Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για τους πόνους της μήτρας και τη μητρορραγία. Θεωρείτο επίσης ότι βοηθά στη σύλληψη.
Σύγχρονη χρήση: Για τους πόνους των ματιών, την κυστίτιδα, τα αρθριτικά. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία και τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Oι σπόροι του βοηθούν την πέψη των μωρών. O μάραθος θεωρείται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος, είναι ευεργετικός για τα μαλλιά και αντιρυτιδικός.
Μύθος: Oι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Το όνομά του οφείλεται στο ότι φύτρωνε στο Μαραθώνα. O Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για να αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ την περίοδο του Μεσαίωνα ταυτίστηκε με το αδυνάτισμα, γιατί πίστευαν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό.
Σύγχρονη χρήση: Ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα και νευραλγίες.
Μύθος: Στην αρχαία Ελλάδα στεφάνωναν με αυτό νιόπαντρα ζευγάρια ως σύμβολο ευτυχίας. Στην Κρήτη το φορούσαν οι ηγέτες ως σύμβολο τιμής. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα, ρόφημα και θερμό επίδεμα για την ανακούφιση των μυϊκών πόνων. Oι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αν ένα κορίτσι βάλει στο κρεβάτι της μαντζουράνα, η Αφροδίτη θα της αποκαλύψει το μελλοντικό της σύζυγο
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε σε καταστάσεις υστερίας και θεωρείτο ότι διευκολύνει τον τοκετό.
Σύγχρονη χρήση: •Ως αφέψημα ή έγχυμα κατά των εντερικών προβλημάτων.
• Το αιθέριο έλαιό της είναι αντισηπτικό και μυκητοκτόνο, θεωρείται ισχυρό αναλγητικό και έχει σπασμολυτική δράση.
Μύθος: Στην Ελλάδα η δάφνη αναφέρεται ήδη από την εποχή του Oμήρου. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε για τις πλύσεις της ευαίσθητης περιοχής των γυναικών, ενώ ο χυμός από τα βρασμένα φύλλα της θεωρείτο ότι διευκόλυνε τον τοκετό.
Σύγχρονη χρήση: Χρησιμοποιείται στην περίπτωση πονόδοντου, συνιστάται για τη θεραπεία των φλεγμονών και των μολύνσεων του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ το έλαιό της έχει αντισηπτικές ιδιότητες.
Μύθος: Η αρχαία Μύρτος ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη και αποτελούσε σύμβολο παρθενίας. Oι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν μύρτινα στεφάνια στις διάφορες θυσίες.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Κατά της στείρωσης.
Σύγχρονη χρήση: • Ως έγχυμα είναι εφιδρωτικό και διεγερτικό της λειτουργίας του συκωτιού, της πέψης και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση του πυρετού. Παράλληλα, συμβάλλει στην απορρόφηση τροφών από τον οργανισμό και θεωρείται κατάλληλο για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου, της εξάντλησης, του άγχους και της αϋπνίας. Πλύσεις με το έγχυμα συστήνονται για στοματικά έλκη και αδύναμα ούλα.
• Ως κατάπλασμα είναι κατάλληλο για μώλωπες, εξαρθρώσεις και τσιμπήματα εντόμων.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναισθητικό και ισχυρό εμμηναγωγό. Το αφέψημα της ρίζας του θεωρήθηκε ιδανικό σε περιπτώσεις μανιοκατάθλιψης.
Σύγχρονη χρήση: •Έχει αναισθητική δράση, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως σύμβολο της αναισθησιολογίας. Λέγεται και καλάνθρωπος, επειδή το σχήμα της ρίζας του θυμίζει ανθρώπινη μορφή, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως (ψυχότροπο) ναρκωτικό. Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε μεγάλη δόση προκαλεί παράνοια.
• Ως κατάπλασμα, με τη χρήση των φύλλων και της ρίζας του, είναι αναλγητικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων.
• Ως αφέψημα, με τη χρήση της ρίζας του, βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών διαταραχών και ελκών.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και εναντίον της μητρορραγίας. Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, είναι κατάλληλο για τις στομαχικές διαταραχές, τα κρυολογήματα και τη δυσμηνόρροια. Καταπραΰνει τα νεύρα και δρα κατά των κολικών και των προβλημάτων της ουροδόχου κύστεως. •Ως αφέψημα, βοηθά την πέψη, λειτουργεί ως διουρητικό, αιμοκαθαρτικό και τονωτικό όλων των λειτουργιών του οργανισμού. Εξωτερικά χρησιμοποιείται με πλύσεις ως απολυμαντικό και αντισηπτικό.
• Εντριβές με το χυμό των καρπών του ανακουφίζουν από τις ισχιαλγίες.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για πνευμονικά νοσήματα και ως αναλγητικό της μήτρας. Σύγχρονη χρήση:
•Ως έγχυμα, αποτελεί εξαιρετικό φάρμακο για το κρυολόγημα, τη λαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα. Διεγείρει την πέψη, τονώνει το νευρικό σύστημα και σταματά την εφίδρωση. Βοηθά σε περιπτώσεις αμηνόρροιας και επώδυνης περιόδου. Oι κομπρέσες του ανακουφίζουν και επουλώνουν κοψίματα, τραύματα και πληγές, ενώ πλύσεις με το έγχυμα καταπολεμούν την πιτυρίδα.
• Ως αφέψημα, είναι διουρητικό και αποτοξινωτικό, που ενδείκνυται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας.
• Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισηπτικό, δρα κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, ενώ σε χαμηλή δόση είναι διεγερτικό και αποτελεσματικό κατά της αρθρίτιδας.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό της μήτρας.
Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, έχει δράση αντισπασμωδική, εφιδρωτική, καταπραϋντική, ηρεμιστική και χωνευτική, ενώ συστήνεται για ναυτία, δυσπεψία, ημικρανία, κολικό, πυρετό, σπασμούς, κράμπες και πέτρες στη χολή.
• Ως κατάπλασμα, ανακουφίζει από τους ρευματισμούς και τις νευραλγίες, ενώ δρα κατά ορισμένων δερματοπαθειών. Παράλληλα, μειώνει το πρήξιμο του στήθους κατά το θηλασμό.
• Ως αιθέριο έλαιο, χρησιμοποιείται με εντριβές για να ανακουφίσει από τον πονοκέφαλο, τον πυρετό και τους πόνους της περιόδου. Με εισπνοές, βοηθά στη ρινική αποσυμφόρηση και με πλύσεις δρα κατά των δερματικών φλεγμονών, της φαγούρας, των εγκαυμάτων και των τσιμπημάτων από κουνούπια.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως κατάπλασμα στα οιδήματα και στις φλεγμονές και ως εμμηναγωγό. Σύγχρονη χρήση: •Το έγχυμα των πετάλων είναι διουρητικό και καταπραϋντικό των νεύρων, ωφέλιμο στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, της δυσκοιλιότητας και της χρόνιας εντερίτιδας. Το έγχυμα από τα φύλλα του είναι φάρμακο για τη διάρροια και τις πέτρες στα νεφρά. Oι καρποί του θεωρείται ότι έχουν διουρητική, αναζωογονητική και βιταμινούχο δράση.
•Το αφέψημα των πετάλων είναι τονωτικό και καθαρτικό. Το αφέψημα από τους καρπούς βοηθά στην αντιμετώπιση της αϋπνίας και της εντερίτιδας, ενώ με εξωτερικές πλύσεις συμβάλλει στη θεραπεία οφθαλμολογικών φλεγμονών.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αντιεμετικό και αιμοστατικό.
Σύγχρονη χρήση: • Ως αφέψημα με τη χρήση των ανθών του είναι τονωτικό και στυπτικό, ενώ με πλύσεις του στόματος δρα κατά της ουλίτιδας.
• O χυμός του ροδιού δίνεται σε περιπτώσεις πυρετού και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος. Θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο έλεγε ο Ιπποκράτης, ποια βότανα το καθαρίζουν;
| ||||||||||||
Ο καθαρισμός του εντέρου πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μία φορά στους 6 μήνες, με νηστεία, με φυσικά συμπληρώματα διατροφής και με βότανα. Τα παθογόνα βακτήρια υπάρχουν σε αφθονία στο περιβάλλον και η είσοδός τους στο σώμα είναι αναπόφευκτη. Εισέρχονται μέσα σε αυτό με τις τροφές, τον αέρα, το νερό και την επαφή με διάφορα αντικείμενα, προκαλώντας σημαντικές επιπλοκές και ασθένειες εξαιτίας των τοξικών, αλλεργιογόνων και καρκινογόνων ουσιών που εκκρίνουν. Η εγκατάσταση και η ανάπτυξη τους εξαρτάται από την αντίσταση των φιλικών βακτηρίων και του αμυντικού συστήματος. Λόγω του εξαιρετικά τοξικού περιβάλλοντος που ζούμε είναι αναγκαία η καθημερινή κατανάλωση τροφών που έχουν υποστεί φυσική ζύμωση (πχ λάχανο τουρσί, γιαούρτι,κεφίρ) και περιέχουν προβιοτικά, καθώς και η λήψη φυσικών συμπληρωμάτων που έχουν υψηλές συγκεντρώσεις ζωντανών μικρο-οργανισμών (προβιοτικά σε υγρή μορφή, όχι σε χάπια ή σκόνες είναι νεκρά).
Υπάρχουν διάφορα βότανα που είναι πολύ αποτελεσματικά για τον καθαρισμό του παχέος εντέρου. Μπορείτε να έχετε αυτά τα βότανα σε μορφή σκόνης, σε τσάι ή να τα λάβετε ως συμπληρώματα.
Βότανα που καθαρίζουν το έντερο
Λιναρόσπορος: Μουσκεύετε 2 κουταλιές της σούπας σε 1,5 λίτρο νερό και το αφήνετε για όλη τη νύχτα. Το πρωί, το σουρώνετε και το πίνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Προσοχή: Ο λιναρόσπορος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται συχνά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα από άτομα που υποφέρουν από διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Αντένδειξη: Ο λιναρόσπορος είναι απαγορευτικός στα εγκολπώματα και στις φλεγμονώδεις κολίτιδες.
Ψύλλιο: Οι σπόροι του φυτού αυτού, προστατεύουν το γαστρεντερικό σύστημα λόγω της ποσότητας των φυτικών ινών και το θεραπευτικών στοιχείων που περιέχουν. Οι σπόροι του ψύλλιου απορροφούν το νερό και σχηματίζουν μία μεγάλη μάζα. Η μάζα αυτή (σε άτομα με δυσκοιλιότητα) διεγείρει το έντερο και το αναγκάζει να κινηθεί. Το ψύλλιο πρέπει να συνοδεύεται από μεγάλη ποσότητα νερού.
Ιβίσκος: Ο ιβίσκος συμβάλλει στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στον καλύτερο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. O ιβίσκος ενδείκνυται για τους υπέρβαρους με πρόβλημα δυσκοιλιότητας και αυξημένων λιπιδίων. Ετοιμάζετε έγχυμα με 1 κουταλάκι ιβίσκου σε 1 φλιτζάνι νερό.
Πασιφλόρα, Ρολογιά: Είναι ένα πολύ καλό ηρεμιστικό φυτό που καταπολεμά τη σπαστικότητα του εντέρου.
Δυόσμος: Το έγχυμά του φέρνει ανακούφιση σε όσους πάσχουν από σπαστική κολίτιδα…
Θυμάρι: Το έγχυμά του είναι για δυσεντερίες. Ανακούφιση στο πεπτικό. Είναι αντιδιαρροϊκό. Ανακουφίζει από κολικούς.
Αχίλλεα: Το έγχυμά της είναι για κολίτιδα, αντιφυσητικό δηλ αποβάλλει τα αέρια.
Δενδρολίβανο: Το έγχυμά του είναι αντιφυσητικό και αντισυπτικό.
Μάραθος: Το έγχυμά του είναι γαστροκινητικό και για τυμπανισμό.
Κορίανδρος: Το έγχυμά του είναι γαστροκινητικό και βοηθάει στη δυσπεψία.
Αγριοκύμινο: Το έγχυμά του είναι γαστροκινητικό και για τυμπανισμό. Μειώνει τη σήψη των τροφών, στο τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου.
Γλυκάνισο: Το έγχυμά του ρυθμίζει τη λειτουργία των εντέρων. Για τυμπανισμό μαζί με δυόσμο.
Κρεμμύδι: Για τις αιμορροΐδες πίνουμε το χυμό από 1 κουταλάκι γλυκού πριν το φαγητό (λαϊκή συνταγή).
Αλόη: Ενισχύει τον περισταλτισμό του εντέρου. Χορηγείται συνήθως μαζί με σπασμολυτικά και άφυσσα βότανα, γιατί μπορεί να γίνουν επίπονες οι κενώσεις. Αντένδειξη: Σε κολίτιδα, Νόσο του CROHN, Εγκολπώματα.
Ροδιά (φλοιός): Είναι στυπτικό ρόφημα και βοηθά στις διάρροιες και στις δυσεντερίες. Καθαρίζει το έντερο ως αποτοξινωτικό ρόφημα.
Ερχόμαστε τώρα στα ισχυρά «Υπακτικά» τα οποία είναι: Η Σέννα (τα γνωστά μας φύλλα Αιγύπτου) και η Συναμική. Είναι από τα βότανα που φημίζονται για την υπακτική τους δράση, αλλά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για διάστημα μεγαλύτερο των 10 ημερών, καθώς προκαλούν εθισμό. Διατροφή Βέβαια μέσα σε όλα αυτά δεν ξεχνάμε το Λάδι και το Μέλι, τα οποία πρέπει να βρίσκονται παρόντα στην καθημερινή μας διατροφή. Επίσης Ακτινίδια και αποξηραμένα Δαμάσκηνα και Σύκα. Τα μήλα και τα αχλάδια περιέχουν πηκτίνη, μία διαλυτή φυτική ίνα που καθαρίζει το έντερο, ενώνεται με τα κόπρανα και βοηθάει στην αποβολή τους από το σώμα. Το καστανό ρύζι είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και ενισχύει την υγεία του εντέρου και τις περισταλτικές του κινήσεις. Για να «δουλέψουν» οι φυτικές ίνες μην ξεχνάτε να πίνετε νερό, διαφορετικά οι φυτικές ίνες μπορεί να επιβαρύνουν την δυσκοιλιότητα και το φούσκωμα. Σημείωση: Το άρθρο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, για οποιοδήποτε πρόβλημα συμβουλεύεστε το γιατρό σας.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.