ΟΙ Αόρατοι Κόσμοι

Στην Εσωτερική Παράδοση που διερευνά, κυρίως με βιωματικό τρόπο, κι όχι τόσο με θεωρητικό στοχασμό, τις Αρχές της Ύπαρξης και των Φαινομένων, γίνεται αναγκαστικά αναφορά στους αόρατους κόσμους, από τους οποίους προήλθαν οι κάτοικοι του υλικού κόσμου, στους οποίους μεταβαίνουν οι νεκροί, κλπ. Πληροφορίες υπάρχουν από την εποχή των Βεδών, στον Πρώιμο Βουδισμό, στον Θιβετανικό Βουδισμό, αλλά και στις άλλες θρησκείες, μέχρι το σύγχρονο Θεοσοφικό Κίνημα. Ιδιαίτερα απασχολεί το θέμα τους Έλληνες. Ξεκινώντας από τα Ορφικά Μυστήρια, που διαμόρφωσαν τα Ελευσίνια Μυστήρια της Κλασσικής Εποχής και την Δελφική Λατρεία, η έρευνα περνά στους Φιλοσόφους, στον Πλάτωνα, και φτάνει μέχρι τους Στωικούς, τους Νεοπλατωνικούς και τους Αληθινούς Γνωστικούς που διαμόρφωσαν την Ερμητική Παράδοση…

Αυτό που κάνει πραγματικά εντύπωση είναι ότι οι πληροφορίες πληθαίνουν όσο πάμε πίσω στον χρόνο. Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν, για παράδειγμα στον Πλάτωνα, παρά στους σύγχρονους ερευνητές, στα πανεπιστήμια (όπου διεξάγονται έρευνες), και στον χώρο της θεωρητικής έρευνας, και στις διάφορες θρησκευτικές ή παραθρησκευτικές ομάδες.

Κάνοντας μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να διαβάσει μια πληθώρα «επιστημονικών» ή μη επιστημονικών άρθρων, όπου καταγράφονται ένα σωρό ανοησίες. Το περίεργο είναι ότι όλες αυτές οι ανοησίες «διαβάζονται»… Το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι υπάρχει άγνοια, ή ότι όλοι αυτοί οι εμπνευσμένοι αρθρογράφοι (που ισχυρίζονται με θράσος ότι γνωρίζουν) απλά αναμασούν θεωρητικές πληροφορίες που άκουσαν, (ακόμα κι όταν μιλούν για πρακτικές αστρικής προβολής, κλπ.), αλλά ότι μεταδίδουν λάθος πληροφορίες και παραπλανούν και τους άλλους… Αυτό που λέμε δεν είναι απλά ένας ισχυρισμός. Αποδεικνύεται από τα λεγόμενά τους. Από άγνοια όχι μόνο «συγχέουν» μεταφυσικούς χώρους,  ή αποδίδουν ιδιότητες κάποιου χώρου σε κάποιον άλλον, αλλά κυρίως, από τον τρόπο που εκφράζονται δείχνουν ότι δεν έχουν καμία πραγματική εμπειρία όλων αυτών που περιγράφουν. Τότε γιατί μιλάνε; Προφανώς για να εντυπωσιάσουν τα πλήθη.

Και για να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Αυτοί που πραγματικά γνωρίζουν (που εργάστηκαν σε σοβαρές μη δημόσιες εσωτερικές οργανώσεις και έχουν προσωπική εμπειρία) δεν εκφράζονται έτσι επιπόλαια. Ασφαλώς δεν μπορούν κάποια πράγματα να ειπωθούν δημόσια. Όσες φορές όμως γίνονται αναφορές, ο λόγος είναι πραγματικός, ακριβής, κι επαληθεύσιμος.

Όλα αυτά που λέγονται για τους αόρατους κόσμους έχουν κάποια αλήθεια (που προέρχεται από αυτούς που είχαν εμπειρία) και πάρα πολλή σύγχυση και φαντασία (που προστέθηκε από αυτούς που ψάχνουν διανοητικά).

Ο Αληθινός Αστρικός Κόσμος δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιγράφεται σαν «αστρικός κόσμος» στην «πραγματικότητα του ίντερνετ και του google». Αυτό που περιγράφεται σαν «αστρικός κόσμος» είτε στις λεγόμενες αστρικές προβολές, είτε στις επιθανάτιες εμπειρίες, είναι μόνο ο «αιθερικός κόσμος» ή αλλιώς η «ενεργειακή όψη» του υλικού κόσμου. Αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν εμπειρία του Αληθινού Αστρικού Κόσμου, επειδή ο Αστρικός Κόσμος είναι «διαφορετικός χώρος» και περιέχει διαφορετικές οντότητες από αυτές του υλικού κόσμου. Οι περιγραφές του δήθεν «αστρικού κόσμου» που κάνουν όσοι δεν γνωρίζουν είναι μόνον περιγραφές της αιθερικής διάστασης της ύλης… Αυτό αποδεικνύεται και από ένα άλλο γεγονός. Οι «οδηγίες» που δίνουν αυτοί που δεν γνωρίζουν για την δήθεν «αστρική προβολή», είναι οδηγίες για τον διαχωρισμό από το φυσικό σώμα κι εμπειρίες από την ενεργειακή όψη του υλικού κόσμου, που όμως είναι επίσης υλικός κόσμος.

Η «είσοδος» στους αόρατους κόσμους γίνεται με διαφορετικό τρόπο και προϋποθέτει την πνευματική ολοκλήρωση στον υλικό κόσμο. Πόσοι είναι σε θέση να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο; Η ανόητη αντίληψη ότι ο καθένας μπορεί να έχει κάποιες εμπειρίες γίνεται επικίνδυνη όταν μετατρέπεται σε δημόσιο λόγο, σε διαβεβαίωση… Ασφαλώς μέσα στην ανθρώπινη φύση υπάρχουν όλες οι δυνατότητες. Αλλά πόσοι αναπτύσσουν αυτές τις δυνατότητες; Επειδή ο άνθρωπος είναι «δυνάμει» θεός, αυτό σημαίνει ότι αύριο το πρωί μπορούν να φωτιστούν τα 7,35 δισεκατομμύρια του πλανήτη;

Είναι αλήθεια ότι η Πραγματικότητα είναι Μία κι ότι όλη η Δημιουργία δεν είναι παρά μια Δραστηριότητα της Αληθινής Ουσίας, που εκλαμβάνεται ψευδαισθητικά από τα όντα που είναι σε άγνοια σαν μια άλλη πραγματικότητα. Στα πλαίσια αυτής της Ψευτοδημιουργίας, που θεωρείται αληθινή από τα όντα, υπάρχουν οι κόσμοι, στον Ίδιο Χώρο, σαν διαφορετικές συχνότητες. Κι είναι αλήθεια ότι η μετάβαση από τον ένα κόσμο στον άλλον είναι συνεχής, κι υπάρχουν περιοχές «κοινές» (όπου συντελείται η μετάβαση). Μιλάμε λοιπόν για ξεχωριστούς κόσμους με την ίδια έννοια που μιλάμε, όταν αναλύουμε το Φως ( στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα ή όπως  το βλέπουμε στο ουράνιο τόξο) για διαφορετικά χρώματα.

Τελικά τι γνωρίζουμε για τους αόρατους κόσμους πέρα από γενικές και ασαφείς πληροφορίες; Και προπάντων, τι εμπειρία μπορούμε να έχουμε; Και πρέπει τελικά να επιζητούμε τέτοιου είδους εμπειρία; Δεν μπορούμε να ζήσουμε στη γη ολοκληρωμένα κι επιζητούμε να μάθουμε για τους αόρατους κόσμους. Αυτό δείχνει απλά πόσο επιπόλαια κι ανόητα αντιμετωπίζουμε το θέμα.

Στην Ελληνική Αρχαιότητα όμως, στα Πλαίσια των Μυστηρίων η αντιμετώπιση ήταν τελείως διαφορετική. Στα Μυστήρια δεν επιζητούσαν να πληροφορηθούν για τους αόρατους κόσμους, αλλά να προετοιμαστούν εδώ, στη γη, για την μετάβασή τους εκεί. Επιζητούσαν με άλλα λόγια την πνευματική ολοκλήρωση εδώ, στη γη, για να είναι έτοιμοι για την μετάβαση. Αυτό είναι μια στάση ζωής, μια θρησκευτική πράξη, και βιωματική προσέγγιση της αλήθειας. Ακριβώς το αντίθετο από την απλή περιέργεια που παρακινεί όλους τους επίδοξους  σύγχρονους ερευνητές του αοράτου.

Τελικά, σήμερα, γνωρίζουμε λιγότερα, από όσα γνώριζαν οι Μύστες των Μυστηρίων, ο Πλάτωνας, οι Γνωστικοί, ή ο συγγραφέας του Μπάρντο Τοντόλ... Σίγουρα αυτά που δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ ήταν και πολύ περισσότερα και πιο βαθιά. Σήμερα ζούμε μια εποχή πνευματικής παρακμής, παρόλη την ανάπτυξη των επιστημών και την πληθώρα των πληροφοριών.

wholemind8

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ