Η σεξουαλική λειτουργία επιδιώκει την τελειότητα

Το παρακάτω απόσπασμα το παραθέτει η Σοφία στο βιβλίο της "Η αποκατάσταση του Εωσφόρου".

"Μια μέρα ο Λέσλι συνάντησε τη γυναίκα της ζωής του. Την έλεγαν Μάργκαρετ. Ήταν όμορφη και μεγαλύτερή του. Και για κείνην ο Λέσλι ήταν ο άντρας της ζωής της. Μας κάνει εντύπωση η περιγραφή της θηλυκότητάς της, όχι απλώς επειδή έμοιαζε με φιγούρα του 18^ου αιώνα, αλλά επειδή η θηλυκότητα της διαφοροποιόταν από την εσωτερική της ακτινοβολία. Όσο γι αυτή την τελευταία ο συγγραφέας παρατηρεί τα παρακάτω:

«… Ήταν μια από κείνες τις γυναίκες που γεννιούνται κάτω από έναν ειδικό συνδυασμό πλανητώνχάρη στον οποίο είναι ανοιχτές σε επιδράσεις από τις περιοχές του θαυμαστού και του απίθανου.»

Σ’αυτές ακριβώς τις εσωτερικές περιοχές συναντήθηκαν και έκαναν τους «Ιερούς Γάμους» τους. Αυτές οι ενώσεις κατάγονται από την παρόμοια «ιερογαμία» των Πρωτόπλαστων και μεταφέρουν τους εραστές στον αρχικό Παράδεισο. Μόνον αυτοί οι γάμοι, οι «Ιεροί», είναι πραγματικοί γάμοι.

Οι άλλοι, οι γάμοι από σωματική έλξη και μόνο, από σαρκικό πόθο, είναι άκυροι στην ουσία, επειδή δεν γίνεται καμία διασταύρωση ή σύμμειξη ανάμεσα στους δυο συζύγους.Μένουν βασικά χωρισμένοι και ξένοι.

Έχουμε την υποψία ότι όταν η Βίβλος προστάζει «Ου μοιχεύσης», θα πρέπει να εννοεί, να μην νοθεύσει κανείς την κατάσταση του Ιερού Γάμου. Στο σωματικό γάμο μοιχεία δεν υπάρχει, αφού δεν είναι καθόλου γάμος. Όσο για το γνωστό «ους ο Θεός συνέζευξε άνθρωπος μη χωριζέτω», αναρωτιέται κανείς πόσους συζύγους έχει πραγματικά «συζεύξει» ο Θεός και πόσους ο Διάβολος, αφού η πλειονότητα των «γάμων» στηρίζεται στη σωματική έλξη και μετριούνται στα δάχτυλα οι πραγματικοί γάμοι της ψυχής και του πνεύματος.

Επάνω σ’αυτό το φλέγον ζήτημα, έχει πολλά να μας πει ο Ρόντνευ Κόλλιν στο βιβλίο του «Η Θεωρία των Ουράνιων Επιδράσεων». Από το κεφάλαιο «Το σεξ σαν αναζήτηση της τελειότητας» παραθέτουμε τα παρακάτω αποσπάσματα:

«Εξετάσαμε το σεξ σαν τη λειτουργία εκείνη που, αν λειτουργήσει σωστά, εναρμονίζει ή συντονίζει όλες τις άλλες λειτουργίες του ατόμου. Με άλλα λόγια, έχει τη δυνατότητα να κάνει όλες τις λειτουργίες και διεργασίες να συμφωνήσουν κι έτσι συντονισμένες να πραγματοποιήσουν τις ύψιστες δυνατότητες του διαθέσιμου υλικού.

Αλλά αυτή η συντονιστική ικανότητα έχει και μιαν άλλη πλευρά. Από την ίδια της τη φύση, η σεξουαλική λειτουργία επιδιώκει την τελειότητα. Όχι μόνο επιδιώκει να δημιουργήσει αρμονία ανάμεσα στις άλλες λειτουργίες στον ίδιο τον οργανισμό, αλλά επίσης να συμπληρώσει την κάθε μια από αυτές τις λειτουργίες, να τους δώσει ό,τι τους λείπει, να καλύψει κάθε ανεπάρκεια και έτσι να δημιουργήσει ένα τέλειο σύνολο. Αυτό το τέλειο σύνολο γίνεται με την ανακάλυψη ενός άλλου όντος που να μπορεί να προμηθέψει ακριβώς αυτό που λείπει από τον δικό του οργανισμό, από λειτουργία σε λειτουργία και που, συνδυασμένο μαζί του, θα αποτελέσει τον πλήρη ή τέλειο άνθρωπο. Επομένως, το σεξ είναι κυριολεκτικά η λειτουργία με την οποία, για να θυμηθούμε τον Πλάτωνα, «οι ψυχές αναζητούν ο άλλο μισό από το οποίο χωρίστηκαν τη στιγμή της δημιουργίας.»

(…)

«Από την άλλη, με το σεξ – όταν είναι αγνό και όχι διεστραμμένο – μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν τους μεγαλύτερους νόμους του σύμπαντος άμεσα και δικαιωματικά, θα λεγε κανείς. Με αυτή τη δύναμη, αν την σεβαστούν, μπορούν να διακρίνουν τι είναι καλό και τι κακό για τους ίδιους. Με αυτή τη δύναμη, αν τους αφήσουν να τους διδάξει, μπορούν να οδηγηθούν στο δρόμο της ανθρώπινης ανάπτυξης, περνώντας μέσα από όλους τους τύπους μέχρι την τελειότητα. Με αυτή τη δύναμη, αν διαλύσουν ό,τι αρνητικό μπορεί να την επηρεάσει, τους επιτρέπεται να γευτούν, σε σύντομες στιγμές και σε μια συνάρτηση, εκείνες τις καταστάσεις της έκστασης και της ενότητας που ανήκουν στη φύση της ανώτερης συνείδησης.»

«Με το αγνό σεξ, ο συνηθισμένος άντρας μπορεί να κερδίσει, σε μια στιγμή, αυτό που ο ασκητής το πετυχαίνει ύστερα από χρόνια αυταπάρνησης, αυτό που ο άγιος προσεύχεται μιαν ολόκληρη ζωή για να το νιώσει. Αλλά μόνο με την προϋπόθεση ότι προσεγγίζει το σεξ ήδη ελεύθερος από φόβο, από βιαιότητα και από απληστία. Επίσης με την προϋπόθεση ότι δεν θα αρνηθεί μετά, ό,τι έμαθε με το σεξ, αλλά ότι αντίθετα θα αφήσει την κατανόηση που κέρδισε με το σεξ να διαπεράσει όλες τις πλευρές της ζωής τους, να τις μαλακώσει, να τις εναρμονίσει και να τις πλουτίσει.»

«Για τον άντρα, η γυναίκα πρέπει να είναι η υπόμνηση του τόπου της προέλευσής του. Για τη γυναίκα, ο άντρας, πρέπει να είναι η υπόμνηση του τελικού προορισμού της. Και οι δυο μαζί πρέπει να θυμίζουν, ο ένας στον άλλο την αρχή και το τέλος, το όλο και την τελειότητα.»

Η αποκατάσταση του Εωσφόρου

sofiaantzaka

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ