Οι αισθήσεις μας συνεργάζονται με τον εγκέφαλο μας = γνώσεις= εμπειρίες= συναισθήματα και ενώ προσλαμβάνουν πληροφορίες μπορούν να ερμηνεύσουν μόνο όσες γνωρίζουν ως συνειδητό και αποθηκεύουν στο υποσυνείδητο- ασυνείδητο- Ανώτερο Κεντρικό Νου και στο κεντρικό Νευρικό σύστημα όλα τα υπόλοιπα.
Το επίπεδο των αισθήσεων καθορίζεται από το δικό μας υλικό στάτους και γενικά από το περιβάλλον που ζούμε.
Μέσα από το καθρέφτισμα όλων των πραγμάτων που ζούμε αντιγράφει ο εγκέφαλός μας όλες τις οικείες πληροφορίες και τις μεταφέρει στα αισθητήρια όργανά μας μέσα από την Κεντρική Μονάδα του Νευρικού μας συστήματος. Γι’ αυτό θα δούμε ότι όταν ένας γονέας φοράει γυαλιά όρασης αυτό μεταφέρεται μέσα από τους νευρώνες του εγκεφάλου, ως πληροφορία στο παιδί και σε μεγαλύτερο ποσοστό θα φορέσει και αυτό γυαλιά.
Όπως το ίδιο θα γίνει με τις γεύσεις μας, με τα ακούσματά μας.
Οι αισθήσεις μας λοιπόν είναι σχεδόν ανεξέλεγκτες και γι’ αυτό όταν λέμε ότι η αγάπη είναι αίσθηση όλοι ψάχνουν να βρουν το πώς. Και αφού κανένας δεν έχει τον έλεγχο των αισθήσεών του πώς μπορεί να ξεχωρίσει αυτή την 6η αίσθηση της αγάπης, αφού στους νευρώνες δεν υπάρχει ως πληροφορία, τότε γεννιέται η απώθηση και όχι η αποδοχή.
Γιατί οι νευρώνες ότι δεν έχουν μέσα τους ως πληροφορία δεν ξέρουν πώς να το δεχτούν και έτσι το μάχονται.
Οι πληροφορίες στου νευρώνες τοποθετούνται μέσα στον εγκέφαλό μας όταν είμαστε σε μικρή ηλικία και από εκεί και μετά λίγες επιπλέον πληροφορίες δέχονται εκ νέου.
Γενικά το επίπεδο των αισθήσεων καθορίζεται από το υλικό και το κοινωνικό στάτους κάθε τόπου, κάθε οικογένειας και κάθε χρονικής περιόδου. Όχι απαραίτητα από τις ικανότητες του νου γιατί κάθε νους έχει παρόμοιες ικανότητες, απλώς το περιβάλλον τις κάνει να μοιάζουν διαφορετικές.
Για παράδειγμα ένα παιδί που έχει άλλα ερεθίσματα από ένα άλλο, δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο έξυπνο από το άλλο και οι αισθήσεις του αν λειτουργούν διαφορετικά.
Άρα οι αισθήσεις συνεργάζονται με την αποθήκη της μνήμης μας από βιωματικές εμπειρίες και μόνο.
Μόνο όλα όσα έχει βιώσει κάποιος αντλούνται από την αποθήκη μνήμης μέσα από τους νευρώνες και έρχονται πρώτα στις αισθήσεις μας. Οι αισθήσεις μας τότε θα συνεργαστούν είτε με το συναίσθημα είτε με τις σκέψεις.
Κάτω από κάποιες συνθήκες συνεργάζονται πρώτα με το συναίσθημα, όπου εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι οι πληροφορίες των αισθήσεων ήταν έντονες και συναισθηματικά, ενώ κάποιες άλλες αισθήσεις θα συνεργαστούν πρώτα με τη σκέψη και ύστερα με το συναίσθημα.
Για αυτό το λόγο το περιβάλλον που ζουν τα παιδιά παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή τους, στην απόδοσή τους, στις συμπεριφορές τους και στις ασθένειες που θα βγάλουν στην επιφάνεια.
Όλο αυτό έχει να κάνει με τα μηνύματα που έχουν αποθηκεύσει οι αισθήσεις τους.
Αισθήσεις λοιπόν = βιωμένες εμπειρίες.
Οι αισθήσεις μας είναι αυτές που δημιουργούν και αποθηκεύουν τους φόβους.
Οι 4 αισθήσεις μας όραση, ακοή, όσφρηση, γεύση βασίζονται στους κανόνες της 4τραδιάστατης πραγματικότητας, τις 3 διαστάσεις χώρο= ύψος- βάθος- μήκος και τον χρόνο.
Ο χώρος και ο χρόνος είναι αυτά που εκπαιδεύουν απόλυτα τις αισθήσεις μας.
Οπότε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν έχουμε τον έλεγχό τους και είναι εκείνες που είτε δίνουν είτε παίρνουν τις πληροφορίες από τον εγκέφαλό μας. Πληροφορίες που ήδη υπάρχουν μέσα εκεί στους νευρώνες μας από την παιδική μας ηλικία.
Σαν να λέμε οι αισθήσεις μας είναι ένα κτήριο που δομήθηκε από τα θεμέλια, τους κεντρικούς τοίχους, το εμβαδόν ενός κτηρίου. Όταν φτάνουμε στην ηλικία των 19- 20 το «κτήριο» αισθήσεις είναι ήδη έτοιμο. Οπότε εμείς σύμφωνα με αυτόν τον «χώρο- χρόνο» που εκπαιδευτήκαμε, θα αρχίσουμε να στηρίζουμε την υπόλοιπη ζωή μας σε αυτά τα αισθητήρια όργανα που είναι δεμένα με τους νευρώνες μας. Οι οποίοι νευρώνες περνούν όλες τις πληροφορίες μέσα στο νευρικό μας σύστημα το οποίο δένεται με μία κλωστή και με το ορμονικό μας σύστημα.
Το κτήριό μας λοιπόν = αισθήσεις και νευρώνες δένεται απόλυτα με το σύστημα νερού = ορμόνες του σώματός μας.
Ένα κτήριο που λειτουργεί με ένα «πρόγραμμα» που έχει προεπιλεγεί πριν από μας για μας. Τότε που εμείς δεν μπορούσαμε να έχουμε καμία άποψη και θέση σε τίποτε.
Οι 4 αυτές αισθήσεις μας λοιπόν ενώ μοιάζουν συνεργάτες μας, δεν είναι. Είναι η συνέχεια μας από εκεί που αρχίσαμε. Είναι δεμένοι αυτοί οι συνεργάτες μας με όλο μας το παρελθόν, είτε το θέλουμε είτε όχι. Αν δεν μπορέσουμε να κάνουμε αυτούς τους συνεργάτες μας κανονικούς συνεργάτες τότε δεν θα έχουμε ποτέ τον έλεγχο στο σώμα μας. Το συνειδητό θα λέει άλλα και το υποσυνείδητο θα αναιρεί κάθε προσπάθεια του συνειδητού. Γιατί πολύ απλά το υποσυνείδητο μας είναι δεμένο με τους δύο κεντρικούς μας άξονες. Το νευρικό και το ορμονικό μας σύστημα. Δύο άξονες που μας ορίζουν τη ζωή μας.
Ένας άνθρωπος λοιπόν όσο χρονών και αν είναι αυτό δεν μετράει και τόσο, όσο η διάθεσή του να γίνει ο κυρίαρχος των δύο κεντρικών αξόνων. Γιατί όσο χρονών και αν είμαστε οι πληροφορίες για τους άξονες αυτούς μπήκαν εκεί στα πρώτα μας χρόνια. Όχι δεν είναι δύσκολο να φύγουμε από αυτές τις πληροφορίες. Κάθε άνθρωπος που θέλει να μεταστρέψει αυτούς τους άξονες μπορεί.
Αρκεί ως πρώτο βήμα να δεχτεί ότι αυτές οι 4 αισθήσεις είναι αυτές που του ρυθμίζουν τη ζωή και τίποτε άλλο. Αυτές «ευθύνονται» για τις σκέψεις και για τα συναισθήματά μας. Από αυτές τις αισθήσεις ξεκινάνε και όλα μας τα μπλοκαρίσματα στο σώμα μας. Γιατί οι πληροφορίες που πέρασαν εκεί στην αρχή μας στο νευρικό μας σύστημα, δεν μπήκαν επειδή το θέλαμε αλλά μέσα από εμβόλιμες πληροφορίες. Όχι απαραίτητα από λόγια, αλλά από σκηνές και εικόνες που βλέπαμε. Γιατί ένα παιδί δεν αντιγράφει λόγια αλλά αυτά που βλέπει, αυτά που γεύεται, αυτά που οσφρίζεται και από τα ακούσματα γενικού περιεχομένου.
Έτσι γεννήθηκαν τα συναισθήματά μας και γι’ αυτό τα λένε συν, γιατί συνεργάστηκαν με τις αισθήσεις μας.
Δωροθέα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.