Δεν υπάρχει δεύτερο ντύσιμο

Βρίσκομαι για καφέ με γυναικοπαρέα σε πολυσύχναστο καφέ της πόλης. Οι συζητήσεις περί των γνωστών κλασσικών θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη Ελληνίδα- άντρες ως επί το πλείστον.

Ξάφνου, η κουβέντα διακόπτεται, το βλέμμα των υπολοίπων γυρνάει διακριτικά- αδιάκριτα και τσεκάρει την κοπέλα που μόλις μπήκε. Σκανάρισμα κανονικότατο. Το κοινό της παρέας αποδοκιμάζει κι ανακηρύσσει το ντύσιμο της κοπέλας «δεύτερο».

Η κοπέλα, για να μιλάμε με ντοκουμέντα βεβαίως βεβαίως, φορούσε λεοπάρ κολάν, μαύρη μπλούζα με ντεκολτέ, ψηλοτάκουνες μπότες κι ένα μπουφάν έντονου χρώματος. Επιπλέον, ιδιαιτέρως κρεπαρισμένο μαλλί σε απόχρωση ξανθό πλατινέ και βάψιμο τόσο έντονο που παρέπεμπε σε 5’ βγαίνω (στην πίστα). Η παρέα επέμενε, το ντύσιμο είναι «δεύτερο».

Κι έρχομαι εγώ να σου ζητήσω να μου εξηγήσεις τι σημαίνει «δεύτερο» ντύσιμο κι επίσης να μου προσθέσεις ποιο είναι το «πρώτο».

Δεν υπάρχει ούτε «πρώτο», ούτε «δεύτερο» ντύσιμο και, το σημαντικότερο όλων, οι άνθρωποι δε διακρίνονται σε «πρώτους και δευτέρους» με βάση κανένα κριτήριο.

Ξέρω, θα ισχυριστείς ότι τα ρούχα αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητα μας, δηλώνουν πολλά για τον εαυτό μας, είναι το περιτύλιγμα, αλλά, και πάλι, είναι μόνο ρούχα.

«Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά», κι αυτό είναι αποδεδειγμένο.

Ναι, δηλώνουν το γούστο μας, όποτε και το αν αρέσουν στους άλλους ή όχι βασίζεται καθαρά στην υποκειμενική τους κρίση και το δικό τους γούστο.  

Οι γυναίκες πιάνουν στο στόμα τους εύκολα χαρακτηρισμούς τύπου «δεύτερη», «τσόντα» κτλ και δε βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω απ’ όλο αυτό. Αν το καλοσκεφτείς όμως, όταν εμείς οι ίδιες γινόμαστε τόσο επικριτικές απέναντι στις υπόλοιπες του φύλου μας, τι αντιμετώπιση περιμένεις μετά από τους άνδρες;

Και τώρα έρχομαι να σου πω ότι δε μεγάλωσαν όλες οι γυναίκες διαβάζοντας περιοδικά μόδας και παρακολουθώντας fashion shows. Ακόμα και να συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του γούστο, ασχέτως αν συνάδει ή όχι με την αισθητική της πλειονότητας και τους βασικούς κανόνες τις μόδας. Η οποία αισθητική της πλειονότητας καθορίζεται από τους βασικούς κανόνες της μόδας και του πρότυπου που πλασάρει η εκάστοτε εταιρεία κι άντε να βρεις πόσο το δικό σου γούστο είναι δικό σου.

Επιπροσθέτως, δεν είναι χάρισμα όλων- αν είναι, το να μπορούν να συνδυάζουν με χάρη χρώματα και σύνολα. Θυμάμαι καθηγήτρια στο σχολείο που ερχόταν πάντοτε από την κορφή ως τα νύχια ντυμένη με το ίδιο ακριβώς χρώμα. Άλλοτε γαλάζια πανδαισία κι άλλοτε ροζ barbie. Τότε σκεφτόμουν, ότι δε ξέρει να συνδυάζει τα ρούχα της κι είναι κακόγουστη, τώρα σκέφτομαι απλώς ότι μπορεί και να της άρεσε αυτή η μονοτονία.

Σίγουρα θέλουμε καλόγουστους και καλοντυμένους ανθρώπους γύρω μας, αλλά δεν είναι απόλυτο ότι πρέπει να συμβαίνει κιόλας. 

Όσο για το μαλλί και το βάψιμο, φιλική συμβουλή: το τόσο κρεπάρισμα δεν ανέδειξε ποτέ κανένα κεφάλι και το υπερβολικό βάψιμο δεν προσθέτει ομορφιά και χάρη, παρά μόνο χρόνια.

Κλείνοντας, την επόμενη φορά που θ’ ακούσω και θ’ ακούσεις κάποια να λέει για κάποια άλλη «Πώς κυκλοφορεί έτσι έξω; Δεν κοιτάχτηκε στον καθρέφτη πριν βγει από το σπίτι της;» θα της απαντήσω -κι εσύ, γιατί όχι;- «βεβαίως και ξέρει πως κυκλοφορεί, και της αρέσει μάλιστα».

mindthetrap

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ