοηθάει τις περιπτώσεις κολίτιδας και παράλληλα έχει και αναλγητικές ιδιότητες.

photo omorfamystika 

Χρίστος Καψάλης 

Συλλέκτης βοτάνων – Ερευνητής

lifehub

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ