Η λέξη η δυνατότερη

- «Άγγελε, γιατί μας ταλαιπωρούνε με δημοψηφίσματα; Αφού έχουν τη δύναμη να πούνε από μόνοι τους «Όχι». Τι μας βάζουν σε φασαρία τώρα; Δεν καταλαβαίνουμε προτάσεις και συμφωνίες. Εμείς την ησυχία μας θέλουμε και να τα βρούμε. Άντε να βρεθεί μία άκρη και να ξαναέρθουμε στα ίδια, θέλουμε την ησυχία μας, την ασφάλεια και να περνάμε καλά. Δεν το καταλαβαίνουν αυτό το πράγμα; Γιατί ταλαιπωρούν τον απλό τον κοσμάκη; Το μισθό μας θέλουμε και την ησυχία μας….»

- «Αγαπητέ μου φίλε Αιμίλιε, υπάρχει μία λέξη δυνατή, η δυνατότερη από όλες που μας βάζει σε άλλη θέση, που χαράζει γραμμές και ορίζει σταυροδρόμια και που θα πάμε σε αυτά, είναι μία λέξη που μας διαφοροποιεί από αυτό που ήθελαν να είμαστε και δηλώνουμε ότι αυτό θέλουμε να είμαστε. Είναι το «Όχι» αυτή η λέξη, σκέψου ότι όποτε την είπες στη ζωή σου, άφησες μία εποχή και μπήκες σε μία άλλη…..

Αυτοί που σας θέλουν να είστε υποταγμένοι σαν ένα κοπάδι πρόβατα, βλέπεις ότι προσπαθούνε με κάθε τρόπο να σας τρομάξουν ότι έξω από το κοπάδι υπάρχει ο χαμός, ενώ πολύ καλά ξέρεις, ότι η μοίρα των προβάτων του κοπαδιού είναι η σφαγή…..

Είπες κάτι για ταλαιπωρία και είσαι απρόθυμος να μπεις σε αυτή τη διαδικασία, εγώ απλά θα σου πω ότι έφτασε η ώρα να αποφασίσεις εάν θέλετε να συνεχίσετε να είστε στο κοπάδι, ή απλά να βγείτε εκτός από το κοπάδι της σφαγής. Βλέπεις είστε άνθρωποι και για ότι σας συμβαίνει, με έναν ασυνείδητο και μυστηριώδη τρόπο, σιωπηλά έχετε συμφωνήσει σε αυτό.

Ξέρω ότι θέλεις την ησυχία σου και προτιμάς την ασφάλεια σου, αλλά θα πρέπει να σου πω ότι ποτέ δεν την είχες, γιατί δεν είχες πραγματικά την ελευθερία σου. Μετά από μία πολύ μακρά περίοδο, που κάθε κίνημα, κάθε επανάσταση, κάθε θυσία πρόσθετε και ένα λιθαράκι σε αυτό το δρόμο που επιτέλους ανοίγεται μπροστά σου: Το δικαίωμα επιτέλους να μπορείς να πεις άμεσα «Όχι» σε αυτούς και στο κόσμο υποτέλειας που είχαν φτιάξει!

Ξέρω ότι είναι βαρύ φορτίο αυτό, ξέρω ότι σε παραλύει ο φόβος του αγνώστου, αλλά σε βεβαιώνω ότι αυτό αναλογεί σε κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι ελεύθερος. Είναι δική σου απόφαση πια εάν θέλεις να ζεις υποταγμένος με τα κόκκαλα που θα σου πετάνε κάτω από το τραπέζι, ή αν θα αποφασίσεις να βγεις από το δωμάτιο, και για αυτό δεν είναι σωστό να αποφασίσει κάποιος άλλος για σένα. Αυτός που σέβεται αυτό σου το δικαίωμα θα σε ρωτήσει. Αυτός που δεν το σεβόταν, τόσο καιρό αποφάσιζε για σένα, εξαπατώντας σε, ότι έκανε το καλύτερο για εσένα. Δεν είναι ανάγκη πια να υπάρχει αυτή η κατάσταση, δεν είναι ανάγκη πια να είσαι πρόβατο στο κοπάδι της σφαγής, οι τσομπάνηδες ας βρουν κάτι άλλο καλύτερο να κάνουν….

Και επιτέλους, πρέπει και εσύ να συνεισφέρεις σε αυτή την αλλαγή. Δεν μπορείς άλλο πια να είσαι άλλο ένα χαζό που το κάνουν ότι θέλουν, επιβάλλοντας σου να σκέφτεσαι τα πάντα με φόβο. Σου έχουν κλέψει τη ζωή φίλε μου, κατάλαβέ το. Ένας σκλάβος είσαι που δεν καταλαβαίνει καν αυτό. Θα πρέπει πια να βγεις από το καβούκι αυτουνού που δεν κάνει τίποτα, είναι όμως ο πρώτος που θα κάνει τον εξυπνάκια σε ότι γίνεται γύρω του, μοιράζοντας πικρόχολα και απαισιόδοξα σχόλια, σε οτιδήποτε γίνεται.

Την αλλαγή που θέλεις να γίνει σε αυτό τον κόσμο, θα πρέπει να τη φέρεις και εσύ. Έστω λέγοντας ένα Όχι, και επηρεάζοντας σαν πλειοψηφία πια, τις επόμενες εξελίξεις. Μην περιμένεις τα πάντα σε ένα ασημένιο δίσκο που θα σου προσφέρουν οι άλλοι. Μην περιμένεις εγωιστικά και το σκύλο χορτάτο και τη πίτα ολόκληρη, και να το κάνουν οι άλλοι για σένα. Σου το λένε ότι δεν γίνεται και τα δύο. Διάλεξε: Ή σκλάβος κατά τα γνωστά ή ελεύθερος στο άγνωστο.»   

- «Μα Άγγελε, δεν καταλαβαίνεις…. Μπορεί να μην έχουμε πια λεφτά…. Πως θα ζήσουμε…»

- «Φίλε μου Αιμίλιε, το μόνο που σας δίνουνε είναι χρωματιστά χαρτάκια με αντάλλαγμα τα πάντα από εσάς. Στο παρελθόν δεν δίστασαν να δολοφονήσουν ανθρώπους σαν τον Λίνκολν και τον Κένεντυ που εναντιώθηκαν σε αυτό το γελοίο πράγμα. Δεν χρειάζεστε χρωματιστά χαρτάκια και ειδικά από αυτούς για να ζήσετε, έχει αλλάξει πια η κατάσταση και είναι ανίσχυροι στο να συνεχίζουν να σας απομυζούν τα πάντα. Το επιχείρημά τους «μετά από εμάς το χάος» είναι ψεύτικο και είναι πολύ απλό να το διαπιστώσεις αυτό γιατί το μήνυμά τους είναι γεμάτο από φόβο και ο φόβος είναι το όπλο τους για καταστολή και μια ζωή στο ψέμα. Μόνο που στα μάτια τους πια βλέπεις το δικό τους φόβο, γιατί δεν θα έχουν τι να κάνουν πια αυτοί οι φίλοι μας την επόμενη μέρα….»

Και πίστεψε με, σου κρύβανε πολλά μα πολλά πράγματα για να μπορούσαν να σε κρατήσουνε σε περιορισμό, στη σκλαβιά και στον ύπνο. Είναι πολλά υπέροχα πράγματα που κερδίζει κανείς μαζί με την ελευθερία του…» 

emmkopanakis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ