Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος

Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.

Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Η όπερα της πεντάρας»

Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση,
στα όρια του οξύμωρου.

Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος,
δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.

Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος,
ούτε η κότα φιλόκοτα
και ο σκύλος φιλόσκυλος.

Ο σκύλος,
ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος,
ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια
σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας.

Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη,
αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση
του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής.

Η γάτα,
αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο
και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη.
Είναι απλώς φίλαυτη.

Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο
- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο
αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-,
συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο.

Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα
που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο,
αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της
μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια
ή να προσφέρει το σώμα της
στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.

 

 ifigeneia-georgiadou-math

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ