ΠΗΓΗ: http://vigilantcitizen.com/vigilantreport/mind-control-theories-and-techniques-used-by-mass-media/#!prettyPhoto
• Θεωρίες ελέγχου του νού και τεχνικές που χρησιμοποιούνται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι το πιο ισχυρό εργαλείο που χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη για να χειραγωγήσει τις μάζες. Διαμορφώνει και παγιώνει γνώμες και στάσεις και ορίζει τι είναι φυσιολογικό και αποδεκτό. Αυτό το άρθρο εξετάζει τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης μέσα από τις θεωρίες των μεγάλων στοχαστών τους, τη δομή της εξουσίας και τις τεχνικές που χρησιμοποιεί, προκειμένου να κατανοήσουμε τον πραγματικό τους ρόλο στην κοινωνία.
Τα περισσότερα από τα άρθρα σχετικά με αυτό το αφιέρωμα, συζητούν τον απόκρυφο συμβολισμό που βρίσκονται σε αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού (popular culture). Από τα άρθρα αυτά προκύπτουν πολλά εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον σκοπό των εν λόγω συμβόλων και τα κίνητρα εκείνων που τα τοποθετούν εκεί, αλλά είναι αδύνατο για μένα να δώσουμε ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά χωρίς να αναφέρουμε πολλές άλλες έννοιες και γεγονότα. Ως εκ τούτου, έχω αποφασίσει να γράψω αυτό το άρθρο για να προσφέρω το θεωρητικό και μεθοδολογικό υπόβαθρο των αναλύσεων που παρουσιάζονται σε αυτό το αφιέρωμα, καθώς και την εισαγωγή στους κύριους μελετητές του τομέα των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Μερικοί άνθρωποι διαβάζουν τα άρθρα μου και νομίζουν ότι λέω "Η Lady Gaga θέλει θέλει να ελέγξει τα μυαλά μας». Αυτό δεν είναι το θέμα μας. Είναι απλά ένα μικρό μέρος ενός τεράστιου συστήματος που είναι η μάζα των μέσων ενημέρωσης.
• Προγραμματισμός Μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι μορφές των μέσων επικοινωνίας με στόχο την επιρροή σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό. Περιλαμβάνουν την τηλεόραση, τις ταινίες, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τα βιβλία, τα αρχεία, τα βίντεο παιχνίδια και το διαδίκτυο. Έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες στο παρελθόντα αιώνα για τη μέτρηση των επιπτώσεων των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τον πληθυσμό, προκειμένου να ανακαλύψουν τις καλύτερες τεχνικές για να το επηρεάσουν. Από τις μελέτες αυτές προέκυψε η επιστήμη των επικοινωνιών, η οποία χρησιμοποιείται στο μάρκετινγκ, τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική. Η μαζική επικοινωνία είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για να διασφαλιστεί η λειτουργικότητα μίας μεγάλης δημοκρατίας είναι επίσης ένα απαραίτητο εργαλείο για μια δικτατορία. Όλα εξαρτώνται από τη χρήση τους.
Στον πρόλογο του 1958 του “A Brave New World” (ένας γενναίος νέο κόσμος) , ο Aldous Huxley σκιαγραφεί μια μάλλον ζοφερή εικόνα της κοινωνίας. Ο συγγραφεύς πιστεύει ότι ο κόσμος ελέγχεται από μια «απρόσωπη δύναμη», μια άρχουσα ελίτ, η οποία χειρίζεται τον πληθυσμό, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους.
«Απρόσωπες δυνάμεις στις οποίες δεν έχουμε σχεδόν κανένα έλεγχο, φαίνεται να μας πιέζουν όλους προς την κατεύθυνση του εφιάλτη ενός Brave New Worl, και αυτή η απρόσωπη ώθηση γίνεται συνειδητά και επιταχύνεται από εκπροσώπους των εμπορικών και πολιτικών οργανώσεων που έχουν αναπτύξει μια σειρά από νέες τεχνικές για το χειρισμό, προς το συμφέρον ορισμένων μειονοτήτων, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των μαζών. "
– Aldous Huxley, Πρόλογος στο “Ένας γενναίος νέος κόσμος” (A Brave New World)
Οι δυσοίωνες προβλέψεις του δεν είναι μια απλή υπόθεση ή μια παρανοϊκή αυταπάτη. Είναι τεκμηριωμένο γεγονός, που υπάρχει στις περισσότερες σημαντικές μελέτες του κόσμου σχετικά με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εδώ είναι μερικά από αυτά:
• Οι Στοχαστές της Ελίτ
______________________________________________
• Ουόλτερ Λίππμαν (Walter Lippmann)
Ο Ουόλτερ Λίππμαν, ένας Αμερικανός διανοούμενος, συγγραφέας και δύο φορές νικητής του βραβείου Πούλιτζερ που έφερε στο προσκήνιο ένα από τα πρώτα έργα που αφορούν τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική. Στην κοινή γνώμη (1922), ο Λίππμαν συγκρίνει τις μάζες με ένα "μεγάλο θηρίο" και μία "σαστισμένη αγέλη» που πρέπει να καθοδηγείται από μια κυριαρχούσα τάξη. Περιέγραψε την άρχουσα ελίτ ως «μια εξειδικευμένη κατηγορία ανθρώπων, των οποίων τα συμφέροντα φτάνουν πέρα από τοπικούς περιορισμούς." Αυτή η κατηγορία αποτελείται από εμπειρογνώμονες, ειδικούς και γραφειοκράτες. Σύμφωνα με τον Λίππμαν, οι εμπειρογνώμονες, οι οποίοι συχνά αναφέρονται ως «ελίτ», είναι ένα μηχάνημα γνώσης που παρακάμπτει το κύριο ελάττωμα της δημοκρατίας, το αδύνατο ιδανικό του «ικανού πολίτη." Το ποδοπάτημα και οι βρυχυθμοί της "σαστισμένης αγέλης» έχουν τη λειτουργία τους: να είναι «οι ενδιαφερόμενοι θεατές της δράσης», δηλαδή να μην συμμετέχουν. Η συμμετοχή είναι το καθήκον του «υπεύθυνου ανθρώπου», η οποία δεν είναι ο τακτικός πολίτης.
Τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης και προπαγάνδας είναι, ως εκ τούτου τα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιoύνται από την ελίτ για να κυβερνούν το λαό χωρίς φυσικό καταναγκασμό. Μια σημαντική έννοια που παρουσιάζεται από τον Λίππμαν είναι η «κατασκευή της συναίνεσης», η οποία είναι, εν ολίγοις, η χειραγώγηση της κοινής γνώμης για να αποδεχθεί την ατζέντα της ελίτ. Κατά τη γνώμη του Λίππμαν το ευρύ κοινό δεν έχει τα προσόντα για να την λογική για να αποφασίζει για σημαντικά ζητήματα. Συνεπώς, είναι σημαντικό για την ελίτ να αποφασίσει "για το καλό του» και στη συνέχεια προωθούν τις αποφάσεις στις μάζες.
"Το γεγονός ότι η κατασκευή της συναίνεσης είναι ικανή για μεγάλες βελτιώσεις κανείς νομίζω, δεν το αρνείται. Η διαδικασία με την οποία προκύπτει η κοινή γνώμη σίγουρα δεν είναι λιγότερο περίπλοκη από ό, τι έχει εμφανιστεί σε αυτές τις σελίδες, καθώς η ευκαιρία για χειραγώγηση είναι ανοιχτή σε όποιον καταλαβαίνει τη διαδικασία που είναι αρκετά απλή. . . . ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής έρευνας, σε συνδυασμό με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, η πρακτική της δημοκρατίας έχει στρίψει στην γωνία. Μια επανάσταση λαμβάνει χώρα, απείρως πιο σημαντική από οποιαδήποτε μετατόπιση της οικονομικής δύναμης. . . . Υπό την επίδραση της προπαγάνδας, όχι απαραίτητα με την απαίσια έννοια της λέξης και μόνο, οι παλιές σταθερές της σκέψης μας έχουν γίνει μεταβλητές. Δεν είναι πλέον δυνατόν, για παράδειγμα, να πιστεύουμε στο αρχικό δόγμα της δημοκρατίας πως η γνώση που απαιτείται για τη διαχείριση των ανθρώπινων υποθέσεων έρχεται αυθόρμητα από την καρδιά του ανθρώπου. Όταν δρούμε με τη θεωρία αυτή θα εκτεθούμε στην αυταπάτη και σε μορφές της πειθούς που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε στη διαίσθηση, στην συνείδηση, ή τα ατυχήματα της τυχαίας γνώμης, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο πέρα από δυνατότητές μας. "
-Walter Lippmann, Η κοινή γνώμη
Θα ήταν ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο Λίππμαν είναι ένας από τους ιδρυτές του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), τη δεξαμενή σκέψης με την μεγαλύτερη επιρροή στην εξωτερική πολιτική στον κόσμο. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να σας δώσει μια μικρή γεύση για την κατάσταση του μυαλού της ελίτ σχετικά με τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
«Η πολιτική και οικονομική εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι συγκεντρωμένη στα χέρια μίας «άρχουσας ελίτ» που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των πολυεθνικών εταιρειών με έδρα τις ΗΠΑ, τα μεγάλα μέσα επικοινωνίας, τα πλέον σημαίνοντα ιδρύματα, τα μεγάλα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τις περισσότερες δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Ιδρυθέν το 1921, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων είναι ο βασικός σύνδεσμος μεταξύ των μεγάλων επιχειρήσεων και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Έχει χαρακτηριστεί ως ένα «σχολείο για πολιτικούς» και «έρχεται κοντά στο να είναι ένα όργανο που ο C. Wright Mills έχει ονομάσει “Ισχυρή Ελίτ” - μια ομάδα ανδρών, παρόμοια σε εκδηλώσεις ενδιαφέροντος και τις προοπτικές διαμόρφωσης από άτρωτες θέσεις πίσω από την σκηνή. Η δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών ήταν ένα έργο του Συμβουλίου, καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. "
– Steve Jacobson, Mind Control in the United States (Ο έλεγχος του νου στις Ηνωμένες Πολιτείες)
Ορισμένα σημερινά μέλη του CFR είναι ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο Ντικ Τσένι, ο Μπαράκ Ομπάμα, η Χίλαρι Κλίντον, ο μέγας-εκκλησιαστικός πάστορας Rick Warren και οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων εταιρειών όπως το CBS, η Nike, η Coca-Cola και η Visa.
• Ο Κάρλ Γιούνγκ (Carl Jung)
Ο Κάρλ Γιούνγκ είναι ο ιδρυτής της αναλυτικής ψυχολογίας (επίσης γνωστής ως ψυχολογία του Γιουνγκ), η οποία δίνει έμφαση στην κατανόηση της ψυχής εξερευνώντας τα όνειρα, την τέχνη, τη μυθολογία, τη θρησκεία, τα σύμβολα και τη φιλοσοφία. Η “ελβετός” θεραπευτής είναι η αιτία πολλών ψυχολογικών εννοιών που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως το Αρχέτυπο, το Σύμπλεγμα, η Persona, το εσωστρεφές / Εξωστρεφές και η συγχρονικότητα. Είχε επηρεαστεί πολύ από το απόκρυφο υπόβαθρο της οικογένειάς του. Ο Καρλ Γκούσταβ, ο παππούς του, ήταν ένας μεγάλος Τέκτων (ήταν Grand Master) και ο ίδιος ο Γιούνγκ ανακάλυψε ότι κάποιοι πρόγονοί του ήταν Ροδόσταυροι. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει το μεγάλο ενδιαφέρον του στην ανατολική και την δυτική φιλοσοφία, την αλχημεία, την αστρολογία και το συμβολισμό. Μία από τις πιο σημαντικές (και παρεξηγημένη) ιδέα του ήταν το συλλογικό ασυνείδητο.
«Η θέση μου, λοιπόν, είναι η εξής: Εκτός από την άμεση συνείδησή μας, η οποία έχει μια απόλυτα προσωπική φύση και που πιστεύουμε ότι είναι η μόνη εμπειρική ψυχή (ακόμα και αν προσθέτουμε το προσωπικό ασυνείδητο ως παράρτημα), υπάρχει ένα δεύτερο ψυχικό σύστημα συλλογικού, καθολικού, και απρόσωπου χαρακτήρα, που είναι ίδιο σε όλα τα άτομα. Αυτό το συλλογικό ασυνείδητο δεν αναπτύσσεται ξεχωριστά, αλλά είναι κληρονομικό. Αποτελείται από προ-υπάρχουσες μορφές, τα αρχέτυπα, τα οποία μπορεί να γίνουν συνειδητά δευτερευόντως μόνο και που δίνουν οριστική μορφή σε ορισμένο ψυχικό περιεχόμενο. "
– Carl Jung, η έννοια του συλλογικού ασυνειδήτου (The Concept of the Collective Unconscious)
Το συλλογικό ασυνείδητο διαπερνά μέσα από την ύπαρξη παρόμοιων συμβόλων και μυθολογικών μορφών σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Αρχέτυπα σύμβολα φαίνεται να είναι ενσωματωμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο μας, και όταν εκτιθέμεθα σε αυτά, αισθανόμαστε φυσική έλξη και γοητεία. Τα απόκρυφα σύμβολα, μπορούν να ασκήσουν μεγάλη επίδραση στους ανθρώπους, ακόμα και αν πολλά άτομα δεν είχαν ποτέ προσωπικά εισαχθεί στο εσωτερικό νόημα του συμβόλου. Στοχαστές των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, όπως ο Edward Bernays, βρήκε σε αυτήν την έννοια έναν πολύ καλό τρόπο για να χειραγωγήσει το προσωπικό και συλλογικό ασυνείδητο του κοινού.
• Ο Έντουαρντ Μπερνέ (Edward Bernays)
Ο Έντουαρντ Μπερνέ θεωρείται ο «πατέρας των δημοσίων σχέσεων» και οι έννοιες που χρησιμοποιεί “ανακαλύφθηκαν” από τον θείο του τον Σίγκμουντ Φρόιντ για να χειραγωγήσουν το κοινό, χρησιμοποιώντας το υποσυνείδητο. Ο ίδιος συμμερίζεται την άποψη του Walter Lippmann για τον γενικό πληθυσμό θεωρώντας τον παράλογο και υποκείμενο στο «ένστικτο της αγέλης». Κατά τη γνώμη του, οι μάζες πρέπει να χειραγωγηθούν από μια αόρατη κυβέρνηση για να διασφαλιστεί η επιβίωση της δημοκρατίας.
"Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν την αόρατη κυβέρνηση που είναι η πραγματική κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας.
Κυβερνώμεθα, τα μυαλά μας μορφοποιούνται, τα γούστα μας διαμορφώνονται, οι ιδέες μας υποβάλονται σε μεγάλο βαθμό από άνδρες για τους οποίους δεν έχουμε ακούσει ποτέ. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η δημοκρατική μας κοινωνία. Τεράστιοι αριθμοί ανθρώπινων όντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ομαλά σε μία λειτουργούσα κοινωνία.
Οι αόρατες κυβερνήτες μας έχουν, σε πολλές περιπτώσεις, άγνοια για την ταυτότητα των συναδέλφων τους στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου. "
– Edward Bernays, Προπαγάνδα
Οι πρωτοπόρες εκστρατείες μάρκετινγκ του Μπερνέ άλλαξαν ριζικά τη λειτουργία την αμερικανική κοινωνία. Βασικά, δημιούργησε τον «καταναλωτισμό», δημιουργώντας μια κουλτούρα όπου οι Αμερικανοί αγόραζαν για ευχαρίστηση, αντί να αγοράζουν για την επιβίωση. Για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε από το περιοδικό Life πως είναι στο Top 100 των πιο σημαντικών Αμερικανών του 20ου αιώνα.
• Χάρολντ Λάσγουελ (Lasswell)
Στα 1939-1940, το Πανεπιστήμιο του Σικάγο ήταν ο οικοδεσπότης μίας σειράς μυστικών σεμιναρίων για τις επικοινωνίες. Αυτές οι δεξαμενές σκέψης χρηματοδοτήθηκαν από το Ίδρυμα Ροκφέλερ και περιλάμβαναν τους πιο εξέχοντες ερευνητές στους τομείς των επικοινωνιών και των κοινωνιολογικών μελετών. Ένας από αυτούς τους επιστήμονες ήταν ο Χάρολντ Λάσγουελ, ο κορυφαίος Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και θεωρητικός των επικοινωνιών, που ειδικεύεται στην ανάλυση της προπαγάνδας. Ήταν επίσης της γνώμης ότι μια δημοκρατία, μια κυβέρνηση που κυβερνάται από το λαό, δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί χωρίς εξειδικευμένη ελίτ για την διαμόρφωση και χύτευση της κοινής γνώμης μέσω της προπαγάνδας.
Στην Εγκυκλοπαίδεια του των Κοινωνικών Επιστημών, ο Λάσγουελ εξήγησε ότι όταν οι ελίτ δεν έχουν την απαιτούμενη δύναμη για να εξαναγκάσουν την υπακοή, οι κοινωνικοί διαμορφωτές πρέπει να στραφούν σε "Μια εντελώς νέα τεχνική του ελέγχου, σε μεγάλο βαθμό μέσω της προπαγάνδας» Πρόσθεσε την συμβατική αιτιολόγηση: Πρέπει να αναγνωρίσουμε την " άγνοια και την βλακεία [των] ... οι μαζών και να μην υποκύψουμε στους δημοκρατικούς δογματισμούς πως οι πολίτες είναι οι καλύτεροι κριτές των δικών τους συμφερόντων».
Ο Λάσγουελ μελέτησε εκτενώς για το πεδίο της ανάλυσης περιεχομένου, προκειμένου να γίνει κατανοητή η αποτελεσματικότητα των διαφορετικών τύπων της προπαγάνδας. Στο δοκίμιό του “Περιεχόμενο της επικοινωνίας”, ο Λάσγουελ εξήγησε ότι, προκειμένου να κατανοήσουμε το νόημα του μηνύματος (δηλαδή μια ταινία, μια ομιλία, ένα βιβλίο, κ.λπ.), πρέπει κανείς να λάβει υπόψη τη συχνότητα με την οποία ορισμένα σύμβολα εμφανίζονται στο μήνυμα, η κατεύθυνση στην οποία τα σύμβολα προσπαθούν να πείσουν την γνώμη του κοινού, καθώς και η ένταση των χρησιμοποιούμενων συμβόλων.
Ο Λάσγουελ ήταν διάσημος για το μοντέλο του στην ανάλυση των μέσων ενημέρωσης βασισμένο στο:
Ποιος (λέει), Τι λέει, Σε Ποιον (το λέει), Με ποιό Κανάλι το λέει (και με) Ποιο Αποτέλεσμα.
Με αυτό το μοντέλο, ο Λάσγουελ δείχνει ότι, προκειμένου να αναλύσει κανείς σωστά ένα προϊόν των μέσων ενημέρωσης, πρέπει να δούμε ποιος παρήγαγε το προϊόν (τα άτομα που διέταξαν τη δημιουργία του), σε ποιόν στόχευε (το κοινό-στόχος) και ποια ήταν τα επιθυμητά αποτελέσματα αυτού του προϊόντος (να ενημερώσει, να πείσει, να πωλείσει, κλπ) στο κοινό.
Χρησιμοποιώντας ένα βίντεο της Rihanna ως παράδειγμα, η ανάλυση θα ήταν ως εξής: ΠΟΙΟΣ το παρήγαγε: Η Vivendi Universal ΤΙ : Η ποπ καλλιτέχνης Rihanna. Προς ΠΟΙΟΝ: Καταναλωτές ηλικίας μεταξύ 9 και 25 ετών. Ποιό ΚΑΝΑΛΙ: music video. και ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ: Η προώθηση του καλλιτέχνη, το τραγούδι της, η εικόνα της και το μήνυμά της.
Οι αναλύσεις των βίντεο και των ταινιών στο The Vigilant Citizen (άγρυπνο Πολίτη) δίνουν μεγάλη σημασία για το "ποιος είναι πίσω” από τα μηνύματα που κοινοποιούνται στο κοινό. Ο όρος "Illuminati" χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει αυτή τη μικρή ομάδα της ελίτ που συγκεκαλυμμένα κυβερνά τις μάζες. Αν και ο όρος ακούγεται αρκετά γελοιογραφικός και συνωμοτικός, περιγράφει εύστοχα τις συγγένειες της ελίτ με τις μυστικές κοινωνίες και την απόκρυφη γνώση. Ωστόσο, εγώ προσωπικά απεχθάνομαι τη χρήση του όρου «θεωρία συνωμοσίας» για να περιγράψω αυτό που συμβαίνει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εάν όλα τα στοιχεία που αφορούν την ελιτίστικη φύση της βιομηχανίας είναι άμεσα διαθέσιμα στο κοινό, μπορεί να εξακολουθεί να θεωρείται μια «θεωρία συνωμοσίας»;
Υπάρχει μια ποικιλία προσεγγίσεων, ιδεών και απόψεων στη λαϊκή κουλτούρα. Η ενοποίηση των εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης , παρήγαγε την τυποποίηση της πολιτιστικής βιομηχανίας. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί όλοι οι πρόσφατοι μουσικοί ήχοι ακούγονται το ίδιο και όλες οι πρόσφατες ταινίες δείχνουν τα ίδια; Τα ακόλουθα αποτελούν μέρος της απάντησης:
• Η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης
Όπως απεικονίζεται στο παραπάνω γράφημα, ο αριθμός των επιχειρήσεων που κατέχουν την πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ πήγε από 50- σε 5 σε λιγότερο από 20 χρόνια. Εδώ βρίσκονται οι κορυφαίες εταιρείες που εξελίσσονται σε όλο τον κόσμο και τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν.
"Μια λίστα με τις ιδιοκτησίες που ελέγχονται από την AOL Time Warner καταλαμβάνουν τον χώρο σε δέκα δακτυλογραφημένες σελίδες και περιλαμβάνουν 292 ξεχωριστές εταιρείες και τις θυγατρικές τους. Από αυτές, είκοσι δύο είναι κοινοπραξίες με άλλες μεγάλες εταιρίες που συμμετέχουν σε διάφορους βαθμούς με τις λειτουργίες των μέσων ενημέρωσης. Οι εταίροι αυτοί περιλαμβάνουν τις εταιρείες 3Com, eBay, Hewlett-Packard, Citigroup, Ticketmaster, American Express, Homestore, η Sony, Viva, Bertelsmann, Polygram, και την Amazon.com. Μερικές από τα πιο γνωστές πλήρεις ιδιοκτησίες της Time Warner περιλαμβάνουν τις: Book-of-the-Month Club, Little, Brown publishers; HBO, με τα επτά της κανάλια, το CNN με επτά εξειδικευμένα και ξενόγλωσσα καναλια, Road Runner, Warner Brothers Studios, Weight Watchers, Popular Science, και πενήντα δύο διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες. "
- Ben Bagdikan, The New Media Monopoly
Η AOL Time Warner κατέχει:
• 64 περιοδικά, συμπεριλαμβανομένων των Time, Life, People, MAD Magazine and DC Comics
• Warner Bros, New Line και Fine Line Features in cinema
• Περισσότερες από 40 τίτλους μουσικής, όπως: Warner Bros, Atlantic and Elektra
• Πολλά τηλεοπτικά δίκτυα όπως τα: Networks, HBO, Cinemax, TNT, Cartoon Network and CNN
• Madonna, Sean Paul, The White Stripes
Η Viacom κατέχει:
• CBS, MTV, MTV2, UPN, VH1, Showtime, Nickelodeon, Comedy Central, TNN, CMT and BET
• Paramount Pictures, Nickelodeon Movies, το MTV Films
• Blockbuster Videos
• 1800 οθόνες σε θέατρα μέσω των Famous Players
"Η Disney κατέχει μια ομάδα χόκεϊ που ονομάζεται The Mighty Ducks of Anaheim. Το Χόλιγουντ εξακολουθεί να είναι η συμβολική καρδιά του, με οκτώ στούντιο παραγωγής ταινιών και των διανομέων: Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Miramax, Buena Vista Home Video, Buena Vista Home Entertainment, Buena Vista International, Hollywood Pictures, και Caravan Pictures.
Η Walt Disney Company ελέγχει οκτώ εκτυπωτικές εταιρείες βιβλίων κάτω από την Walt Disney Company Book και την ABC Publishing Group, δεκαεπτά περιοδικά, το τηλεοπτικό δίκτυο ABC, με δέκα ιδιόκτητους και λειτουργούντες δικούς της σταθμούς, συμπεριλαμβανομένων των πέντε κορυφαίων αγορών, τριάντα ραδιοφωνικούς σταθμούς, συμπεριλαμβανομένων όλων των μεγάλων αγορών, έντεκα καλωδιακά κανάλια, συμπεριλαμβανομένης της Disney, ESPN (από κοινού), A & E, και το History Channel, δεκατρεία διεθνή κανάλια εκπομπής που εκτείνονται από την Αυστραλία προς τη Βραζιλία, επτά μονάδες παραγωγής και αθλητικές μονάδες σε όλο τον κόσμο, και δεκαεπτά ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένως των: ABC group, ESPN.sportszone, NFL.com, NBAZ.com, και NASCAR.com. Πέντε ομάδες μουσικής που περιλαμβάνουν τις: Buena Vista, Lyric Street, and Walt Disney labels, και ζωντανές θεατρικές παραγωγές που ξεπήδησαν μέσα από τις ταινίες The Lion King, Η Πεντάμορφη και το Τέρας, και ο βασιλιάς Δαβίδ. "
- Αυτόθι
Η Walt Disney Company κατέχει:
– ABC, Disney Channel, ESPN, A&E, History Channel
– Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Hollywood Pictures, Miramax Film Corp., Dimension and Buena Vista International
Vivendi Universal διαθέτει:
• 27% των αμερικανικών πωλήσεων μουσικής, φίρμες που περιλαμβάνουν τις:
– Interscope, Geffen, A&M, Island, Def Jam, MCA, Mercury, Motown and Universal
– Universal Studios, Studio Canal, Polygram Films, Canal +
– Numerous internet and cell phone companies
– Lady Gaga, The Black Eyed Peas, Lil Wayne, Rihanna, Mariah Carey, Jay-Z
Η Sony διαθέτει τα:
3. Columbia Pictures, Screen Gems, Sony Pictures Classics
4. 15% of US Music sales, labels include Columbia, Epic, Sony, Arista, Jive and RCA Records
Beyonce, Shakira, Michael Jackson, Alicia Keys, Christina Aguilera
Ένας αριθμός ηθοποιών στην πολιτιστική βιομηχανία σημαίνει ένα περιορισμένο ποσό των απόψεων και των ιδεών κάνουν τον δρόμο τους στο ευρύ κοινό. Σημαίνει, επίσης, ότι ένα και μόνο μήνυμα μπορεί εύκολα να καταλάβει όλες τις μορφές των μέσων μαζικής ενημέρωσης για να δημιουργήσει συναίνεση (δηλαδή «υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ»).
• Η τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης
Η συγχώνευση των εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης κατά τις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησε μια μικρή ολιγαρχία ομίλων μέσων ενημέρωσης. Η τηλεόραση που βλέπουμε, η μουσική που ακούμε, οι ταινίες που βλέπουμε και οι εφημερίδες που διαβάζουμε, όλα παράγονται από πέντε εταιρείες. Οι ιδιοκτήτες αυτών των ομίλων έχουν στενούς δεσμούς με την ελίτ του κόσμου και με πολλούς τρόπους, είναι η ελίτ. Με την ιδιοκτησία όλων των πιθανών σημείων πώλησης που έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τις μάζες, οι όμιλοι έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν στο μυαλό των ανθρώπων μια ενιαία και συνεκτική κοσμοθεωρία, η οποία επιφέρει μια "τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης».
Ακόμη και οι κινήσεις ή το στυλ που θεωρούνται περιθωριακά θέματα, είναι στην πραγματικότητα οι επεκτάσεις της κυρίαρχης σκέψης. Τα Μαζικά Μέσα ενημέρωσης παράγουν τους δικούς τους αντάρτες που σίγουρα εξακολουθούν να είναι μέρος της κατεστημένου και δεν αμφισβητούν κανένα από αυτό. Καλλιτέχνες, δημιουργίες και ιδέες που δεν ταιριάζουν με τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης ανελέητα απορρίπτονται και θα ξεχαστούν από τους ομίλους, οι οποίοι με τη σειρά τους οδηγούν σχεδόν στην εξαφάνιση από την ίδια την κοινωνία. Ωστόσο, οι ιδέες που θεωρούνται έγκυρες και επιθυμητές θα γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία με μαεστρία στο εμπόριο με τις μάζες, προκειμένου να τους γίνει αυτονόητος κανόνας.
Το 1928, ο Έντουαρντ Μπερνέ ήδη είδε το τεράστιο δυναμικό των κινηματογραφικών ταινιών για την τυποποίηση της σκέψης:
"Η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία είναι ο μεγαλύτερος ασυνείδητος φορέας της προπαγάνδας στον κόσμο σήμερα. Είναι ένας μεγάλος διανομέας για ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία μπορεί να τυποποιήσει τις ιδέες και τις συνήθειες ενός έθνους. Επειδή οι εικόνες γίνονται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς που αντικατοπτρίζουν, τονίζουν ακόμα και υπερβάλλουν τις ευρείες λαϊκές τάσεις, αντί να ενθαρρύνουν νέες ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία κάνει χρήση μόνο των ιδεών και των γεγονότων που είναι στη μόδα. Καθώς η εφημερίδα προσπαθεί να προμηθεύει ειδήσεις, επιδιώκει να προμηθεύει την ψυχαγωγία. "
– Edward Bernays, Προπαγάνδα
Τα γεγονότα αυτά είχαν επισημανθεί ως κίνδυνος για την ανθρώπινη ελευθερία στη δεκαετία του 1930 από τους μαρξιστές προπαγανδιστές της σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ο Θέοντορ Αντόρνο και ο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Εντόπισαν τρία βασικά προβλήματα με την πολιτιστική βιομηχανία.
Η βιομηχανία μπορεί να:
1. Μειώσει τα ανθρώπινα όντα στην κατάσταση της μάζας εμποδίζοντας την ανάπτυξη των χειραφετημένων ατόμων, τα οποία είναι ικανά να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις.
2. Αντικαταστήσει τη νόμιμη κίνηση για την αυτονομία και την αυτογνωσία, από την ασφαλή τεμπελιά του κομφορμισμού και της παθητικότητας. Και επικυρώνει την ιδέα ότι οι άνδρες πράγματι προσπαθούν να ξεφύγουν από το παράλογο και απάνθρωπο κόσμο στον οποίο ζουν, χάνοντας τον εαυτό τους σε μια υπνωτική κατάσταση αυτο-ικανοποίησης.
Η έννοια της φυγής είναι ακόμα πιο επίκαιρη σήμερα με την έλευση των online παιχνιδιών βίντεο, των 3D ταινιών και οικιακών κινηματογράφων. Οι μάζες, που αναζητούν συνεχώς την state-of-the-art ψυχαγωγία, θα καταφύγουν σε προϊόντα υψηλού προϋπολογισμού που μπορούν να παραχθούν μόνο από τις μεγαλύτερες εταιρίες μέσων ενημέρωσης του κόσμου. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν προσεκτικά υπολογισμένα μηνύματα και σύμβολα που δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την προπαγάνδα της διασκέδασης. Το κοινό έχει εκπαιδευτεί να αγαπά την προπαγάνδα του, στο βαθμό που ξοδεύει τα με σκληρή εργασία αποκτηθέντα χρήματά του, για να εκτίθεται σε αυτήν. Η Προπαγάνδα (που χρησιμοποιείται τόσο στον πολιτικό, τον πολιτιστικό και τον εμπορικό τομέα) δεν είναι πλέον η καταναγκαστική ή η αυταρχική μορφή επικοινωνίας που βρίσκουμε στις δικτατορίες: έχει γίνει το συνώνυμο της διασκέδασης και της ευχαρίστησης.
"Όσον αφορά την προπαγάνδα, τους πρώτους υποστηρικτές της καθολικής παιδείας και την ελευθερία του Τύπου, προβλέπεται μόνο δύο δυνατότητες: η προπαγάνδα μπορεί να είναι αληθινή, ή θα μπορούσε να είναι ψευδής. Δεν προβλέφθηκε τι στην πραγματικότητα συνέβη, πάνω απ' όλα στις Δυτικές καπιταλιστικές δημοκρατίες μας - την ανάπτυξη μιας τεράστιας βιομηχανίας μαζικής επικοινωνίας, που δεν αφορούσε ουσιαστικά ούτε το αληθινό, ούτε το ψεύτικο, αλλά το εξωπραγματικό, το περισσότερο ή λιγότερο εντελώς άσχετο . Με μια λέξη, δεν κατάφεραν να λάβουν υπ' όψιν την ακόρεστη όρεξη του ανθρώπου για περισπασμούς ».
– Aldous Huxley, Πρόλογος στο “Ένας γενναίος νέος κόσμος”
Ένα μοναδικό κομμάτι των μέσων μαζικής ενημέρωσης συχνά δεν έχει μόνιμη επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ωστόσο, από την πανταχού παρούσα φύση τους, δημιουργούν ένα ζωντανό περιβάλλον που εξελίσσεται σε καθημερινή βάση. Ορίζει τον κανόνα και αποκλείει το ανεπιθύμητο. Με τον ίδιο τρόπο τα άλογα μεταφοράς φορούν τις παρωπίδες ώστε να μπορούν να δουν μόνο το τι είναι σωστό μπροστά τους, οι μάζες μπορούν να δουν μόνο αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να πάει.
«Είναι η εμφάνιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης οι οποίες καθιστούν δυνατή τη χρήση των τεχνικών προπαγάνδας σε κοινωνικό επίπεδο. Η ενορχήστρωση του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης για να δημιουργήσουν ένα συνεχές, διαρκές και συνολικό περιβάλλον, καθιστούν την επίδραση της προπαγάνδας σχεδόν απαρατήρητη ακριβώς επειδή δημιουργεί ένα σταθερό περιβάλλον. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτελούν τη βασική σχέση μεταξύ του ατόμου και τις απαιτήσεις της τεχνολογικής κοινωνίας. "
– Jacques Ellul
Ένας από τους λόγους που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επηρεάζουν επιτυχώς την κοινωνία οφείλεται στην μεγάλη έκταση της έρευνας στις γνωστικές επιστήμες και την ανθρώπινη φύση, που έχει εφαρμοστεί σε αυτό.
• Τεχνικές χειρισμού
"Η δημοσιότητα είναι η σκόπιμη προσπάθεια να διαχειριστεί η αντίληψη του κοινού ένα θέμα. Τα θέματα της δημοσιότητας περιλαμβάνουν ανθρώπους (για παράδειγμα, πολιτικοί και καλλιτέχνες), τα αγαθά και τις υπηρεσίες, οργανισμούς όλων των ειδών, καθώς και έργα τέχνης ή ψυχαγωγίας. "
Η προσπάθεια να πωλήσουν προϊόντα και ιδέες στις μάζες, έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου έκταση έρευνας σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ανθρώπινη ψυχή. Γνωστικές επιστήμες, ψυχολογία, κοινωνιολογία, σημειωτική, γλωσσολογία και άλλοι συναφείς τομείς, ήταν και εξακολουθούν να μελετώνται μέσω καλά χρηματοδοτούμενων ερευνών.
"Καμία ομάδα κοινωνιολόγων δεν μπορεί να προσεγγίσει τις ομάδες των διαφημιστών στη συλλογή και την επεξεργασία των εκμεταλλεύσιμων κοινωνικών δεδομένων. Οι ομάδες των διαφημιστών έχουν στην διάθεσή τους δισεκατομμύρια για να δαπανήσουν ετησίως για την έρευνα και τον έλεγχο των αντιδράσεων, καθώς τα προϊόντα τους έχουν μία υπέροχη συσσώρευση υλικού σχετικά με την κοινή εμπειρία και τα συναισθήματα του συνόλου της κοινότητας. "
– Marshal McLuhan, The Extensions of Man (Οι επεκτάσεις του Ανθρώπου)
Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών εφαρμόζονται σε διαφημίσεις, ταινίες, μουσικά βίντεο και άλλα μέσα ενημέρωσης, ώστε να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιρροή. Η τέχνη του μάρκετινγκ είναι επιστημονικά εξαιρετικά υπολογισμένη , διότι πρέπει να επηρεάσουν τόσο την ατομική όσο και τη συλλογική συνείδηση. Σε υψηλού προϋπολογισμού πολιτιστικά προϊόντα, ένα βίντεο δεν είναι ποτέ "απλώς ένα βίντεο," Εικόνες, σύμβολα και νοήματα είναι στρατηγικά τοποθετημένα έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Με τη γνώση του ανθρώπινου όντος, τις τάσεις του, τις επιθυμίες του, τις ανάγκες του, τους ψυχικούς του μηχανισμούς , τους αυτοματισμούς του, καθώς και τη γνώση της κοινωνικής ψυχολογίας και της αναλυτικής ψυχολογίας η προπαγάνδα βελτιώνει τις τεχνικές της."
– Propagandes, Jacques Ellul (ελεύθερη μετάφραση)
Η σημερινή προπαγάνδα σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιεί τα ορθολογικά ή τα λογικά επιχειρήματα. Διοχετεύει τις πληροφορίες της άμεσα μέσα στις πιο αρχέγονες ανάγκες και τα ένστικτα ενός ανθρώπου, προκειμένου να δημιουργήσει μια συναισθηματική και παράλογη ανταπόκριση. Αν σκευτόμασταν πάντα ορθολογικά, πιθανότατα δεν θα αγοράζαμε το 50% από αυτά που κατέχουμε. Τα μωρά και τα παιδιά βρίσκονται συνεχώς σε διαφημίσεις που απευθύνονται σε γυναίκες για έναν συγκεκριμένο λόγο: μελέτες έχουν δείξει ότι οι εικόνες των παιδιών προκαλούν στις γυναίκες μια ενστικτώδη ανάγκη για φροντίδα, να νοιαστούν και να προστατεύσουν, οδηγώντας τελικά σε μία συμπαθητική προκατάληψη προς τη διαφήμιση.
Παράξενη η παλιά διαφήμιση του 7up χρησιμοποιούσε την γλυκύτητα των μωρών.
Το σεξ είναι πανταχού παρόν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς καταλήγει να κρατά την προσοχή του θεατή. Συνδέεται άμεσα με την ζωική μας ανάγκη να αναπαραχθούμε και όταν ενεργοποιείται, αυτό το ένστικτο μπορεί να επισκιάσει αμέσως οποιεσδήποτε άλλες λογικές σκέψεις στο μυαλό μας.
• Υποσυνείδητη αντίληψη (Subliminal Perception)
Τι θα συμβεί αν τα μηνύματα που περιγράφηκαν παραπάνω ήταν σε θέση να φτάσουν άμεσα υποσυνείδητο μυαλό των θεατών, χωρίς οι θεατές να συνειδητοποιούν καν τι συμβαίνει; Αυτός είναι ο στόχος της υποσυνείδητης αντίληψης. Η φράση “υποσυνείδητη διαφήμιση” επινοήθηκε το 1957 από τον έρευνητή της αγοράς των ΗΠΑ James Vicary, ο οποίος είπε ότι θα μπορούσε να βάλει τους θεατές να "πιούν Coca-Cola" και "να φάνε ποπ κορν" προβάλοντας τα μηνύματα που εμφανίζονται στην οθόνη για ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που οι τηλεθεατές δεν το αντιλαμβάνονταν.
« Η υποσυνείδητη αντίληψη είναι μια σκόπιμη διαδικασία που δημιουργήθηκε από τους τεχνικούς των επικοινωνιών, με την οποία μπορούμε να λαμβάνουμε και να ανταποκρινόμαστε σε πληροφορίες και οδηγίες χωρίς να έχουμε επίγνωση των οδηγιών"
– Steve Jacobson, Mind Control in the United States
Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συχνά στο μάρκετινγκ και όλοι γνωρίζουμε ότι το σεξ πουλάει.
Αν και κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι υποσυνείδητη διαφήμιση είναι αναποτελεσματική ή ακόμα και ένας αστικός μύθος, η τεκμηριωμένη χρήση της τεχνικής αυτής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποδεικνύει ότι οι δημιουργοί πιστεύουν στην δύναμή της. Πρόσφατες μελέτες έχουν επίσης αποδείξει την αποτελεσματικότητά της, ειδικά όταν το μήνυμα είναι αρνητικό.
"Μια ομάδα από το University College του Λονδίνου, που χρηματοδοτείται από το Wellcome Trust, διαπίστωσε ότι [η υποσυνείδητη αντίληψη] ήταν ιδιαίτερα καλή στην ενστάλαξη αρνητικών σκέψεων. Υπήρξαν πολλές εικασίες σχετικά με το αν οι άνθρωποι μπορούν να επεξεργαστούν συναισθηματικές πληροφορίες ασυνείδητα, για παράδειγμα εικόνες, πρόσωπα και λόγια, "είπε ο καθηγητής Nilli Lavie, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. Έχουμε δείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν την συναισθηματική αξία των υποσυνείδητων μηνυμάτων και έχουν αποδείξει αδιάψευστα ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο δεκτικοί στις αρνητικές λέξεις. "
– Source
Ένα διάσημο παράδειγμα των υποσυνείδητων μηνυμάτων στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας είναι η διαφήμιση του Τζορτζ Μπους κατά του Αλ Γκορ το 2000.
Αμέσως αφού αναφερθεί το όνομα του Γκορ, το τέλος του όρου “bureaucrats” – “rats” ("γραφειοκράτες" – "ποντίκια") - αναβοσβήνει στην οθόνη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Η ανακάλυψη αυτής της πονηριάς προκάλεσε μεγάλη αναταραχή και ακόμη και αν δεν υπάρχουν νόμοι κατά των υποσυνείδητων μηνυμάτων στις ΗΠΑ, η διαφήμιση απεσύρθη.
Όπως φαίνεται σε πολλά σχετικά άρθρα στον The Vigilant Citizen (Άγρυπνο Πολίτη), τα υποσυνείδητα και τα ημι-υποσυνείδητα μηνύματα χρησιμοποιούνται συχνά σε ταινίες και μουσικά βίντεο για να επικοινωνούν τα μηνύματα και τις ιδέες για τους θεατές.
• Απευαισθητοποίηση
Στο παρελθόν, όταν επιβάλλοντο αλλαγές στους πληθυσμούς, αυτοί κατέβαιναν στους δρόμους, διαμαρτύρονταν και γίνονταν ακόμη και ταραχές. Ο κύριος λόγος για αυτή τη σύγκρουση οφειλόταν στο γεγονός ότι η αλλαγή που ανακοινώθηκε με σαφήνεια από τους ηγεμόνες ήταν κατανοητή από τον πληθυσμό. Ήταν ξαφνική και τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν σαφώς να αναλυθούν και να αξιολογηθούν. Σήμερα, όταν η ελίτ χρειάζεται ένα μέρος της ατζέντας της να γίνει αποδεκτό από το κοινό, αυτό γίνεται μέσω της απευαισθητοποίησης. Το σχέδιο το οποίο θα μπορούσε να πάει ενάντια στα καλύτερο δημόσιο συμφέρον, αργά, σταδιακά και επανειλημμένα εισάγεται στον κόσμο μέσα από τις ταινίες (με τη συμμετοχή του στη δράση), τα μουσικά βίντεο (που το καθιστούν φρέσκο και σέξι) ή με την είδηση (που θα το παρουσιάσει ως λύση για τα σημερινά προβλήματα). Μετά από πολλά χρόνια έκθεσης των μαζών σε μια συγκεκριμένη ατζέντα, η ελίτ παρουσιάζει ανοιχτά το σχέδιο και λόγω του ψυχικού προγραμματισμού, γίνεται δεκτό με με γενική αδιαφορία και παθητικά. Η τεχνική αυτή προέρχεται από την ψυχοθεραπεία.
«Οι τεχνικές της ψυχοθεραπείας, εφαρμόζονται ευρέως και γίνονται αποδεκτές ως μέσο θεραπείας των ψυχολογικών διαταραχών, ενώ είναι επίσης μέθοδοι για τον έλεγχο ανθρώπων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστηματικά για να επηρεάσουν τη στάση και τη συμπεριφορά. Συστηματική απευαισθητοποίηση είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να διαλύσει το άγχος, ώστε η ο ασθενής (το κοινό) δεν είναι πλέον προβληματισμένος από ένα συγκεκριμένο φόβο, το φόβο της βίας, για παράδειγμα. [...] Οι άνθρωποι προσαρμόζονται σε τρομακτικές καταστάσεις, αν εκτεθούν σε αυτά αρκετά ".
– Steven Jacobson, Mind Control in the United States (Έλεγχος του νου στις Ηνωμένες Πολιτείες)
Ο έξυπνος προγραμματισμός βρίσκεται συχνά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Παρουσιάζει μια συγκεκριμένη εικόνα του μέλλοντος - αυτή που είναι επιθυμητή από την ελίτ - και τελικά γίνεται αναπόφευκτη στο μυαλό των ανθρώπων. Πριν από μια δεκαετία, το κοινό είχε απευαισθητοποιηθεί στον πόλεμο εναντίον του αραβικού κόσμου. Σήμερα, ο πληθυσμός σταδιακά εκτίθεται στην ύπαρξη του ελέγχου του νου, του μετανθρωπισμού και της ελίτ των Illuminati. Αναδυόμενες από τις σκιές, αυτές οι έννοιες βρίσκονται πλέον παντού στη λαϊκή κουλτούρα. Αυτό είναι που η Αλίκη Μπέιλυ περιγράφει ως «εξωτερίκευση της ιεραρχίας": Οι κρυφοί άρχοντες σιγά-σιγά αποκαλύπτουν τον εαυτό τους.
• Ο απόκρυφος συμβολισμός στην ποπ κουλτούρα
Metropolis - μια ταινία από την ελίτ, για την ελίτ;
Σε αντίθεση με τις πληροφορίες που παρουσιάστηκαν παραπάνω, η τεκμηρίωση σχετικά με τον απόκρυφο συμβολισμό είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι ο όρος «απόκρυφος», κυριολεκτικά σημαίνει "κρυφός". Σημαίνει επίσης ότι "απευθύνεται σε εκείνους που γνωρίζουν", και θα κοινοποιηθεί μόνο σε όσους κρίνονται άξιοι της γνώσης. Δεν διδάσκεται στα σχολεία ούτε έχει συζητηθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ως εκ τούτου θεωρείται περιθωριακός ή ακόμη και γελοίος από το γενικό πληθυσμό.
Η απόκρυφη γνώση δεν θεωρείται, ωστόσο, γελοία στους απόκρυφους κύκλους. Θεωρείται διαχρονική και ιερή. Υπάρχει μια μακρά παράδοση του ερμητικού και την απόκρυφη γνώση που διδάσκεται μέσα από μυστικές εταιρείες που προέρχονται από τους αρχαίους Αιγυπτίους, την αρχαία Ελλάδα, τους Μύστες της Ανατολής, τους Ναΐτες Ιππότες έως τους σύγχρονους Ελευθεροτέκτονες . Ακόμη και αν η φύση και το βάθος αυτής της γνώσης πιθανότατα να τροποποιήθηκε ανά τους αιώνες, τα μυστηριακά σχολεία κράτησαν τα κύρια χαρακτηριστικά τους, τα οποία είναι άκρως συμβολικά, μυσταγωγικά και μεταφυσικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά, που ήταν ένα περίπλοκο μέρος των αρχαίων πολιτισμών, έχουν τελείως αφαιρεθεί από τη σύγχρονη κοινωνία για να αντικατασταθεί από τον ρεαλιστικό υλισμό. Για το λόγο αυτό, εκεί βρίσκεται ένα σημαντικό κενό της κατανόησης μεταξύ του λογικού μέσου ατόμου και την τελετουργικού κατεστημένου.
«Αν αυτό το εσωτερικό δόγμα πάντοτε απεκρύπτετο από τις μάζες, για τις οποίες είχε επινοηθεί ένας απλούστερος κώδικας, είναι πολύ πιθανό οι εκφραστές κάθε πτυχής του σύγχρονου πολιτισμού - φιλοσοφικά, ηθικά, θρησκευτικά και επιστημονικά - να αγνοούν την αληθινή σημασία των πραγματικών θεωριών και δογμάτων, στα οποία βασίζονται οι πεποιθήσεις τους. Μήπως οι τέχνες και οι επιστήμες που η ανθρώπινη φυλή έχει κληρονομήσει από τα παλαιότερα έθνη κρύβουν κάτω από το ωραίο εξωτερικό τους ένα μυστήριο τόσο μεγάλο, ώστε μόνο η πιο φωτισμένη διάνοια μπορεί να συλλάβει την εισαγωγή του; Αυτή είναι αναμφίβολα η περίπτωση. "
– Manly P. Hall, Secret Teachings of All Ages (Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών.)
Ο «απλούστερος κώδικας» που επινοήθηκε για τις μάζες συμβαίνει να είναι οι οργανωμένες θρησκείες. Εγκαθιδρύθηκε πλέον ο Ναός της Μαζικής Ενημέρωσης, που κηρύττει σε καθημερινή βάση τον ακραίο υλισμό , την πνευματική κενότητα και μια εγωκεντρική, ατομικιστική ύπαρξη. Αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να γίνει ένα πραγματικά ελεύθερο άτομο, όπως διδάσκεται από όλες τις μεγάλες φιλοσοφικές σχολές σκέψης. Είναι ένας αποβλακωμένος πληθυσμός ευκολότερο να εξαπατηθεί και να γίνει αντικείμενο χειρισμού;
"Σε αυτούς τους τυφλούς σκλάβους είπαν πως είναι «ελεύθεροι» και με «υψηλό μορφωτικό επίπεδο» ακόμη και αν παρελαύνουν πίσω από σύμβολα που θα μπορούσαν να κάνουν κάποιο μεσαιωνικό αγρότη να τρέχει ουρλιάζοντας μακριά από αυτά πανικόβλητος από τον τρόμο. Τα σύμβολα που ο σύγχρονος άνθρωπος υιοθετεί με την αφελή εμπιστοσύνη ενός βρέφους, θα ισοδυναμούσαν με πινακίδες που θα έγραφαν, «Αυτός είναι ο δρόμος προς τον θάνατο σας και την υποδούλωση σας,” κάτι που θα κατανοούσε ο παραδοσιακός αγρότης της αρχαιότητας "
– Michael A. Hoffman II,Secret Societies and Psychological Warfare (Μυστικές κοινωνίες και Ψυχολογικός πόλεμος)
• Ως Συμπέρασμα
Το άρθρο αυτό εξέτασε τους μείζονες στοχαστές στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τη δομή της εξουσίας των μέσων ενημέρωσης και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να χειραγωγήσουν τις μάζες. Πιστεύω ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του "γιατί" στα θέματα που συζητήθηκαν στο The Vigilant Citizen . Η διχοτόμηση: "μάζα του πληθυσμού" εναντίον της "άρχουσας τάξης" που περιγράφεται σε πολλά άρθρα δεν είναι μια «θεωρία συνωμοσίας» (και πάλι, λέω πως μισώ αυτόν τον όρο), αλλά μια πραγματικότητα που έχει δηλώσει με σαφήνεια στα έργα μερικών του 20ου αιώνα με τη μεγαλύτερη επιρροή στους άνδρες.
Ο Lippmann, ο Bernays και ο Lasswell έχουν όλοι δηλώσει ότι το κοινό δεν είναι σε θέση να αποφασίζει για τη δική του μοίρα, ένας εγγενής στόχος της δημοκρατίας. Αντ ' αυτού, κάλεσαν για μια κρυπτοκρατία (cryptocracy), μία κρυφή κυβέρνηση, μια άρχουσα τάξη που είναι επιφορτισμένη με το «αμήχανο κοπάδι." Καθώς οι ιδέες τους να συνεχίσουν να εφαρμόζονται στην κοινωνία, είναι ολοένα και πιο προφανείς και ότι η άγνοια του πληθυσμού δεν αποτελεί εμπόδιο που οι κυβερνώντες πρέπει να ασχοληθούν : Είναι κάτι που είναι επιθυμητό και πράγματι, είναι απαραίτητο, για να ασφαλίσουν μία ολοκληρωτική ηγεσία. Ένας πληθυσμός σε άγνοια δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του, δεν επιδιώκει μια καλύτερη κατανόηση των θεμάτων και δεν αμφισβητεί τις αρχές. Επομένως, ακολουθεί απλώς τις κυρίαρχες τάσεις. Ο λαϊκός πολιτισμός μπορεί να ικανοποιήσει και να καλλιεργήσει την άγνοια τροφοδοτώντας συνεχώς τον εγκέφαλο με την αποβλακωτική ψυχαγωγία και στρέφοντας τα φώτα σε εκφυλισμένες προσωπικότητες για να λατρέψει. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν: «Υπάρχει κάποιος τρόπος για να το σταματήσουμε αυτό;" Ναι, υπάρχει. Να σταματήσουν να αγοράζουν τα σκουπιδια τους και να διαβάσουν κανένα βιβλίο.
«Αν ένα έθνος περιμένει να είναι ανίδεο και ελεύθερο, τότε περιμένει ό, τι ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει."
- Thomas Jefferson
• Θεωρίες ελέγχου του νού και τεχνικές που χρησιμοποιούνται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι το πιο ισχυρό εργαλείο που χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη για να χειραγωγήσει τις μάζες. Διαμορφώνει και παγιώνει γνώμες και στάσεις και ορίζει τι είναι φυσιολογικό και αποδεκτό. Αυτό το άρθρο εξετάζει τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης μέσα από τις θεωρίες των μεγάλων στοχαστών τους, τη δομή της εξουσίας και τις τεχνικές που χρησιμοποιεί, προκειμένου να κατανοήσουμε τον πραγματικό τους ρόλο στην κοινωνία.
Τα περισσότερα από τα άρθρα σχετικά με αυτό το αφιέρωμα, συζητούν τον απόκρυφο συμβολισμό που βρίσκονται σε αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού (popular culture). Από τα άρθρα αυτά προκύπτουν πολλά εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον σκοπό των εν λόγω συμβόλων και τα κίνητρα εκείνων που τα τοποθετούν εκεί, αλλά είναι αδύνατο για μένα να δώσουμε ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά χωρίς να αναφέρουμε πολλές άλλες έννοιες και γεγονότα. Ως εκ τούτου, έχω αποφασίσει να γράψω αυτό το άρθρο για να προσφέρω το θεωρητικό και μεθοδολογικό υπόβαθρο των αναλύσεων που παρουσιάζονται σε αυτό το αφιέρωμα, καθώς και την εισαγωγή στους κύριους μελετητές του τομέα των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Μερικοί άνθρωποι διαβάζουν τα άρθρα μου και νομίζουν ότι λέω "Η Lady Gaga θέλει θέλει να ελέγξει τα μυαλά μας». Αυτό δεν είναι το θέμα μας. Είναι απλά ένα μικρό μέρος ενός τεράστιου συστήματος που είναι η μάζα των μέσων ενημέρωσης.
• Προγραμματισμός Μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι μορφές των μέσων επικοινωνίας με στόχο την επιρροή σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό. Περιλαμβάνουν την τηλεόραση, τις ταινίες, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τα βιβλία, τα αρχεία, τα βίντεο παιχνίδια και το διαδίκτυο. Έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες στο παρελθόντα αιώνα για τη μέτρηση των επιπτώσεων των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τον πληθυσμό, προκειμένου να ανακαλύψουν τις καλύτερες τεχνικές για να το επηρεάσουν. Από τις μελέτες αυτές προέκυψε η επιστήμη των επικοινωνιών, η οποία χρησιμοποιείται στο μάρκετινγκ, τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική. Η μαζική επικοινωνία είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για να διασφαλιστεί η λειτουργικότητα μίας μεγάλης δημοκρατίας είναι επίσης ένα απαραίτητο εργαλείο για μια δικτατορία. Όλα εξαρτώνται από τη χρήση τους.
Στον πρόλογο του 1958 του “A Brave New World” (ένας γενναίος νέο κόσμος) , ο Aldous Huxley σκιαγραφεί μια μάλλον ζοφερή εικόνα της κοινωνίας. Ο συγγραφεύς πιστεύει ότι ο κόσμος ελέγχεται από μια «απρόσωπη δύναμη», μια άρχουσα ελίτ, η οποία χειρίζεται τον πληθυσμό, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους.
«Απρόσωπες δυνάμεις στις οποίες δεν έχουμε σχεδόν κανένα έλεγχο, φαίνεται να μας πιέζουν όλους προς την κατεύθυνση του εφιάλτη ενός Brave New Worl, και αυτή η απρόσωπη ώθηση γίνεται συνειδητά και επιταχύνεται από εκπροσώπους των εμπορικών και πολιτικών οργανώσεων που έχουν αναπτύξει μια σειρά από νέες τεχνικές για το χειρισμό, προς το συμφέρον ορισμένων μειονοτήτων, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των μαζών. "
– Aldous Huxley, Πρόλογος στο “Ένας γενναίος νέος κόσμος” (A Brave New World)
Οι δυσοίωνες προβλέψεις του δεν είναι μια απλή υπόθεση ή μια παρανοϊκή αυταπάτη. Είναι τεκμηριωμένο γεγονός, που υπάρχει στις περισσότερες σημαντικές μελέτες του κόσμου σχετικά με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εδώ είναι μερικά από αυτά:
• Οι Στοχαστές της Ελίτ
______________________________________________
• Ουόλτερ Λίππμαν (Walter Lippmann)
Ο Ουόλτερ Λίππμαν, ένας Αμερικανός διανοούμενος, συγγραφέας και δύο φορές νικητής του βραβείου Πούλιτζερ που έφερε στο προσκήνιο ένα από τα πρώτα έργα που αφορούν τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική. Στην κοινή γνώμη (1922), ο Λίππμαν συγκρίνει τις μάζες με ένα "μεγάλο θηρίο" και μία "σαστισμένη αγέλη» που πρέπει να καθοδηγείται από μια κυριαρχούσα τάξη. Περιέγραψε την άρχουσα ελίτ ως «μια εξειδικευμένη κατηγορία ανθρώπων, των οποίων τα συμφέροντα φτάνουν πέρα από τοπικούς περιορισμούς." Αυτή η κατηγορία αποτελείται από εμπειρογνώμονες, ειδικούς και γραφειοκράτες. Σύμφωνα με τον Λίππμαν, οι εμπειρογνώμονες, οι οποίοι συχνά αναφέρονται ως «ελίτ», είναι ένα μηχάνημα γνώσης που παρακάμπτει το κύριο ελάττωμα της δημοκρατίας, το αδύνατο ιδανικό του «ικανού πολίτη." Το ποδοπάτημα και οι βρυχυθμοί της "σαστισμένης αγέλης» έχουν τη λειτουργία τους: να είναι «οι ενδιαφερόμενοι θεατές της δράσης», δηλαδή να μην συμμετέχουν. Η συμμετοχή είναι το καθήκον του «υπεύθυνου ανθρώπου», η οποία δεν είναι ο τακτικός πολίτης.
Τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης και προπαγάνδας είναι, ως εκ τούτου τα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιoύνται από την ελίτ για να κυβερνούν το λαό χωρίς φυσικό καταναγκασμό. Μια σημαντική έννοια που παρουσιάζεται από τον Λίππμαν είναι η «κατασκευή της συναίνεσης», η οποία είναι, εν ολίγοις, η χειραγώγηση της κοινής γνώμης για να αποδεχθεί την ατζέντα της ελίτ. Κατά τη γνώμη του Λίππμαν το ευρύ κοινό δεν έχει τα προσόντα για να την λογική για να αποφασίζει για σημαντικά ζητήματα. Συνεπώς, είναι σημαντικό για την ελίτ να αποφασίσει "για το καλό του» και στη συνέχεια προωθούν τις αποφάσεις στις μάζες.
"Το γεγονός ότι η κατασκευή της συναίνεσης είναι ικανή για μεγάλες βελτιώσεις κανείς νομίζω, δεν το αρνείται. Η διαδικασία με την οποία προκύπτει η κοινή γνώμη σίγουρα δεν είναι λιγότερο περίπλοκη από ό, τι έχει εμφανιστεί σε αυτές τις σελίδες, καθώς η ευκαιρία για χειραγώγηση είναι ανοιχτή σε όποιον καταλαβαίνει τη διαδικασία που είναι αρκετά απλή. . . . ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής έρευνας, σε συνδυασμό με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, η πρακτική της δημοκρατίας έχει στρίψει στην γωνία. Μια επανάσταση λαμβάνει χώρα, απείρως πιο σημαντική από οποιαδήποτε μετατόπιση της οικονομικής δύναμης. . . . Υπό την επίδραση της προπαγάνδας, όχι απαραίτητα με την απαίσια έννοια της λέξης και μόνο, οι παλιές σταθερές της σκέψης μας έχουν γίνει μεταβλητές. Δεν είναι πλέον δυνατόν, για παράδειγμα, να πιστεύουμε στο αρχικό δόγμα της δημοκρατίας πως η γνώση που απαιτείται για τη διαχείριση των ανθρώπινων υποθέσεων έρχεται αυθόρμητα από την καρδιά του ανθρώπου. Όταν δρούμε με τη θεωρία αυτή θα εκτεθούμε στην αυταπάτη και σε μορφές της πειθούς που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε στη διαίσθηση, στην συνείδηση, ή τα ατυχήματα της τυχαίας γνώμης, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο πέρα από δυνατότητές μας. "
-Walter Lippmann, Η κοινή γνώμη
Θα ήταν ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο Λίππμαν είναι ένας από τους ιδρυτές του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), τη δεξαμενή σκέψης με την μεγαλύτερη επιρροή στην εξωτερική πολιτική στον κόσμο. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να σας δώσει μια μικρή γεύση για την κατάσταση του μυαλού της ελίτ σχετικά με τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
«Η πολιτική και οικονομική εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι συγκεντρωμένη στα χέρια μίας «άρχουσας ελίτ» που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των πολυεθνικών εταιρειών με έδρα τις ΗΠΑ, τα μεγάλα μέσα επικοινωνίας, τα πλέον σημαίνοντα ιδρύματα, τα μεγάλα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τις περισσότερες δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Ιδρυθέν το 1921, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων είναι ο βασικός σύνδεσμος μεταξύ των μεγάλων επιχειρήσεων και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Έχει χαρακτηριστεί ως ένα «σχολείο για πολιτικούς» και «έρχεται κοντά στο να είναι ένα όργανο που ο C. Wright Mills έχει ονομάσει “Ισχυρή Ελίτ” - μια ομάδα ανδρών, παρόμοια σε εκδηλώσεις ενδιαφέροντος και τις προοπτικές διαμόρφωσης από άτρωτες θέσεις πίσω από την σκηνή. Η δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών ήταν ένα έργο του Συμβουλίου, καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. "
– Steve Jacobson, Mind Control in the United States (Ο έλεγχος του νου στις Ηνωμένες Πολιτείες)
Ορισμένα σημερινά μέλη του CFR είναι ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο Ντικ Τσένι, ο Μπαράκ Ομπάμα, η Χίλαρι Κλίντον, ο μέγας-εκκλησιαστικός πάστορας Rick Warren και οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων εταιρειών όπως το CBS, η Nike, η Coca-Cola και η Visa.
• Ο Κάρλ Γιούνγκ (Carl Jung)
Ο Κάρλ Γιούνγκ είναι ο ιδρυτής της αναλυτικής ψυχολογίας (επίσης γνωστής ως ψυχολογία του Γιουνγκ), η οποία δίνει έμφαση στην κατανόηση της ψυχής εξερευνώντας τα όνειρα, την τέχνη, τη μυθολογία, τη θρησκεία, τα σύμβολα και τη φιλοσοφία. Η “ελβετός” θεραπευτής είναι η αιτία πολλών ψυχολογικών εννοιών που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως το Αρχέτυπο, το Σύμπλεγμα, η Persona, το εσωστρεφές / Εξωστρεφές και η συγχρονικότητα. Είχε επηρεαστεί πολύ από το απόκρυφο υπόβαθρο της οικογένειάς του. Ο Καρλ Γκούσταβ, ο παππούς του, ήταν ένας μεγάλος Τέκτων (ήταν Grand Master) και ο ίδιος ο Γιούνγκ ανακάλυψε ότι κάποιοι πρόγονοί του ήταν Ροδόσταυροι. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει το μεγάλο ενδιαφέρον του στην ανατολική και την δυτική φιλοσοφία, την αλχημεία, την αστρολογία και το συμβολισμό. Μία από τις πιο σημαντικές (και παρεξηγημένη) ιδέα του ήταν το συλλογικό ασυνείδητο.
«Η θέση μου, λοιπόν, είναι η εξής: Εκτός από την άμεση συνείδησή μας, η οποία έχει μια απόλυτα προσωπική φύση και που πιστεύουμε ότι είναι η μόνη εμπειρική ψυχή (ακόμα και αν προσθέτουμε το προσωπικό ασυνείδητο ως παράρτημα), υπάρχει ένα δεύτερο ψυχικό σύστημα συλλογικού, καθολικού, και απρόσωπου χαρακτήρα, που είναι ίδιο σε όλα τα άτομα. Αυτό το συλλογικό ασυνείδητο δεν αναπτύσσεται ξεχωριστά, αλλά είναι κληρονομικό. Αποτελείται από προ-υπάρχουσες μορφές, τα αρχέτυπα, τα οποία μπορεί να γίνουν συνειδητά δευτερευόντως μόνο και που δίνουν οριστική μορφή σε ορισμένο ψυχικό περιεχόμενο. "
– Carl Jung, η έννοια του συλλογικού ασυνειδήτου (The Concept of the Collective Unconscious)
Το συλλογικό ασυνείδητο διαπερνά μέσα από την ύπαρξη παρόμοιων συμβόλων και μυθολογικών μορφών σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Αρχέτυπα σύμβολα φαίνεται να είναι ενσωματωμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο μας, και όταν εκτιθέμεθα σε αυτά, αισθανόμαστε φυσική έλξη και γοητεία. Τα απόκρυφα σύμβολα, μπορούν να ασκήσουν μεγάλη επίδραση στους ανθρώπους, ακόμα και αν πολλά άτομα δεν είχαν ποτέ προσωπικά εισαχθεί στο εσωτερικό νόημα του συμβόλου. Στοχαστές των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, όπως ο Edward Bernays, βρήκε σε αυτήν την έννοια έναν πολύ καλό τρόπο για να χειραγωγήσει το προσωπικό και συλλογικό ασυνείδητο του κοινού.
1955 το Εξώφυλλο του περιοδικού Time παρουσιάζει τον Carl Jung.
Μοιάζει λίγο σαν Avatar, έτσι δεν είναι;
• Ο Έντουαρντ Μπερνέ (Edward Bernays)
Ο Έντουαρντ Μπερνέ θεωρείται ο «πατέρας των δημοσίων σχέσεων» και οι έννοιες που χρησιμοποιεί “ανακαλύφθηκαν” από τον θείο του τον Σίγκμουντ Φρόιντ για να χειραγωγήσουν το κοινό, χρησιμοποιώντας το υποσυνείδητο. Ο ίδιος συμμερίζεται την άποψη του Walter Lippmann για τον γενικό πληθυσμό θεωρώντας τον παράλογο και υποκείμενο στο «ένστικτο της αγέλης». Κατά τη γνώμη του, οι μάζες πρέπει να χειραγωγηθούν από μια αόρατη κυβέρνηση για να διασφαλιστεί η επιβίωση της δημοκρατίας.
"Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν την αόρατη κυβέρνηση που είναι η πραγματική κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας.
Κυβερνώμεθα, τα μυαλά μας μορφοποιούνται, τα γούστα μας διαμορφώνονται, οι ιδέες μας υποβάλονται σε μεγάλο βαθμό από άνδρες για τους οποίους δεν έχουμε ακούσει ποτέ. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η δημοκρατική μας κοινωνία. Τεράστιοι αριθμοί ανθρώπινων όντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ομαλά σε μία λειτουργούσα κοινωνία.
Οι αόρατες κυβερνήτες μας έχουν, σε πολλές περιπτώσεις, άγνοια για την ταυτότητα των συναδέλφων τους στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου. "
– Edward Bernays, Προπαγάνδα
Οι πρωτοπόρες εκστρατείες μάρκετινγκ του Μπερνέ άλλαξαν ριζικά τη λειτουργία την αμερικανική κοινωνία. Βασικά, δημιούργησε τον «καταναλωτισμό», δημιουργώντας μια κουλτούρα όπου οι Αμερικανοί αγόραζαν για ευχαρίστηση, αντί να αγοράζουν για την επιβίωση. Για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε από το περιοδικό Life πως είναι στο Top 100 των πιο σημαντικών Αμερικανών του 20ου αιώνα.
• Χάρολντ Λάσγουελ (Lasswell)
Στα 1939-1940, το Πανεπιστήμιο του Σικάγο ήταν ο οικοδεσπότης μίας σειράς μυστικών σεμιναρίων για τις επικοινωνίες. Αυτές οι δεξαμενές σκέψης χρηματοδοτήθηκαν από το Ίδρυμα Ροκφέλερ και περιλάμβαναν τους πιο εξέχοντες ερευνητές στους τομείς των επικοινωνιών και των κοινωνιολογικών μελετών. Ένας από αυτούς τους επιστήμονες ήταν ο Χάρολντ Λάσγουελ, ο κορυφαίος Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και θεωρητικός των επικοινωνιών, που ειδικεύεται στην ανάλυση της προπαγάνδας. Ήταν επίσης της γνώμης ότι μια δημοκρατία, μια κυβέρνηση που κυβερνάται από το λαό, δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί χωρίς εξειδικευμένη ελίτ για την διαμόρφωση και χύτευση της κοινής γνώμης μέσω της προπαγάνδας.
Στην Εγκυκλοπαίδεια του των Κοινωνικών Επιστημών, ο Λάσγουελ εξήγησε ότι όταν οι ελίτ δεν έχουν την απαιτούμενη δύναμη για να εξαναγκάσουν την υπακοή, οι κοινωνικοί διαμορφωτές πρέπει να στραφούν σε "Μια εντελώς νέα τεχνική του ελέγχου, σε μεγάλο βαθμό μέσω της προπαγάνδας» Πρόσθεσε την συμβατική αιτιολόγηση: Πρέπει να αναγνωρίσουμε την " άγνοια και την βλακεία [των] ... οι μαζών και να μην υποκύψουμε στους δημοκρατικούς δογματισμούς πως οι πολίτες είναι οι καλύτεροι κριτές των δικών τους συμφερόντων».
Ο Λάσγουελ μελέτησε εκτενώς για το πεδίο της ανάλυσης περιεχομένου, προκειμένου να γίνει κατανοητή η αποτελεσματικότητα των διαφορετικών τύπων της προπαγάνδας. Στο δοκίμιό του “Περιεχόμενο της επικοινωνίας”, ο Λάσγουελ εξήγησε ότι, προκειμένου να κατανοήσουμε το νόημα του μηνύματος (δηλαδή μια ταινία, μια ομιλία, ένα βιβλίο, κ.λπ.), πρέπει κανείς να λάβει υπόψη τη συχνότητα με την οποία ορισμένα σύμβολα εμφανίζονται στο μήνυμα, η κατεύθυνση στην οποία τα σύμβολα προσπαθούν να πείσουν την γνώμη του κοινού, καθώς και η ένταση των χρησιμοποιούμενων συμβόλων.
Ο Λάσγουελ ήταν διάσημος για το μοντέλο του στην ανάλυση των μέσων ενημέρωσης βασισμένο στο:
Ποιος (λέει), Τι λέει, Σε Ποιον (το λέει), Με ποιό Κανάλι το λέει (και με) Ποιο Αποτέλεσμα.
Με αυτό το μοντέλο, ο Λάσγουελ δείχνει ότι, προκειμένου να αναλύσει κανείς σωστά ένα προϊόν των μέσων ενημέρωσης, πρέπει να δούμε ποιος παρήγαγε το προϊόν (τα άτομα που διέταξαν τη δημιουργία του), σε ποιόν στόχευε (το κοινό-στόχος) και ποια ήταν τα επιθυμητά αποτελέσματα αυτού του προϊόντος (να ενημερώσει, να πείσει, να πωλείσει, κλπ) στο κοινό.
Χρησιμοποιώντας ένα βίντεο της Rihanna ως παράδειγμα, η ανάλυση θα ήταν ως εξής: ΠΟΙΟΣ το παρήγαγε: Η Vivendi Universal ΤΙ : Η ποπ καλλιτέχνης Rihanna. Προς ΠΟΙΟΝ: Καταναλωτές ηλικίας μεταξύ 9 και 25 ετών. Ποιό ΚΑΝΑΛΙ: music video. και ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ: Η προώθηση του καλλιτέχνη, το τραγούδι της, η εικόνα της και το μήνυμά της.
Οι αναλύσεις των βίντεο και των ταινιών στο The Vigilant Citizen (άγρυπνο Πολίτη) δίνουν μεγάλη σημασία για το "ποιος είναι πίσω” από τα μηνύματα που κοινοποιούνται στο κοινό. Ο όρος "Illuminati" χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει αυτή τη μικρή ομάδα της ελίτ που συγκεκαλυμμένα κυβερνά τις μάζες. Αν και ο όρος ακούγεται αρκετά γελοιογραφικός και συνωμοτικός, περιγράφει εύστοχα τις συγγένειες της ελίτ με τις μυστικές κοινωνίες και την απόκρυφη γνώση. Ωστόσο, εγώ προσωπικά απεχθάνομαι τη χρήση του όρου «θεωρία συνωμοσίας» για να περιγράψω αυτό που συμβαίνει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εάν όλα τα στοιχεία που αφορούν την ελιτίστικη φύση της βιομηχανίας είναι άμεσα διαθέσιμα στο κοινό, μπορεί να εξακολουθεί να θεωρείται μια «θεωρία συνωμοσίας»;
Υπάρχει μια ποικιλία προσεγγίσεων, ιδεών και απόψεων στη λαϊκή κουλτούρα. Η ενοποίηση των εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης , παρήγαγε την τυποποίηση της πολιτιστικής βιομηχανίας. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί όλοι οι πρόσφατοι μουσικοί ήχοι ακούγονται το ίδιο και όλες οι πρόσφατες ταινίες δείχνουν τα ίδια; Τα ακόλουθα αποτελούν μέρος της απάντησης:
• Η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης
Όπως απεικονίζεται στο παραπάνω γράφημα, ο αριθμός των επιχειρήσεων που κατέχουν την πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ πήγε από 50- σε 5 σε λιγότερο από 20 χρόνια. Εδώ βρίσκονται οι κορυφαίες εταιρείες που εξελίσσονται σε όλο τον κόσμο και τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν.
"Μια λίστα με τις ιδιοκτησίες που ελέγχονται από την AOL Time Warner καταλαμβάνουν τον χώρο σε δέκα δακτυλογραφημένες σελίδες και περιλαμβάνουν 292 ξεχωριστές εταιρείες και τις θυγατρικές τους. Από αυτές, είκοσι δύο είναι κοινοπραξίες με άλλες μεγάλες εταιρίες που συμμετέχουν σε διάφορους βαθμούς με τις λειτουργίες των μέσων ενημέρωσης. Οι εταίροι αυτοί περιλαμβάνουν τις εταιρείες 3Com, eBay, Hewlett-Packard, Citigroup, Ticketmaster, American Express, Homestore, η Sony, Viva, Bertelsmann, Polygram, και την Amazon.com. Μερικές από τα πιο γνωστές πλήρεις ιδιοκτησίες της Time Warner περιλαμβάνουν τις: Book-of-the-Month Club, Little, Brown publishers; HBO, με τα επτά της κανάλια, το CNN με επτά εξειδικευμένα και ξενόγλωσσα καναλια, Road Runner, Warner Brothers Studios, Weight Watchers, Popular Science, και πενήντα δύο διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες. "
- Ben Bagdikan, The New Media Monopoly
Η AOL Time Warner κατέχει:
• 64 περιοδικά, συμπεριλαμβανομένων των Time, Life, People, MAD Magazine and DC Comics
• Warner Bros, New Line και Fine Line Features in cinema
• Περισσότερες από 40 τίτλους μουσικής, όπως: Warner Bros, Atlantic and Elektra
• Πολλά τηλεοπτικά δίκτυα όπως τα: Networks, HBO, Cinemax, TNT, Cartoon Network and CNN
• Madonna, Sean Paul, The White Stripes
Η Viacom κατέχει:
• CBS, MTV, MTV2, UPN, VH1, Showtime, Nickelodeon, Comedy Central, TNN, CMT and BET
• Paramount Pictures, Nickelodeon Movies, το MTV Films
• Blockbuster Videos
• 1800 οθόνες σε θέατρα μέσω των Famous Players
"Η Disney κατέχει μια ομάδα χόκεϊ που ονομάζεται The Mighty Ducks of Anaheim. Το Χόλιγουντ εξακολουθεί να είναι η συμβολική καρδιά του, με οκτώ στούντιο παραγωγής ταινιών και των διανομέων: Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Miramax, Buena Vista Home Video, Buena Vista Home Entertainment, Buena Vista International, Hollywood Pictures, και Caravan Pictures.
Η Walt Disney Company ελέγχει οκτώ εκτυπωτικές εταιρείες βιβλίων κάτω από την Walt Disney Company Book και την ABC Publishing Group, δεκαεπτά περιοδικά, το τηλεοπτικό δίκτυο ABC, με δέκα ιδιόκτητους και λειτουργούντες δικούς της σταθμούς, συμπεριλαμβανομένων των πέντε κορυφαίων αγορών, τριάντα ραδιοφωνικούς σταθμούς, συμπεριλαμβανομένων όλων των μεγάλων αγορών, έντεκα καλωδιακά κανάλια, συμπεριλαμβανομένης της Disney, ESPN (από κοινού), A & E, και το History Channel, δεκατρεία διεθνή κανάλια εκπομπής που εκτείνονται από την Αυστραλία προς τη Βραζιλία, επτά μονάδες παραγωγής και αθλητικές μονάδες σε όλο τον κόσμο, και δεκαεπτά ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένως των: ABC group, ESPN.sportszone, NFL.com, NBAZ.com, και NASCAR.com. Πέντε ομάδες μουσικής που περιλαμβάνουν τις: Buena Vista, Lyric Street, and Walt Disney labels, και ζωντανές θεατρικές παραγωγές που ξεπήδησαν μέσα από τις ταινίες The Lion King, Η Πεντάμορφη και το Τέρας, και ο βασιλιάς Δαβίδ. "
- Αυτόθι
Η Walt Disney Company κατέχει:
– ABC, Disney Channel, ESPN, A&E, History Channel
– Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Hollywood Pictures, Miramax Film Corp., Dimension and Buena Vista International
Vivendi Universal διαθέτει:
• 27% των αμερικανικών πωλήσεων μουσικής, φίρμες που περιλαμβάνουν τις:
– Interscope, Geffen, A&M, Island, Def Jam, MCA, Mercury, Motown and Universal
– Universal Studios, Studio Canal, Polygram Films, Canal +
– Numerous internet and cell phone companies
– Lady Gaga, The Black Eyed Peas, Lil Wayne, Rihanna, Mariah Carey, Jay-Z
Η Sony διαθέτει τα:
3. Columbia Pictures, Screen Gems, Sony Pictures Classics
4. 15% of US Music sales, labels include Columbia, Epic, Sony, Arista, Jive and RCA Records
Beyonce, Shakira, Michael Jackson, Alicia Keys, Christina Aguilera
Ένας αριθμός ηθοποιών στην πολιτιστική βιομηχανία σημαίνει ένα περιορισμένο ποσό των απόψεων και των ιδεών κάνουν τον δρόμο τους στο ευρύ κοινό. Σημαίνει, επίσης, ότι ένα και μόνο μήνυμα μπορεί εύκολα να καταλάβει όλες τις μορφές των μέσων μαζικής ενημέρωσης για να δημιουργήσει συναίνεση (δηλαδή «υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ»).
• Η τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης
Η συγχώνευση των εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης κατά τις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησε μια μικρή ολιγαρχία ομίλων μέσων ενημέρωσης. Η τηλεόραση που βλέπουμε, η μουσική που ακούμε, οι ταινίες που βλέπουμε και οι εφημερίδες που διαβάζουμε, όλα παράγονται από πέντε εταιρείες. Οι ιδιοκτήτες αυτών των ομίλων έχουν στενούς δεσμούς με την ελίτ του κόσμου και με πολλούς τρόπους, είναι η ελίτ. Με την ιδιοκτησία όλων των πιθανών σημείων πώλησης που έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τις μάζες, οι όμιλοι έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν στο μυαλό των ανθρώπων μια ενιαία και συνεκτική κοσμοθεωρία, η οποία επιφέρει μια "τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης».
Ακόμη και οι κινήσεις ή το στυλ που θεωρούνται περιθωριακά θέματα, είναι στην πραγματικότητα οι επεκτάσεις της κυρίαρχης σκέψης. Τα Μαζικά Μέσα ενημέρωσης παράγουν τους δικούς τους αντάρτες που σίγουρα εξακολουθούν να είναι μέρος της κατεστημένου και δεν αμφισβητούν κανένα από αυτό. Καλλιτέχνες, δημιουργίες και ιδέες που δεν ταιριάζουν με τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης ανελέητα απορρίπτονται και θα ξεχαστούν από τους ομίλους, οι οποίοι με τη σειρά τους οδηγούν σχεδόν στην εξαφάνιση από την ίδια την κοινωνία. Ωστόσο, οι ιδέες που θεωρούνται έγκυρες και επιθυμητές θα γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία με μαεστρία στο εμπόριο με τις μάζες, προκειμένου να τους γίνει αυτονόητος κανόνας.
Το 1928, ο Έντουαρντ Μπερνέ ήδη είδε το τεράστιο δυναμικό των κινηματογραφικών ταινιών για την τυποποίηση της σκέψης:
"Η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία είναι ο μεγαλύτερος ασυνείδητος φορέας της προπαγάνδας στον κόσμο σήμερα. Είναι ένας μεγάλος διανομέας για ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία μπορεί να τυποποιήσει τις ιδέες και τις συνήθειες ενός έθνους. Επειδή οι εικόνες γίνονται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς που αντικατοπτρίζουν, τονίζουν ακόμα και υπερβάλλουν τις ευρείες λαϊκές τάσεις, αντί να ενθαρρύνουν νέες ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία κάνει χρήση μόνο των ιδεών και των γεγονότων που είναι στη μόδα. Καθώς η εφημερίδα προσπαθεί να προμηθεύει ειδήσεις, επιδιώκει να προμηθεύει την ψυχαγωγία. "
– Edward Bernays, Προπαγάνδα
Τα γεγονότα αυτά είχαν επισημανθεί ως κίνδυνος για την ανθρώπινη ελευθερία στη δεκαετία του 1930 από τους μαρξιστές προπαγανδιστές της σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ο Θέοντορ Αντόρνο και ο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Εντόπισαν τρία βασικά προβλήματα με την πολιτιστική βιομηχανία.
Η βιομηχανία μπορεί να:
1. Μειώσει τα ανθρώπινα όντα στην κατάσταση της μάζας εμποδίζοντας την ανάπτυξη των χειραφετημένων ατόμων, τα οποία είναι ικανά να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις.
2. Αντικαταστήσει τη νόμιμη κίνηση για την αυτονομία και την αυτογνωσία, από την ασφαλή τεμπελιά του κομφορμισμού και της παθητικότητας. Και επικυρώνει την ιδέα ότι οι άνδρες πράγματι προσπαθούν να ξεφύγουν από το παράλογο και απάνθρωπο κόσμο στον οποίο ζουν, χάνοντας τον εαυτό τους σε μια υπνωτική κατάσταση αυτο-ικανοποίησης.
Η έννοια της φυγής είναι ακόμα πιο επίκαιρη σήμερα με την έλευση των online παιχνιδιών βίντεο, των 3D ταινιών και οικιακών κινηματογράφων. Οι μάζες, που αναζητούν συνεχώς την state-of-the-art ψυχαγωγία, θα καταφύγουν σε προϊόντα υψηλού προϋπολογισμού που μπορούν να παραχθούν μόνο από τις μεγαλύτερες εταιρίες μέσων ενημέρωσης του κόσμου. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν προσεκτικά υπολογισμένα μηνύματα και σύμβολα που δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την προπαγάνδα της διασκέδασης. Το κοινό έχει εκπαιδευτεί να αγαπά την προπαγάνδα του, στο βαθμό που ξοδεύει τα με σκληρή εργασία αποκτηθέντα χρήματά του, για να εκτίθεται σε αυτήν. Η Προπαγάνδα (που χρησιμοποιείται τόσο στον πολιτικό, τον πολιτιστικό και τον εμπορικό τομέα) δεν είναι πλέον η καταναγκαστική ή η αυταρχική μορφή επικοινωνίας που βρίσκουμε στις δικτατορίες: έχει γίνει το συνώνυμο της διασκέδασης και της ευχαρίστησης.
"Όσον αφορά την προπαγάνδα, τους πρώτους υποστηρικτές της καθολικής παιδείας και την ελευθερία του Τύπου, προβλέπεται μόνο δύο δυνατότητες: η προπαγάνδα μπορεί να είναι αληθινή, ή θα μπορούσε να είναι ψευδής. Δεν προβλέφθηκε τι στην πραγματικότητα συνέβη, πάνω απ' όλα στις Δυτικές καπιταλιστικές δημοκρατίες μας - την ανάπτυξη μιας τεράστιας βιομηχανίας μαζικής επικοινωνίας, που δεν αφορούσε ουσιαστικά ούτε το αληθινό, ούτε το ψεύτικο, αλλά το εξωπραγματικό, το περισσότερο ή λιγότερο εντελώς άσχετο . Με μια λέξη, δεν κατάφεραν να λάβουν υπ' όψιν την ακόρεστη όρεξη του ανθρώπου για περισπασμούς ».
– Aldous Huxley, Πρόλογος στο “Ένας γενναίος νέος κόσμος”
Ένα μοναδικό κομμάτι των μέσων μαζικής ενημέρωσης συχνά δεν έχει μόνιμη επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ωστόσο, από την πανταχού παρούσα φύση τους, δημιουργούν ένα ζωντανό περιβάλλον που εξελίσσεται σε καθημερινή βάση. Ορίζει τον κανόνα και αποκλείει το ανεπιθύμητο. Με τον ίδιο τρόπο τα άλογα μεταφοράς φορούν τις παρωπίδες ώστε να μπορούν να δουν μόνο το τι είναι σωστό μπροστά τους, οι μάζες μπορούν να δουν μόνο αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να πάει.
«Είναι η εμφάνιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης οι οποίες καθιστούν δυνατή τη χρήση των τεχνικών προπαγάνδας σε κοινωνικό επίπεδο. Η ενορχήστρωση του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης για να δημιουργήσουν ένα συνεχές, διαρκές και συνολικό περιβάλλον, καθιστούν την επίδραση της προπαγάνδας σχεδόν απαρατήρητη ακριβώς επειδή δημιουργεί ένα σταθερό περιβάλλον. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτελούν τη βασική σχέση μεταξύ του ατόμου και τις απαιτήσεις της τεχνολογικής κοινωνίας. "
– Jacques Ellul
Ένας από τους λόγους που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επηρεάζουν επιτυχώς την κοινωνία οφείλεται στην μεγάλη έκταση της έρευνας στις γνωστικές επιστήμες και την ανθρώπινη φύση, που έχει εφαρμοστεί σε αυτό.
• Τεχνικές χειρισμού
"Η δημοσιότητα είναι η σκόπιμη προσπάθεια να διαχειριστεί η αντίληψη του κοινού ένα θέμα. Τα θέματα της δημοσιότητας περιλαμβάνουν ανθρώπους (για παράδειγμα, πολιτικοί και καλλιτέχνες), τα αγαθά και τις υπηρεσίες, οργανισμούς όλων των ειδών, καθώς και έργα τέχνης ή ψυχαγωγίας. "
Η προσπάθεια να πωλήσουν προϊόντα και ιδέες στις μάζες, έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου έκταση έρευνας σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ανθρώπινη ψυχή. Γνωστικές επιστήμες, ψυχολογία, κοινωνιολογία, σημειωτική, γλωσσολογία και άλλοι συναφείς τομείς, ήταν και εξακολουθούν να μελετώνται μέσω καλά χρηματοδοτούμενων ερευνών.
"Καμία ομάδα κοινωνιολόγων δεν μπορεί να προσεγγίσει τις ομάδες των διαφημιστών στη συλλογή και την επεξεργασία των εκμεταλλεύσιμων κοινωνικών δεδομένων. Οι ομάδες των διαφημιστών έχουν στην διάθεσή τους δισεκατομμύρια για να δαπανήσουν ετησίως για την έρευνα και τον έλεγχο των αντιδράσεων, καθώς τα προϊόντα τους έχουν μία υπέροχη συσσώρευση υλικού σχετικά με την κοινή εμπειρία και τα συναισθήματα του συνόλου της κοινότητας. "
– Marshal McLuhan, The Extensions of Man (Οι επεκτάσεις του Ανθρώπου)
Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών εφαρμόζονται σε διαφημίσεις, ταινίες, μουσικά βίντεο και άλλα μέσα ενημέρωσης, ώστε να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιρροή. Η τέχνη του μάρκετινγκ είναι επιστημονικά εξαιρετικά υπολογισμένη , διότι πρέπει να επηρεάσουν τόσο την ατομική όσο και τη συλλογική συνείδηση. Σε υψηλού προϋπολογισμού πολιτιστικά προϊόντα, ένα βίντεο δεν είναι ποτέ "απλώς ένα βίντεο," Εικόνες, σύμβολα και νοήματα είναι στρατηγικά τοποθετημένα έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Με τη γνώση του ανθρώπινου όντος, τις τάσεις του, τις επιθυμίες του, τις ανάγκες του, τους ψυχικούς του μηχανισμούς , τους αυτοματισμούς του, καθώς και τη γνώση της κοινωνικής ψυχολογίας και της αναλυτικής ψυχολογίας η προπαγάνδα βελτιώνει τις τεχνικές της."
– Propagandes, Jacques Ellul (ελεύθερη μετάφραση)
Η σημερινή προπαγάνδα σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιεί τα ορθολογικά ή τα λογικά επιχειρήματα. Διοχετεύει τις πληροφορίες της άμεσα μέσα στις πιο αρχέγονες ανάγκες και τα ένστικτα ενός ανθρώπου, προκειμένου να δημιουργήσει μια συναισθηματική και παράλογη ανταπόκριση. Αν σκευτόμασταν πάντα ορθολογικά, πιθανότατα δεν θα αγοράζαμε το 50% από αυτά που κατέχουμε. Τα μωρά και τα παιδιά βρίσκονται συνεχώς σε διαφημίσεις που απευθύνονται σε γυναίκες για έναν συγκεκριμένο λόγο: μελέτες έχουν δείξει ότι οι εικόνες των παιδιών προκαλούν στις γυναίκες μια ενστικτώδη ανάγκη για φροντίδα, να νοιαστούν και να προστατεύσουν, οδηγώντας τελικά σε μία συμπαθητική προκατάληψη προς τη διαφήμιση.
Παράξενη η παλιά διαφήμιση του 7up χρησιμοποιούσε την γλυκύτητα των μωρών.
Το σεξ είναι πανταχού παρόν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς καταλήγει να κρατά την προσοχή του θεατή. Συνδέεται άμεσα με την ζωική μας ανάγκη να αναπαραχθούμε και όταν ενεργοποιείται, αυτό το ένστικτο μπορεί να επισκιάσει αμέσως οποιεσδήποτε άλλες λογικές σκέψεις στο μυαλό μας.
• Υποσυνείδητη αντίληψη (Subliminal Perception)
Τι θα συμβεί αν τα μηνύματα που περιγράφηκαν παραπάνω ήταν σε θέση να φτάσουν άμεσα υποσυνείδητο μυαλό των θεατών, χωρίς οι θεατές να συνειδητοποιούν καν τι συμβαίνει; Αυτός είναι ο στόχος της υποσυνείδητης αντίληψης. Η φράση “υποσυνείδητη διαφήμιση” επινοήθηκε το 1957 από τον έρευνητή της αγοράς των ΗΠΑ James Vicary, ο οποίος είπε ότι θα μπορούσε να βάλει τους θεατές να "πιούν Coca-Cola" και "να φάνε ποπ κορν" προβάλοντας τα μηνύματα που εμφανίζονται στην οθόνη για ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που οι τηλεθεατές δεν το αντιλαμβάνονταν.
« Η υποσυνείδητη αντίληψη είναι μια σκόπιμη διαδικασία που δημιουργήθηκε από τους τεχνικούς των επικοινωνιών, με την οποία μπορούμε να λαμβάνουμε και να ανταποκρινόμαστε σε πληροφορίες και οδηγίες χωρίς να έχουμε επίγνωση των οδηγιών"
– Steve Jacobson, Mind Control in the United States
Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συχνά στο μάρκετινγκ και όλοι γνωρίζουμε ότι το σεξ πουλάει.
Αν και κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι υποσυνείδητη διαφήμιση είναι αναποτελεσματική ή ακόμα και ένας αστικός μύθος, η τεκμηριωμένη χρήση της τεχνικής αυτής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποδεικνύει ότι οι δημιουργοί πιστεύουν στην δύναμή της. Πρόσφατες μελέτες έχουν επίσης αποδείξει την αποτελεσματικότητά της, ειδικά όταν το μήνυμα είναι αρνητικό.
"Μια ομάδα από το University College του Λονδίνου, που χρηματοδοτείται από το Wellcome Trust, διαπίστωσε ότι [η υποσυνείδητη αντίληψη] ήταν ιδιαίτερα καλή στην ενστάλαξη αρνητικών σκέψεων. Υπήρξαν πολλές εικασίες σχετικά με το αν οι άνθρωποι μπορούν να επεξεργαστούν συναισθηματικές πληροφορίες ασυνείδητα, για παράδειγμα εικόνες, πρόσωπα και λόγια, "είπε ο καθηγητής Nilli Lavie, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. Έχουμε δείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν την συναισθηματική αξία των υποσυνείδητων μηνυμάτων και έχουν αποδείξει αδιάψευστα ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο δεκτικοί στις αρνητικές λέξεις. "
– Source
Ένα διάσημο παράδειγμα των υποσυνείδητων μηνυμάτων στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας είναι η διαφήμιση του Τζορτζ Μπους κατά του Αλ Γκορ το 2000.
Αμέσως αφού αναφερθεί το όνομα του Γκορ, το τέλος του όρου “bureaucrats” – “rats” ("γραφειοκράτες" – "ποντίκια") - αναβοσβήνει στην οθόνη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Η ανακάλυψη αυτής της πονηριάς προκάλεσε μεγάλη αναταραχή και ακόμη και αν δεν υπάρχουν νόμοι κατά των υποσυνείδητων μηνυμάτων στις ΗΠΑ, η διαφήμιση απεσύρθη.
Όπως φαίνεται σε πολλά σχετικά άρθρα στον The Vigilant Citizen (Άγρυπνο Πολίτη), τα υποσυνείδητα και τα ημι-υποσυνείδητα μηνύματα χρησιμοποιούνται συχνά σε ταινίες και μουσικά βίντεο για να επικοινωνούν τα μηνύματα και τις ιδέες για τους θεατές.
• Απευαισθητοποίηση
Στο παρελθόν, όταν επιβάλλοντο αλλαγές στους πληθυσμούς, αυτοί κατέβαιναν στους δρόμους, διαμαρτύρονταν και γίνονταν ακόμη και ταραχές. Ο κύριος λόγος για αυτή τη σύγκρουση οφειλόταν στο γεγονός ότι η αλλαγή που ανακοινώθηκε με σαφήνεια από τους ηγεμόνες ήταν κατανοητή από τον πληθυσμό. Ήταν ξαφνική και τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν σαφώς να αναλυθούν και να αξιολογηθούν. Σήμερα, όταν η ελίτ χρειάζεται ένα μέρος της ατζέντας της να γίνει αποδεκτό από το κοινό, αυτό γίνεται μέσω της απευαισθητοποίησης. Το σχέδιο το οποίο θα μπορούσε να πάει ενάντια στα καλύτερο δημόσιο συμφέρον, αργά, σταδιακά και επανειλημμένα εισάγεται στον κόσμο μέσα από τις ταινίες (με τη συμμετοχή του στη δράση), τα μουσικά βίντεο (που το καθιστούν φρέσκο και σέξι) ή με την είδηση (που θα το παρουσιάσει ως λύση για τα σημερινά προβλήματα). Μετά από πολλά χρόνια έκθεσης των μαζών σε μια συγκεκριμένη ατζέντα, η ελίτ παρουσιάζει ανοιχτά το σχέδιο και λόγω του ψυχικού προγραμματισμού, γίνεται δεκτό με με γενική αδιαφορία και παθητικά. Η τεχνική αυτή προέρχεται από την ψυχοθεραπεία.
«Οι τεχνικές της ψυχοθεραπείας, εφαρμόζονται ευρέως και γίνονται αποδεκτές ως μέσο θεραπείας των ψυχολογικών διαταραχών, ενώ είναι επίσης μέθοδοι για τον έλεγχο ανθρώπων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστηματικά για να επηρεάσουν τη στάση και τη συμπεριφορά. Συστηματική απευαισθητοποίηση είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να διαλύσει το άγχος, ώστε η ο ασθενής (το κοινό) δεν είναι πλέον προβληματισμένος από ένα συγκεκριμένο φόβο, το φόβο της βίας, για παράδειγμα. [...] Οι άνθρωποι προσαρμόζονται σε τρομακτικές καταστάσεις, αν εκτεθούν σε αυτά αρκετά ".
– Steven Jacobson, Mind Control in the United States (Έλεγχος του νου στις Ηνωμένες Πολιτείες)
Ο έξυπνος προγραμματισμός βρίσκεται συχνά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Παρουσιάζει μια συγκεκριμένη εικόνα του μέλλοντος - αυτή που είναι επιθυμητή από την ελίτ - και τελικά γίνεται αναπόφευκτη στο μυαλό των ανθρώπων. Πριν από μια δεκαετία, το κοινό είχε απευαισθητοποιηθεί στον πόλεμο εναντίον του αραβικού κόσμου. Σήμερα, ο πληθυσμός σταδιακά εκτίθεται στην ύπαρξη του ελέγχου του νου, του μετανθρωπισμού και της ελίτ των Illuminati. Αναδυόμενες από τις σκιές, αυτές οι έννοιες βρίσκονται πλέον παντού στη λαϊκή κουλτούρα. Αυτό είναι που η Αλίκη Μπέιλυ περιγράφει ως «εξωτερίκευση της ιεραρχίας": Οι κρυφοί άρχοντες σιγά-σιγά αποκαλύπτουν τον εαυτό τους.
• Ο απόκρυφος συμβολισμός στην ποπ κουλτούρα
Metropolis - μια ταινία από την ελίτ, για την ελίτ;
Σε αντίθεση με τις πληροφορίες που παρουσιάστηκαν παραπάνω, η τεκμηρίωση σχετικά με τον απόκρυφο συμβολισμό είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι ο όρος «απόκρυφος», κυριολεκτικά σημαίνει "κρυφός". Σημαίνει επίσης ότι "απευθύνεται σε εκείνους που γνωρίζουν", και θα κοινοποιηθεί μόνο σε όσους κρίνονται άξιοι της γνώσης. Δεν διδάσκεται στα σχολεία ούτε έχει συζητηθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ως εκ τούτου θεωρείται περιθωριακός ή ακόμη και γελοίος από το γενικό πληθυσμό.
Η απόκρυφη γνώση δεν θεωρείται, ωστόσο, γελοία στους απόκρυφους κύκλους. Θεωρείται διαχρονική και ιερή. Υπάρχει μια μακρά παράδοση του ερμητικού και την απόκρυφη γνώση που διδάσκεται μέσα από μυστικές εταιρείες που προέρχονται από τους αρχαίους Αιγυπτίους, την αρχαία Ελλάδα, τους Μύστες της Ανατολής, τους Ναΐτες Ιππότες έως τους σύγχρονους Ελευθεροτέκτονες . Ακόμη και αν η φύση και το βάθος αυτής της γνώσης πιθανότατα να τροποποιήθηκε ανά τους αιώνες, τα μυστηριακά σχολεία κράτησαν τα κύρια χαρακτηριστικά τους, τα οποία είναι άκρως συμβολικά, μυσταγωγικά και μεταφυσικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά, που ήταν ένα περίπλοκο μέρος των αρχαίων πολιτισμών, έχουν τελείως αφαιρεθεί από τη σύγχρονη κοινωνία για να αντικατασταθεί από τον ρεαλιστικό υλισμό. Για το λόγο αυτό, εκεί βρίσκεται ένα σημαντικό κενό της κατανόησης μεταξύ του λογικού μέσου ατόμου και την τελετουργικού κατεστημένου.
«Αν αυτό το εσωτερικό δόγμα πάντοτε απεκρύπτετο από τις μάζες, για τις οποίες είχε επινοηθεί ένας απλούστερος κώδικας, είναι πολύ πιθανό οι εκφραστές κάθε πτυχής του σύγχρονου πολιτισμού - φιλοσοφικά, ηθικά, θρησκευτικά και επιστημονικά - να αγνοούν την αληθινή σημασία των πραγματικών θεωριών και δογμάτων, στα οποία βασίζονται οι πεποιθήσεις τους. Μήπως οι τέχνες και οι επιστήμες που η ανθρώπινη φυλή έχει κληρονομήσει από τα παλαιότερα έθνη κρύβουν κάτω από το ωραίο εξωτερικό τους ένα μυστήριο τόσο μεγάλο, ώστε μόνο η πιο φωτισμένη διάνοια μπορεί να συλλάβει την εισαγωγή του; Αυτή είναι αναμφίβολα η περίπτωση. "
– Manly P. Hall, Secret Teachings of All Ages (Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών.)
Ο «απλούστερος κώδικας» που επινοήθηκε για τις μάζες συμβαίνει να είναι οι οργανωμένες θρησκείες. Εγκαθιδρύθηκε πλέον ο Ναός της Μαζικής Ενημέρωσης, που κηρύττει σε καθημερινή βάση τον ακραίο υλισμό , την πνευματική κενότητα και μια εγωκεντρική, ατομικιστική ύπαρξη. Αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να γίνει ένα πραγματικά ελεύθερο άτομο, όπως διδάσκεται από όλες τις μεγάλες φιλοσοφικές σχολές σκέψης. Είναι ένας αποβλακωμένος πληθυσμός ευκολότερο να εξαπατηθεί και να γίνει αντικείμενο χειρισμού;
"Σε αυτούς τους τυφλούς σκλάβους είπαν πως είναι «ελεύθεροι» και με «υψηλό μορφωτικό επίπεδο» ακόμη και αν παρελαύνουν πίσω από σύμβολα που θα μπορούσαν να κάνουν κάποιο μεσαιωνικό αγρότη να τρέχει ουρλιάζοντας μακριά από αυτά πανικόβλητος από τον τρόμο. Τα σύμβολα που ο σύγχρονος άνθρωπος υιοθετεί με την αφελή εμπιστοσύνη ενός βρέφους, θα ισοδυναμούσαν με πινακίδες που θα έγραφαν, «Αυτός είναι ο δρόμος προς τον θάνατο σας και την υποδούλωση σας,” κάτι που θα κατανοούσε ο παραδοσιακός αγρότης της αρχαιότητας "
– Michael A. Hoffman II,Secret Societies and Psychological Warfare (Μυστικές κοινωνίες και Ψυχολογικός πόλεμος)
• Ως Συμπέρασμα
Το άρθρο αυτό εξέτασε τους μείζονες στοχαστές στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τη δομή της εξουσίας των μέσων ενημέρωσης και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να χειραγωγήσουν τις μάζες. Πιστεύω ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του "γιατί" στα θέματα που συζητήθηκαν στο The Vigilant Citizen . Η διχοτόμηση: "μάζα του πληθυσμού" εναντίον της "άρχουσας τάξης" που περιγράφεται σε πολλά άρθρα δεν είναι μια «θεωρία συνωμοσίας» (και πάλι, λέω πως μισώ αυτόν τον όρο), αλλά μια πραγματικότητα που έχει δηλώσει με σαφήνεια στα έργα μερικών του 20ου αιώνα με τη μεγαλύτερη επιρροή στους άνδρες.
Ο Lippmann, ο Bernays και ο Lasswell έχουν όλοι δηλώσει ότι το κοινό δεν είναι σε θέση να αποφασίζει για τη δική του μοίρα, ένας εγγενής στόχος της δημοκρατίας. Αντ ' αυτού, κάλεσαν για μια κρυπτοκρατία (cryptocracy), μία κρυφή κυβέρνηση, μια άρχουσα τάξη που είναι επιφορτισμένη με το «αμήχανο κοπάδι." Καθώς οι ιδέες τους να συνεχίσουν να εφαρμόζονται στην κοινωνία, είναι ολοένα και πιο προφανείς και ότι η άγνοια του πληθυσμού δεν αποτελεί εμπόδιο που οι κυβερνώντες πρέπει να ασχοληθούν : Είναι κάτι που είναι επιθυμητό και πράγματι, είναι απαραίτητο, για να ασφαλίσουν μία ολοκληρωτική ηγεσία. Ένας πληθυσμός σε άγνοια δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του, δεν επιδιώκει μια καλύτερη κατανόηση των θεμάτων και δεν αμφισβητεί τις αρχές. Επομένως, ακολουθεί απλώς τις κυρίαρχες τάσεις. Ο λαϊκός πολιτισμός μπορεί να ικανοποιήσει και να καλλιεργήσει την άγνοια τροφοδοτώντας συνεχώς τον εγκέφαλο με την αποβλακωτική ψυχαγωγία και στρέφοντας τα φώτα σε εκφυλισμένες προσωπικότητες για να λατρέψει. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν: «Υπάρχει κάποιος τρόπος για να το σταματήσουμε αυτό;" Ναι, υπάρχει. Να σταματήσουν να αγοράζουν τα σκουπιδια τους και να διαβάσουν κανένα βιβλίο.
«Αν ένα έθνος περιμένει να είναι ανίδεο και ελεύθερο, τότε περιμένει ό, τι ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει."
- Thomas Jefferson
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.