Πολλά σκυλιά έχουν μεγάλη ανυπομονησία να περάσουν πριν από σας την εξώπορτα, από ενθουσιασμό, ενεργητικότητα ή, απλώς, απειθαρχία. Πώς θα το μάθετε να σας περιμένει;
Είναι αρκετά συνηθισμένη η εικόνα του ταλαίπωρου ιδιοκτήτη, ο οποίος προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα ενόσω ο σκύλος του χοροπηδάει πάνω του ή επιχειρεί να ανοίξει την πόρτα με τα νύχια του. Και μόλις η πόρτα ανοίγει, ο σκύλος πετάγεται έξω σαν βέλος, με κίνδυνο να τρομάξει κάποιον περαστικό, να πέσει πάνω σε κάποιον άλλο σκύλο ή να προξενήσει κάποιον τραυματισμό.
Κι όταν ο ιδιοκτήτης κατορθώσει να βγουν και οι δύο έξω, θα πρέπει να κλειδώσει και την πόρτα, κάτι ακόμη πιο δύσκολο, ειδικά αν κρατάει και κάτι άλλο στα χέρια του. Εν τω μεταξύ, ο σκύλος μπορεί και να έχει γυρίσει δύο βόλτες γύρω από τα πόδια του και να τον έχει δέσει με το λουρί. Ανάλογες εικόνες μπορούμε να δούμε και στην πόρτα του αυτοκινήτου ή του ανελκυστήρα.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική, δηλαδή ένας σκύλος ο οποίος στυλώνει τα πόδια του ή ξαπλώνει, δεν κουνιέται με τίποτα και δεν θέλει να περάσει το κατώφλι -γιατί φοβάται κάτι ή γιατί βαριέται (ιδιαίτερα στη ζέστη και πολύ περισσότερο αν είναι μεγαλόσωμος)- ή δεν θέλει να επιστρέψει μετά τη βόλτα.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρείται αυτή η συμπεριφορά είναι πολλοί, όπως η έντονη επιθυμία για εξερεύνηση, η κυριαρχικότητα, η συσσωρευμένη ενέργεια ή, απλώς, η απειθαρχία.
Σε περίπτωση άρνησης να μας ακολουθήσει, και κυρίως όταν έχουμε να κάνουμε με το πείσμα του σκύλου, το αντιμετωπίζουμε είτε πετώντας του το αγαπημένο του παιχνίδι ένα μέτρο έξω από την πόρτα είτε δελεάζοντάς τον με λιχουδιές, προκειμένου να τον παροτρύνουμε να περάσει το κατώφλι, είτε απλώς πιέζοντάς τον λίγο με το λουρί (εκτός αν η αιτία είναι κάποια φοβία, η οποία πρέπει να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί ανάλογα, με τη βοήθεια ειδικού).
Ο τετράποδος φιλαράκος μας, λοιπόν, θα πρέπει να μάθει να μας ακολουθεί χωρίς να πετάγεται όταν περνάμε το κατώφλι μιας πόρτας και, αφού περάσουμε, να περιμένει και να την κλείσουμε. Τη συμπεριφορά αυτή πρέπει να την αποζητούμε πριν από το άνοιγμα και μετά το κλείσιμο κάθε πόρτας.
Η προσπάθειά σας θα χαρακτηριστεί επιτυχής αν ύστερα από είκοσι ημέρες ο σκύλος σας κάθεται μπροστά σε κάθε πόρτα όταν του λέτε «κάθισε» και, ακόμη καλύτερα, αν έπειτα από μερικούς μήνες το κάνει μόνος του, χωρίς παράγγελμα.
Παρόμοια διαδικασία μπορούμε να ακολουθήσουμε και με τις πόρτες του αυτοκινήτου, για να μην πεταχτεί έξω και έχουμε κάποιο ατύχημα, μόνο που σε αυτή την περίπτωση, κατά τη διάρκεια της άσκησης, αφήνουμε στο σκύλο το λουρί ώστε να τον πιάσουμε πριν πεταχτεί έξω και να υπακούσει εύκολα στο παράγγελμα «κάθισε». Η διάρκεια της άσκησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 5 λεπτά και πάντα στο τέλος φροντίζουμε να υπάρχει επιβράβευση, όπως την περιγράψαμε πιο πάνω, ώστε ο σκύλος να είναι χαρούμενος μετά το μάθημά του. Καλή επιτυχία.
Σε έξι βήματα
Τα «συστατικά» για να επιτύχουμε τα παραπάνω είναι καλή διάθεση, υπομονή και ένα λουρί-οδηγός 1 – 1,5 μ. Οι οδηγίες που σας δίνουμε αφορούν όλα τα μεγέθη σκύλων. ∆εν πρέπει να είμαστε βίαιοι, αλλά ούτε και με την πρώτη δυσκολία να αρχίσουμε τις λιχουδιές, γιατί και στις δύο αυτές περιπτώσεις τα αποτελέσματα θα φανούν μεν γρήγορα, αλλά συνήθως θα είναι πρόσκαιρα.
1. Ξεκινάμε την προετοιμασία της άσκησης μπροστά σε μια εσωτερική πόρτα του σπιτιού μας, ώστε να μην υπάρχουν εξωτερικά ερεθίσματα που θα αποσπάσουν την προσοχή και των δυο μας.
2. Στεκόμαστε μπροστά στην κλειστή πόρτα και βάζουμε το σκύλο να καθίσει δίπλα μας (στα δύο πόδια), χρησιμοποιώντας την εντολή της επιλογής μας για τη συγκεκριμένη στάση (όπως «κάτσε», «πλάι» ή «στάσου»). Αν δεν κάθεται, πιέζουμε ελαφρώς στη βάση της ουράς του, λέγοντας το παράγγελμα και αναγκάζοντάς τον να καθίσει, και περιμένουμε 20 – 30 δευτερόλεπτα σε αυτήν τη θέση. (Αν στην αρχή δεν κάθεται, την πρώτη ημέρα θα αρκεστούμε στο να στέκεται απλώς πλάι μας στα τέσσερα πόδια.) Στη συνέχεια, ανοίγουμε την πόρτα χωρίς να μετακινηθούμε. Αν ο φιλαράκος μας σηκωθεί, κλείνουμε πάλι την πόρτα και τον διορθώνουμε· αν μείνει στη θέση του, περιμένουμε άλλα 20 – 30 δευτερόλεπτα, του δίνουμε ένα μικρό χάδι, του λέμε «πάμε» ή «έλα» και περνάμε το κατώφλι.
3. Με το που περνάμε στο άλλο δωμάτιο, του ζητάμε αμέσως να καθίσει, αναμένουμε πάλι για 20 – 30 δευτερόλεπτα και μετά κλείνουμε την πόρτα -γιατί υποτίθεται πως πρέπει να κλειδώσουμε- και του δίνουμε πολλά χάδια λέγοντας «μπράβο», κάνουμε μερικά βήματα με το λουρί και επαναλαμβάνουμε την άσκηση για συνολικό χρόνο μέχρι 8 λεπτά. Στο τέλος, θα παίξουμε μαζί του ή θα του δώσουμε πολλά χάδια και «μπράβο» ή θα πάμε μια μικρή βόλτα για επιβράβευση.
4. Μπορείτε να επαναλαμβάνετε την άσκηση μέχρι και δέκα φορές την ημέρα.
5. Έπειτα από 3 – 4 ημέρες, αυξάνοντας λίγο τους χρόνους αναμονής της άσκησης, ξεκινάμε ακριβώς την ίδια διαδικασία στην εξωτερική πόρτα.
6. Μία εβδομάδα μετά, μπορούμε να δοκιμάσουμε στην εξώπορτα της αυλής ή της πολυκατοικίας μας, αλλά με περισσότερη υπομονή, αφού τα ερεθίσματα θα είναι πολλά και η νευρικότητα του σκύλου μεγαλύτερη.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.