" Η ιστορία με την αλατένια κούκλα "

Μιά μέρα ρώτησε τον Νασρεντίν ένας μαθητής του :

"Πές μου δάσκαλε , πως θα μπορούσες να περιγράψεις τη δουλειά ενός αναζητητή της αλήθειας ?".

Ο Νασρεντίν κοίταξε για λίγο σιωπηλός τον μαθητή του, ύστερα χαμογέλασε πονηρά και του είπε :

"Σαν την ιστορία της κούκλας απο αλάτι."

"Δηλαδή ?" ρώτησε ο μαθητής απογοητευμένος νομίζοντας ότι ο δάσκαλος τον κοροιδεύει .

"Άκου την ιστορία λοιπόν " είπε ο Νασρεντίν.

"Όχι όμως με τα αυτιά σου αλλά με την καρδιά σου " συμπλήρωσε.


" Μιά κούκλα φτιαγμένη απο αλάτι ψάχνοντας να βρει την αλήθεια για το τι τέλος πάντων ήταν , ταξίδεψε χιλιάδες μίλια στεριάς, μέχρι που έφτασε και σταμάτησε στην άκρη της θάλασσας.

Έμεινε ακίνητη κοιτάζοντας μαγεμένη, εκείνη την υγρή κινούμενη μάζα, που δεν έμοιαζε με τίποτα απ΄όλα όσα είχε δει ως τότε και δεν ήξερε το όνομά της..."

"Τι είσαι εσύ?" ρώτησε η κούκλα απο αλάτι τη θάλασσα...

"Έλα μέσα και δες μόνη σου", απάντησε η θάλασσα μ΄ένα χαμόγελο καλοσύνης κι αγάπης.

Έτσι η κούκλα απο αλάτι προχώρησε, τσαλαβουτώντας στα νερά, προς τα μέσα...

Όσο πιο βαθιά πήγαινε ...τόσο περισσότερο διαλυόταν...μέχρι που έμεινε ένα μικρό κομματάκι από αυτή .
Πρίν διαλυθεί και το τελευταίο αυτό κομάτι της και γίνει ένα με τη θάλασσα , η κούκλα απο αλάτι πρόλαβε και φώναξε με θαυμασμό , μεθυσμένη απο μια αλλόκοτη και πρωτόγνωρη χαρά."
"Τώρα ξέρω τι είμαι εγώ!"


oysia

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ