Επανάσταση στο κέντρο.

“Βλέπει κανείς ότι μια ριζική επανάσταση πρέπει να γίνει στο κέντρο, όχι στην επιφάνεια. Η αλλαγή στην επιφάνεια δεν έχει κανένα νόημα.
Το να γίνει κανείς καλύτερος, πιο ευγενής, ν’ αποκτήσει περισσότερη αρετή, να έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη περιουσία, είναι όλα επιφανειακές δραστηριότητες ενός πολύ επιφανειακού νου.
Δεν μιλάω για τέτοιες αλλαγές, μ’ ενδιαφέρει μόνο μια αλλαγή στο κέντρο”.

“Βλέπω ότι το “εγώ” πρέπει να διαλυθεί εντελώς.
Ερευνώ, λοιπόν τι είναι το “εγώ”, όχι σαν κάποια φιλοσοφική αφηρημένη έννοια, αλλά στη πράξη, καθημερινά.
Βλέπω λεπτό προς λεπτό τι είναι το “εγώ”- το “εγώ” που πάντα παρακολουθεί, συσσωρεύει, αποκτά, απορρίπτει, κρίνει, μισεί, αποκόπτεται ή εντάσσεται κάπου για να έχει περισσότερη ασφάλεια.
Η αλλαγή λοιπόν, πρέπει να συμβεί εκεί, αυτό είναι το κέντρο που πρέπει να ξεριζωθεί εντελώς.” (…)

“Επομένως το πρόβλημα μου είναι το εξής:
Μπορεί ο νους να φέρει μια θεμελιώδη επανάσταση με τη διαλεκτική μέθοδο ή με μια υλιστική γνώση της ιστορικής εξέλιξης;
Αυτό είναι σημαντικό ερώτημα, δεν είναι;
Γιατί αν γίνει μια ριζική αλλαγή στο κέντρο, τότε όλη η μου η ζωή θα έχει άλλο νόημα, τότε θα υπάρχει ομορφιά, τότε θα υπάρχει ευτυχία”. (…)

“Τι μπορεί, λοιπόν, να κάνει κανείς;
Δεν σας είναι πρόβλημα αυτό;
Κοιτάζοντας όλο αυτό το περίπλοκο πρόβλημα του “εγώ” με όλο του το σκοτάδι, τις σκιές και το φως του, τις εντάσεις και τα άγχη του, μπορώ εγώ, ο παρατηρητής να επηρεάσω αυτό που παρατηρώ;”

“Σας παρακαλώ, απλώς ακούστε το πρόβλημα, μην ψάχνετε για απάντηση, μην προσπαθείτε να το λύσετε, αφήστε το να σας διαποτίσει, σαν την απαλή βροχή που κάνει εύφορη τη γη”. (…)

“Αυτό, λοιπόν, που σίγουρα πρέπει να κάνουμε είναι να έχουμε επίγνωση του συνόλου του προβλήματος, όχι μόνο στο συνειδητό, αλλά κυρίως στο υποσυνείδητο, πρέπει να έχουμε επίγνωση του εσωτερικά, βαθιά.
Ο επιφανειακός νους μπορεί να δώσει αιτίες, εξηγήσεις, μπορεί λογικά να ξεδιαλύνει ορισμένα προβλήματα, αλλά όταν ενδιαφερόμαστε για ένα βαθύ πρόβλημα, η επιφανειακή προσέγγιση έχει πολύ μικρή αξία”.

“Κι εμείς νοιαζόμαστε για ένα πολύ βαθύ πρόβλημα, που είναι πώς να φέρουμε μια αλλαγή, μια επανάσταση στο κέντρο.Χωρίς αυτή τη θεμελιώδη μεταμόρφωση, οι αλλαγές απλώς στην επιφάνεια δεν έχουν νόημα και οι μεταμορφώσεις χρειάζονται αναμόρφωση.
Αν μπορούμε να κοιτάξουμε το πρόβλημα στο σύνολο του, να το γευτούμε, να το μυρίσουμε, να το απορροφήσουμε υποσυνείδητα, τότε θα εξοικειωθούμε με τις δραστηριότητες και τα κόλπα του “εγώ”.

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ
“ΕΓΩ χωρίς ΕΓΩ”

Μετάφραση Νίκος Πιλάβιος
Εκδόσεις Καστανιώτης

ainafetst

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Τ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ