Οι πυκνότητες και τα 3 δίκτυα του εγκεφάλου

Δύο δρόμοι αλληλένδετοι είναι και αυτοί. Μέσα από τα 3 δίκτυα του εγκεφάλου, περάσαμε να τα δούμε σε σχέση με τα 6 κέντρα των νευρώνων. Όμως όλα αυτά επηρεάζονται άμεσα και έμμεσα από τον μεσαίο όροφο, που τον είδαμε στιςπυκνότητες του σώματός μας.

Ο μεσαίος όροφος λοιπόν που επηρεάζεται από τον αέρα μας, δηλαδή την ανάσα μας και αυτός με τη σειρά του επηρεάζει όλο τον επάνω όροφο, αυτών των εντυπώσεων.

Τα 3 δίκτυα με τα 6 κέντρα μας, δηλαδή αλλοιώνονται από τον μεσαίο μας όροφο.

Η πυκνότητα του σώματος μας, του κορμού μας είναι αυτή που επηρεάζει την πυκνότητα του εγκεφάλου.

Οι ορμόνες μας, είναι αυτές που θα επηρεάσουν και τον εγκέφαλο μας.

Άρα :

Το ορμονικό δίκτυο όπως βλέπουμε είναι αυτό που είναι δεμένο με τα δίκτυα του εγκεφάλου μας.

Όχι όλο αυτό δεν είναι εξειδίκευση, αλλά η ανάγκη μας να γνωρίζουμε μέσα από την βιολογική μας υπόσταση πως και με ποιο τρόπο επηρεαζόμαστε.

Ο μεσαίος μας όροφος είπαμε ότι επηρεάζεται από την ανάσα μας. Όπου η ανάσα μας είναι πηγή που ενεργοποιεί το ανάλογο οξυγόνο στο αίμα και μέσα από το αίμα μεταφέρονται μηνύματα σε όλο το σώμα. Οι πνεύμονες γεμίζουν με την ανάλογη πυκνότητα, αλλά και ποιότητα του αέρα. Δηλαδή της ανάσας μας. Η ανάσα ενός θυμωμένου ή αγχωμένου ανθρώπου, δίνει μέσα στους πνεύμονες ανάλογη πληροφορία και αυτή μεταφέρεται από την καρδιά μας στο αίμα και τελικά μέσα σε όλο το σώμα.

Η ανάσα του θυμωμένου και του αγχωμένου, ανάλογα με την συχνότητά της, αρχίζει να επηρεάζει το ορμονικό σύστημα του σώματός μας. Και τότε οι ορμόνες αρχίζουν να επηρεάζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου μας, δηλαδή τα 3 μας δίκτυα. 

Όπως αναφέραμε τα δύο μας δίκτυα το κοινωνικό και το νευρικό επηρεάζονται από εξωτερικά ερεθίσματα του ήχου. Όπου ήχος και αέρας- ανάσα «συνεργάζονται» για να δημιουργήσουν ανάλογες νευρωτικές καταστάσεις στο σώμα κυρίως ψυχοσωματικές ασθένειες. Μία ψυχοσωματική ασθένεια που τώρα τελευταία έχει κάνει με επιτυχία την εμφάνισή της είναι η κρίση πανικού. Η οποία έχει συμπτώματα εμφράγματος, πονοκεφάλους, ημικρανίες. Το σώμα μοιάζει τότε έρμαιο απόλυτα των νευρώνων και είναι. Δεν φαίνεται πουθενά το ψυχολογικό κομμάτι και ο ασθενείς δεν μπορεί να αντιδράσει.

Και τότε η διαδρομή είναι ηρεμιστικά χάπια και δρόμος ανάλυσης για όλο αυτό που μας συμβαίνει, μέσα από ειδικούς γιατρούς, είτε νευρολόγους, είτε παθολόγους, είτε ψυχολόγους. Η συχνότητα όμως όλων αυτών που έχουν μία γενική ρίζα την όλη αγχωτική ζωή που ζούμε, είναι για να μας βάλει σε προβληματισμό και αναζήτηση.

Η ανάσα μας είναι υπεύθυνη για τον μεσαίο μας όροφο και τα ακούσματά μας για τον πάνω μας όροφο.

Και τα δύο αυτά συνεργάζονται με το στοιχείο του αέρα. Ο αέρας μας που ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί μέσα από την Πνοή του Πατέρα μας Θεού, έφτασε να είναι ένας αέρας που μας έχει καθηλώσει απόλυτα.

Η πυκνότητα τότε του σώματός μας χάνει την αρχική της σύσταση.

Οι ορμόνες μας λοιπόν είναι αυτές που μας δένουν από την άλλη μεριά με τα πάθη. Γιατί τα πάθη ενός ανθρώπου δεν ξεκινούν από το μυαλό του, αλλά μέσα από την «ανάγκη» που γεννιέται μέσα από την αλλοίωση αυτής της πυκνότητάς του σώματος μας, δηλαδή από τον μεσαίο όροφο.

Αφού οι ορμόνες είναι αυτές που κρατούν το σώμα σε ισορροπία, όταν αυτές υπολειτουργούν τότε και τα νεύρα του εγκεφάλου όπως της πείνας, της δίψας, της εκδικητικότητας, του σεξ, με αποτέλεσμα να γεννιούνται τα πάθη. 

Ένα σώμα με πάθη, με μπλοκαρισμένες ορμόνες και τους νευρώνες να δίνουν λάθος μηνύματα, δεν μπορεί παρά να είναι τοξικό. Αυτή η τοξικότητα δημιουργεί και ανάλογες συμπεριφορές. Αυτό εμείς με μεγάλη ευκολία θα το ονοματίσουμε κακός χαρακτήρας, χωρίς να μπούμε ποτέ στην διαδικασία να αναζητήσουμε πώς και με ποιο τρόπο δημιουργήθηκε αυτός ο χαρακτήρας. Ύστερα πάλι θα το ρίξουμε στην ψυχή του ανθρώπου αυτού και θα πούμε ότι η ψυχή του είναι μαύρη.

Όχι η ψυχή του δεν είναι μαύρη, ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται σε πλάνη, ο άνθρωπος αυτός ως ένα σημείο υποφέρει και δεν γνωρίζει και ο ίδιος ότι η αιτία όλου αυτού είναι οι ορμόνες του, οι οποίες επηρεάζονται από τα ακούσματά του. Από τον αέρα του δηλαδή γενικά και ειδικά. Τον αέρα- ήχο που ακούει + τον αέρα – ανάσα που αναπνέει. Αυτοί οι δύο τύποι αέρα ενεργοποιούν ανάλογα σκέψεις και φυσικά συναισθήματα. Ο άνθρωπος είναι σαν την αλεπού που πιάστηκε στο δόκανο και δεν έχει τρόπο να διαφύγει. Έχετε δει ποτέ αυτές τις μεταλλικές παγίδες που βάζουν για να πιάσουν ένα ζώο ? Έτσι είναι πιασμένοι και αυτοί οι άνθρωποι. Όπου μέσα από τον πόνο που βιώνουν σωματικό και συναισθηματικό δεν έχουν τρόπο να βγουν από την παγίδα αυτή.

Έτσι θα αρχίσουν να αναζητούν δρόμους ισορροπίας, οι οποίοι θα είναι διαλογισμοί, ανάσες, ασκήσεις κλπ. Αυτές οι τεχνικές για λίγο καιρό θα κάνουν τις πληγές λίγο πιο υποφερτές, θα ανακουφίσουν ως ένα σημείο τον πάσχοντα. Όμως δεν θα τον οδηγήσουν στην θεραπεία. 

Για να υπάρξει θεραπεία, ο πάσχοντας οφείλει να αναζητήσει μία καθοδήγηση από έναν Πνευματικό για να του διδάξει το αδειάζω και ξανά γεμίζω.

Γιατί όταν έχουμε ένα ποτήρι γεμάτο από όλα όσα έχει γεμίσει στη ζωή μας, για να μπορέσουμε να έχουμε κάθαρση οφείλουμε να το αδειάσουμε απόλυτα. Να το αδειάσουμε και να το γεμίσουμε με τα Ύδατα του Υδροχοϊκού Νου. Δηλαδή από το Άγιο Πνεύμα. Ο τρόπος είναι η αναζήτηση και η αναγνώριση του πως έφτασε να αλλάξει την πυκνότητα του σώματός του. Ποια ακούσματα- ήχος και ανάσες τον έφεραν εδώ. Ύστερα θα οδηγηθεί με υπομονή στην απόλυτη ανασύσταση βγάζοντας στην επιφάνεια τον Αγγελικό του Εαυτό, που όλοι μας διαθέτουμε.

Συνεχίζεται….

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ