Ο πόλεμος συνεχίζεται… Οι συνέπειες έρχονται

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ*

Οι μαχες για την καταληψη της πολης Kombanie αναμεσα στους Τζιχαντιστες και τους Κουρδους υπερασπιστες της, η κυκλοφορια, αυτη την εβδομαδα, δυο βιβλιων στις ΗΠΑ,- το ενα ειναι του πρωην αρχηγό της CIA και μετεπειτα υπουργου Αμυνας Leon Panetta και το δευτερο του πρεσβη των ΗΠΑ στο Ιρακ Christopher Hill, οταν η Hillary Clinton ηταν Υπουργος των Εξωτερικων- και η αποκαλυψη απο τον αρθρογραφο της εγκριτης πολιτικης επιθεωρησης Foreign Policy, Jack Hess , εγγραφων του Στειτ Ντεπαρτμεντ που δειχνουν οτι οι ΗΠΑ δεν βοηθησαν στην αρχη τους Κουρδους μαχητες που υπερασπιζονταν την πολη Kombanie, δινουν νεα διασταση, στη συζητηση για την πολιτικη του Προεδρου Ομπαμα στο Ιρακ και ειδικοτερα για την αποφαση του να αποσυρει τις Αμερικανικες Δυναμεις απο την χωρα.

Ακομη υποχρεωνουν και την Clinton, να εμπλακει στη συζητηση αυτη οσο και αν η ιδια μαλλον δεν το επιθυμει αφου εχοντας το βλεμμα της στραμμενο στην υποψηφιοτητα της για τις προεδρικες εκλογες του 2016, ειναι προσεκτικη στον τροπο με τον οποιο δημοσιοποιει την διαφορετικη αποψη της για καποιες απο τις αποφασεις του Προεδρου Ομπαμα, οπως για παραδειγμα εκεινη που αφορουσε την αντιμετωπιση της κρισης στη Συρια.

Η κατασταση στο Ιρακ, οπως φαινεται, επιδεινωνεται καθημερινα και αφου εχει πλεον φυγει απο τα ορια του κρατους εχει μετατραπει στην διασυνοριακη «βομβα» που ειναι μαλλον βεβαιο οτι θα οδηγησει, περα απο τις συνεπειες που ηδη ειχε, και σε αλλαγες στον χαρτη της περιοχης. Σε αυτο συνετελεσαν οι ανταγωνισμοι αναμεσα στους Κουρδους, τους Σιιτες που ειναι η πλειοψηφουσα δυναμη στη χωρα, και τους Σουνιτες, η δυσπιστια των Ιρακινων και ιδιαιτερα του Πρωθυπουργου Μαλικι απεναντι στον Προεδρο της Συριας Ασσαντ, μια δυσπιστια που δυσκολευει πολυ την εξευρεση κοινης και αποτελεσματικης στασης για την αντιμετωπιση των Τζιχαντιστων αλλα και , οπως αποκαλυπτουν οι δυο συγγραφεις στα βιβλια τους η απο ενα σημειο και μετα μαλλον περιοριστικου τυπου σταση των ΗΠΑ απεναντι στην κριση.

Τοσο τα γεγονοτα οπως εξελιχθηκαν τους τελευταιους μηνες οσο και το περιεχομενο των δυο σημαντικων αυτων βιβλιων, οδηγουν στο συμπερασμα οτι ο Προεδρος Ομπαμα αντιμετωπιζε την κατασταση στο Ιρακ., με την στενη λογικη οτι προκειται για στρατιωτικο θεμα που αντιμετωπίζεται με στρατιωτικα μεσα, και οχι ως ευρυτερο στρατηγικο ζητημα της περιοχης, γεγονος που θα προϋπέθετε μια πιο συνθετη αντιμετωπιση. Ετσι σε συνδυασμο και με αλλους λογους επικεντρωθηκε στην αποχωρηση των Αμερικανικων στρατευματων απο το Ιρακ και την αντικατασταση του ρολου τους απο τον Ιρακινο στρατο. Στη διαπιστωση αυτη, οπως προκυπτει απο τα βιβλια τους φαινεται οτι συμφωνουν και οι δυο συγγραφεις., οπως φαινεται να συμφωνουν και στο ευρυτερο ζητημα της συνεχειας της εκει Αμερικανικης στρατιωτικης παρουσιας. Την αποψη αυτη ειχε υποστηριξει και η τοτε Υπουργος των Εξωτερικων Χιλαρυ Κλιντον, χωρις ομως οπως αποδειχτηκε αποτέλεσμα.

Ο πρωην Υπουργος Αμυνας αναφερει οτι θα επρεπε να εξασφαλιστει μιας εστω περιορισμενης εκτασης στρατιωτικη παρουσια στο Ιρακ ωστε να μην τεθει σε κινδυνο η ευθραυστη ισορροπια που κρατουσε ενωμενη την χωρα, ενω υπογραμμιζει οτι ακομη και σημερα θεωρει οτι μια τετοιου τυπου Αμερικανικη παρουσια θα μπορουσε να συμβουλευσει αποτελεσματικα τον Ιρακινο στρατο για τους τροπους αντμετωπισης της ανασυντασσομενης Αλ Καιντα.που αποτελει τον βασικο πυρηνα των Τζιχαντιστων. Απο την πλευρα του ο πρωην πρεσβης αναφερει οτι στην Ουασινγκτον ειχε επικρατησει η αποψη οτι το Ιρακ συνεχιζε να ειναι προβλημα των στρατιωτικων ενω η σημασια που η Ουασινγκτον απεδιδε στην αποχωρηση των αμερικανικων στρατευματων πιεζοντας ακομη και για την ψηφιση το 2009 του εκλογικου νομου για τις εκλογες του επομενου χρονου ωστε αμεσως μετα να αρχισει η αποχωρηση τους, ειχε ως συνεπια την μειωση της επιρροης των ΗΠΑ στις εξελιξεις στη χωρα.

Και βεβαια ειναι γνωστο οτι ο Προεδρος Ομπαμα αποφασισε την πληρη απεμπλοκη των Αμερικανικων δυναμεων απο το Ιρακ και για να διασκεδασει τις αρνητικες εντυπωσεις της Αμερικανικης και διεθνους κοινης γνωμης που σε καθε ευκαιρια εδειχνε την ενοχληση της απο την αμερικανικη παρουσια στο Ιρακ, αλλα και γιατι μελετωντας τα οικονομικα στοιχεια ειδε οτι η αποφαση του προκατοχου του Τζωρτζ Μπους για την εισβολη στο Ιρακ στοιχησε υπερογκα ποσα σε βαρος αλλων πολιτικων του Αμερικανικου κρατους (βλ. Αντιμετωπιση φυσικων καταστροφων οπως ο Τυφωνας Κατρινα). Για να γινει καλυτερα αντιληπτο το μεγεθος του προβληματος, ιδιαιτερα στην σημερινη δυσκολη οικονομικα περιοδο, αρκει να αναφερθει οπως επισημαινεται και σε προσφατο κυριο αρθρο της εγκριτης αμερικανικης εφημεριδας Ουασινγτον Ποστ, οτι συμφωνα με μια πολυ προσφατη μελετη το κοστος των σημερινων επιχειρησεων που ειναι σε σχεση με το παρελθον μικροτερης διαρκειας και εμβελειας ανερχεται ηδη σε ενα δισεκατομμυριο δολάρια,

Η συνεχιζομενη κριση στο Ιρακ και στην ευρυτερη περιοχη οδηγουν στο συμπερασμα οτι ο τροπος αντιμετωπισης της πρεπει να επανεξεταστει. Η κριση στο Ιρακ οπως και στη Συρια ειναι μια κριση πολιτικο-κοινωνικη που εκφραζεται και με στρατιωτικα μεσα και οχι απλα μια στρατιωτικη συγκρουση. Η λυση της συνεπως δεν ειναι μονο προβλημα των στρατιωτικων. Αντιθετα προυποθετει και σημαντικες πολιτικες πρωτοβουλιες που δεν θα περιοριζονται σε ολιγοημερες παυσεις πυρος και τιποτε περισσοτερο. Στο Ιρακ οπως και στη Συρια εχουν εδω και καιρο καταστραφει οι κοινωνικοι ιστοι των δυο κρατων αντιστοιχα, γεγονος που σημαινει οτι καθε ουσιαστικη προσπαθεια αντιμετωπισης της κρισης θα πρεπει να ξεκινα απο την διαμορφωση μιας προτασης συνολικης ανασυγκροτησης. Η μεχρι σημερα ελλειψη μιας τέτοιας προτασης, δημιουργει προσφορο εδαφος για την Αλ Καιντα και τους υπολοιπους Τζιχαντιστες που υπο το προσχημα της ισλαμικου τυπου ανασυγκροτησης αυξανουν τη δυναμη τους.

Ειναι κατανοητο οτι οι εξελιξεις κανουν μια τετοια προσπαθεια πολυ δυσκολη, αν οχι αδυνατη. Ομως την ιδια στιγμη την κανουν και αναγκαια. Οπως απεδειχθη οι πολεμοι δεν αποτελουν λυση σε προβλήματα. Αντιθετα, στις περισσοτερες περιπτωσεις τα διαιωνιζουν, τα διογκωνουν και τα πολλαπλασιαζουν. Ετσι παρα τους οποιους ενδοιασμους και απογοητευσεις πρεπει να αναληφθει μια νεα διεθνης πολιτικη πρωτοβουλια για την αναζητηση πολιτικης λυσης στην πραγματι τεραστιων διαστασεων κριση στο Ιρακ και στη Συρια. Με αυτο κατα νου η συσκεψη υπο τον Προεδρο Ομπαμα στο Αμερικανικο Πενταγωνο εχει σημασια για την μελλοντικη αντιμετωπιση των υπαρχοντων πλεον στρατιωτικων πτυχων της κρισης, θα ειχε ομως περισσοτερη αν συνοδευοταν και απο μια αντιστοιχη συσκεψη πολιτικου-κοινωνικου τυπου και περιεχομενου.

* Ο Γιωργος Δημητρακόπουλος είναι πρώην Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Koινοβουλίου

mignatiou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ