Δεν είσαι το σώμα, αλλά κατοικείς μέσα σε αυτό

Το σώμα του κάθε ανθρώπου φιλοξενεί την ψυχή του, για να μπορέσει η ψυχή να κερδίσει τον δρόμο προς τη Θέωση. Άρα το σώμα μας είναι ένα μεταφορικό μέσον της ψυχής μας. Όλα τα όργανά μας πλαισιώνουν την ψυχή μας και είναι σαν να λέμε οι σωματοφύλακες της. Η δική μας πριγκίπισσα λοιπόν, ψυχή, έχει πόσους σωματοφύλακες να την προστατεύουν για να καταφέρει να πετύχει στο ταξίδι της, αλλά και τους θεματοφύλακες. Οι θεματοφύλακες μας είναι οι έμφυτες γνώσεις που έχουμε από τη γέννα μας. Τα ταλέντα μας και οι οδηγοί μας προς την ανάλογη διαδρομή.

Εμείς κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας να παροπλίζουμε έναν – έναν τους σωματοφύλακες και θεματοφύλακες.

Πάμε κόντρα σε όλο αυτό το όχημα της ψυχής μας, λες και μας ανήκει. Μα φιλοξενεί προσωρινά και μόνο.

Αυτό που χρειάζεται εμείς να κάνουμε είναι να ορίσουμε οδηγό την ψυχή μας και να καταλάβουμε ότι όσο πιο αρμονικό είναι αυτό το σώμα με τους σωματοφύλακες και τους θεματοφύλακες τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει και η ψυχή μας να έχει στο ταξίδι της απόλυτη επιτυχία.

Γι’ αυτό λοιπόν αυτό το σώμα, όπως κάνουμε και για τα σπίτια μας, προσπαθούμε να το έχουμε σε απόλυτη ισορροπία. Να σεβόμαστε την υπόστασή του, χωρίς να το καταβάλλουμε. Πώς άραγε το καταβάλλουμε ? Μα με του να του φερόμαστε λες και είναι αθάνατο. Αθάνατη είναι η ψυχή και όχι το σώμα. Και για να κερδίσει η ψυχή την Ανάστασή της το σώμα οφείλει να έχει όλους τους σωματοφύλακες εν δράση και όχι σε αντίδραση και αντίσταση. Όπως επίσης και τους θεματοφύλακες όλους σε δράση. 

Αν για κάποιο λόγο είτε σωματοφύλακες, είτε θεματοφύλακες είναι σε ύπνωση, τότε το σώμα μας είναι ευάλωτο σε δαιμονικές επιθέσεις. Ποιες είναι οι δαιμονικές επιθέσεις ? Μα αυτές που αναγκάζουν το σώμα να χάνει κομμάτια της αυθεντικότητάς του, όπως είναι τα τατουάζ, οι τρύπες χωρίς λόγο, οι πλαστικές που δεν έχουν ιατρική θέση κλπ. Όλα αυτά τα κομμάτια φέρνουν το σώμα μας σαν να είναι ένα κάστρο που ετοιμάζεται να δεχτεί πολιορκία. Όμως κανένα κάστρο δεν πολιορκείται από έξω, πάντα από μέσα γίνεται η προετοιμασία.

Το σώμα μας – κάστρο όταν έχει όλους τους σωματοφύλακες του εν ενεργεία, τίποτε και κανένας δεν μπορεί να του κάνει ζημιά. Όταν όμως οι σωματοφύλακες αποδυναμώνονται το κάστρο είναι έτοιμο να παραδοθεί. Οι δαίμονες δεν είναι τίποτε άλλο, από την κατεύθυνση που δεχόμαστε από την «μόδα» που μας ορίζει και μας καθορίζει τα πάντα. Από το πώς θα είμαστε, από το πώς θα ντυθούμε, από το πώς και τι θα φάμε κλπ. Εμείς σαν μουδιασμένοι και μαγεμένοι , λες και δεν έχουμε προσωπικότητα, ακολουθούμε και χορεύουμε στους ρυθμούς αυτούς που υποβιβάζουν απόλυτα αυτό το όχημα της ψυχής μας. 

Η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου με την ψυχή του οδηγό, τους σωματοφύλακες και τους θεματοφύλακες του συνοδοιπόρους θα θέσουν σε λειτουργία και το Θεικό στοιχείο μέσα μας. Οπότε, τότε ποτέ και κανένας δεν μπορεί να γκρεμίσει αυτό το κάστρο. Γιατί το κάστρο θα μετατραπεί σε Ναός. Ενώ το κάστρο ετοιμάζεται για μάχες, ο Ναός είναι πάντα έτοιμος για ευλογίες και μελωδίες από τα ουράνια.

Η επιλογή είναι πάντα στο χέρι μας και καλό είναι πάντα να ξέρουμε τι επιλέγουμε και γιατί. Αυτή είναι η βασική διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα, το ότι μπορεί να στοχάζεται και να μπορεί να βλέπει τι πάει να ακολουθήσει και γιατί. 

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ