Λίγο η ανωριμότητα, λίγο ο ενθουσιασμός, λίγο η ημιμάθεια, λίγο η διανοητική τεμπελιά ενίοτε που ολοι λίγο ως πολύ εχουμε, αρκούσαν και αρκεί, για να πελαγώσει ο Νούς, κάκιστων ερμηνειών και πεποιθήσεων, αδυναμίας του εγκεφάλου να επεξεργαστεί σε βάθος με αποτέλεσμα, να "χαθεί" και να μπει σε μια διαδικασία επανεκκίνησης και αναδόμησης. Όλο αυτό το "μοτίβο" προδιαθέτει ενα και μόνο πράγμα. Αγνή Θέληση για γνώση, αλήθεια και κατανόηση και το κυριότερο διαρκή όρεξη για αγώνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν την υπόθεση ζωή, πολύ σοβαρά.
Δένονται με γνώμες, απόψεις, αντικείμενα, στιγμές, ανθρώπους και καταστάσεις και αρνούνται να απεγκλωβιστούν απο την εκάστοτε φυλακή τους. Είναι τόσο μικρό το χρονικό διάστημα που ζούμε και τόσο αδύναμο το εργαλείο που λέγεται εγκέφαλος δίχως διαρκή εκπαίδευση και εκγύμναση, που νομοτελειακά παραδίνεται κανείς στις σειρήνες κάποιων σταθερών, που τον κάνουν να νιώθει ασφάλεια και σιγουριά στον βηματισμό του επι γης. Αν κάτι είναι το ανθρώπινο είδος , αυτό δεν είναι άλλο, απο ηλίθιο. Το να δένεσαι τόσο με απόψεις και θεωρίες, οσο σίγουρος κι αν είσαι για αυτές, σημαίνει οτι αιώνια θα είσαι χειραγωγίσιμος και ελεγχόμενος εαν δεν υπάρχει ενα αντίστοιχο επαληθεύσιμο βίωμα αυτών να σε κάνει να αντικρύσεις την αλήθεια τους , αλλά παράλληλα απαιτείται γιγάντιος αγώνας για να ανακαλύψεις ολο το φάσμα και κάθε οπτική γωνία της εκάστοτε αλήθειας, προκειμένου εκτός απο "γνώστης", να είσαι και δίκαιος.. Σε πολλά μου άρθρα, εχω αναφερθεί στον παρανομαστή εκείνο που ελάχιστοι λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους ενώ είναι το Α και το Ω της ανθρώπινης φύσης. Είμαστε ζώα, κι οχι με την υβριστική έννοια του όρου. Ζώα με συνείδηση, για να ακριβολογώ. Αυτό εχει σαν αποτέλεσμα, να φερόμαστε είτε με τον Νου μας, είτε με την σάρκα μας, ως ζώα. Άρα Βίαια, γιατί ενας θεμέλιος λίθος της φύσης είναι η βία. Κριτική, καυγάδες, απέχθεια, πόλεμοι, δολιότητα, πονηριά, ολα αποτελούν εκφάνσεις της βίας και η βία κατάγεται απευθείας απο τα φυσικά ένστικτα. Ένα ζώο με συνείδηση....Εαν λοιπόν, εαν, ζούσαμε μετά τον φυσικό θάνατο σαν μονάδες, η αν εστω μπορούσαμε να ζήσουμε, πως θα ζούσαμε ; Σαν βιολογική ολότητα, οπως τώρα, με σάρκα και οστά, η ως συνειδήσεις ; Φυσικά ως συνειδήσεις. Άρα ; Άρα μετά τον φυσικό θάνατο, δεν θα είχαμε κανέναν "απτό" φυσικό τρόπο επικοινωνίας με τον φυσικό κόσμο που μόλις εγκαταλείψαμε μετά τον φυσικό μας βιολογικό -και μόνο- θάνατο.
Ενδεχομένως να μπορούσαμε κι αυτό αν σαν συνείδηση το θέλαμε έντονα, να επικοινωνήσουμε με κάποιον δικό μας άνθρωπο μέσω αισθήσεων , αλλά είναι δεδομένο πως ο εν ζωή άνθρωπος, ούτε θα μας έβλεπε, ούτε θα μας ακουγε, αλλά μόνο θα ένιωθε για λίγο κάτι "ανεξήγητο" και "παράδοξο" που θα του σήκωνε την τρίχα προς στιγμήν, η εστω θα του ερχόντουσαν σκέψεις και εικόνες -πάλι στιγμιαία- που θα μπορούσε ενδεχομένως να του μεταδώσει, η συνείδηση . Με ποιόν άλλον τρόπο ; Σίγουρα στον ονειρόκοσμο, την ώρα που κοιμάται , να μπορούσε η αποθανούσα συνείδηση να "εισβάλλει" η να επικοινωνήσει η συνείδηση με τον εν ζωή γνωστό-συγγενή η φίλο της, αλλά και πάλι, ο εν ζωή άνθρωπος, δύσκολα θα πίστευε, θα δεχόταν, η θα ανέλυε στα σοβαρά μια τέτοια εμπειρία, αν την θυμόταν απο την στιγμή που θα ξυπνούσε, η αν την δεχόταν και την συζητούσε στο ευρύτερο περιβάλλον του, το πιθανότερο θα ήταν να αντιμετωπίσει χλευασμό, δυσπιστία και ανυπόφορη ρητορική "ορθολογισμού" . Άρα ; Άρα δεν υπάρχει κανένας τρόπος η ευρεία μάζα να πιστέψει πραγματολογικά την ζωή μετά θάνατον , πόσο μάλλον δε και "αναλύσεις" περί των μετα-θανάτιων κόσμων η πεδίων, η "εκδοχές" που λένε πως, μια συνείδηση μπορεί να επιλέξει να ξαναγεννηθεί αν θέλει , η πως ξαναγεννιέται -μετενσάρκωση- αμα δεν εχει κατορθώσει να απεγκλωβιστεί απο το Υλικό "Μάτριξ". Κι αν το Μάτριξ, το σπήλαιο του πλάτωνα υπάρχει και δεν είναι τίποτα άλλο απο τον εγκλεισμό μας στα βιολογικά αυτά σαρκία ως συνειδήσεις ; Κι αν το Μάτριξ, είναι η μορφή υλης, ο κόσμος της ύλης, οπως την "βλέπουμε" ;
Ούτε καν στις εποχές που χαρακτηρίζουμε ως δεισιδαιμονικές, δεν πίστευε ο μέσος όρος ανθρώπων την μετα θάνατον ζωή. Μπορεί θεωρητικά να έλεγε η και να πίστευε πως "ναι , ζούμε μετα θάνατον και πάμε είτε στον Άδη, είτε στα Ηλύσια Πεδία, είτε στην Κόλαση, είτε στον Παράδεισο, είτε κάπου" αλλά πρακτικά, ελάχιστοι θεωρούσαν λογικό το να πάρουν στα σοβαρά και ως δεδομένο μια τέτοια παράμετρο στις ερμηνείες και τις εκάστοτε αναλύσεις τους. Οπότε ; Οπότε είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει ζωή μετά τον φυσικό θάνατο, που για εμένα προσωπικά υπάρχει και υφίσταται , ο εν ζωή , εντός ζώου σαρκίου άνθρωπος, δεν μπορεί η και δεν δύναται, να το αποδεκτεί η να το πιστέψει. Γιατί συμβαίνει αυτό ; Η επιστήμη εχει ήδη αποδείξει πως τα θνητά μάτια μας, αντιλαμβάνονται μονάχα ενα 3% περίπου απο το συνολικό "εύρος" της πραγματικότητας. Η επιστήμη πάλι, εχει εξίσου αποδείξει, πως τα μάτια, βλέπουν μονάχα οσα μας επιτρέπει να δούμε και να αντιληφθούμε η αλληλεπίδραση-καθρεπτισμός, του ηλιακού , τεχνητού η σεληνιακού φωτός. Άρα ; Άρα ζούμε και βιώνουμε μια ζωή "εγκλωβισμένοι" κυριολεκτικά στην ύλη και στην φύση-πόλη-χωριό που κατοικούμε. Όσο περισσότερο υλιστές και δεμένοι είμαστε με την ύλη δε, τόσο περισσότερο ατροφούν και οι αισθήσεις μας εκείνες που εστω και λίγο μας δίνουν την δυνατότητα να είμαστε "ανοικτοί" προς οσα δεν βλέπουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε. Έχετε παρατηρήσει πόσα ζώα της φύσης , εχουν απίστευτες αισθήσεις σε σημείο "υπερφυσικό" ; Έχετε βρεθεί ποτέ, μπροστά σε αλλόκοτη συμπεριφορά ενός σκύλου η μιας γάτας, που ενώ δεν υπάρχει κάτι φαινομενικά στον χώρο, εκείνα αντιδρούν λες και βλέπουν η ακούνε "κάτι" που υπάρχει ; Δυστυχώς, ούτε και τα ζώα εχουν γλώσσα και τρόπο να μας πούνε το τι ενδεχομένως μπορούν να δούν εκείνη την στιγμή . Άρα ; Αδιέξοδο. Έχει αποδείξει η επιστήμη την ύπαρξη παράλληλων διαστάσεων και πραγματικοτήτων με την δική μας ; Ακόμα πρακτικά οχι, αλλά η κβαντομηχανική εχει αναλύσει και αποδείξει τις ενδείξεις και τα δεδομένα εκείνα που μας επιτρέπουν με σιγουριά να πούμε ενα σίγουρο ναι, ενώ αναμένουμε αντίστοιχα πειράματα και επιστημονικές μελέτες τύπου Cern να μας αποκαλύψει την αλήθεια και "υλιστικά". Φαντάσου, να συνυπάρχουν στον ίδιο πλανήτη με μας, ακόμα 100 είδη ζωής σε μορφή συνειδήσεων και ενα απο αυτά τα είδη ζωής , τα συνειδησιακά, να είναι οι νεκροί και οι πρόγονοι μας, ενώ τα υπόλοιπα όντα τύπου Ξωτικά, Νεράϊδες, Κένταυροι και τόσα ακόμα των "μυθολογιών" και κάποιοι άνθρωποι του απώτατου παρελθόντος, να μπορούσαν να επικοινωνήσουν με αυτά τα πλάσματα και στο πέρας των αιώνων αυτή η γνώση είτε να χάθηκε, είτε να αφαιρέθηκε απο τον άνθρωπο . Φαντάσου το έγκλημα του ανθρώπου ύστερα, που εκτός απο τα βιολογικά ζώα και την μόλυνση που εχει προκαλέσει στην πανίδα και την χλωρίδα σε ανεπανόρθωτο βαθμό, να προκαλεί μόλυνση και πρόβλημα και σε πραγματικότητες που απλά δεν μπορεί να δει με τα μάτια του , η να πιστέψει με τον περιορισμένο του εγκέφαλο. Φαντάσου, οι συνειδήσεις αυτών των πλασμάτων να έρχονται και να μας "μιλάνε" ενώ είμαστε ξύπνιοι , κι επειδή δεν μπορούμε να ακούσουμε μια μη φυσική φωνή η ήχο, γιατί ετσι είναι βιολογικά προγραμματισμένο το αυτί μας, να μεταφράζουμε αυτή την μορφή επικοινωνίας ως σκέψεις και εικόνες τάχα δικές μας που "ξαφνικά" εμπνευστήκαμε σε μια στιγμή νηφαλιότητας. Πως αλήθεια θα μπορούσες η θα ήσουν σε θέση να ξεχωρίσεις τις δικές σου ατόφιες σκέψεις απο τις σκέψεις κάποιας "αόρατης" συνείδησης ; Απλά δεν θα ήσουνα, είτε πίστευες στο "αλλόκοσμο" είτε οχι. Βλέπεις, η πραγματικότητα, δεν εχει καμία μα καμία σχέση, με το τι πιστεύουμε η πολεμάμε. Απλά υπάρχει και σε περιμένει να την ανακαλύψεις η να την αποδεκτείς. Άρα ; Αν ισχύει ολο αυτο το θεωρητικό "Σενάριο" , μήπως αυτόματα, οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν εχουν εγκληματίσει προς κάποιους "τρελούς" συνανθρώπους μας, η μήπως η ανθρωπότητα δεν εχει ακόμα συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της ύπαρξης σε ολο της το εύρος και παραμένει ενα ασυνείδητο και πολλές φορές άβουλο ζώο ; Μήπως κάποιοι άνθρωποι , είναι η ήταν εκ φύσεως βιολογικά σε θέση να εχουν επικοινωνία με το "αλλόκοσμο" και ταυτόχρονα είχανε "πρόβλημα" προσαρμογής του εγκεφάλου τους στην δική μας διάσταση σε απόλυτο βαθμό και τρόπο, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να εκλαμβάνουν τις συμπεριφορές τους ως "παρανοϊκές" η τρελές ; Μήπως πράγματι κάποιοι άνθρωποι εχουν επικοινωνία η επηρεάζονται είτε το συνειδητοποιούν είτε οχι απο "όντα" που εμείς εδω στην γη αποκαλούμε με διάφορους τρόπους διαχρονικά ; Κι αν συμβαίνει αυτό , πως θα το καταλαβαίναμε ; Πως θα το μετρούσαμε ; Πως θα γινόταν εστω και να το σταματήσουμε ; Κι αν οι συνειδήσεις αυτές, δεν ήταν μόνο ανθρώπινες αλλά και συνειδήσεις μακράν ανώτερων όντων του ανθρώπου ; Πως θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα μια "άϋλη" εισβολή ενδεχομένως η εναν πολιτισμό αθάνατο που δεν εχει την ανάγκη βιολογικού ζωϊκού σώματος για να υφίσταται στον χώρο και στον χρόνο ; Τότε ; Τι θα κάναμε τότε ;
Κι αν εχει ηδη συμβεί, η ακόμα συμβαίνει ; Ξέρεις...Νομίζουμε πως γνωρίζουμε το σύμπαν και την φύση, αλλά είμαστε βαθύτατα νυχτωμένοι περι της "πραγματικότητας", η οποία οπως και να χει, είναι κοινή και ομοια για ολους μας, σε κάθε της εκδήλωση και έκφανση. Στον αντίποδα, οσοι πιστεύουν σε θρησκείες, "άυλες" οντότητες κ.ο.κ, είναι συνήθως άνθρωποι "πυροβολημένοι". Αδυνατούν να μπούν στην διαδικασία να κατανοήσουν πως , δεν είναι άνθρωποι και δεν γνωρίζουν η δεν υπόκεινται στους ίδιους νόμους, η μεθόδους ερμηνείας οπως οι άνθρωποι. Αδυνατούν να καταλάβουν, πως , μιλάμε για κόσμους που εμείς στην γη αποκαλούμε "μεταφυσικούς" η "πνευματικούς", αλλά στην πραγματικότητα, μιλάμε για διαφορετικής ποιότητας, υφής και μορφής πραγματικότητες και απαιτεί και για την επεξεργασία και τον διαχωρισμό τους και εκεί ορθή σκέψη και ορθός Λόγος προς βαθύτερη κατανόηση, η εστω προσπάθεια κατανόησης υπο τους περιορισμούς του ανθρωπίνου εγκεφάλου. Πως σίγουρα, η επιστήμη θα μπορούσε να μετρήσει και να επηρεάσει ακόμα και απο το "Εδω" πεδίο ύπαρξης, τους εκεί κόσμους και πραγματικότητας μιας και η δράση και η αντίδραση η ο νόμος της αλληλεπίδρασης είναι σταθερά που δεν υφίσταται μόνο στον πλανήτη μας, η μόνο για το αδύναμο είδος μας. Σκέψου τώρα, ενα εξωγήϊνο τέτοιο είδος, να σε χρησιμοποιεί, η να σε παρατηρεί , πόσο μάλλον δε να σε επηρεάζει ενω κοιμάσαι, να σου "κουρδίζει" το υποσυνείδητο η να σου σβήνει και να σου μεταλλάξει μέχρι και τις μνήμες που θυμάσαι η ερμηνεύεις κάτι κι αυτό να το κάνεις για χιλιετίες ενω ταυτόχρονα ο χρόνος για εκείνους θα υφίσταται -ΑΝ υφίσταται- σε τελείως άλλους χρόνους απο εσένα, σαν άνθρωπο .
Ησύχασε, μια θεωρία είναι και δεν έχω πρόθεση να την συνεχίσω η να την προεκτείνω.
Απλα να θυμάσαι, πως είσαι ηλίθιος. Ίσως εστω μετα θάνατον, αν η συνείδηση σου κατορθώσει να επιβιώσει και δεν γίνει χίλια κομμάτια απο τον μάταιο υλισμό σου η ανίερες πράξεις σου που προκαλούν αρνητικούς κραδασμούς ικανούς να σε τσακίσουν, δεν εξαφανιστεί εντελώς, να το θυμηθείς και να ερθεις να με βρείς, εστω και μετά θάνατον.
Έστω και μετά τον Θάνατο.
Γιατί στην Αρχή (της Πτώσης-Κατάντιας-Απώλειας), Ήταν ο Θάνατος. Ενώ θάνατος δεν υπάρχει.
Μόνο μια ισχυρή συνειδητότητα που παρατηρεί τα πάντα σε βάθος και μπορεί να ξεχωρίσει η να νιώσει ακόμα και την στιγμή που "κάτι" προσπαθεί να παρεμβάλει μέσα της, σε κάθε τι, μπορεί να σε γλιτώσει απο το να είσαι Μαριονέτα , οχι μόνο ισχυρών της γης οι οποίοι αντίστοιχα "παίζουν" με το μυαλό σου, αλλά οποιουδήποτε στο σύμπαν.
world-legion
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.