ΣΦΙΓΓΑ( ΤΟ ΑΡΧΑΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ)

Το μήνυμα έλεγε: Η ΣΦΙΓΓΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΓΕΛΑ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ….!

 

Τι είναι λοιπόν αυτή η Σφίγγα; Τεράστια, μυστηριώδης,

μοιάζει με σιωπηλό φύλακα στην είσοδο του αγνώστου. Έχει ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα λιονταριού και παραμένει αιώνιο σύμβολο του ανεξιχνίαστου. 

Στην ελληνική μυθολογία η Σφίγγα έβαζε δύσκολα αινίγματα και σκότωνε εκείνους που δεν έβρισκαν την απάντηση, μέχρι που ο βασιλιάς Οιδίπους έλυσε το αίνιγμά της και τη νίκησε για πάντα.

Η Ήρα και ο Άρης την έστειλαν από την πατρίδα της, την Αιθιοπία, στη Θήβα. Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς <«Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». 

Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έπνιγε. Ο Οιδίπους

έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, αφού όταν είναι

βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος , αλλά χρησιμοποιεί σαν ΤΡΙΤΟ  πόδι ένα μπαστούνι. 

Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της , η Σφίγγα γκρεμίστηκε από

τον βράχο που στεκόταν και σκοτώθηκε.

Υπάρχει βέβαια η άποψη, ότι ο μύθος συμβολίζει τη ΜΕΤΑΒΑΣΗ από την πρωταρχική μορφή θρησκευτικής λατρείας των Αρχαίων Ελλήνων

στην κλασική πρακτική της λατρείας των Ολυμπίων HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9F%CE%BB%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85"Θεών…

ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;

Φυσικά υπάρχει και μια άλλη εκδοχή για την Σφίγγα την οποία παρουσιάζει ο Παυσανίας.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Παυσανία η Σφίγγα ήταν νόθη κόρη του Λάιου. Ο Λάιος εμπιστεύθηκε μόνο σε αυτή τον χρησμό που πήρε από την Πυθία και της ανέφερε πως αφορούσε μόνο την Ιοκάστη και τους καρπούς της. Αυτό γιατί ο Λάιος είχε παιδιά και από παλλακίδες, αφού απέφευγε την συνεύρεση του με την Ιοκάστη. Όμως σε ένα από τα μεθύσια του κοιμήθηκε με τη γυναίκα του και γεννήθηκε ο Οιδίποδας.

Πως όμως ΑΔΕΛΦΙΑ η Σφίγγα σταμάτησε πλέον να γελά (με το Αρχαικό της Χαμόγελο)….κι άρχισε να μιλάει; Το Αίνιγμα και τη λύση  μας το δίνει η Σφίγγα των Ναξίων. Η Σφίγγα λοιπόν των Ναξίων , με τη δαιμονική και απόκοσμη έκφραση. Ένα αφιέρωμα των Ναξίων , από λευκό μάρμαρο του νησιού τους,

υψώθηκε στο ιερό γύρω στο 560π.χ. Στημένη λοιπόν πάνω στο ιωνικό κιονόκρανο ενός κίονα με πολλές-44-αβαθείς ραβδώσεις, ατένιζε απ' το ύψος της(κάπου 12,10μ.) τους επισκέπτες του ιερού. Η Νάξος, όπως ξέρουμε  ευημερούσε ως το τέλος των αρχαϊκών χρόνων και άσκησε μια σημαντική πολιτική και πολιτιστική επίδραση στις Κυκλάδες την περίοδο αυτή. Χαρακτηριστικό δείγμα λοιπόν της τέχνης της ακμής της, αποτελεί η

Σφίγγα.

Στην περιοχή του πανάρχαιου ιερού της Γης ήταν ο βράχος που διευθετήθηκε για να δεχτεί το αφιέρωμα. Η δαιμονική αυτή μορφή (ύψος 2,32μ. μέχρι το πάνω μέρος των φτερών) έχει γυναικείο κεφάλι, που ζωντανεύει με τόσο χαρακτηριστικό για τις σύγχρονές της κόρες ΑΡΧΑΙΚΟ  ΧΑΜΟΓΕΛΟ,… το τυπικό για την εποχή «αρχαϊκό μειδίαμα» , στήθος και φτερά πουλιού, και το υπόλοιπο σώμα λιονταριού. Χρώματα τόνιζαν τις λεπτομέρειες του σώματος. Το 328-327π.χ. χαράχτηκε στη βάση του κίονα ψήφισμα των Δελφών που έδιναν στους Ναξιώτες προμαντεία, δηλαδή το δικαίωμα να προηγούνται στη λήψη χρησμών. Επιγραφή:

ΔΕΛΦΟΙ ΑΠΕΔΩΚΑΝ ΝΑΞΙΟΙΣ ΤΑΝ ΠΡΟΜΑΝΤΗΙΑΝ ΚΑΤΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΑΡΧΟΝΤΟΣ

ΘΕΟΛΥΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΟΝΤΟΣ ΕΠΙΓΕΝΕΟΣ

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ….ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ…ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΚΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΑΣ  …..ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΟ ΠΕΡΙΟΔΟ….21/12/2010…ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ….ΟΠΟΥ ΠΛΕΟΝ Η ΣΦΙΓΓΑ ΟΜΙΛΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ….ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ….ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ….ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ….ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΗΛΙΟΦΩΤΕΙΝΩΝ  ΦΩΤΟΧΥΣΙΩΝ (ΝΕΤΡΙΝΩΝ ΚΛΠ) …ΠΟΥ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗ…. ΜΕ ΧΑΟΤΙΚΗ ΡΥΠΗ…ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ…ΚΑΙ ΕΙ-ΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ…ΠΡΟΣ ΑΠΟΔΟΧΗΝ ΤΟΥΣ.

Το 1918 ανακαλύφθηκε ο αστεροειδής

896 HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=896_%CE%A3%CF%86%CE%AF%CE%B3%CE%BE&action=edit&redlink=1"Σφίγξ, που πήρε τελικά το όνομά του από το τέρας αυτό που

ονομάζαμε ΣΦΙΓΓΑ. Ο αστεροειδής αυτός αστρονομικά παίζει ….καθοριστικό ρόλο στα δρώμενα….που ζούμε και βιώνουμε.

Όταν επισκέφτηκα τη Σφίγγα της Αιγύπτου (Αίγυπτος σημαίνει

ύπτια του Αιγαίου)….εκεί μίλησα με κάποιον ο οποίος μου είπε ότι το 1994,

ανακαλύφθηκε κάτω από το άγαλμα….. ένας μυστηριώδης διάδρομος. Ξεκινούσε από την ουρά και  εισερχόταν  για πέντε μέτρα μέσα στο άγαλμα και μετά

σχημάτιζε απότομα μια ορθή γωνία, καταλήγοντας σ´ ένα «τυφλό» σημείο. Όπως

έμαθα αργότερα ο διάδρομος αυτός ανακαλύφθηκε από τον Μπαρέζ, το 1926, αλλά μετά η ύπαρξή του τελικά ξεχάστηκε. Όχι όμως απ´ όλους. 

Ένας Αιγύπτιος λοιπόν εργάτης, ο Μοχάμεντ Αμντ αλ-Μογκούντ Φαγέντ, που είχε συμμετάσχει στις ανασκαφές στις αρχές της δεκαετίας του 1980, υπενθύμισε στον κόσμο την ύπαρξη του διαδρόμου. Οι υπεύθυνοι του συγκροτήματος της Γκίζας έσκαψαν εκεί όπου τους υπέδειξε και ξαναβρήκαν το διάδρομο. Σε τι χρησίμευε όμως; Εδώ είναι το μεγάλο ΕΡΩΤΗΜΑ…!

 Η επίσημη ερμηνεία είναι ότι επρόκειτο για μια «λειτουργική» σήραγγα, προς χρήση των Αιγύπτιων εργατών οι οποίοι απασχολήθηκαν στην κατασκευή της -υπόθεση αβάσιμη-, για ορισμένους…!

Επιτέλους, τι να είναι αυτός ο διάδρομος; Δύσκολη η απάντηση. Και αν λάβουμε

υπ’ οψιν ότι τελευταία εκεί ….υπήρχε «μεγάλη κινητικότητα» …με φορτηγά …..!

Κάτι μαγειρεύονταν….αν αναλογιστεί κάποιος…. ότι όλο το εκεί

ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ…έχει να κάνει με τον ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΣΕΙΡΙΟ Α,Β…..σίγουρα… η μυστηριώδης Σφίγγα της Αιγύπτου ακόμη εξακολουθεί να κρατά φυλαγμένα κάποια μυστικά. Εεε……στο κάτω κάτω, γιατί τη λένε Σφίγγα;

Η αρχαϊκή μαρμάρινη Σφίγγα της Νάξου, καθισμένη επάνω  σε κίονα Ιωνικού ρυθμού, δέκα μέτρα ύψους, 570 π.Χ.

Μουσείο Δελφών

Η Σφίγγα των Ναξίων (560 π. Χ.)

Η σφίγγα ήταν ανάθημα των Ναξίων και δέσποζε στο ιερό του Απόλλωνα, πάνω σε ιωνικό κίονα ύψους 12,10 μ.. Η μυθική μορφή, σύμβολο χθόνιας θεότητας και ουράνιας εξουσίας, παριστάνεται με σώμα και πόδια λιονταριού, με στήθος και φτερά πτηνού και κεφάλι κόρης. Τα μαλλιά της είναι μακριά, δένονται με ταινία στο μέτωπο και πέφτουν σε επιμελημένους βοστρύχους, ενώ το πρόσωπό της με τη δαιμονική έκφραση ζωντανεύει με τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια και το δειλό χαμόγελο, το τυπικό για την εποχή «αρχαϊκό μειδίαμα». Οι λεπτομέρειες της ανατομίας και τα διακοσμητικά στοιχεία στο στήθος και στα φτερά δηλώνονταν με εγχαράξεις και με χρώμα.

Το έργο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ναξιακής γλυπτικής στην περίοδο της ακμής της, τον 6ο αι. π.Χ. Στη βάση της σφίγγας χαράχθηκε το 328-327 π.Χ.

ψήφισμα των Δελφών, με το οποίο δινόταν στους Ναξίους το δικαίωμα της

προμαντείας, δηλαδή το δικαίωμα να προηγούνται κατά τη λήψη χρησμών από το

μαντείο των Δελφών.

Κωνσταντίνος Καβάφης: "Ο Οιδίπους"

Επάνω του η Σφιγξ είναι πεσμένη

με δόντια και με νύχια τεντωμένα

και μ’ όλην της ζωής την αγριάδα.

Ο Οιδίπους έπεσε στην πρώτη ορμή της,

τον τρόμαξεν η πρώτη εμφάνισή της —

τέτοια μορφή και τέτοιαν ομιλία

δεν είχε φαντασθή ποτέ έως τότε.

Μα μ’ όλο που ακκουμπά τα δυο του πόδια

το τέρας στου Οιδίποδος το στήθος,

συνήλθε εκείνος γρήγορα — και διόλου

τώρα δεν την φοβάται πια, γιατί έχει

την λύσιν έτοιμη και θα νικήση.

Κι’ όμως δεν χαίρεται γι’ αυτήν την νίκη.

Το βλέμμα του μελαγχολία γεμάτο

την Σφίγγα δεν κυττάζει, βλέπει πέρα

τον δρόμο τον στενό που πάει στας Θήβας,

και που στον Κολωνό θ’ αποτελειώση.

Και καθαρά προαισθάνεται η ψυχή του

που η Σφιγξ εκεί θα τον μιλήση πάλι

με δυσκολώτερα και πιο μεγάλα

αινίγματα που απάντησι δεν έχουν.

<p>(Εγράφη έπειτα από ανάγνωση περιγραφής της ζωγραφιάς "Ο Οιδίπους</p>και η Σφιγξ" του Γουστάβου Μορώ

    Στοιχεία

εκθέματος

    Χρονολόγηση:

Αρχαϊκή περίοδος, 560 π.Χ.

    Τόπος Εύρεσης:

Δελφοί, Ιερό του Απόλλωνα

    Διαστάσεις: ύψος:

2,92 μ.

    Υλικό: Ναξιώτικο

μάρμαρο

    Αριθμός

Ευρετηρίου: 380, 1050

Φτερωτό τέρας της αρχαίας μυθολογίας με ουρά φιδιού, σώμα λιονταριού

και κεφάλι γυναίκας

Στην ελληνική μυθολογία η Σφίγγα ήταν ένα τέρας που έφερνε κακοτυχία και καταστροφή. Σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν κόρη της Χίμαιρας και του Όρθρου ή

κατά άλλους του Τυφώνος και της Έχιδνας.

Αναπαριστάται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού, ουρά ερπετού και φτερά πτηνού.

Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη σφίγγω.

(Ε.Ι.)

 ΑΡΘΡΟ 2ο: ΣΦΙΓΞ

ΣΦΙΓΞ

Αληθώς ποια να είναι η ερμηνεία της μορφής και φύσης της Σφιγγός που βλέπομεν εις το Μουσείον των Δελφών;

Ποίος όμως, ο λόγος, δια τον οποίον οι ίδιοι οι Κάδμειοι, οι γνωρίζοντες τας αδυναμίας της πόλεως των, δε ήτο εις θέσιν να το λύσουν και εις νέος (Οιδίπους), άνευ γνώσεως και εμπειρίας, το έλυσεν άνευ δυσκολίας;

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:09 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

ΑΔΕΛΦΙΑ, ο Οιδίπους

είχε την γνώσιν του ανθρωπίνου, όχι μόνον του σωματικού, αλλά κυρίως του

ψυχικού. Το συναίσθημα εις αυτόν ήτο εις πλήρη έξαρσιν, απαιτών την

ικανοποίησιν της απορίας του, καθώς ο ίδιος ήτο εις αναζήτησιν της πραγματικής

του ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ. Αύτη θα του παρήχε την δυνατότητα να προσδιορίση το γένος του

ως άνθρωπος. Τπ "άνθρωπον κατέλεξας" ήτο η απάντησις εις την

αναζήτησιν της ταυτότητός του.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:13 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Η ποικιλωδός Σφίγξ το προς πόσιν σκοπείν μεθέντας ημάς ταφανή προσήγετο....δηλαδή ( η

στρυφνοτραγουδίστρια μας 'εκανε , η Σφίγγα, ξεχνώντας πια τ' αθώρητα, να

βλέπωμε μονάχα ότι μπροστά μας είχαμε.)

Δια σκεφθή κάποιος ΑΔΕΛΦΙΑ τα αφανή και τα άρρητα χρειάζεται ηρεμίαν.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:16 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Άλλως η συνεχής

ενασχόλησις με τα " προς ποσίν σκοπείν", δηλα δή ασχολούμενος με αυτά

τα οποία ευρίσκονται μόνον προ των πόδων του, αι σκέψεις αι οποίαι διέπουν τας

δυσχέρειας και θλίψεις της καθημερινότητος, αποτρέπουν τον άνθρωπον απο το να

κτανοήση την αφανή πραγματικότητα δηλα δή τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΩΝ ΤΟΥ.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:19 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Τον ΦΟΒΟΝ της

ανασφάλειας της καθημερινής ζωής και τον ΤΡΟΜΟΝ του θανάτου, τον οποίον

ενσταλάζει με ποικίλας φωνάς η ποικιλωδός Σφίγξ, γνωρίζουν πολύ καλά οι

κρατούντες και δή ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ...(εκτός εξαιρέσεων), όλων των εποχών, ώστε

το αποτρόπαιον σύμβολον να βασιλεύη πάντοτε υψηλά εις τον βάθρον του, ανέπαφον

από τον χρόνον, άτρωτον και απεριόριστον εις τον χώρον.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:22 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Η ΣΦΙΓ ΕΙΝΑΙ Η

ΕΞΑΠΑΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΗΣ. ΕΙΝΑΙ Η "ΠΟΙΚΙΛΩΔΟΣ

ΑΟΙΔΟΣ" , ΔΙΟΤΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑ, ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

ΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΔΜΕΙΟΥΣ/ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:24 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Η πολιτική,

θρησκευτική, παιδαγωγική και οικογενειακεξουσία επί των άλλων εκφράζονται με τα

ποικίλα άσματα. Εξαπάτησις ΔΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ, ο οποίος μετατρέπεται εις ΤΡΟΜΟΝ ,

είναι η ιδιότης την οποίαν προβάλλει η Σφίγξ εις τους Καδμείους/Ανθρωπότητα.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:27 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Όμως η αφυπνισθείσα

ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ του ΛΟΓΙΚΟΥ ΟΝΤΟΣ , αδέλφια μου, Α Ρ Ν Ε Ι Τ Α Ι να κατακυριευθή από

την εξουσιαστικήν της συναισθηματικήν εξάρτησιν και εξαπάτησιν και λύουσα το αίνιγμα,

οδηγεί την Σφίγγα/Απάτην εις τον Θάνατον.

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:31 μ.μ. ·

Ioannis Stogiannos

Η Σφίγξ ΑΔΕΛΦΙΑ, θα

στέκη υψηλά εις το βάθρον της όσον η σαθρή ΕΞΟΥΣΙΑ αιμομικτικής προελεύσεως θα

καταδυναστεύη την ανθρωπότητα εις όλας τας ανθρωπίνας σχέσεις της

πολιτικής/θρησκευτικής/παιδαγωγικής/οικογενειακής ...παραπλανητικής εξουσίας,

καθώς και των πάσης φύσεων μέσων σαγηνευτικής ΑΠΟΒΛΑΚΏΣΕΩΣ...

3 Οκτωβρίου 2009 στις

11:33 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Για αυτό

ψηφίστε...μικρά μικρά κόμματα...για την ΑΛΛΑΓΗ του πολιτικού σκηνικού....διατί

ειδάλλως είσαστε συμμέτοχοι...της υποδουλώσεως μας.

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ....και πάνα από όλα να μην ΦΟΒΑΣΤΕ...!

Αν σας πιάσει φόβος...νικήστε με τον ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΦΩΣ.

ΕΙ

Ποία η προβολή του

αινίγματος της Σφιγγός εις την ανθρώπινην διάνοιαν;

Ποίος έδωκε την λύσιν του αινίγματος;

2 Οκτωβρίου 2009 στις

1:16 π.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Το αρχαίον κείμενον

του αινίγματος της Σφιγγός είναι το εξής:

Έστι δίπουν επί γης και τετράπον, ου μία φωνή, και τρίπον, αλλάσσει δε φύην

μόνον όσσ' επί γαίαν ερπετά κινείται ανά τ' αιθέρα και κατά πόντον, αλλ' οπόταν

πλείστοισιν ερειδόμενον ποσί βαίνη, ένθα τάχος γυίοισιν αφαυρόταττονπέλει

αυτού.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:04 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Δηλαδή: Επί της γης

υπάρχει ον με δύο και με τέσσαρας πόδας και με τρεις, το οποίον έχει μίαν

φωνήν, είναι δε το μόνον επί της γης, το οποίον αλλάζει την φύσιν του, από όσα έρπουν,

κινούνται εις τον αιθέρα και εις τον πόντον, αλλ' όταν ο χρόνος παρέλθη

στηρίζεται εις ράβδον βαδίζον εις τους πόδας, όταν η ταχύητης των άκρων του

καθίσταται δυσχερεστάτη.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:09 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Όταν ΑΔΕΛΦΙΑ η Σφίγξ

ορθώνεται και θέτει το ΑΙΝΙΓΜΑ, όχι εις τον Οιδίποδα, αλλά εις την ανθρωπότητα,

αύτη(η ανθρωπότης) σκάπτει ένδον και εις βάθος δια να κατανοήση τι πράγματι

σημαίνει το ερώτημά της.

Τότε ουδείς άνθρωπος, των κατευθυνομένων εις την πόλιν των Θηβών, υδύνατο να

απαντήση εις το αίνιγμα.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:13 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Η πόλις των

αντιθέσεων, η πόλις της αθανασίας, αλλά και η πόλις της φθοράς. Η πόλις όπου

εγεννήθη ο Θεός Διόνυσος, αλλά και η πόλις όπου απέθανεν, ο φέρων το πένθος εις

την πόλιν του, ο Πενθεύς. Η πόλις αύτη : θ+Ήβη, η πόλις της αιωνίας, θείας(θ)

νεότητος/Ήβης ή Θ+ήβη είναι η πόλις της παρατεταμένης ανωριμότητος/ήβης με

φυσικόν επακόλουθον τον θάνατον(θ).

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:19 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Ούτως οι άνθρωποι

ευρισκόμενοι μονίμως εις την εποχήν της ανωριμότητος της ήβης, ουδέποτε θα

εισήρχοντο εις την θείαν και θάλλουσαν κατάστασιν της Ήβης, θυγατέρας της

Ήρας/ψυχής. Θα έθνησκαν (θ), καταβροχθιζόμενοι υπό του τέρατος προ της πύλης,

αδυνατούντες να λύσουν το αίνιγμα της Σφιγγός.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:22 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Οι εισερχόμενοι θνητοί

εις την πόλιν των Θηβών, δεν εγνώριζαν ότι ήσαν άνθρωποι, λόγω της ανωριμότητος

των, συνεπώς, μη αναγνωρίζοντες τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, δεν ήσαν εις

θέσιν να λύσουν το αίνιγμα.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:24 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Τελικώς ΑΔΕΛΦΙΑ η

ΛΥΣΙΣ του ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ εδόθη από τον ΟΙΔΙΠΟΔΑ: Κλυθί και ουκ εθέλουσα, κακόπτερε

Μούσα θανόντων, φωνής ημετέρης σον τέλος αμπλακίης. Άνθρωπον κατέλεξας, ος

ήνικα γαίαν εφέρπει, πρώτον έφυ τετράπους νήπιος πόδα βάκτρον ερείδει, αυχένα

φορτίζων, γήραι καμπτόμενος.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:28 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Δηλαδή: Άκουσε και αν

ακόμη δεν το επιθυμής, κακόπτερε Μούσα νεκρών, εξ αιτίας της φωνής μου θα

περιπέσης εις το τέλος σου. Κατωνόμασες τον άνθρωπον, ο οποίος έρπει επί της

γης, όταν πρώτον φύεται ως τετράποδον νήπιον εις τους λαγόνες του. Φθάνων δε

εις την γηραιάν ηλικίαν τον στηρίζει τρίτος πους, η ράβδος, σκύπτος εις τον

αυχένα, καμπτόμενος εκ γήρατος.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:35 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Με λίγα λόγια:ΑΝΘΡΩΠΟΝ

ΚΑΤΕΛΕΞΑΣ, μας είπεν ο Οιδίπους. Αλλά αληθώς δια ποίθον άνθρωπον μας ομιλεί;

Ιδού το ερώτημα .....η απάντησις δικής σας.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:41 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Το σίγουρον πάντως

είναι ότι ο Οιδίπους μας περιγράφει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου,

αλλά είναι όμως απορίας άξιον ΑΕΔΛΦΙΑ μου, διατί οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ δεν ήσαν εις θέσιν

να το λύσουν το ΑΙΝΙΓΜΑ;

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:49 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Αν προσέξομεν

διαπιστώνουμε ότι στο κείμενο του αινίγματος πρωταγωνιστούν οι πόδες, οι οποίοι

είναι συνδεδεμένοι μετά του ονόματος του Οιδί-ποδος. Άρα αυτός είναι η κλείς

της κατανοήσεως του ψυχικού τραύματος των ποδών. Το ΑΙΝΙΓΜΑ , το στηριζόμενον

εις τους πόδας, αφορά εις την ανθρωπότητα, διότι το σύνολον της ανθρωπότητοτς,

με εκρόσωπον τον Οιδίποδα, έχει οίδημα εις τους πόδας.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:55 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Μήπως τελικώς η απάντησις είναι ότι το ον άνθρωπος ήτο άγνωστον δι' αυτούς;

2 Οκτωβρίου 2009 στις

10:59 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Ας επιχειρήσομεν λοιπόν, να αποσυμβολίσομεν τους τέσσαρας πόδας του αινίγματος :

Ο τελών εν απορία άνθρωπος παρατηρεί την αόρατον εσωτερικήν εικόνα του εαυτού του και διαπιστώνει ότι ο ίδιος είναι Οιδίπους, διότι δεν γνωρίζει πως να βαδίζη συναισθηματικώς εις τον βίον του και κάμνει χρήσιν των ποδών του, οι οποίοι λόγω του οιδήματος, πονούν δια παντός, εξ αιτίας κακών προγενέστερων συγκυριών, οφειλομένων τόσον εις τους άλλους, όσον και εις τον εαυτόν του.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:11 μ.μ. ·

Ioannis Stogiannos

Το "ερπετόν"

[ ΕΡΠΕΤΟΝ / ΕΡΠΟΝ / ΡΕΠΟΝ / Σ- ΠΕΡ- (ΜΑ) ], περί του οποίου ομιλεί η Σφιγξ δεν είναι μόνον ανήκον εις το ζωικόν βασίλειον των ψυχροαίμων όντων, αλλά είναι παν ερπετόν ρέπον δια του σ-πέρ-ματος εις την συνεχή ικανοποίησιν του γενετησίου ενστίκτου.

Άνευ περιορισμού και εγκρατείας, άνευ προορισμού, καταλήγει εις την ακροτάτην

βδελυράν χαμερπή εκδήλωσιν της υπάρξεώς του.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:16 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Η εικών της Σφιγγός ορθούται απειλητική, πανίσχυρος και κυριαρχική, διότι αν και αύτη στηρίζεται εις τα τέσσαρα άκρα της, εν τούτοις αύτη είναι ο δυνάστης, ο επιβάλλων τον νόμον της αιμομικτικής ανομίας. Εις το ΑΙΝΙΓΜΑ της δεν έχουν την δύναμιν να απαντήσουν οι άνθρωποι, δεσμευμένοι από το νήπιον του εαυτού των, εις το οποίον έχουν, καθ' ομοίωσιν των τεσσάρων ποδών της, καθηλώσει τον βίον των.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:21 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Όσον για τους δύο πόδες, το ΟΝ , το οποίον ονομάζεται άνθρωπος , ανορθωθή τελικώς εις τους δύο πόδας του, έχει περιορίσει την επαφήν του με την γη, δηλαδή συμβολικώς έχει ελέγξη τα ένστικτα και την χαμηλήν τάσιν, την έρπουσαν και ρέπουσαν προς τας ηδονάς , δια της ροής του σ-πέρ-ματος.Το όν, ελευθερώνον τας παλάμας του από την έλξιν της γης, έχει ο... Δείτε περισσότερα. Oρθώσει την σπονδυλικήν του στήλην, με αποτέλεσμα συμβολικώς η κεφαλή του να πλησιάζη τον ουρανόν. Η απόστασις του νου του θνητού από τον ουρανόν μικραίνει. Ο ΔΙ(Α)-ΥΛΟΣ επικοινωνίας, μετά του αοράτου Δια-Κόσμου,

ΑΝΟΙΓΕΙ.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:30 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Συμβολικώς ΑΔΕΛΦΙΑ, βαδίζωνεπί των δύο ποδών του, κατέκτησεν αργά , κατόπιν πολλών πτώσεων/λαθών, την αίσθησιν της ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, του ΜΕΤΡΟΥ, της ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ και του ΡΥΘΜΟΥ. Κατέστη έτσι Κύριος των ΚΥΚΛΩΝ. Εις τον αισθητόν κόσμον βαδίζων, ως δίπουν με μίαν φωνήν-ΟΥ ΜΙΑ ΦΩΝΗ-, του αποκαλύπτεται κατόπιν φιλοσοφικών συζητήσεων και της μαιευτικής/διαλεκτικής η δίττή του φύσις, το θνητόν σώμα και η αθάντος ψυχή.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:38 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Και τέλος αν εξετάσομεν τους τρεις πόδες διαπιστώνουμε ότι ερειδόμενος/στηριζόμενος εις την ράβδον του ο γέρων, πλέον άνθρωπος δημιουργεί επί της γης τον ΙΕΡΟΝ ΤΡΙΠΟΔΑ. Το βάρος του σώματος δεν του επιτρέπειπλέον την ταχύτητα του βηματισμού. Ως εκ τούτου, δια της φυσικής εξωτερικής βραδυπορείας, ο τρίπους κατέστη δι' αυτόν τρίπους εσωτερικής ΣΟΦΙΑΣ.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:43 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Ο μαντικός τρίπους του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ευρίσκεται εις την χείρα του. Η ισότης των πλευρών του τριγώνου, το οποίον ο ίδιος τώρα σχηματίζει εις το αόρατον πεδίον των συνθέτων συλλογισμών, του επιτρέπει να αναμιμνήσκεται, εισδύων εις τον παρελθόν συνδυάζων τούτο με το παρόν αναγνωρίζει το μέλλον εις τον ευρύν και ανοικτόν ορίζοντα των συλλογισμών του.

2 Οκτωβρίου 2009 στις

11:47 μ.μ. ·

Ioannis

Stogiannos

Χωρίς να είναι γέρων, δια των μύθων και μέσω των πρώτων δύο ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ, της μνήμης και της καθάρσεως, των προ του Ελληνικού Δια-λογισμού, οδηγείται εις τον οραματισμόν του μέλλοντος δια του παρελθόντος και ως ερπετόν, ρέπει εις την σποράν, όχι μόνον φυσικών τέκνων, αλλά και ΝΟΗΤΩΝ ΙΔΕΩΝ.

ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ (E.I.)


Ioannis Stogiannos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ