Εγωικοί-ελαττωματικοί άνθρωποι

Διαβάζω κατά διαστήματα κείμενα σχετικά με το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, πως θα φτιάξουμε καλύτερα παιδιά, πως θα έχουμε καλύτερους πολιτικούς κλπ.


Πρόκειται για ωραία κείμενα, στηριγμένα σε επιστημονικές θεωρίες ή σε κείμενα ψυχιατρικής ή ψυχολογίας, που μπορούν να σας πείσουν για το ορθόν της γνώμης του συγγραφέα. Και οι αναγνώστες συμφωνούν και υπερθεματίζουν και όλοι μαζί περνάνε ωραία.


Οι συμβουλές που δίνονται για την αγάπη, την συζήτηση, και την υπομονή που πρέπει να δείχνουμε κυρίως προς τα παιδιά «για να αλλάξουμε τον κόσμο» πάνε σύννεφο.


ΠΟΥΘΕΝΑ όμως δεν βλέπω κάποιον να αναρωτιέται γιατί στα κομμάτια πηγαίνουμε τότε μονίμως από το κακό στο χειρότερο. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ (την πρωτεύουσα της «ψυχολογίας») όπου οι κοινωνικές υπηρεσίες «προστατεύουν» αμέσως τα παιδιά αν υπάρξει η παραμικρή καταγγελία για «κακούς γονείς», συμβαίνουν συνεχώς περιστατικά βίας με νεκρούς στα σχολεία και με δράστες μαθητές. Και σε πολλά σχολεία υπάρχουν μηχανήματα για να μην μπαίνουν στο σχολείο όπλα!


Ο λόγος που δεν αναρωτιέται κανένας είναι απλός: έχουμε την ακαταμάχητη τάση να ρίχνουμε την ενοχή στους άλλους. Πάντα φταίνε οι άλλοι, οι αγορές, ο γείτονας, η τύχη, ο τάδε που είπε αυτό κλπ.


Δεν έλεγε τυχαία ο Αίσωπος το «παραμύθι» με τα δύο σακούλια. Όλοι είναι έτοιμοι να κοιτάξουν τα ελαττώματα και τα λάθη των άλλων που βρίσκονται στο μπροστά (και άμεσα προσβάσιμο) σακούλι, αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει όρεξη να κοιτάξει στο πίσω σακούλι με τα δικά του «άπλυτα».



Και αν ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ κάποιος δεχθεί την ύπαρξη του πίσω σακουλιού, στο βάθος του μυαλού του εννοεί ότι αφού αυτός το παραδέχεται ΠΑΛΙ δεν έχει ευθύνη και 

ΠΑΛΙ είναι καλύτερος από τους άλλους. Και πολύ περισσότερο ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να τα πλύνει, πολύ περισσότερο μάλιστα που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ πως γίνεται κάτι τέτοιο.


Θα σας στεναχωρήσω αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλετε να πιστεύετε. Υπάρχουν αδιευκρίνιστες πτυχές στην ανθρώπινη ψυχολογία, που όλοι οι άνθρωποι παραβλέπουν. Προτιμάνε το γνωστό, εύκολο και βολικό των (όχι απαραίτητα σωστών) ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΩΝ ψυχολογικών θεωριών.


Και η βασική αδιευκρίνιστη, εξοβελισταία, αιρετική και ΑΝΤΙΠΑΘΗΣ πτυχή είναι ότι ψυχολογικά είμαστε σαν τον Τζέκιλ και Χάιντ. Έχουμε την ικανότητα να κάνουμε και το κακό και το καλό με μεγάλη ευκολία. Και για κάποιον άλλον αδιευκρίνιστο, εξωβελισταίο, αιρετικό και ΑΝΤΙΠΑΘΗ λόγο συνήθως κάνουμε το κακό.


Γιατί το να κάνεις το καλό δεν έχει καμία σχέση με τις καλές προθέσεις που έχουν ή μάλλον που λένε ότι έχουν οι άνθρωποι. Όπως λέει και ο αγαπημένος μου συγγραφέας: «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Και μην μου πείτε ότι «πηγαίνουμε καλά», επειδή είσαστε μέσα στο 10% των τυχερών που έχουν υγεία, χρήμα και παίζουν με τα 4G και τα τάμπλετ.


Θα κλείσω με δύο «παγκόσμια παραδείγματα» για να στηρίξω αυτήν την άποψη.


Όλοι γνωρίζετε τον Βολταίρο και τον Ντιντερό. Και μπορείτε να διαβάσετε στο διαδίκτυο διθυράμβους για το ότι ήταν φιλόσοφοι, ανθρωπιστές, κλπ. Πουθενά όμως δεν θα διαβάσετε αυτά που αναφέρει στο βιβλίο του «Proofs of Conspiracy» ο John Robison, το 1798. Και οι δύο έκαναν πράγματα που απέχουν πολύ από την υποτιθέμενη ηθική και πολιτισμό τους.


Ο Βολταίρος πρώτα πούλαγε πανάκριβα σε έναν επιφανή εκδοτικό οίκο (πχ Cramer) τα εκδοτικά δικαιώματα για ένα βιβλίο του. Έπειτα πούλαγε το ίδιο βιβλίο στην Ολλανδία, αποκομίζοντας ακόμα περισσότερα κέρδη.


Ο Ντιντερό δεν δίστασε να πωλήσει στην αυτοκράτειρα της Ρωσίας μια τεράστια βιβλιοθήκη (που δεν υπήρχε) για ένα τεράστιο ποσόν, αφού του υποσχέθηκε ότι θα την παραλάβει μετά τον θάνατό του! Τελικά το τέχνασμα αποκαλύφθηκε, γιατί ήταν φιλάργυρος και δεν λάδωσε τον γραμματέα του ρώσου πρέσβη.


Αν αυτοί οι «φιλόσοφοι» και «ανθρωπιστές» μπορούν να κάνουν τέτοια, γιατί δεν μπορούμε οι υπόλοιποι να κάνουμε τα ίδια και χειρότερα; Και αν είσαστε ειλικρινείς (έστω και για λίγο) θα παραδεχθείτε ότι αυτό ακριβώς κάνουμε.


Για να αλλάξει ο κόσμος υπάρχει μόνο ένας απαράβατος και αναγκαίος όρος: πρέπει να αλλάξετε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ εσείς.


Και σιγά μην έχετε τέτοια όρεξη.

aatosmihalis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ