ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΒΑΤΕΡΛΩ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

 

Το Βατερλώ της Ελλάδας οποιοσδήποτε και αν κυβερνήσει, είναι το ασφαλιστικό σύστημα το οποίο έχει τιναχτεί στον αέρα. Όχι μόνο η Ελλάδα είναι ένα χρεοκοπημένο κράτος το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη που έχει υπογράψει προς τρίτους, αλλά είναι και ένα κατεστραμμένο κράτος αφού δεν μπορεί να στηρίξει το ασφαλιστικό της σύστημα.

Ένα ασφαλιστικό σύστημα είναι βιώσιμο όταν για κάθε έναν συνταξιούχο αντιστοιχούν 3 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που πληρώνουν φόρο εισοδήματος και εργατικές εισφορές είναι τριπλάσιοι του αριθμού των συνταξιούχων.
 
Βάσει πιο προσεχτικών οικονομοτεχνικών μελετών χρειάζονται 4 εργαζόμενοι για κάθε συνταξιούχο.

Πόσο είναι βιώσιμο το σύστημα στην Ελλάδα; Έχουμε 2,7 εκατομμύρια συνταξιούχους αυτή τη στιγμή και έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα άλλες 300.000. Αυτοί λογικά θα βγουν στη σύνταξη μέχρι το 2016-2017 το αργότερο . Άρα έχουμε ένα σύνολο 3 εκατομμυρίων συνταξιούχων και μόλις 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Το νούμερο των 2,5 εκατομμυρίων εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα φθίνει μέρα με τη μέρα καθώς υπολογίζεται ότι χάνουν τη δουλειά τους 100 άτομα την ημέρα λόγω των σφοδρών μέτρων λιτότητας.


Έχουμε λοιπόν 3 εκατομμύρια συνταξιούχους με 2,5 εργαζόμενους στον ιδ. τομέα. Για να ήταν βιώσιμο αυτό το σύστημα θα χρειαζόντουσαν 7,5 εκατομμύρια εργαζομένους(3Χ 2,5) .Όταν ακούμε να λένε ότι η Ελλάδα είναι ένα έθνος γερόντων αυτό εννοούμε.

Οι άνεργοι ανέρχονται εις το 26% του εργατικού δυναμικού ήτοι 1,5 εκατομμύρια. Εάν υπολογίζαμε και τους 200.000 τουλάχιστον που μετανάστευσαν το τελευταίο διάστημα, θα βλέπαμε ότι η ανεργία είναι κατά πολύ υψηλότερη (εάν αυτοί δεν έφευγαν και έψαχναν ενεργά για εργασία εντός Ελλάδας).

Επίσης τα 2,5 εκατομμύρια εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι και αυτό ένα σχετικό νούμερο μιας και συγκαταλέγονται και τα part time καθώς και τα mini jobs που με τις απολαβές που αποδίδουν όχι μόνο δεν μπορεί να ζήσει κανείς αλλά δεν επαρκούν και οι εισροές στα ασφαλιστικά ταμεία από αυτά τα μέτρα υποαπασχόλησης για να καλύψουν τις συνταξιοδοτικές δαπάνες.

Αυτές είναι οι αρνητικές μακροχρόνιες επιπτώσεις που καθιστούν μη βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα. Ο όρος βιώσιμο έχει να κάνει με το μακροπρόθεσμο. Ας δούμε αν έχουμε και βραχυχρόνιο πρόβλημα.

Το 2011 με το PSI «κουρέψαμε» τα αποθεματικά των ταμείων κατά 53%. Δηλαδή πήραν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (καθώς και των πανεπιστημίων και γιαυτό βλέπετε το σημερινό χάλι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την εξέγερση των φοιτητών) από τους λογαριασμούς τους και τους έδωσαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου . Έπειτα εν μια νυκτί πήραν αυτά τα ομόλογα από το ενεργητικό των ασφαλιστικών ταμείων και τα ενέταξαν στο υποχρεωτικό κούρεμα χρεοκοπώντας τα ταμεία. 

Αν για παράδειγμα ένα ταμείο είχε αποθεματικό 100€, του άφησαν 40€ ως λειτουργικό κεφάλαιο κινήσεως και πήραν τα 60€ δίδοντας τους ομόλογα (ενός χρεοκοπημένου κράτους) ίσης αξίας (60€). Έπειτα κούρεψαν αυτά τα ομόλογα κατά 53% ανταλλάσσοντας τα με άλλα νέας κοπής ονομαστικής αξίας 30€ περίπου. Άρα τα ταμεία διαθέτουν 40€ συν παλιόχαρτα του ελληνικού δημοσίου ονομαστικής αξίας 30€ που στη δευτερογενή αγορά αξιολογούνται ως σκουπίδια.

Τα ασφαλιστικά ταμεία δέχτηκαν ένα διπλό χτύπημα και κατέρρευσαν. Το ένα ήταν από την κρίση (μείωση εσόδων λόγω των μη καταβαλλόμενων εργατικών εισφορών από τις στρατιές των ανέργων και αύξηση δαπανών για καταβολή επιδομάτων ανεργίας κτλ).Το άλλο πλήγμα ήταν ακόμα πιο καίριο και ήταν το PSI .
Τότε έβγαιναν οι φλύαροι παρλαπίπες Δοκησίσοφοι «Μπουμπούκοι» στα κανάλια και διατυμπάνιζαν «δεν υπάρχει πρόβλημα μιας και το κράτος έτσι και αλλιώς εγγυάται την επάρκεια των ταμείων και αν το κράτος χρεοκοπήσει χρεοκοπούν και αυτά εφόσον είναι δομές του κράτους» . Πως την εγγυάται την επάρκεια το κράτος, με τι χρήματα; Στις αγορές προσπάθησε πριν κάνα δίμηνο να βγει η Ελλάδα και αμέσως τα spreads των δεκαετών ομολόγων εκτινάχτηκαν στα ύψη με επιτόκιο που ξεπέρασε το 9%. 

 Άρα από τις αγορές δεν μπορούμε να αντλήσουμε χρήματα για να επανακεφαλαιοποιήσουμε τα ταμεία. Από την άλλη οι Τροϊκανοί μας δανείζουν μονάχα τα ποσά που χρειάζονται για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους και μας λένε , τώρα θα ζείτε με τα δικά σας τα λεφτά. Η Τρόικα για τα ταμεία δεν μας δίνει και οι αγορές είναι ερμητικά κλειστές. Με τι κεφάλαια λοιπόν θα πληρώσετε Εφάπαξ, συντάξεις κτλ; Θα δώσετε στους συνταξιούχους να φάνε την εγγύηση του ελληνικού κράτους;

Η νέα προληπτική γραμμή πίστωσης που άνοιξαν για την Ελλάδα (με αυτόν τον τρόπο βάπτισαν το νέο μνημόνιο για να είναι πιο εύπεπτο προπαγανδιστικά) θα είναι μια γραμμή πίστης για την εξυπηρέτηση των 22,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που πρέπει να πληρωθούν το 2015 στους δανειστές.

Αναγκαστικά λοιπόν θα πρέπει να παρθούν μέτρα σκληρά με κόψιμο των συντάξεων στο 1/3 του μέσου μεικτού μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δεδομένη η προαναφερθείσα αναλογία 1 προς 3 που είπαμε στην αρχή. Αν για παράδειγμα ο μέσος μεικτός μισθός των εργαζομένων είναι 1000€, η μέση σύνταξη που θα πρέπει να καταβάλλεται για να είναι βιώσιμο το σύστημα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 350 € περίπου, υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι λοιποί παράγοντες παραμένουν αμετάβλητοι (ceteris paribus). Ή θα πρέπει να τριπλασιαστούν οι εργατικές εισφορές, ceteris paribus, πράγμα που θα καθιστούσε ασύμφορη την εργασία.

Ποιοι είναι οι λοιποί παράγοντες που θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτή τη ζοφερή κατάσταση; Αναφέρουμε μερικούς:

Σύνταξη οροφής : Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μεγαλύτερη σύνταξη που θα καταβάλλεται δεν θα ξεπερνάει τα 1000€ (ασχέτως αν τις έχει προπληρωμένες ο κοσμάκης) έτσι ώστε η χαμηλοσυνταξιούχοι να παίρνουν περισσότερα από 350 ευρώ.

Εναρμονισμένο Εφάπαξ : Τα εφάπαξ δεν θα υπολογίζονται με τους τελευταίους μισθούς της καριέρας αλλά αυτός που θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα θα λαμβάνει μέρος των όσων πραγματικά κατέβαλε στα ταμεία κατά τη διάρκεια της εργασιακής σχέσης.

Αναποτελεσματικότητες Χ ( Χ inefficiencies): Είναι σπατάλες που γίνονται από πλευράς ενός κρατικίστικου πελατειακού συστήματος για να θρέψει την ντόπια νομενκλατούρα που είναι προσκολλημένη και βιοπορίζεται από το δικομματικό κράτος ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Ακόμα και σήμερα γίνονται σπατάλες στο δημόσιο για να τακτοποιήσουν τα δικά τους παιδιά. Δίδονται ακριβοπληρωμένες μελέτες, χρήματα σε ΜΚΟ ,διορίζονται σύμβουλοι και παρασύμβουλοι με μισθούς εκτός πραγματικότητας. 

Για παράδειγμα οι Στουρνάρες της γαλάζιας παράγκας που καταβάλλουν «υπεράνθρωπες» προσπάθειες για να μας σώσουν παίρνουν από 500.000-900.000€ το χρόνο. Θα πρέπει να πάρουμε τον προϋπολογισμό κωδικό κωδικό και να κόψουμε τις αναποτελεσματικότητες Χ και οι πόροι που θα εξοικονομηθούν θα πρέπει να πάνε για την ανακεφαλαιοποίηση των ταμείων. 

Ακόμα και το νούμερο των βουλευτών θα πρέπει να μειωθεί στους 200.
 
Και οι δημόσιοι υπάλληλοι; 

Τον Αύγουστο του 2010 οι Τροϊκανοί ζήτησαν από την τότε κυβέρνηση να της πουν πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνει . Η απάντηση που πάρθηκε ήταν εκπληκτική: «Δεν γνωρίζουμε»! 

Με την αναλογία 10 εξέρχονται για κάθε έναν που προσλαμβάνεται καταφέραμε μέσα σε 4 χρόνια να μειώσουμε τον αριθμό των δημ. υπαλλήλων από 1.100.000 σε 700.000 σήμερα. Τα 2,5 εκατομμύρια των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν στην πλάτη τους μόνο τα 3 εκατομ. των συνταξιούχων αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των 700.000 που πληρώνονται από το κράτος (εξαιρούνται οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ που παράγουν υπηρεσίες και τις πουλάνε σε ιδιώτες).
Μιχάλης Δέλτας Οικονομολόγος

 60gr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ