Αποτυπώματα

Θλιμμένα

παλιά αποτυπώματα 

έμειναν πάνω

στα γυμνά κορμιά μας.

Στα χείλη σου,

ένα τσιγάρο

που έφτανε στο τέλος του.

Ο καπνός έβγαινε

απ'το στόμα σου και γέμιζε

το δωμάτιο 

με απόπειρες

από απέραντα δειλά 

όνειρα.

Τώρα,

ένα αποτύπωμα μονάχα

κυμαίνεται σε όλο το

κορμί μου.

Εκείνο,

πάντα με προφταίνει,

και ύστερα μελανιάζει.

Και ο χρόνος,

με κρατάει σκλάβο του

με αλυσίδες

από πεταμένα

αναξιόπιστα λόγια.

Εγώ,

απλά κοιτώ

εκείνο το αποτύπωμα.

- που όσο πάει,

θλίβεται

που χάνεται.

Άλλοτε,

με εκείνο ονειρεύομαι.

Και άλλοτε,

δένομαι σφιχτά

και κατεβαίνω

σε μια κόλαση

να ψάξω

σε ποιο δέρμα αληθινά

άφησα και εγώ

- το δικό μου αποτύπωμα.

Μάνος Μαλέσης

skopiastaoneira

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ