ΙΩ, Η ΙΣΙΔΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ...

Σύμφωνα με την προϊστορία αλλά και όπως επεσημαίνει ο Παυασανίας (Κορινθιακά, κεφ. 16, παραγρ. 1) η Ιώ ήταν κόρη του Ίασου και της Μελίας ή της Λευκάνης που ήταν Ιέρεια της Ήρας.

«Ἰὼ μὲν οὖν Ἰάσου θυγάτηρ, εἴτε ὡςἩρόδοτος ἔγραψεν εἴτε καθ' ὃ λέγουσιν Ἕλληνες…» . Αλλά και στον Απολλόδωρο διαβάζουμε σχετικά:  «…Ἄργου δὲ καὶ Ἰσμήνης τῆς Ἀσωποῦ παῖς Ἴασος, οὗ φασιν Ἰὼ γενέσθαι..» ( Β΄, 1, 3) Εννοείται πως ο Άργος που αναφέρεται ως πατέρας του Ίασου, δεν είναι ο Πανόπτης αλλά ο γιός του Άπιδος. Ενώ ο Πανόπτης Άργος ήταν γιός του Αγήνωρα γιού του Έκβασου. Γιατί όπως αντιλαμβανόμαστε δεν θα μπορούσε να ήταν ο παππούς της Ιώς, που μπήκε ως φύλακας από την Ήρα. Όμως ως ανηψιός της, εγγονός  του θείου της Αγήνορα φαίνεται πολύ πιο φυσικό. Επίσης έτσι έρχεται σε φυσική ροή η γενεαλογία έως τον Δαναό και τον Γελάνωρα.

Την Ιώ λοιπόν, ερωτεύτηκε ο Δίας και όταν η Ήρα το αντελήφθη ο πατέρας των Θεών την μεταμόρφωσε σε αγελάδα. Και τότε ήταν που έβαλε τον Άργο η Ήρα να την φυλάει. Όμως όπως προείπαμε ο Ζεύς έβαλε τον Ερμή να σκοτώσει τον Πανόπτη Άργο και κατάφερε μεταμορφωμένος και αυτός σε ταύρο να ζευγαρώσει μαζί της. Η Ήρα όμως τότε της έβαλε έναν  τάβανο (ενοχλητικό έντομο των βοδιών, είδος μύγας η οποία αναφέρεται και ως οίστρος) κάτι που την ανάγκασε να μην μπορεί να βρεί ησυχία. Έτσι έχουμε την Ιώ περιπλανώμενη από τόπου εις τόπον.

Τότε η Ιώ παρανοχλημένη από τον οίστρο άρχισε να περιπλανάται σε όλη την Ελλάδα. Διέτρεξε την ακτή του Ιονίου πελάγους (που εξ’ αυτής ονομάστηκε ), έφθασε στην Ιλλυρία, διέσχισε όλη την Σκυθία, έφθασε στον Προμηθέα που ήταν δεμένος στον Καύκασο και μάλιστα έχει και έναν χαρακτηριστικό διάλογο με τον τιμωρημένο Προμηθέα ο Αισχύλος στο έργο του «Προμηθεύς Δεσμώτης» ο οποίος διάλογος έχει παραφρασθεί «περίεργα» από πολλούς… Στην συνέχεια  διέτρεξε την ακτή της Μαύρης θάλασσας (που και πάλι εξ’ αυτής, μετέβαλε την ονομασία του, από Άξενος Πόντος σε Εύξεινος), και  διήλθε από τον Βόσπορο  (βους+πόρος).

«…Ἥρα δὲ τῇ βοῒ οἶστρον ἐμβάλλει ἡ δὲ πρῶτον ἧκεν εἰς τὸν ἀπ᾽ ἐκείνης Ἰόνιον κόλπον κληθέντα,ἔπειτα διὰ τῆς Ἰλλυρίδος πορευθεῖσα καὶ τὸν Αἷμον ὑπερβαλοῦσα διέβη τὸν τότε μὲν καλούμενον πόρον Θρᾴκιον, νῦν δὲ ἀπ᾽ ἐκείνης Βόσπορον…» ( Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Γ΄κεφ.1,παραγρ.3)

Μετά πήγε στην Σκυθία και στην Κιμμερική γή και αφήνοντας την Ευρώπη πέρασε στην Ασία και από εκεί κατέλειξε στην Μέμφιδα της Αιγύπτου: « Ἰὼ μὲν οὖν Ἰάσου θυγάτηρ, εἴτε ὡς Ἡρόδοτος ἔγραψεν εἴτε καθ' ὃ λέγουσιν Ἕλληνες, ἐς Αἴγυπτον ἀφικνεῖται» ( Παυσανία Κορινθιακά, κεφ.16,παραγρ.1)

 Εκεί  λοιπόν,  αφού επανέκτησε την πρώτη της μορφή, την ανθρώπινη, γέννησε τον Έπαφο τον γιο της, από τον Δία, πλάϊ στον ποταμό Νείλο. Είναι αυτός που στο μέλλον θα γινόταν γενάρχης της φυλής των Δαναών. Τότε η Ήρα της οποίας το μένος κατά της Ιούς δεν είχε πάψει, διατάσσει τους Κουρήτες να εξαφανίσουν το παιδί, κάτι που αμέσως έκαναν. Όμως το έμαθε ο Δίας και σκοτώνει τους Κουρήτες και η Ιώ ξεκινά άλλο ταξίδι ψάχνοντας το παιδί της. Αφού γύρισε όλη την Συρία, εκεί που έλεγαν πως μεγάλωσε το παιδί της  η γυναίκα του βασιλιά των Βυβλίων, τελικά το βρήκε και το πήρε μαζί της στην Αίγυπτο.

«…τοῦτον δὲ Ἥρα δεῖται Κουρήτων ἀφανῆ ποιῆσαι· οἱ δὲ ἠφάνισαν αὐτόν. καὶ Ζεὺς μὲν αἰσθόμενος κτείνει Κούρητας, Ἰὼ δὲ ἐπὶ  ζήτησιν τοῦ παιδὸς ἐτράπετο. πλανωμένη δὲ κατὰ τὴν Συρίαν ἅπασαν (ἐκεῖ γὰρ ἐμηνύετο <ὅτι ἡ> τοῦ Βυβλίων βασιλέως <γυνὴ> ἐτιθήνει τὸν υἱόν) καὶ τὸν Ἔπαφον εὑροῦσα εἰς Αἴγυπτον ἐλθοῦσα …»(Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Γ΄κεφ.1,παραγρ.3)

Στην Αίγυπτο η Ιώ παντρεύεται τον Τηλέγονο, που ήταν τότε βασιλιάς στην περιοχή, έστησε άγαλμα προς τιμή της Δήμητρας ( εδώ φαντάζομαι πως αντιλαμβάνεσθε τον συσχετισμό της Ιούς με την Θεά Δήμητρα που και εκείνη απεγνωσμένα έψαχνε την κόρη της Περσεφόνη). Οι Αιγύπτιοι έδωσαν στην Θεά το όνομα Ίσις και επίσης το ίδιο όνομα έδωσαν και στην Ιώ.  Είναι η μεγάλη θεά των Αιγυπτίων που εξ’ αυτής έλαβαν την πατρώα θρησκεία των Πελασγών-Αργείων. Να λοιπόν και πάλι που ανακαλύπτουμε την καθοριστική σχέση των Ελλήνων με την χώρα της Αιγύπτου. Η καθιέρωση της θρησκείας στην Αίγυπτο, με την μορφή που είχαν οι Έλληνες ( Πελασγοί ακόμη τότε) αποδεικνύει την μετάβαση  της κοινωνίας στην εξελιγμένη της μορφή, την οργανωμένη πολιτεία με άλλα λόγια.

Ο γιός της Ιούς και του Διός, Έπαφος απέκτησε μια κόρη την Λιβύαν από την Μέμφιδα κόρη του Νείλου .Έκτισε και μια πόλη την οποία προς τιμή της συζύγου ονομάζει Μέμφιν. Η Λιβύη έδωσε το όνομά της στην χώρα που σήμερα ονομάζεται, Λιβύη.

«…Ἔπαφος δὲ βασιλεύων Αἰγυπτίων γαμεῖ Μέμφιν τὴν Νείλου θυγατέρα, καὶ ἀπὸ ταύτης κτίζει Μέμφιν πόλιν, καὶ τεκνοῖ θυγατέρα Λιβύην, ἀφ᾽ ἧς ἡ χώρα Λιβύη ἐκλήθη…» ( Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Β΄, κεφ. 1, παραγρ.4)

Από  την ένωσή της με  τον Θεό Ποσειδώνα, η Λιβύη έκανε τους διδύμους Αγήνορα και Βήλο. Και ο μεν Αγήνωρ πήγε στην Φοινίκη ο δε Βήλος έμεινε στην Αίγυπτο και με την Αγχινόη έκανε δυο γιούς, τους επίσης διδύμους Δαναό και Αίγυπτο. Και τον μεν Δαναό έστειλε στην Λιβύη τον δε Αίγυπτο στην Αραβία.

kapodistria-httpsxolianewsblogspotcom

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ