Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

«Κόλλησα» με το διαδίκτυο και διέλυσα το σπίτι μου…

«Κόλλησα» με το διαδίκτυο και διέλυσα το σπίτι μου…

Η Ιωάννα από μικρή ήταν ένα γλυκό και όμορφο κοριτσάκι. Πάντα όπου και αν πηγαίναμε έκλεβε τα βλέματα με την χάρη της και την τσαχπινιά της. Εγώ καμάρωνα σαν χαζομαμά και πάντα την είχα καθαρή περιποιημένη και προσπαθούσα να μην της λείψει τίποτα.Μεγαλώνοντας και γύρω στην ηλικία των 7 χρονών εγώ άρχιζα να αλλάζω.Δεν έβρισκα ενδιαφέρον στην ζωή μου,απολύθηκα από την δουλειά μου και κόλλησα με το διαδίκτυο.
Από το πρωί που ξύπναγα άνοιγα τον υπολογιστή και δεν έλεγα να ξεκολλήσω. Ξέχναγα να μαγειρέψω, τις δουλειές του σπιτιού τις άφηνα για αργότερα…. κρεβάτια ,πιάτα άπλυτα μια εικόνα τελείως διαφορετική από αυτή που είχαμε στο σπίτι. Ξεκίνησαν τα delivery, ατάκες του στυλ:» σε λίγο έρχομαι …άσε με τώρα έχω δουλειά… » και η Ιωάννα να μου λέει: «μαμά πεινάω» και εγώ να την στέλνω μια στην γιαγιά που την μπούκωνε με ότι είχε,μια στο ντουλάπι που πάντα ήταν γεμάτο με μπισκότα,πατατάκια ,κρουασάν για να της κόβουν την πείνα.

Ο άντρας μου στην αρχή δεν έλεγε τίποτα γιατί του άρεσε που δεν ήμουν πλέον η καταπιεστική με την καθαριότητα που τους έπρηζα όλη μέρα μην πατήσουν στο πάτωμα με παπούτσια ή μην αφήσουν τα ρούχα τους απο δω και απο κει. Όμως ο καιρός πέρναγε,η κατάστασή μου χειροτερευε , φαγητό σπάνια υπήρχε στην κατσαρόλα και άρχισαν οι καβγάδες…..
Μια μέρα μια φίλη μου, μου πρότεινε να γραφτώ σε ένα site στο internet με διαδυκτιακά παιχνίδια και γνωριμίες. Θα βρεις ενδιαφέρον μου είπε , θα παίξεις και γενικά θα κάνεις γνωριμίες που θα σε κάνουν να χαλαρώσεις. Γράφτηκα…..
Στην αρχή έπαιζα παιχνίδια αλλά μετά μπήκα και έκανα chat. Εκεί γνώρισα τον Γιώργο. Ο Γιώργος ήταν 5 χρόνια νεότερος μου, ελεύθερος ,όμορφος και γενικά ο τύπος που άνετα συγκινείται μια γυναίκα. Στην αρχή μιλάγαμε στο chat , μετά στο τηλέφωνο και μετά είπαμε να συναντηθούμε για ένα καφε. Η Αθήνα ούτως ή αλλως έιναι τεράστια ποιος θα με έβλεπε και σιγά μην προχωράγα παραπέρα….
Ο Γιώργος από την πρώτη στιγμή με βομβάρδισε με κοπλιμέντα. Και τι ωραία γυναίκα που ήμουν και πόσο αισθησιακή και πόσο έξυπνη και τι ωραίο σώμα που έχω και όλα αυτά που στα αυτιά μου ακουγόντουσαν τέλεια. Και ο καφές έγινε συνάντηση και η συνάντηση παράνομη σχέση. Δεν ήθελα να είμαι καθόλου στο σπίτι, η μικρή συνέχεια στην γιαγιά και για ερωτική επαφή με τον άντρα μου ούτε λόγος.
Η μικρή άρχισε να παχαίνει, να παχαίνει επικύνδυνα.Εγώ όμως δεν είχα όρεξη να δω τιποτα άλλο πέρα από το Γιώργο. Μια μέρα γύρισα στο σπίτι μετά από συνάντηση που είχα με τον Γιώργο και με περίμενε ο άντρας μου στο σαλόνι. Τα είχε μάθει όλα, μας είχε δει. Με χτύπησε… με χτύπησε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι 15 μέρες. Πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο και μου είπε:» Κοίταξε να δεις σε chat σε γνωρισα ,παντρεμένη ήσουν και ήμουν ξεκάθαρος ότι ήθελα να περάσουμε καλά.Περάσαμε καλά αλλά δεν μπορώ να δεσμευτώ για παραπάνω σχέση. »
Ένιωσα ντροπή, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Χάλασα το σπίτι μου, ο άντρας μου έκανε αίτηση διαζυγίου, με έδιωξε από το σπίτι και διεκδικεί την κηδεμονία της μικρής γιατί με θεωρεί ακατάλληλη μάνα. Πήγα βρήκα τον Γιώργο,έκλαιγα του έλεγα ότι τον αγαπάω ότι γι αυτόν διάλυσα το σπίτι μου πιστεύοντας όσα μου είχε πει,αλλά κατάλαβα ότι για αυτόν είμαι απλα μια παντρεμένη που του γέμισα την ώρα.
Τώρα είμαι μόνη.Οι γονείς μου δεν θέλουν να με δουν,μένω σε μία γκαρσονιέρα που μου είχαν γράψει,έπιασα δουλειά σε ένα super market. Η μόνη που στέκεται δίπλα μου είναι μια φίλη μου που είχαμε μεγαλώσει από μικρές μαζί.. Όσο για την κόρη μου την βλέπω κάθε 15 μέρες παρουσία της πεθεράς μου.
Είμαι άξια της μοιρας μου και της κατάντιας μου και θέλω να πω σε όσες γυναίκες είναι καλά με τον γάμο τους και την οικογένεια τους να μην τα τινάξουν στον αέρα όλα για κανέναν και τίποτα,όσο και αν κουραστούν! Η οικογένεια θέλει διαρκη αγώνα για να την κρατήσεις,κάτι που σίγουρα σε κουράζει αλλά σου δίνει χαρές και ζεστασιά. Τίποτα και κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από την οικογένεια και κανένας δεν μπορεί να την αντικαταστησει!
Δεν ξέρω αν θα βρω κάποια στιγμή τον εαυτό μου και γίνω η μαμά που είχε το παιδι μου. Δεν ξέρω πόσο θα μπορέσω ακόμη να κρατηθώ στην ζωή με αυτές τις συνθήκες.
Το μεγαλυτερο συγνωμη το ζηταω στη κορη μου
Το μονο που ευχομαι ηταν να μπορουσαμε να κανουμε γιορτες μαζι
Σε αγαπαω κοριτσι μου συγγνωμη!
Μαρινα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.