Η χαμένη μαγεία της στιγμής

Υπάρχουν αρκετές φορές στη ζωή μας που προετοιμάζουμε τον λόγο μας ως προς μία συνάντηση και ως προς κάποιον συνομιλητή μας.

Αυτόματα με κάθε τρόπο μπαίνουμε με το μυαλό μας, τις ανασφάλειες μας, να επέμβουμε στην αυθεντικότητα της στιγμής. Με αποτέλεσμα να μην επιτρέπουμε σε καμία μεριά την αυθεντικότητα της στιγμής.

Αυτό το κάνουμε συνήθως στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας, σε ένα μας επαγγελματικό ραντεβού. Σαν να λέμε στον ίδιο μας τον εαυτό ότι δεν του έχουμε καμία εμπιστοσύνη να είναι αυτό που είναι. Έτσι σκηνοθετούμε από πριν τις τυχόν ερωτήσεις και τις τυχόν απαντήσεις. 

Όλο αυτό γίνεται τελικά ένα σενάριο το οποίο καταρρίπτει πρώτον την αυθεντικότητα της ύπαρξής μας και της στιγμής, αλλά παρεμβαίνει ως ένα σημείο στην ελεύθερη βούληση της άλλης πλευράς. Αφού εμείς κάνουμε την σκηνοθεσία για το τι και πως θέλουμε να βιώσουμε αυτό που είναι να βιώσουμε.

Γιατί δεν εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας άραγε ? Γιατί δεν αφηνόμαστε έτσι απλά μέσα από την απλότητά μας ? Αφού αν θυμηθούμε θα δούμε ότι από τις πιο ωραίες στιγμές της ζωής μας ήταν αυτές οι ξαφνικές και αυθόρμητες στιγμές. Αυτές οι στιγμές που βγήκαν έτσι απλά από μόνες τους εκεί που δεν τις περιμέναμε. Χωρίς κανένα πρόγραμμα και κανένα σχεδιασμό. Όταν η ζωή μας ξαφνιάζει με τέτοια γεγονότα μια χαρά τα καταφέρνουμε.

Αφού σε αυτά τα ξαφνικά γεγονότα λειτουργούμε τόσο αρμονικά μέσα από την απλή φυσικότητα γιατί δεν το δοκιμάζουμε έτσι κι αλλιώς. 

Όταν εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας και σταματήσουμε να τους αξιολογούμε πριν από την όποια συνάντηση, θα λειτουργήσουν πολύ πιο όμορφα. Ενώ παράλληλα και η παρέα μας, οι δικοί μας άνθρωποι αλλά ακόμη και ένα μας σημαντικό ραντεβού θα γίνει πολύ πιο μαγικό. 

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ