Ο πρώτος μαθητής και η μετάδοση από "καρδιά σε καρδιά και από μυαλό σε μυαλό"

Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν, ο πρώτος του σπουδαστής ο μοναχός Σανγκ Κουάνγκ 神光 (Shén Guāng) ήταν δίπλα στον Μποντιντάρμα χωρίς να του μιλάει και χωρίς να τον διακόπτει και να τον ενοχλεί. Έμεινε δίπλα του σαν φύλακας, εξασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα ενοχλούσε τον γηραιότερο. Έψελνε σούτρας (ιερά κείμενα), γονάτιζε δίπλα στον μεγάλο δάσκαλο στη σπηλιά βλέποντας μονάχα την πλάτη του, ενώ εκείνος κάθονταν με το πρόσωπο στον τοίχο.

Οι μοναχοί Σαολίν συνέχισαν να τον προσκαλούν στον ναό, όπου θα μπορούσε να είναι πιο άνετος, αλλά ο γηραιός ποτέ δεν απάντησε. Έτσι σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο για τον μεγάλο δάσκαλο, και του έχτισαν μια αίθουσα. Την ονόμασαν το δωμάτιο του Ταμό. Τέσσερα χρόνια είχαν περάσει από τότε που έχτισαν την αίθουσα, και οι μοναχοί τον προσκάλεσαν ξανά. Αυτός παρέμεινε ακόμη σιωπηλός και πολύ αργότερα έφυγε από τη σπηλιά και πήγε στην αίθουσα που είχαν προετοιμάσει γι’ αυτόν, κάθισε και συνέχισε το διαλογισμό του.

Ο Σανγκ Κουάνγκ τον ακολούθησε πιστά περιμένοντας υπομονετικά να διδαχτεί.

Περιστασιακά ρωτούσε το δάσκαλο αν ήταν δυνατόν να τον διδάξει, αλλά ποτέ δεν πήρε καμία απάντηση. Παρόλα αυτά ήταν αποφασισμένος να μην κάνει πίσω για κανένα λόγω. Εκείνη την εποχή άρχισε να χιονίζει λόγω του επερχόμενου χειμώνα. Το χιόνι κάλυψε τα πόδια του Σανγκ Κουάνγκ, αλλά αυτός έμεινε εκεί ακίνητος. Το χιόνι έφτασε μέχρι τη μέση του αλλά και πάλι κάθονταν εκεί ήσυχα και έψελνε βουδιστικά Σούτρας.

Ο Μποντιντάρμα είχε νιώσει τον Σανγκ Κουάνγκ, αλλά δεν ήταν σίγουρος αν είχε αγγίξει πραγματικά την καρδιά του. Βλέποντας τον να στέκεται εκεί στο χιόνι ο δάσκαλος συγκινήθηκε και αποφάσισε να του μιλήσει. «Κρυώνεις νεαρέ;» ψιθύρισε.

Ο Σανγκ Κουάνγκ ήταν λιγάκι έκπληκτος που άκουσε τον δάσκαλο να του μιλάει, αλλά απάντησε ευγενικά. «Όχι αξιοσέβαστε κύριε, δεν κρυώνω. Είμαι εδώ για να μάθω από σένα».

Ο δάσκαλος τότε τον ρώτησε: «Τι θέλεις να μάθεις;»

Ο μοναχός Σανγκ Κουάνγκ απάντησε, ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς του, «Θέλω να μάθω το μεγάλο συμπονετικό πνεύμα του Βουδισμού έτσι ώστε να βοηθήσω τους ανθρώπους που υποφέρουν στον κόσμο».

Ο δάσκαλος τον κοίταξε για λίγο και πρόσθεσε: «Λοιπόν ο όρκος σου είναι ανώτερος αλλά δεν είμαι σίγουρος αν μπορείς να τον κρατήσεις».

«Δεν είμαι σίγουρος για την επιτυχία μου αν δεν με διδάξεις» είπε ο μοναχός Κουάνγκ.

«Αν εγώ είμαι αυτός που θα σε διδάξει, αυτές οι χιονονιφάδες που τώρα πέφτουν θα γίνουν κόκκινες. Όταν αυτό συμβεί, θα σε διδάξω» είπε ο Μποντιντάρμα.

Ο μοναχός πίστεψε έντονα πως μπορούσε να κατορθώσει το σκοπό του και με όλη τη δύναμή που του είχε απομείνει, έβγαλε το μαχαίρι του, οι ιερείς κουβαλούσαν ένα μαχαίρι και έκοψε το αριστερό του χέρι και το τοποθέτησε μπροστά από το δάσκαλο. Τότε αυτός σήκωσε το κομμένο χέρι και καθώς το αίμα πηδούσε με μεγάλη πίεση, πολύ γρήγορα πάγωνε και έπεφτε σαν κόκκινο χιόνι. Στα επόμενα λεπτά ο μοναχός καλύφθηκε από κόκκινο παχύ χιόνι.

Ο Μποντιντάρμα συνειδητοποίησε πλήρως πόσο ειλικρινείς ήταν ο νεαρός μοναχός. «Είσαι πρόθυμος να κόψεις το χέρι σου, δείχνοντας μου την ειλικρίνειά σου και την αποφασιστικότητά σου. Αυτό δείχνει ότι μπορείς να κατανοήσεις τη διδασκαλία του Βούδα. Τώρα θα σε ονομάσω Χούι Κο 慧可 (Huì Kě) , που σημαίνει "Ικανή Σοφία". Ο Χούι Κο τότε έβαλε χιόνι στην πληγή του και τύλιξε το τραυματισμένο χέρι του με ένα κομμάτι ύφασμα.

Ζήτησε τότε από τον δάσκαλο να φέρει ηρεμία στη σκέψη του.

Ο δάσκαλος του είπε, «Νεαρέ, δείξε μου τι σε βασανίζει και θα το κατευνάσω».

«Δάσκαλε δεν έχω ειρήνη στο νου μου (Hsin). Ειρήνευσε σε παρακαλώ τον νου μου» είπε ο Χούι Κο.

Ο δάσκαλος απάντησε, «Φέρε μου εδώ τον νου σου και θα στον ειρηνεύσω».

Ο Χούι Κο αναρωτήθηκε. «Μα, όταν αναζητώ τον νου μου… δεν τον βρίσκω!».

Ο δάσκαλος είπε γελώντας. «Είδες! Ειρήνευσα κιόλας τον νου σου!».

Χωρίς πραγματικά να πει πολλά λόγια στον Χούι Κο, ο Μπόντιντάρμα τον είχε διδάξει "άμεσα" την ουσία της διδασκαλίας. Αυτή η πνευματική και καρδιακή επικοινωνία είναι οι βασικές αρχές του Βουδισμού Τσαν που ο Μποντιντάρμα ξεκίνησε στο ναό Σαολίν και αυτή η σχέση διέπει ακόμα και σήμερα τους δασκάλους με τους μαθητές τους.

Περίπου εννέα χρόνια έμεινε ο Μποντιντάρμα στo βουνό Σουνγκ κάνοντας συνολικά τέσσερις μαθητές.

Τον μοναχό Ντάο Φου 道福 (Dao Fu), τον μοναχό Ντάο Γιου 道裕 (Dao Yu), την μοναχό Τσι Τζουνγκ 法名总持 (Chi Zhung) και τον μοναχό Χούι Κο 慧可 (Hui Ke).

Ένα άλλο σύντομο "ανέκδοτο" μας διηγείται την σχέση του μοναχισμού με το τσάι...
Ένα καλοκαίρι ο Μποντιντάρμα παρασύρθηκε και κοιμήθηκε κατά τη διάρκεια του διαλογισμού του. Νευριασμένος από την απρόσμενη ραθυμία του και αφού συνειδητοποίησε ότι δεν πρόκειται να φτάσει στη φώτιση αν κοιμάται, έκοψε με ένα μαχαίρι τις βλεφαρίδες του. Αυτός ήταν ένας τρόπος αυτοτιμωρίας, ο οποίος ήταν συνηθισμένος στους μοναχούς εκείνη την εποχή. Εκεί που έπεσαν οι βλεφαρίδες του, φύτρωσαν φυτά τσαγιού. Από τότε οι μοναχοί δεν το αποχωρίζονται μιας και είναι αποδεδειγμένα ένα φυσικό τονωτικό του σώματος και του πνεύματος. 

Μια άλλη ιστορία μας λέει. Εκείνο τον καιρό, δύο δάσκαλοι, ο Μποντιρούσι (Bodhiruci) και ο Κουάνγκ Τουνγκ (Kuang Tung), δίδασκαν με ένα διαφορετικό τρόπο. Παρ’ όλο που γνώριζαν ότι η αρετή του Μποντιντάρμα ήταν διαδεδομένη σε όλη την Κίνα και ότι όλοι τον εμπιστεύονταν και τον τιμούσαν ως μεγάλο δάσκαλο, έτρεφαν μεγάλο θυμό για το πρόσωπό του. Γι’ αυτό προσπάθησαν να τον δηλητηριάσουν 6 φορές, προσφέροντας του χορτοφάγο γεύμα για να τον τιμήσουν. Παρ’ όλο που γνώριζε ότι ήταν δηλητηριασμένο το έτρωγε μα το δηλητήριο δεν είχε καμία επίδραση πάνω του. Την έκτη φορά ο Μποντιντάρμα έφτυσε το δηλητήριο σε ένα βράχο και ο βράχος έγινε κομμάτια. Κοιτώντας το βράχο, κατάλαβε ότι η δουλειά του σε αυτή τη γη είχε ολοκληρωθεί.

Από τη στιγμή που ήρθα σε αυτή τη χώρα, έχοντας λάβει τη διδασκαλία από το δάσκαλο μου, είδα σημάδια από τον παράδεισο και ότι θα υπάρξουν ικανοί άνθρωποι που θα λάβουν αυτή τη μεγάλη διδασκαλία. Πιστεύω ότι η δουλειά μου εδώ τελείωσε. Η παρουσία μου εδώ πλέον φέρνει προβλήματα σε αυτούς που μία μέρα θα μετατρέψουν την ενέργεια τους σε αγνότητα. Πιστεύω ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψω.

Στη συνέχεια κάλεσε τους τέσσερις μαθητές του, τον μοναχό Ντάο Φου (Dao Fu), τον μοναχό Ντάο Γιου (Dao Yu), την μοναχή Τσι Τζουνγκ (Chi Zhung) τον μοναχό Χούι Κο (HuiKe)και τους ζήτησε να δηλώσουν τη βαθιά ενόρασή τους.

Ο Ντάο Φου είπε: «Καταλαβαίνω ότι ο δρόμος του Βούδα ξεπερνά τη γλώσσα και τις λέξεις, αλλά παρ’ όλα αυτά είναι πλήρως εναρμονισμένος με αυτές.» O Μποντιντάρμα του είπε: «Εσύ είσαι το δέρμα μου.»

Η Τσι Τζουνγκ είπε: «Αξιότιμε δάσκαλε, αυτό που καταλαβαίνω είναι σα να βλέπεις με ενθουσιασμό τη χώρα του Βούδα, να είσαι σίγουρος ότι τη βλέπεις και να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να την ξαναδείς.» OΜποντιντάρμα της είπε: «Εσύ είσαι η σάρκα μου.»

Ο Ντάο Γιού είπε: «Γη, νερό, φωτιά, αέρας (τα τέσσερα στοιχεία της φύσης) δεν είναι πραγματικά, επίσης στόμα, αυτιά, γλώσσα, μύτη, σώμα (οι αισθήσεις) δεν είναι αντικειμενικά. Σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει μία "αλήθεια".» O Μποντιντάρμα του είπε: «Εσύ είσαι τα κόκαλά μου.»

Στη συνέχεια ο Χούι Κο σηκώθηκε απλά πάνω, προσκύνησε μπροστά στον Μποντιντάρμα σηκώθηκε ξανά και επέστρεψε στη θέση του. Ο Μποντιντάρμα χαμογέλασε και του είπε: «Εσύ είσαι το μεδούλι μου.»

Αφού άκουσε τους μαθητές του είπε στον Χούι Κο: "Εσύ είσαι οαπόστολος και διάδοχος μου" και του έδωσε τα χειρόγραφά του. Έπειτα ο δάσκαλος έκανε μία προφητεία. Έδεσε έξι κόμπους στη ζώνη του μανδύα του και δήλωσε ότι η καταγωγή του θα τελείωνε επάνω στον πέμπτο πατριάρχη, που θα ακολουθούσε μετά από αυτόν.

Μετά από αυτές τις λέξεις ο γηραιός δάσκαλος έσπασε το ξύλινο εργαλείο του και έδωσε το μισό στον Χούι Κο.

«Μια μέρα, όταν θα συναντηθούμε πάλι και αυτά τα δύο μέρη ξύλου ξαναγίνουν ένα, τότε εσύ θα είσαι ο δάσκαλός μου».

Σύντομα και εφόσον ο Τα Μο θεώρησε ότι η διδασκαλία του στον ναό Σάο Λιν έφτασε στο τέλος της, έφυγε και πήγε στο ναό Σιεν Σενγκ, γνωστός ως ο ναός των χιλίων Αγίων στην επαρχία Σαν Σι 山西 (Shan Xi), για να διαδώσει τη Ντάρμα. Πέθανε 6 Νοεμβρίου το 536 μ.Χ, και θάφτηκε στο βουνό Σιούνγκ Αρ 熊尔山 (Xiong Er Shan), στην επαρχία Χο Ναν. 

Μετά το θάνατο του σεβαστού Μποντιντάρμα, ο μοναχός Χούι Κο ξεκίνησε μια πλήρη καταγραφή των διδασκαλιών του δασκάλου του.

shaolin

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ