Και τι λες όταν δεν σου σηκώνεται?

Όλα κι όλα. Απ' τα φιλαράκια μου δεν έχω κανένα παράπονο. Από τότε που η Μ. με χώρισε, τα παιδιά σκίζονται να με βγάζουν βόλτες για να ξεσκάω. Κι όποια γκομενίτσα ξέρουν πως ψάχνεται σπεύδουν να μου τη γνωρίσουν.

Η χθεσινή παρέα όμως ήταν μάπα. Τ' αφτί μου έπιανε κάποια γυναικεία σχόλια για γκόμενους ματσωμένους ή ωραίους. Αλλά και για τα φορέματα των άλλων γυναικών. "Το 'δες το τσουλάκι πώς ήρθε ντυμένο πάλι?".

Οι αντροπαρέες μιλούσαν για ένα μάτσο αδιάφορα πράγματα. Για κάτι δήθεν εμπιστευτικές χρηματιστηριακές πληροφορίες. αλλά και για διάφορες σεξουαλικές στάσεις.

Όταν ήμασταν μικρότεροι, τότε που και η φαντασία οργίαζε και οι αντοχές μας ήταν στην κορύφωση, το μόνο που θέλαμε ήταν να τη ρίξουμε την άλλη ανάσκελα και να της πετάξουμε έξω τα μάτια ιεραποστολικά. Αυτό τότε μας έφτανε και μας περίσσευε. 

Δεν με ένοιαζε αν η περιρρέουσα χαρά της παρέας ήταν αληθινή (που δεν ήταν). 

Εγώ δεν είχα τίποτα να γιορτάσω. Και καμιά αφορμή να χαρώ...

Η φάση απέκτησε κάποιο ενδιαφέρον όταν ήρθε και κάθησε δίπλα μου μια απ' τις ωραιότερες κοπέλες της παρέας.

Μου λέει στ' αυτί εμπιστευτικά πως έχει γενέθλια και μου ζητά να βρούμε μια πρόφαση να την κάνουμε οι δυο μας, για να περάσουμε κάπως πιο προσωπικά.

Για να μην σας τα πολυλογώ, σε λίγη ώρα βρεθήκαμε μόνοι μας σ' ένα δωμάτιο γνωστού ξενοδοχείου στην Αχαρνών, κοντά στις γραμμές του ηλεκτρικού.

Είχα φροντίσει να προμηθευτούμε με δυο μπουκάλια εκλεκτό ουίσκι.

Εδώ αρχίζει το δικό μου Βατερλό. Τα δικά μου Δερβενάκια.

Η λεγάμενη δεν ήπιε σχεδόν ούτε γουλιά. Κι εγώ ο μαλάκας, κάτι για να ξεχάσω τη Μ., κάτι γιατί κολακεύτηκα απ' το ενδιαφέρον της νέας γνωριμίας, κάτι το ένα, κάτι το άλλο, ήπια σχεδόν μόνος μου και ξεροσφύρι κοντά μιάμιση μπουκάλα.

Οπότε συνέβη το αναμενόμενο και καθόλου απρόοπτο. Δεν μπορούσε να μου σηκωθεί!

Όταν ένας άντρας γνωρίζει μια γυναίκα, υπάρχει μια έλξη μεταξύ τους και καταλήγουν στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, τι πιο φυσικό, αναμενόμενο και προβλεπόμενο απ' το να κάνουν έρωτα?

Αν ήταν μόνο ν' αγκαλιαστούν θα μπορούσαν να το κάνουν στο δρόμο ή στ' αμάξι. Αλλά όχι στο ξενοδοχείο. Είναι ηλίθιο, είναι αντικανονικό!

Αν και εντελώς ντίρλα, την πέταξα τη μαλακισμένη μου ατάκα. Αφού την αγκάλιασα της λέω τρυφερά... "Ο Ηρακλής δεν έχει κέφια για άθλο απόψε"!

"Καλύτερα", μου λέει. "Είχα περισσότερο ανάγκη μια αγκαλιά"!

Το εννοείτε μάγκες μου?

Εσύ να είσαι ολόγυμνος μπροστά της με το ανυπεράσπιστο μόριό σου να κρέμεται ανήμπορο ανάμεσα στα σκέλια σου, κι εκείνη να σου λέει... "Καλύτερα έτσι"!

psonthomfanix

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ