Το φιλοσοφικό υπόβαθρο του εργένη

Κάθε στάση στην ζωή ενός ανθρώπου, πέρα από την εφαρμογή της, ενισχύεται και ολοκληρώνεται μόνο όταν υποστηρίζεται από μια θεωρητική αιτιολόγηση, η οποία είναι συνειδητοποιημένη από τον ίδιο. Ένας εκ πεποιθήσεως εργένης έχει αυτή την θεωρητική βάση και πάνω σε αυτή στηρίζεται η κοσμοθεωρία του.

Η λέξη κλειδί είναι το «συνειδητό». Αυτό διότι, ανεξαρτήτως της στάσης που επιλέγει κάποιος σε θέματα που τον απασχολούν στην ζωή του, είναι πολύ σημαντικό για την ψυχική του υγεία και για την νοητική του ωρίμανση, να κάνει τις δικές του επιλογές. Οι προσωπικές επιλογές δεν αφαιρούν ούτε μειώνουν την πιθανότητα του λάθους. Το λάθος όμως, στην προσωπική πορεία κάθε ανθρώπου, δεν είναι τίποτα άλλο από μια απαραίτητη «πινακίδα», προς μια ορθότερη κατεύθυνση, του ίδιου αλλά και του συνόλου.

Ο συνειδητός εργένης και το αντίστοιχο στη γυναίκα, είναι ένας ρομαντικός χαρακτήρας. Είναι έντονα φιλόδοξος και σταθερά ασυμβίβαστος. Ένας τυχοδιώκτης της ζωής, με «λαβύρινθες» πορείες στην προσπάθεια της εκπλήρωσης του υποκειμενικά απόλυτου. Νιώθει και είναι διαφορετικός. Δυστυχώς για τον ίδιο, διότι η ολοκλήρωση του ανθρώπου λαμβάνει χώρα μόνο μέσα από την συμπλήρωση του. Γεννιόμαστε μισοί και το χαμένο κομμάτι μπορεί συνήθως να βρεθεί σε έναν άλλο άνθρωπο, σύντροφο, παιδί ή σε μια μεγάλη αγάπη, τόσο μεγάλη που η υλιστική της παρουσία είναι θέμα αδιάφορο. Αυτή η αγάπη βρίσκεται σε βαθιά και ειλικρινά θρησκευόμενους, γνήσιους και πηγαίους καλλιτέχνες και πρωτοπόρους οραματιστές που οδηγούν και επηρεάζουν την ανθρωπότητα.

«Κουτσός» λοιπόν πορεύεται στο δρόμο του ο κάθε συνειδητός εργένης. Η επιλογή του αυτή οφείλεται πρωταρχικά στον χαρακτήρα του. Αυτός είναι η αιτία. Κάθε συγκυρία, επιλογή, κοινωνική επιπλοκή και «ασυγχρονία» στην ζωή του είναι συμπτώματα του χαρακτήρα του. Τείνουμε να ερευνούμε για τις αιτίες σε μια αόριστη ατυχία, στην ακαταλληλότητα τρίτων, σε συγκυρίες και στην κοινωνία που τον περιβάλει. Αν και μπορούμε να βρούμε δεκάδες εξωγενείς λόγους που φαινομενικά δικαιολογούν το αποτέλεσμα, η πραγματική αιτία είναι πάντα στο εσωτερικό αυτού του ιδιόρρυθμου ανθρώπου.

Στην σημερινή Ελλάδα οι εξωτερικοί παράγοντες θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλά άρθρα, ίσως και κάνα-δύο βιβλία. Επιγραμματικά, ξεκινώντας πάντα από τους ανθρώπους, θα βρούμε εύκολα αρκετά ελαττώματα. Κατ’ αρχήν στην επικοινωνία τους και κατά δεύτερον στην ανατροφή τους. Υπάρχει κοινωνική ασυμβατότητα στην προσπάθεια προσέγγισης των δυο φύλων μεταξύ τους. Η συνεννόηση είναι πολύ δύσκολη, είτε διότι επιλέγεται το «ψέμα» στην επικοινωνία τους, είτε διότι ο άνθρωπος εκ φύσεως αφοπλίζεται και απορρίπτει την δύσπεπτη αλήθεια. Έτσι βρίσκονται εγκλωβισμένοι μεταξύ αυτών των δυο ακραίων συμπεριφορών. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες επικοινωνίας, προσθτίθεται και αρκετός «ταμπού(-τισμός)», σε διαφόρους τομείς. Επίσης, μητρικά μεταδιδόμενοι «ιοί», επιφορτισμένοι με φιλαργυρία, που προκαλούν οφθαλμαπάτες εύκολου πλουτισμού. Τέλος, εκκολάπτονται όλα αυτά τα στοιχεία, σε μακροχρόνια οπισθοδρομική σχολική και κοινωνική καθοδήγηση.

Το εμποτισμένο αυτό έκτρωμα της ανωτέρω χημείας, είναι ένα απόσταγμα της κοινωνίας και μπορεί εύκολα να μας δώσει μια γεύση της σημερινής πραγματικότητας στην Ελλάδα. Ο δειλός και αναποφάσιστος άνδρας και η ασύλληπτα δυσνόητη και αγενής γυναίκα, είναι δυο χαρακτηριστικές φιγούρες της εποχής μας και ίσως μελλοντικά «καλτ» φαινόμενα. Αν και οι εξωτερικοί λόγοι είναι πολλοί, δεν είναι αρκετοί για να δικαιολογήσουν τον συνειδητό εργένη. Η απόδειξη είναι ότι αυτή η περίπτωση ανθρώπου, βρίσκεται σε όλες τις κοινωνίες. Ακόμα και σε αυτές που έχουν ξεπεράσει την φάση της ακμής της δίκης μας σημερινής κοινωνικής εφηβείας.

Αν και μας περιτριγυρίζουν πολλοί εργένηδες, λίγοι από αυτούς είναι «συνειδητοί». Μπορεί οι δυο κατηγορίες να μοιράζονται την ίδια λέξη για να τους χαρακτηρίσει, αλλά έχουν ευδιάκριτες και μεγάλες  διαφορές. Ο μη-συνηδειτός εργένης βρίσκεται σε μια ανεπιθύμητη κατάσταση και δεν παραμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε αυτή. Σε αντίθεση, ο τύπος του εργένη που μας απασχολεί εδώ, επιλέγει την κατάσταση του, όχι ως επιθυμητή αλλά ως βέλτιστη επιλογή και αυτό βιώνεται από πλευράς του για τα μεγαλύτερα διαστήματα στην ζωή του. Η συμβίωση, συμπόρευση και συμπλήρωση, του είναι ξένα στην φύση και ιδιοσυγκρασία του. Για να αλλάξει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται, επιβάλλεται από τον ίδιο να κάνει ένα συνειδητό άλμα πίστης.  Διαφορετικά, θα πρέπει να επιτύχει στην εύρεση του υποκειμενικά αρεστού συντρόφου. Κάτι το οποίο είναι σπάνιο, όχι λόγω της ανυπαρξίας του αρεστού, αλλά λόγο της αδυναμίας του εν συνειδήσει εργένη να το αποδεχτεί.

Ο συνειδητοποιημένος εργένης είναι ένας δυνατότερος άνθρωπος, δυσνόητος και διαφορετικός στους περισσότερους. Εξασκεί όμως μια δύναμη σε έναν αόρατο σκοπό. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος αντιμετώπισης των πεποιθήσεων του πέρα από την ιδία ενδοσκόπηση και κατανόηση των κινήτρων που τον οδηγούν. Η προσαρμογή του και εδώ μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την μεγαλύτερη αυτογνωσία.

thefrog

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ