Ηθικοί αυτουργοί

Παρακολουθώντας τις συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στο δημόσιο διάλογο, με αφορμή τις πολύνεκρες τραγωδίες στη Μεσόγειο, διαπιστώνω για ακόμη μια φορά ότι το μέτρο έχει χαθεί και ότι γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια προκειμένου η πραγματικότητα γύρω μας να παρουσιαστεί ως εικονική.

Εντάξει, η Ελλάδα ήταν πάντα μια φασιστοχώρα ρατσιστών που διαστρέβλωναν τα πάντα αλλά πλέον δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα.

Σε λίγο θα μας πουν ότι οι Σύροι περνάνε φίνα στην πατρίδα τους αλλά έμαθαν πως βγήκε αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα κι έρχονται κατά χιλιάδες, παίζοντας τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, για να συγχαρούν τον Τσίπρα.

Εν τω μεταξύ, τα πάντα έχουν μετατραπεί σε αριθμούς. Τόσοι μπήκαν, τόσοι βγήκαν, τόσοι πνίγηκαν, τόσα ήταν τα γυναικόπαιδα, τόσοι οι πρόσφυγες, τόσοι οι μετανάστες και τόσοι οι λαθραίοι. Λες και μετράμε ζώα.


Από το πρωί μέχρι το βράδυ αναζητούνται τρόποι να λυθεί το μεταναστευτικό, το οποίο παρουσιάζεται ως πρόβλημα. Όχι ζήτημα, όχι θέμα. Πρόβλημα. Σαν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Μάλιστα, η πλειοψηφία των σχολιαστών θεωρούν ότι κατέχουν τόσο καλά τα αίτια του "προβλήματος" ώστε μεταπηδούν απευθείας στις λύσεις, οι οποίες κυμαίνονται μεταξύ εξόντωσης αυτών των ανθρώπων και καταδίκης τους σε αιώνια περιπλάνηση ανά τον πλανήτη, φαντάσματα που αν ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου θα εξαφανιστούν.

Με πόση ευκολία αποφασίζουμε για τις τύχες των άλλων! Γύρω-γύρω όλοι και στη μέση οι μετανάστες. Είναι οι μόνοι που δε μιλάνε. 

Προσπαθεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι πρόσφυγες - που αποτελούν το 95% των εισροών προς την Ευρώπη - δημιουργήθηκαν από κάποια φυσική καταστροφή. Δεν έφτασαν κάπως μέχρι το σημείο να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, δεν έφταιξε τίποτα - κανά τσουνάμι μωρέ θα χτύπησε τη Συρία -, δεν ακολούθησαν καμία διαδρομή. Απλά φύτρωσαν στα σύνορά μας.

Εκτός από ορισμένες φωνές, απέναντι στις οποίες οι υπόλοιποι κουνάνε το κεφάλι τους με συγκατάβαση και τις προσπερνάνε βιαστικά, κανένας δε μιλάει για το πόσο πολύ βολεύει τις δυτικές χώρες όλη αυτή η κατάσταση.

Τα κράτη της Δύσης βγάζουν δισεκατομμύρια βομβαρδίζοντας τις χώρες των σημερινών "εισβολέων", ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, πουλάνε τόνους όπλων και πυρομαχικών σε δικτάτορες που φυτεύουν όπου τους καπνίσει και στους τζιχαντιστές της ΙSIS που τώρα αποκαλούν τρομοκράτες. Η Δύση τούς δημιούργησε, δικά της παιδιά είναι. 
Η Μέρκελ, ο Κάμερον, ο Ομπάμα, ο Πούτιν, ο Ολάντ και το θλιβερό παρεάκι τους, που πριν λίγους μήνες δήλωναν Jes suis Charlie, είναι οι βασικοί ηθικοί αυτουργοί της δυστυχίας εκατομμυρίων.

Kερδίζουν και συνεχίζουν να κερδίζουν από ολόκληρη την αλυσίδα των γεγονότων που ακολουθούν των πολέμων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Κερδίζουν από τη μεταφορά των προσφύγων, από την εκμετάλλευσή τους ως φθηνό εργατικό δυναμικό και από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στήνουν στο Νότο για να τους "φιλοξενούν".

Ξέρουν ακριβώς ποιοι είναι οι δουλέμποροι και συνεργάζονται μαζί τους. Ο τζίρος των κυκλωμάτων δουλεμπορίας φτάνει τα 15 δις δολάρια το χρόνο. Γιατί να λύσουν το "πρόβλημα"; Χρηματάκια που μπαίνουν είναι κι αυτά, όπως θα έλεγε και ο Μιχελογιαννάκης.

Θα γίνει μια συνολική κουβέντα, λένε, προκειμένου οι πρόσφυγες να μοιράζονται ισόποσα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό παρουσιάζεται ως λύση. Η σκέψη να μη δημιουργούνται εξαρχής πρόσφυγες ούτε που τους έχει περάσει από το μυαλό.

Η σιωπή τους είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της συνενοχής τους στο έγκλημα.

Τσακώνονται για το ποια χώρα θα δέχεται τους λιγότερους. Και η ευρωπαϊκή Αριστερά κάνει την πάπια. Ούτε καν τολμάει να ομολογήσει το μέγεθος του εγκλήματος. Έχει χαθεί στη μετάφραση της διπλωματίας και των καλών σχέσεων με τους εταίρους.

Και μιλάμε και αναλύουμε και ξαναναλύουμε και περνάει ο καιρός και ξεριζώνονται χιλιάδες που περιμένουν τη σειρά τους για τα υγρά νεκροταφεία. 

Μια κατάσταση που μόνο θα διαιωνίζεται όσο η Δύση στρουθοκαμηλίζει και πουλάει Διαφωτισμό αρνούμενη να δεχτεί τα λάθη της και να τα διορθώσει.

Μέχρι τη στιγμή λοιπόν που θα το κάνει, μια στιγμή που μάλλον δε θα έρθει ποτέ, η Ελλάδα έχει μία και μοναδική επιλογή: να ανοίξει την αγκαλιά της και να προσφέρει μια ευκαιρία επιβίωσης στους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να γεννηθούν ακόμα πιο νότια κι ανατολικά από εμάς.

Επιβίωσης και μόνο φυσικά, αφού ζωή στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Δεν καταλαβαίνω τί σκοπό εξυπηρετούν όλες αυτές οι φωτογραφίες με τις γεμάτες ξεβρασμένα πτώματα παραλίες που περνούν από τα timeline των social media ανάμεσα σε μοχίτο και βιντεάκια με παπαγάλους που μιλάνε 5 γλώσσες. Θεωρώ ότι υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι στο διαδίκτυο όπου φιλοξενούνται κι αυτοί δεν πρέπει να είναι το facebook και το twitter. Η υπερπροβολή τους τις καθιστά ολοένα και λιγότερο σοκαριστικές, στο τέλος θα καταντήσουν φυσιολογικές. Μην πιστέψετε δευτερόλεπτο ότι κάποιος που δεν είναι ήδη ευαισθητοποιημένος, θα ευαισθητοποιηθεί επειδή είδε μια φωτογραφία με ένα νεκρό παιδί που αναρτήσατε. Ένα σκρολάρισμα κάνει και βυθίζεται εκ νέου στην εικονική του πραγματικότητα. Θα μου πείτε, το ίδιο θα συμβεί και με το παραπάνω κείμενο που μπορεί κάποιος να διαβάσει κατά τύχη. Δίκιο θα έχετε. Μεταξύ μας τα λέμε. Και μεταξύ μας τα γράφουμε. Ας είμαστε τουλάχιστον πιο προσεκτικοί. Γνώμη μου.)

thethreemooges

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ