Φτιαξε μου την μέρα

 

Η Αφροδίτη της Μήλου κρατάει ένα πιστόλι και απευθυνόμενη στην Μέρκελ αναφωνεί: «Εμπρός Άνγκελα. Φτιάξε μου τη μέρα». Ο Economist ασχολείται και πάλι με τις εξελίξεις στην Ελλάδα και το ζοφερό μέλλον. «Απαιτώντας ένα μεγάλο κούρεμα χρέους στην Ελλάδα και υποσχόμενος ένα κύμα κρατικών παροχών ο Τσίπρας έριξε την μεγαλύτερη μέχρι στιγμής πρόκληση στο νόμισμα της Ευρώπης και, συνεπώς, στην καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έχει βάλει την ήπειρο στο μονοπάτι της λιτότητας» γράφει η εφημερίδα.
«Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Παρά το ότι όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του Τσίπρα, επιμένουν ότι θέλουν η Ελλάδα να μείνει στο ευρώ, τώρα η απειλή του Grexit είναι πιο ξεκάθαρη. Το 2011-2012 η κα Μέρκελ αμφιταλαντευόταν, αλλά τελικά αποφάσισε να υποστηρίξει τους Έλληνες και να τους κρατήσει στο ενιαίο νόμισμα. Δεν ήθελε η Γερμανία να κατηγορηθεί για ακόμη μια ευρωπαϊκή καταστροφή, ενώ, τόσο οι βόρειοι πιστωτές όσοι και οι νότιοι δανειζόμενοι αγωνιούσαν για τις συνέπειες μιας χαοτικής εξόδου της Ελλάδας από τις τράπεζες και τις οικονομίες της Ευρώπης» συνεχίζει το δημοσίευμα.
«Αυτή τη φορά οι πιθανότητες έχουν αλλάξει. Ένα Grexit θα έμοιαζε περισσότερο με λάθος της Ελλάδας, η ευρωπαϊκή οικονομία είναι πιο δυνατή και το 80% του ελληνικού χρέους ανήκει σε άλλες κυβερνήσεις και κρατικούς θεσμούς. Πάνω από όλα οι πολιτικές έχουν αλλάξει. Οι Φινλανδοί και οι Ολλανδοί, όπως οι Γερμανοί, θέλουν η Ελλάδα να μείνει στις υποσχέσεις που έδωσε όταν την έσωσαν δύο φορές. Και στην κεντρική Ευρώπη οι κεντρικές κυβερνήσεις φοβούνται πως ένας επιτυχημένος ελληνικός εκβιασμός θα ωθούσε τους ψηφοφόρους προς τα δικά τους λαϊκίστικα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως το Podemos στην Ισπανία».

Τρία είναι τα πιθανά σενάρια, γράφει ο Economist: «το καλό, το καταστροφικό και ένας συμβιβασμός για να συνεχιστεί η πορεία. Η ιστορία του ευρώ ήταν πάντα να ‘αναβάλλει’ τον πόνο, ωστόσο, τώρα η μάχη έχει να κάνει με την πολιτική και όχι με την οικονομία και ο συμβιβασμός μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολος».
Το μεγάλο λάθος
«Υπάρχει, ωστόσο, μια καλή λύση τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη» συνεχίζει το άρθρο. «Ο Τσίπρας έχει δίκιο σε δύο μεγάλα θέματα, αλλά κάνει και ένα μεγάλο λάθος. Έχει δίκιο όταν λέει ότι η λιτότητα στην Ευρώπη είναι υπερβολική. Οι πολιτικές της Άνγκελα Μέρκελ έχουν στραγγαλίσει την οικονομία της ηπείρου και έχουν φέρει αποπληθωρισμό. Το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ δείχνει ακριβώς αυτό. Ο Τσίπρας έχει δίκιο να λέει πως το χρέος της Ελλάδας (το οποίο ανέβηκε από το 109% του ΑΕΠ στο 175% του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, παρά τις περικοπές και την αύξηση στη φορολογία) δεν μπορεί να αποπληρωθεί.
Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας κάνει λάθος στο να εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό, Τα σχέδιά του να επαναπροσλάβει 12.000 δημοσίους υπαλλήλους, να εγκαταλείψει τις ιδιωτικοποιήσεις και να φέρει μεγάλη αύξηση στον κατώτατο μισθό θα φέρουν πολύ πίσω την ανταγωνιστικότητα της χώρας, την οποία κέρδισε με θυσίες».
Αυτό που προτείνει η εφημερίδα είναι «να πειστεί ο Τσίπρας να παρατήσει τον τρελό σοσιαλισμό του και να μείνει στην τροχιά των μεταρρυθμίσεων με αντάλλαγμα μια αναδιάρθρωση χρέους, είτε επεκτείνοντας την ωρίμανση του ελληνικού χρέους είτε (ακόμη καλύτερα) με μείωση της ονομαστικής αξίας του. Ο Τσίπρας θα μπορούσε να βρει διέξοδο στις αριστερίστικες παρορμήσεις του διαλύοντας τα βολεμένα και προστατευόμενα ολιγοπώλεια και χτυπώντας τη διαφθορά. Ο συνδυασμός της μακροοικονομικής χαλάρωσης με τις μικροοικονομικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο και για άλλες χώρες, όπως η Ιταλία και η Γαλλία.
Ένα πολύ λογικό όνειρο, μέχρι που ξυπνάς και θυμάσαι ότι ο Τσίπρας πιθανόν να είναι ένας τρελός αριστεριστής και η Μέρκελ μπορεί με δυσκολία να δεχθεί τα σχέδια για ποσοτική χαλάρωση. Συνεπώς, το δεύτερο, καταστροφικό, σενάριο είναι το Grexit. [1] Οι αισιόδοξοι έχουν δίκιο να λένε ότι τώρα θα ήταν λιγότερο επίπονο από ότι το 2012, ωστόσο, θα πονέσει κι έτσι.
Στην Ελλάδα θα οδηγούσε σε καταστροφή τις τράπεζες, σε αυστηρούς ελέγχους κεφαλαίων, μεγαλύτερη απώλεια εισοδήματος, ακόμη μεγαλύτερη ανεργία και πιθανότατα σε έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο αντίκτυπος από ένα Grexit θα είχε σκληρές επιπτώσεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θα δημιουργούσε αυτομάτως αμφιβολίες για το αν η Πορτογαλία, η Ισπανία, ακόμη και η Ιταλία, θα έπρεπε ή θα μπορούσαν να μείνουν στο ευρώ. Ούτως ή άλλως, μέχρι στιγμή, η προστασία του ευρώ, η ευρωπαϊκή ενοποίηση και το ταμείο διάσωσης δεν έχουν δοκιμαστεί».
Και καταλήγει: «Άρα, η πιο πιθανή απάντηση είναι ένα προσωρινό ‘παραμύθι’, το οποίο δύσκολα θα κρατήσει αρκετά. Αν ο Τσίπρας δεν πετύχει την αναδιάρθρωση χρέους θα χάσει την όποια αξιοπιστία του ανάμεσα στους έλληνες ψηφοφόρους. Αλλά ακόμη και αν πετύχει μόνο μικρές βελτιώσεις στη θέση της Ελλάδας, άλλες χώρες αναμένεται να αντισταθούν. Οι όποιες αλλαγές στους όρους διάσωσης της χώρας θα πρέπει να περάσουν από διάφορα κοινοβούλια, όπως εκείνο της Φινλανδίας. Αν περάσουν, οι ψηφοφόροι σε Ισπανία και Πορτογαλία θα απαιτήσουν το τέλος της λιτότητας. Ακόμη χειρότερα, οι λαϊκιστές από τα αριστερά και τα δεξιά στη Γαλλία και την Ιταλία, που δεν είναι μόνο κατά της λιτότητας, αλλά και κατά του ευρώ, θα αποκτήσουν μεγαλύτερη δυναμική.
Υπάρχουν, ακόμη, και τεχνικά ζητήματα. Η ΕΚΤ επιμένει πως δεν μπορεί να παράσχει έκτακτη ρευστότητα στις τράπεζες της Ελλάδας ή να αγοράσει τα ομόλογά της εκτός κι αν η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα είναι μέσα σε ένα συμφωνημένο με τους δανειστές πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει πως ένα οποιοδήποτε αδιέξοδο θα οδηγήσει σε bank run. Επεκτείνοντας τις ωριμάνσεις μερικά από τα παραπάνω θα μπορούσαν να αποφευχθούν, ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι πολύ λίγο για τον Τσίπρα και πάρα πολύ για την Μέρκελ.
Στο τέλος η Ελλάδα πιθανότατα θα αναγκάσει την Ευρώπη να κάνει κάποιες σκληρές επιλογές. Με λίγη τύχη οι επιλογές αυτές θα είναι προς το καλό σενάριο που αναλύθηκε παραπάνω. Οι έλληνες ψηφοφόροι μπορεί να ζούνε στον κόσμο τους, νομίζοντας ότι ο Τσίπρας μπορεί να κάνει όλα όσα υποσχέθηκε, ωστόσο, οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να βλέπουν τις συνέπειες της δικής τους ισχυρογνωμοσύνης. Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης οι χώρες στο Νότο της Ευρωζώνης παραμένουν κολλημένες σε σχεδόν μηδενική ανάπτυξη και τρομακτικά υψηλή ανεργία. Ο αποπληθωρισμός ενισχύεται, άρα το βάρος του χρέους μεγαλώνει παρά την δημοσιονομική λιτότητα. Όταν οι πολιτικές παρουσιάζουν τόσο κακά αποτελέσματα η ‘επανάσταση’ από τους έλληνες ψηφοφόρους ήταν τόσο προβλεπόμενη όσο και κατανοητή.
Εάν η Μέρκελ συνεχίσει να αντιτίθεται σε όλες τις προσπάθειες για την έναρξη της ανάπτυξης θα καταδικάσει την Ευρώπη σε μια χαμένη δεκαετία πολύ πιο εξουθενωτική από αυτή της Ιαπωνίας στη δεκαετία του ’90. Αυτό θα πυροδοτήσει ένα πολύ μεγαλύτερο κύμα λαϊκισμού, από εκείνο της Ελλάδας, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα είναι δύσκολο για το ευρώ να επιβιώσει μέσα σε αυτές τις συνθήκες και ο μεγαλύτερος χαμένος θα είναι η ίδια η Γερμανία».  @economist.com

Go ahead Alexis, You make my day!
To πρωτοσέλιδο του σημερινού  Economist, του κορυφαίου πολιτικού περιοδικού παγκοσμίως,  απεικονίζει την Ελλάδα σαν  να έχει πάρει το όπλο της.  Μισόγυμνη κι ακρωτηριασμένη, η  Ελλάδα προκαλεί σε μονομαχία την Άνγκελα Μέρκελ. “Go ahead Angela, make my day” είναι ο τίτλος. Εμμέσως πλην σαφώς, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται έτοιμος ακόμα και να «σκοτώσει» το νόμισμα-τέρας που ονομάζεται ευρώ, αν η κακιά μητριά της Ευρωζώνης που ονομάζεται Γερμανία δεν σταματήσει να κακομεταχειρίζεται τα παιδιά της.
Να σε παρουσιάζουν  ως τσαμπουκά κι έτοιμο για πιστολίδι με άλλες χώρες δεν είναι ό,τι καλύτερο. Σίγουρα βέβαια πολλοί συμπατριώτες μας κολακεύονται, γουστάρουν. Όχι μόνο γιατί έχουμε μάθει  πως το ΟΧΙ ήταν  η μέγιστη στιγμή δόξας, όσο κι αν μετά καταστραφήκαμε. Αλλά και γιατί και ο Αλέξης και αρκετοί που τον στηρίζουν ή τον ψήφισαν στοιχηματίζουν πως η Γερμανία μπλοφάρει. Αν δεν μας διαγράψει το χρέος και δεν στηρίξει τις τράπεζες μας τι θα κάνει; Θα μας πετάξει έξω από το ευρώ;
Όχι βέβαια, φοβάται. Τι φοβάται η Γερμανία σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό; Πως θα καταστραφούμε εμείς μεν, αλλά θα συμπαρασύρουμε κι όλη την Ευρωζώνη στον όλεθρο. «Πυρηνικό όπλο» είχε χαρακτηρίσει το ευρώ προεκλογικά ο  πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ένα όπλο που μπορεί να καταστρέψει και εμάς και τους εταίρους μας αν δεν υποχωρήσουν.
Κι αν χάσουμε το στοίχημα; Κι αν δεν μπλοφάρει η Γερμανία; Δεν είναι άλλωστε απίθανο. Το να μη θέλουν να δοθεί το κακό παράδειγμα με το να υποχωρήσουν δεν είναι αμελητέο. Ο ηθικός κίνδυνος για τη Γερμανία είναι μεγάλος. Αν χαρίσουμε χρέη στην Ελλάδα, αν συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε ενώ τόσο ανοιχτά μας πάει κόντρα και μας προκαλεί μάλιστα με μια νέα θάλασσα παροχών, γιατί να μην ακολουθήσει μετά κι η Ισπανία κι η Ιταλία και η Γαλλία; Το πείραμα του ευρώ είναι πια κι ένα πείραμα Οικονομικής Ένωσης, όχι μόνο Νομισματικής.
Χωρίς κάποια μορφής δημοσιονομική πειθαρχία, χωρίς κεντρική οικονομική διακυβέρνηση το ευρώ πολύ απλά θα καταρρεύσει, όσο χρήμα κι αν τυπώσει ο Ντράγκι. Δεν λέγεται ΝΑΙ σε όλα η Ευρωζώνη ούτε ΝΕ, ΟΝΕ λέγεται. Δεν αρκεί το κοινό νόμισμα σκέτο.
Αντίθετα, αν διαβάζει κανείς Financial Times, Spiegel, Die Welt και Eurointelligence, πιο πιθανό μοιάζει να αποφασίσει να μας πετάξει η Γερμανία έξω από το ευρώ παρά να μας κρατήσει εδώ που φτάσαμε. Να μας χρησιμοποιήσει ως ΤΟ παράδειγμα κακού μαθητή, ΤΟ παράδειγμα κακού εταίρου, ώστε να συμμορφωθούν και οι υπόλοιποι στη Γαλαρία της Ευρωζώνης, οι Ιταλίες κι οι Ισπανίες. Το πολύ πολύ, μέχρι να μας πετάξουν έξω, και αφού μας πετάξουν έξω, να ενισχύσουν τα «τείχη» του κοινού νομίσματος ώστε να αντέξει τις πιέσεις, τυπώνοντας χρήμα, για να κατευνάσει και τους υπολοίπους. Το ότι ανακοινώθηκε η ποσοτική χαλάρωση από τον Ντράγκι 3 μέρες μόνο πριν τις ελληνικές εκλογές δεν είναι βέβαιο πως ήταν σύμπτωση.
Ο νέος μας πρωθυπουργός λοιπόν, εκτός από τσαμπουκάς και πιστολέρο, μπορεί να αποδειχθεί και ο «χρήσιμος ηλίθιος» της Μέρκελ. Καλοπροαίρετος ο ίδιος, ειλικρινά πιστεύοντας πως μπορεί να αλλάξει την Ευρώπη προς όφελος της Ελλάδας με εκβιασμούς, πιστόλια και πυρηνικά όπλα. Αλλά και αφελής. Γιατί αν δεν μπλοφάρει η Άνγκελα μπορεί να του απαντήσει απλά «go ahead Alexis, you make my day!»
Υποδειγματική κίνηση Βαρουφάκη, μπλοκάρει την μεθόδευση ξεπλύματος του απεχθούς χρέους!
H κίνηση του Βαρουφάκη να απεμπολήσει την «σωτήρια» δόση των 7 δις, είναι ότι πιο αποτελεσματικό έχει κάνει αξιωματούχος της οικονομίας τα χρόνια του μνημονίου. Τι σημαίνει με απλά λόγια; Το μνημόνιο ήταν η άθλια μεθόδευση μετατροπής ενος απεχθούς και επονείδιστου χρέους σε «νόμιμο», μετακυλίοντας το μεταξύ άλλων και στους λαούς της Ευρώπης.
Όπως έχουμε αποκαλύψει, τα ηνία του ΥΠΟΙΚ απο το 2009 και έπειτα, κρατούσαν οι στενοί συνεργάτες του Σημίτη που γνώριζαν πολύ καλά τον «μαύρο» δανεισμό και το σκάνδαλο των Swaps. Πλήρωναν λοιπόν κανονικότατα τις δόσεις των Swaps στο ημίφως, με δάνεια απο τις αγορές.
Με την μεθόδευση του μνημονίου, τα δεκάδες δις οφειλών που είχαν στα χερια τους τραπεζικά ιδρύματα, αποπληρώθηκαν με το δάνειο – μαμούθ Βρετανικού δικαίου, που μεταξύ άλλων, επιβαρύνει και τους λαούς της Ευρώπης. Το προγενέστερο χρεος όμως, θα μπορούσε κάλλιστα να διαγραφεί ή να καταστεί διαχειρίσιμο ακομα και με μονομερείς ενέργειες της Ελλάδας, απέναντι σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οχι σε λαούς. Ακριβώς με τον ίδιο τροπο που έγινε το PSI, στην πλάτη των τίμιων ομολογιούχων και των ΝΠΔΔ.
Εν κατακλείδι, ο Βαρουφάκης τι λέει; «Εγώ δεν θα δεχθώ να ξεπλύνω το χρέος που προέκυψε με την παράνομη ανταλλαγή ομολόγων απο την ΕΚΤ, που εξαιρέθηκαν απο το PSI»! Γνωρίζοντας οτι αυτά τα ομόλογα θα ακυρωθούν σε ενδεχόμενη νομική αντιπαράθεση, ενώ το νέο δάνειο συνιστά παραδοχή της νομιμότητας αυτής της εγκληματικής ενέργειας. Της προνομιακής μεταχείρισης ομολογιούχων δηλαδή. Είδομεν.
H Lazard συμφωνεί με την κυβέρνηση: «Απομείωση του ελληνικού χρέους κατά 50% είναι εφικτή και απαραίτητη»
Η γαλλοαμερικανική τράπεζα-κολοσσός  Lazard συμφωνεί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προτείνει απομείωση του ελληνικού χρέους κατά 50% ως την μονη πραγματική και βιώσιμη λύση. Την άποψη ότι το ελληνικό χρέος που διακρατείται από δημόσιους φορείς «είναι όχι μόνο απαραίτητο αλλά και εφικτό» να μειωθεί κατά 50% διατύπωσε ο Ματιέ Πιγκάς, ανώτατο στέλεχος της τράπεζας Lazard, η οποία παρείχε συμβουλές στην ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους της ως το 2012.
«Αυτή η αναδιάρθρωση είναι απολύτως απαραίτητη. Δεν είναι μόνον απαραίτητη, αλλά είναι επίσης εφικτή», είπε ο Πιγκάς σε μια δήλωσή του στον γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό BFM Business, και πρόσθεσε πως «η Ελλάδα έχει γίνει εργαστήριο για αυτό στο οποίο μπορεί να μετατραπεί όλη η Ευρώπη αύριο».
Η γαλλοαμερικανική τράπεζα σήμερα διαδρματίζει ρόλο συμβούλου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Το 2012, με το PSI, είχε αναδιαρθρωθεί το χρέος που διακρατούσαν πιστωτές του ιδιωτικού τομέα και όχι εκείνο που βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια της ΕΕ και του ΔΝΤ, υπενθύμισε ο Πιγκάς: «από τα 320 δισ. ευρώ και κάτι του (σ.σ. σημερινού) χρέους, περίπου το 75% διακρατείται από τον επίσημο τομέα. Η αναδιάρθρωση πρέπει να αφορά αυτό το τμήμα του δημόσιου χρέους», δηλαδή περίπου τα 200 δισ. ευρώ.
«Έχουμε μια πανοπλία πιθανών λύσεων: την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τη μείωση των επιτοκίων, και μια λύση ακόμη πιο ριζοσπαστική, η οποία αποκαλείται “κούρεμα” (σ.σ. ο Πιγκάς χρησιμοποίησε τον αγγλικό όρο, haircut, στη συνέντευξη), μια απομείωση του χρέους» εξήγησε.
«Πιστεύω ότι αν το χρέος αυτό μειωθεί κατά 50%», μειωθεί δηλαδή «κατά τα 100 δισεκατομμύρια από αυτά τα 200 δισεκατομμύρια, τούτο θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επανέλθει στον λεγόμενο αποδεκτό λόγο χρέους του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου στο 100% ως 120% του ΑΕΠ, από 170% σήμερα», διευκρίνισε ο Πιγκάς.
Έχουν αλλάξει πολλά πλέον από τότε που η κυβέρνηση Α.Σαμαρά προσπαθούσε να μας πείσει ότι αν…στηνόμαστε και…περιμένουμε θα είναι καλύτερα για μας. Να κάνουμε την «πάπια» μη θυμώσουν οι δανειστές μας έλεγαν. Θα θυμίσουμε ότι ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας ηγέτης ο αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος ακύρωσε ολόκληρο σχέδιο Ανάν παρά τις αμερικανικές εντολές έχοντας πίσω του μισό…κράτος. Αλλά αυτός είπαμε ήταν ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας ηγέτης.
«Αφήστε τους μύθους και μειώστε το ελληνικό χρέος» [Πολ Κρούγκμαν]
Να εγκαταλείψει τους μύθους και τις ηθικολογίες και «να κάνει το σωστό», δηλαδή να συναινέσει -όπως λέει- στην απομείωση του ελληνικού χρέους, καλεί τη Γερμανία ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν με άρθρο του στους Νew York Times, υπό το τίτλο «Το ελληνικό τετστ της Ευρώπης». Με την παρούσα κατάσταση το μόνο που καταφέρνει η Ελλάδα μέσω του διεθνούς δανεισμού είναι να συντηρεί την αποπληρωμή των τόκων και του αρχικού κεφαλαίου, σημειώνει ο Κρούγκμαν.
«Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πήγαν για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους» αναφέρει ο Κρούγκμαν και υπογραμμίζει «την ανάγκη η Ευρώπη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων» και «να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την οικονομική κατάσταση και στην περίπτωση της Ελλάδας».
Όπως σημειώνει ο γνωστός οικονομολόγος «με την παρούσα κατάσταση, το μόνο που καταφέρνει η Ελλάδα μέσω του διεθνούς δανεισμού είναι να συντηρεί την αποπληρωμή των τόκων και του αρχικού κεφαλαίου».
Να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας: Η «πλέον συνετή λύση», κατά τον Κρούγκμαν, είναι η «απομείωση του ελληνικού χρέους και η θέσπιση μικρότερων και ρεαλιστικών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό της, λύση που θα βοηθήσει και τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να εκπληρώσει την υπόσχεσή της περί πάταξης της λιτότητας -σε αντίθεση βέβαια με την κρατούσα συλλογιστική/ ηθικολογία της Ευρώπης περί απαίτησης των δανειστών να τηρήσει η Ελλάδα κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της». Η πλέον συνετή λύση κατά τον Κρούγκμαν είναι η απομείωση του ελληνικού χρέους και η θέσπιση μικρότερων και ρεαλιστικών πλεονασμάτων, αναφέρει ο γνωστός οικονομολόγος.
Η Ευρώπη και το ελληνικό τεστ: Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα θέτουν μια θεμελιώδη πρόκληση για την Ευρώπη, προθέτει ο Κρούγκμαν. Μπορεί να αφήσει κατά μέρος τους μύθους και την ηθικολογία και να ασχοληθεί με την πραγματικότητα, με τον τρόπο που καθορίζουν οι βασικές αξίες της ηπείρου. Αν όχι, τότε το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα -της προσπάθειας οικοδόμησης της ειρήνης και της δημοκρατίας μέσω της κοινής ευημερίας- θα υποστεί ένα φοβερό και ίσως θανάσιμο πλήγμα, αναφέρει μεταξύ άλλων ο γνωστός οικονομολόγος.
Washington Post κατά της Γερμανίας:»Το 1953 η Ελλάδα σου έσβησε τα χρέη»
«Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων διατέθηκε για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους» αναφέρει σε νέο άρθρο του για την Ελλάδα στη «New York Times» ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν και υπογραμμίζει «την ανάγκη η Ευρώπη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων» και «να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την οικονομική κατάσταση και στην περίπτωση της Ελλάδας».
Μεταξύ άλλων, ο αρθρογράφος προβάλλει τη θέση ότι «οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία», επισημαίνοντας ότι «με την παρούσα κατάσταση, το μόνο που καταφέρνει η Ελλάδα μέσω του διεθνούς δανεισμού είναι να συντηρεί την αποπληρωμή των τόκων και του αρχικού κεφαλαίου».
Επίσης, προτείνει «ως την πλέον συνετή λύση την απομείωση του ελληνικού χρέους και τη θέσπιση μικρότερων και ρεαλιστικών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό της, λύση που θα βοηθήσει και τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να εκπληρώσει την υπόσχεσή της περί πάταξης της λιτότητας -σε αντίθεση βέβαια με την κρατούσα συλλογιστική/ηθικολογία της Ευρώπης περί απαίτησης των δανειστών να τηρήσει η Ελλάδα κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της».
«Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε ένα τεστ που πρέπει να επιλύσει: αυτό της Ελλάδας» τονίζει ο κ. Κρούγκμαν.
«Στα πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που άρχισε η κρίση, η καθαρή σκέψη βρίσκεται σε «σύντομο ανεφοδιασμό». Αλλά αυτή η ασάφεια πρέπει να τερματιστεί και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα θέτουν μια θεμελιώδη πρόκληση για την Ευρώπη. Μπορεί να αφήσει κατά μέρος τους μύθους και την ηθικολογία, και να ασχοληθεί με την πραγματικότητα, με τον τρόπο που καθορίζουν οι βασικές αξίες της ηπείρου. Αν όχι, τότε το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα -της προσπάθειας οικοδόμησης της ειρήνης και της δημοκρατίας μέσω της κοινής ευημερίας- θα υποστεί ένα φοβερό και ίσως θανάσιμο πλήγμα» προσθέτει.
«Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πήγε για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους. Τα τελευταία δύο χρόνια γινόταν μια ανακύκλωση: η ελληνική κυβέρνηση λειτουργούσε ως μεσάζων, με τους πολίτες να βλέπουν την καταστροφική πτώση του βιοτικού επιπέδου τους και να απαιτείται να κάνουν θυσίες προκειμένου να προσφέρουν περισσότερα στο πρόγραμμα που είχε υποβληθεί από τους δανειστές.
» Για να καταλάβουμε πώς σκέφτεται η νέα κυβέρνηση αρκεί να σημειώσουμε ότι επιθυμεί να μειώσει το μέγεθος της συνεισφοράς των πολιτών σε αυτό το πρόγραμμα. Κανείς δεν μιλάει για περισσότερες δαπάνες από όσες χρειάζεται πραγματικά η Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να μπει στο τραπέζι είναι να υπάρξουν λιγότερες δαπάνες για τόκους και περισσότερες για αρωγή στους ενδεείς ή σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη. Κάτι τέτοιο θα είχε και άμεση συνέπεια στη μείωση της ανεργίας, που έχει φτάσει στο 25%. Η ηθικολογία αρχίζει με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα έχει υποχρέωση να πληρώσει τα χρέη της» επισημαίνει.
Στη συνέχεια ο κ. Κρούγκμαν σημειώνει ότι «είναι αλήθεια πως η Ελλάδα την περίοδο 2004-2009 με κεντροδεξιά κυβέρνηση δανείστηκε τεράστια ποσά σε εθελοντική βάση. Αλλά και η Γερμανία με τη σειρά της δάνειζε οικειοθελώς την Ελλάδα. Θα περίμενε κάποιος και οι δύο πλευρές να αποδεχθούν το λάθος και να πληρώσουν το τίμημα. Και ενώ ιδιώτες δανειστές έχουν διασωθεί σε μεγάλο βαθμό (παρά το «κούρεμα» του 2012), η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «τώρα, η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της. Γιατί, λοιπόν, να μην αποδεχθούν την πραγματικότητα και να μειώσουν τις πληρωμές έτσι ώστε να μη συνεχιστεί η ατέλειωτη δυστυχία; Είναι στόχος να καταστεί η Ελλάδα ένα παράδειγμα για τους άλλους δανειολήπτες; Αν ναι, τότε τι υποτίθεται πως είναι η ένωση των κυρίαρχων δημοκρατικών κρατών; Εάν είχαμε να κάνουμε με τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, τότε η χώρα θα μπορούσε να κηρύξει πτώχευση. Θα σταματούσε να λαμβάνει νέα δάνεια και να πληρώνει τις υφιστάμενες οφειλές, ενώ οι ταμειακές ροές θα βελτιώνονταν πραγματικά».
Επίσης, επισημαίνει ότι «το πρόβλημα για την Ελλάδα, ωστόσο, είναι η ευθραυστότητα των τραπεζών της, καθώς, όπως όλες οι τράπεζες της Ευρωζώνης, εξαρτώνται από την ΕΚΤ. Αν κοπούν οι πιστώσεις, τότε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα λιώσει μέσα σε ένα τεράστιο bank run. Όσο η Ελλάδα μένει εντός ευρώ, χρειάζεται την καλή θέληση της ΕΚΤ, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τις διαθέσεις της Γερμανίας και των άλλων πιστωτριών κρατών. Είναι, άραγε, έτοιμη η Γερμανία να πει σε έναν εταίρο «ή πληρώνεις ή καταστρέφω το τραπεζικό σου σύστημα;»
Τέλος, ο κ. Κρούγκμαν τονίζει: «Ας σκεφτούμε τι θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση, που έχει λάβει νωπή εντολή, πει πως δεν πληρώνει. Τότε, αναγκαστικά θα φύγει από το ευρώ και αυτό θα έχει καταστροφικές πολιτικές και οικονομικές συνέπειες για όλη την Ευρώπη. Αντικειμενικά, η επίλυση αυτής της κατάστασης δεν είναι δύσκολη. Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην ανταγωνιστικότητα, με τη δραματική μείωση του κόστους και των μισθών, άρα η λιτότητα είναι αυτή που κρατάει τα πράγματα.
Ας αφήσουν την Ελλάδα να «τρέξει» μικρότερα θετικά πλεονάσματα που θα ανακουφίσουν τους Έλληνες από τον πόνο. Ας αφήσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση να πετύχει κάτι προς εκτόνωση των αντιδημοκρατικών δυνάμεων που περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες. Στο μεταξύ, το κόστος για τους φορολογουμένους των άλλων κρατών θα είναι ελάχιστο, από τη στιγμή που ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρωθεί το σύνολο του χρέους. Οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία».
FT: Το παρασκήνιο της επίσκεψης Ντάισελμπλουμ
Να πάρει μια πρώτη γεύση, για τις προθέσεις Τσίπρα επιδιώκει ο Ντάισελμπλουμ. Τι είχαν συμφωνήσει οι εταίροι στο Eurogroup και τι άλλαξε. Τι σκέπτεται ο Σόιμπλε.
Να πάρει μια πρώτη γεύση, για τις προθέσεις Τσίπρα επιδιώκει ο Ντάισελμπλουμ. Οι ευρωπαίοι είχαν ήδη συμφωνήσει να επιδείξουν επιείκεια στην Ελλάδα αλλά αποκλείουν το κούρεμα. Τι σκέπτεται ο Σόιμπλε και ποια είναι η στάση της Μαδρίτης; Δημοσίευμα των FT που υπογράφουν η Kerin Hope από την Αθήνα, ο Peter Spiegel απί τις Βρυξέλλες και ο Tobias Buck από τη Μαδρίτη εξηγεί το σκεπτικό της επίσκεψης Ντάισελμπλουμ αλλά και το μέχρι που θα βάλουν νερό στο κρασί τους οι Ευρωπαίοι.
Οι FT χαρακτηρίζουν πρώτη ευκαιρία για τους εταίρους της Ελλάδας να δοκιμάσουν τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα  την σημερινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Αθήνα. Θα το κάνουν χωρίς να χαρίσουν χρόνο, χωρίς παράταση καθώς το πρόγραμμα διάσωσης λήγει στο τέλος του μήνα θέτοντας σε κίνδυνο την πρόσβαση των τραπεζών στην ΕΚΤ και πιθανότατα την θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη γράφουν οι FT.
Αξιωματούχος του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών είπε στους FT ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης θα ενημερώσει τον κ Ντάισελμπλουμ για το σχέδιο της κυβέρνησης να διοργανώσει ένα διεθνές συνέδριο που θα εξετάσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ο κ Ντάισελμπλουμ δεν έχει εντολή από το Eurogroup να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη νέα κυβέρνηση και στόχος του είναι να προσπαθήσει να αποκτήσει μια πιο καθαρή εικόνα για την θέση του Αλέξη Τσίπρα. «Δεν έχουμε εικόνα παρά μόνο δημόσιες ανακοινώσεις επί τις αρχής» είπε αξιωματούχους της Ευρωζώνης.
Στο περιθώριο του Eurogroup της Δευτέρας, εκπρόσωποι της Τρόικας συναντήθηκαν με τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας αναζητώντας κοινή γραμμή για τις συνομιλίες με την Ελλάδα. Σύμφωνα με ανθρώπους που ενημερώθηκαν για τη συνάντηση, οι περισσότεροι ήταν ανοικτοί στο να δείξουν κάποια επιείκεια – πιθανώς για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους, να μειωθούν οι στόχοι του πλεονάσματος του προϋπολογισμού και να επιτραπούν περισσότερες κοινωνικές δαπάνες εφόσον η Ελλάδα παραμείνει πιστή στις περισσότερες δεσμεύσεις του προγράμματος διάσωσης.
Ομως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, αντιστάθηκε στις εκκλήσεις για μια γρήγορη, τεχνική επέκταση του προγράμματος διάσωσης των 172 δισ ευρώ εκτός αν η κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις για την τελική αξιολόγηση της τρόικας η οποία έχει καθυστερήσει από τον Σεπτέμβριο. «Χρειάζεσαι μια δομή για να διαπραγματευτείς» είπε άλλος αξιωματούχος που έχει γνώση του σκεπτικού του κ Σόιμπλε και πρόσθεσε: «Μέχρι στιγμής δεν είναι σαφείς».
Αξιωματούχοι είπαν ότι ένα μεγάλο μέρος της προθυμίας να επιδείξουν την επιείκεια που συμφωνήθηκε τη Δευτέρα εξαρτώταν από τις ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ από την ημέρα που ανέλαβε την εξουσία, που προχώρησε σε ανοικτή αντιπαράθεση με τους εταίρους της ΕΕ. «Αυτό που συμβαίνει τώρα μας πηγαίνει σε άλλη κατεύθυνση» είπε ο αξιωματούχος της ευρωζώνης.
Οι ελληνικές απαιτήσεις για μια αναδιάρθρωση του χρέους κατά πάσα πιθανότητα θα προκαλέσουν την ισχυρή αντίσταση όχι μόνο του Βερολίνου, αλλά και της Μαδρίτης, η οποία είναι ανένδοτη και δεν δέχεται ότι η νέα κυβέρνηση Τσίπρας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη επιείκεια από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση
Η ισπανική κυβέρνηση προώθησε σκληρά μέτρα λιτότητας με φορολογικές αυξήσεις και αντιλαϊκές οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η Μαδρίτη φοβάται ότι η αλλαγή στάσης έναντι της Ελλάδας θα βοηθήσει δημοσκοπικά το Podemos ενόψει των εκλογών. Η Ισπανία όμως κατά πάσα πιθανότητα θα δείξει ότι είναι έτοιμη για βήματα ελάφρυνσης του φορτίου του χρέους, όπως για παράδειγμα την επιμήκυνση της αποπληρωμής. Οχι όμως κούρεμα. Η Ισπανία και άλλες χώρες της Ευρωζώνης ίσως είναι έτοιμες να δεχθούν και υπαναχωρήσεις σε θέματα όπως περικοπές θέσεων εργασίας στο δημόσιο ή στις κοινωνικές δαπάνες.
Μεταξωτά βρακιά [Δημήτρης Δανίκας]
Άρπα την τώρα κουφιοκελακάκη μου. Στα είπε και στα έσουρε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το αφεντικό σου. Σε έκανε ρεντίκολο όλης της Υφηλίου! Σε διέσυρε! Σε κατεξευτέλισε! Σε κουρέλιασε! Σε έπιασε από τ αυτί και σε εκτόξευσε στο καναβάτσο! Σε γρονθοκόπησε! Σε άδειασε! Σε τιμώρησε!
Τι είπε ο σκληροπυρηνικός γερμανός οικονομικός εγκέφαλος; Αυτά που όλοι γνωρίζουμε. Τα αυτονόητα. Αυτά που έλεγαν αλλά ποτέ δεν έκαναν όλες οι κυβερνήσεις. Ότι (πρώτο) ο ελληνικός λαός υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλο στην Ευρώπη. Γνωστό αυτό!
Ότι (δεύτερο) για την δυστυχία του δεν φέρουν ευθύνη ούτε οι Βρυξέλες ούτε το Βερολίνο. Άγνωστο αυτό. Εμείς, αρκετοί εξ ημών και υμών, μας βόλευε να τα ρίχνουμε πάντα στους ξένους! Ότι (τρίτο) για την φτωχοποίηση του Έλληνα ευθύνονται αποκλειστικά όλες οι πολιτικές ελίτ που κυβέρνησαν την χώρα! Μισογνωστό αυτό! Και ότι (τέταρτο) η φτωχοποίηση οφείλεται στο γεγονός μιας εκτεταμένης, ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής. Γνωστό αυτό!
Τι εννοεί ο ποιητής; Ότι αν η Ψωροκώσταινα βάδιζε με ρυθμούς ετησίων, εισπραχθέντων φόρων, όπως ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, τότε τα ταμεία της χώρας θα γέμιζαν με επιπλέον 18 δισεκατομμύρια τον χρόνο. Το φαντάζεστε;
Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο μέσος όρος εισπραχθέντων φόρων (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) είναι το 36% του ΑΕΠ κάθε ευρωπαικής χώρας. Στην Γερμανία είναι μεγαλύτερος. Άνω του 40% Όμως εν Ελλάδι ετησίως οι φόροι που εισπράττονται δεν ξεπερνούν το 26% του ετήσιου ΑΕΠ. Έτσι χάνονται, εξανεμίζονται 18 δισεκατομμύρια!
Με λίγα λόγια. Λέει ο Σόιμπλε. Αφήστε τις παρλαπίπες. Αφήστε τις κορώνες. Επιτέλους μετακινηθείτε προς την Ευρώπη. Επιτέλους ευρωπαϊκή κανονικότητα  Τι είναι αυτό; Αριστερό, δεξιό, κεντρώο; Βλακείες. Είναι όρος εθνικής επιβίωσης. Για όνομα του θεού και της παναγίας. Γκρεμίστε την φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή! Αμ και δαρμένος, Αμ και λαλάκας. Αμ και υποτελής. Αμ και σφαλιαρωμένος. Καλά να πάθεις! Με τον Σόιμπλε εγώ. Εσύ με τους ολιγάρχες, τους κοτζαμπάσηδες και την σουλτανία!
Ποια δεξιά και ποια αριστερά βλάκα μου; Θέλεις ευρωπαϊκή κανονικότητα; Τότε να πληρώνεις την εφορία. Να πολεμήσεις το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Τότε να υιοθετήσεις το φορολογικό σύστημα των ευρωπαίων «αφεντικών» σου. Τότε να μην χτίζεις αυθαίρετα. Τότε να απαλλαγείς από την λατρεία σου με τα τούβλα, τα σοβατεπιά, τους λουτροκαμπινέδες και το μπετόν. Τότε να αποτινάξεις από πάνω σου την τζάμπα μαγκιά. Τότε να γίνεις άνθρωπος!
Όλα αυτά τα χρόνια έχτιζες στην άμμο. Καιρός είναι να ασχοληθείς με τις πολιτικές επιλογές σου. Λίγη αυτογνωσία δεν βλάπτει. Και που σαι. Αφού θέλεις να είσαι ευρωπαίος, ένα να ξέρεις. Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους, ευρωπαικούς, κώλους!
Περιμένοντας τα γκούλαγκ και τον όλεθρο [Νίκη Λυμπεράκη]
Όταν τελειώνει το ματς, οι (σωστοί) παίχτες δίνουν τα χέρια. Στην Ελλάδα, όταν τελειώνει το εκλογικό ματς, πολίτες και πολιτευτές τρώμε ό,τι έχει απομείνει απ ’τις σάρκες μας. Επικρατεί η αριστερά κι οι δεξιοί θυμούνται τον εμφύλιο. Επικρατεί η δεξιά κι οι αριστεροί θυμούνται πως τα μονοπώλια θα ρουφήξουν το αίμα των εργαζομένων. Επικρατούν οι οικολόγοι και επαναστατούν οι κυνηγοί. Επικρατούν οι κυνηγοί και ξεσηκώνεται ο Αρκτούρος. Λες και σ’ αυτή τη χώρα, είσαι πρώτα ό,τι ψηφίζεις, πράσινος, κόκκινος ή μπλε κι έπειτα πολίτης.
Απ’ τα σαπούνια στο Μαξίμου ως τα γκούλαγκ του Ζίζεκ, στον δημόσιο διάλογο συντηρείται η πόλωση, την ώρα που η Αθήνα έχει να διαχειριστεί ακόμη μια περίοδο αυξημένων προκλήσεων. Ακόμη και τα κομματικά επιτελεία αρνούνται να απαγκιστρωθούν από την ένταση της προεκλογικής περιόδου. Η Συγγρού απαντά στο Μούφανετ του Ζαχαριάδη και το left.gr του ΣΥΡΙΖΑ απαντά σε φωτομοντάζ που δείχνει τη Σοφία Βούλτεψη να κάνει λόγο τάχα για «κακοντυμένους, αξύριστους που πήγαν να ορκιστούν υπουργοί, ενώ η ίδια όταν ορκίστηκε ήταν στην πένα».
Για τη γενιά μου, για εμάς που ζήσαμε το καφενείο του χωριού στα σκοτεινά χρόνια του Αυριανισμού με πρωταγωνιστές τους παππούδες μας, αν εξαιρέσεις το ψηφιακό του πράγματος, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Βάλε στη θέση του πλάτανου την οθόνη του υπολογιστή κι όπου ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΡΙΖΑ και το σκηνικό είναι έτοιμο.
Η επομένη των εκλογών ήρθε και τη ζούμε. Η νέα κυβέρνηση εμφανίζεται προς ώρας πιστή στις εξαγγελίες της που, είτε μας αρέσει είτε όχι, της χάρισαν την εκλογική πρωτιά. Έτσι δεν γίνεται στη Δημοκρατία; Η μειοψηφία υποχωρεί μπροστά στα κελεύσματα των πολλών. Ελέγχει, στηλιτεύει κι αντιπολιτεύεται γόνιμα. Στην Ελλάδα, η μειοψηφία ποντάρει στον όλεθρο κι εύχεται την αποτυχία.
Εγκλωβισμένοι σ’ ένα σχήμα οξύμωρο, εκείνοι που τις Κυριακές των εκλογών ανήκουν στο στρατόπεδο των «ηττημένων», προβλέπουν την αποτυχία του νικητή σχεδόν ηδονικά. Κάθε φορά, οι πιο σκληροπυρηνικοί των ψηφοφόρων αρνούνται πεισματικά τη μετάβαση από τον πόλεμο της προεκλογικής περιόδου, στη μετεκλογική ειρήνη.
Ξεχνούν βέβαια πως το να αποτύχει η εκάστοτε κυβέρνηση σημαίνει πως θα βουλιάξει η χώρα αύτανδρη κι είναι, φαίνεται, πιο σημαντικό να δικαιωθούν οι ίδιοι κι οι προβλέψεις τους.
Και μετά απορούμε για ποιον λόγο τα κόμματα της αντιπολίτευσης σπανίως στηρίζουν νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ακόμη κι όταν αυτές κινούνται σε γραμμές που τα βρίσκουν σύμφωνα. Είναι ο καθρέφτης μας, να γιατί!
***
Η άρνηση δεν βοήθησε κανέναν. Η «χυλόπιτα» ακούστηκε χιλιόμετρα μακρυά.
Αλλά όταν βλέπεις τον Ντάισελμπλουμ να έρχεται με ύφος κατακτητή είτε σε αρέσει είτε όχι, όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις ότι αυτός και οι σύμμαχοι του, είναι το αφεντικό του μαγαζιού τόσο καλύτερα. Ο Βαρουφάκης είχε πει δεν πάμε να συγκρουστούμε, ούτε να διαπραγματευτούμε αλλά να διαβουλευτούμε. Σήμερα έγινε φανερό ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν ήρθαν να τον ακούσουν, αλλά να του δείξουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να τον ακούσουν. Ο υπόλοιπος κόσμος το κατάλαβε. Ξεκάθαρα.
Ξέρουν με ποιους μιλάνε πλέον και το μόνο που τους μένει είναι να βρουν μια άλλη στρατηγική όπως το νέο νόμισμα, ή η συζήτηση πάνω στη βάση που θα θέσουν οι εταίροι της και όχι αυτοί. Αν υπάρχει και άλλη επιλογή θα πρέπει να την βρουν και όχι να συνεχίσουν στη λογική της διαβούλευσης διότι θα χάσουν τον χρόνο και τον δικό τους και των άλλων.
Τώρα αν είναι καλύτερα εντός η εκτός Ευρώ πρέπει κάποια χώρα να βγει για να το δούμε. Είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα πάντως και πολύ θέλω να το δω.
Ποιο Απρίλη; Δεν βγάζουμε ούτε τον Φεβρουάριο.
Καταλαβαίνει κανείς εδώ τι σημαίνει 3ετές ομόλογο κράτους στο 19% (πιστωτική κάρτα έχει καλύτερο).
Σημαίνει ότι οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα στα όρια του κράτους αυτού πρέπει να έχει περιθώριο κέρδους παραπάνω από αυτό.
Μόνο η κόκα, οι γυναίκες και τα όπλα έχουν παραπάνω.
Η ο Βαρουφακης δεν ξερει να παιζει λυρα ή ο ψηλος Ναισελμπλουμ δεν θελει να μαθει πεντοζαλη. Ας μαθει ο Γιανης χορο της κοιλιας καλου κακού.
Η ουσία -και ο μπακλαβάς γωνία- είναι ότι η στρατηγική της κυβέρνησης σήμερα δεν πήγε καλά. Όποιος δε το κατάλαβε πάει για χρυσό βατόμουρο.
***

 terrapapers

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ